Þjóðólfur - 16.10.1891, Blaðsíða 4

200
þar sem htin á framfærslu í sama hreppnum eða
bæjarfjelagi ?
Svar: Jú.
2. Jeg hef haldið hálft níunda ár duglegan
vinnumann utansveitar, sem á ungbörn, er hann
gefur fullt með sjálfur, og jeg geld honum fullt
kaup, allt eptir samkomulagi. Þarf jeg að taka
nokkra ábyrgð á honum, þó jeg baldi hann fram-
vegis ?
Svar: Nei.
Páll Einarsson,
yfirrjettarxnálaflutuingsmaður,
fiytur mál fyrir undir- og yfirrjetti, skrif-
ar sáttakærur, semur samninga, innheimtir
skuldir, og gegnir öðrum málaflutnings-
mannsstörfum. Skrifstofan er í Austur-
stræti nr. 16 og er opin hvern virkan dag,
kl. 11—12 f. h. og 4—5 e. h. 363
Fataefni
fæst hvergi betra og ódýrara en í
364 verslun Sturlu Jónssonar.
Stutt ágri'p af íslenskri mállýsingu
handa alþýðuskólum. Eptir Halldór Briem.
Kostar í bandi 90 aura. — Ætti að vera
kennd á öllum barnaskólum. — Aðalútsala
í Vóhverslun Sigurðar Kristjánssonar. 365
Ágætur hákarl fæst í
366 verslun Sturlu Jónssonar.
Skófatnaður
fæst hvergi betri eða ódýrari en hjá
Itafni Sigurðssyni.
Nægar birgðir af vatnsstígvjela-
áburði hjá sama. 367
Haframjöl nýkomið í
368 verslun Sturlu Jónssonar.
Vetrarsjöl nýkomin í
369 verdun Sturlu Jónssonar.
Pundur í Stúdentafjelaginu annað kveld
kl. 87í> á Hotel Alexandra. 370
íslenskt smjör, mjög ódýrt, og
Sauðskinn fæst í
371 verslun Sturlu Jónssonar.
Rúnir sjóvetlingar og kattaskinn
svört og blá eru keypt í
372 verslun Sturlu Jónssonar.
Til athugunar.
fjer undirskrifaðir álítum það skyldu
vora að biðja almenning gjalda varhuga
við hinum mörgu og vondu eptirlíkingum
af Brama-Iífs-elixír hr.Mansfeld-Búllner
& Lassens, sem ijöldi fjárhuga kaupmanna
hefur á boðstólum; þykir oss því meiri
ástæða til þessarar aðvörunar, sem marg-
ir af eptirhermum þessum gera sjer allt
far um að líkja eptir einkennismiðanum á
ekta glösunum, en efnið í glösum þeirