Þjóðólfur - 21.08.1891, Qupperneq 4

164
skapanna segir, að 1 af uppástungumönnum megi
taka til máls, en það tóku margir til máls þang-
að til jeg lýsti því yfir, að tímans vegna gætu
ekki orðið meiri umræður um þetta, af því að fjár-
lögin þyrftu að komast sem allrafyrst í prentsmiðj-
una. Jeg lýsti því og yfir, að þingmenn gætu
komið með tillögu þessa í rjettu formi við næstu
uinræðu. Það gjörðu þeir, og hafði jeg að sjálf-
sögðu ekki hið minnsta á móti því, að atkvæða-
greiðsla færi þannig fram, af því að formið var þá
rjett.
Jeg mótmæli því þess vegna sem tilhæfulausu,
að jeg hafi misbeitt valdi forseta í þessu efni. Jeg
hef þá meðvitnnd, að jeg hef viljað gjöra rjett og
gjört rjett, samkvæmt þeim reglum, sem um þetta
eru set.tar, og hef jeg heyrt ýmsa hina bestu lög-
fræðinga segja, að svo hafi verið.
Jeg vil, að þjer sjeuð áhyggjulaus um vinpældir
mínar eins í neðri deild sem annarsstaðar.
Annari grein út af sama efni í sama tölublaði
vil jeg engu svara að þessu sinni. Þó vil jeg Iýsa
því yfir, að það er m. fl. tilhæfulaus ósannindi, að
jeg hafi breytt um skipulag Flensborgarskólans, til
þess að útvega nokkrum þar atvinnu.
p. t. Reykjavik, 17. ágúst 1891.
Þórarinn Böðvarsson.
Til ritstjóra Þjóðólfs.
með þjósti, og það var þetta sem vjer eink-
um áttum við, er vjer sögðum, að forsetavaldi hefði
misbeitt verið.
Bitstj.
Embættispróíi við prestaskólann luku
í gær:
Sæmundur Eyjólísson með I. eiuk. 45 st.
Sigurður Magnússon — I. — 43
Jón Pálsson — II. — 37 —
Ingvar Nikulásson — II. — 29 —
Emil G. Guðmundsson *— III. — 19 —
Verkefni í skriflega prófinu voru þessi:
Biflíuþýðing: Tit. 8, 1.—8.
Trúfrœði: Hver munur er á evangelskri og kat-
ólskri kenningu um eðli og einkenni kinnar
sáluhjálplegu trúar?
Siðfrœði: Að útlista eðli og tilgang hjónabandsins
og mismunandi skoðanir katólskra og próte-
stanta um hjónabandið og dæma um þær.
Rœðutexti: Sálm. 103, 10.—14.
KEIKNINGSIÍÓK handa alþýðu-
skólum eptir Morten Hansen á 75 a. og
Svör við sömu bók á 15 a. fást hjá
útgefanda (höf.) og öðrum bóksölum. 285
brúkuð frímerki kaupir og skiptir
frímerkjum
C. G. Vogel,
286 Poessneck, Þýskalandi.
ýprentaður leiðarvísir til lífsábyrgðar fæst
nú ókeypis hjá ritstjórunum og hjá Dr. Jónassen,
sem einnig gefur allar nauðsynlegar upplýsingar
um lífsábyrgð. 287
Forngripasafnið.
Með því að ákveðið er, að jeg fari í
rannsóknarferð og til að útvega forngripi
vestur í Breiðafjarðardali, i hinn syðri hluta
Þórsnessþings og nyrðri hluta Þverárþings,
auglýsist hjer með, að þeir herrar Stein-
grímur Thorsteinsson og G. Zoega adjunkt
sýna forngripasafnið á meðan jeg er burtu,
en ritstj. Þorl. Jónsson tekur á móti þeim
1 forngripum, sem kunna að koma á meðan.
Reykjavík 18. ágúst 1891.
288 Sigurður Yigfússon.
Framtíðarmál,
rit Boga Th. Melsteðs um verslun vora og
fleiri mál, verður framvegis selt fyrir 50
aura eða hálfvirði. Það fæst hjá Sigurði
Kristjánssyni og Sigfúsi Eymundssyni í
Reykjavík, Guðmundi ísleifssyni á Eyrar-
bakka, Lárusi Tómassyni á Seyðisfirði,
Friðbirni Steinssyni á Akureyri, Stefáni
Stefánssyni á Möðruvöllum, Magnúsi Sig-
urðssyni á Grund, í prentsmiðju Þjóðvilj-
ans á ísafirði. Sigurður bóksali Kristjáns-
son er aðalútsölumaður þess og má panta
það hjá honuin. 289
Eigandi og ábyrgöarmaöur •
ÞORLEIFUR JÓNSSON, cand. phil.
Skrifstofa: I Bankastrœti nr. 3.
FjelaKsprentsmitjan.
130
Einar í Fjósakoti eða Bjarna á Helgastöðum til að gera
það; þeir láta varla ganga eins lengi eptir sjer“.
„Nei, nei, jeg skal fara, og það strax í kvöld, upp
á helminginn að skipta“. •
„Jeg vissi það, drengur minn, að þú mundir ekki
vera sú heimótt, að sleppa svona góðu færi; en best •
verður fyrir þig að fara í kvöld“.
„Ef ekki dimmir veðrið“.
En hvað sem þeir töluðu um þetta lengur eða
skemur, þá varð sú niðurstaðan, að Jón staðlofaði því
uð fara, og fremja húsbrot á Hrísum um nóttina.
Jón í Sveinshúsum hjelt heimleiðis.
II.
Á þessum árum bjuggu í Kálfagerði hjón, sem
hjetu Sigurður og Ólöf. Þau voru bláfátæk, en annað
var þó verra, að þau og hyski þeirra hafði hið versta
orð á sjer. Þrír synir þeirra eru nefndir til sögu þess-
arar; hjet hinn elsti Jón, og var haun um tvítugt; það
var sá, er talaði við Jón í Sveinshúsum um kveldið.
Næsti sonurinn hjet líka Jón, og var 18 vetra; hinn
yngsti hjet Helgi og var 17 vetra. Allir voru þeir
bræður mjög illa upp aldir, ósiðaðir, og höfðu engir getað
131
við þá tætt. Fyrir því voru þeir allir hjá foreldrum
sínum, þó að það væri kotinu ofviða.
Jón Guðmundsson hjet bóndinn í Sveinshúsura við
Möðruvöllu; sú jörð er nú fyrir löngu komin í eyði. Hla
var hann ræmdur af flestum og fáir nema hans líkar
vildu mikið við hann eiga. En svo var hann sjeður, að
hann komst aldrei undir manna hendur, enda beitti hann
stundum allóvöndum ráðum, til þess að koma sjer úr
skömminni, þegar í hana var komið.
Hann var mikill vin þeirra Kálfagerðishjóna, og
hafði það hyski í sameiningu mörgu óþokkaverki til
leiðar komið. En að jafnaði hafði Jón búið svo um
hnútana, að hann gæti sloppið, ef illa færi. En síðan
þeir piltar í Kálfagerði komu upp, urðu þeir honum
all-óþjálir, og ljetu hann ekki liafa sig til alls án þess
að hafa meira hluta af þýfi þeirra og fengjum en áður
var. Einkum hafði 'Jón eldri fengið það tangarhald á
honum, að hann átti ekkifgott með að sanna sig sak-
lausan, ef til þess hefði komið. Hinir yngri bræðurnir
þorðu sjaldan að vera öðruvísi, en hann sagði þeim.
Yfir höfuð má svo segja, að Jón í Sveinshúsum var
einráður húsbóndi yfir öllu Kálfagerðishyskinu eins og
þá var. Jón þessi var kallaður Jón bisi, en ekki er
kunnugt, af hverju hann fjekk það kenningarnafn.
— Jón eldri kom inn í kotið eptir dagsetur um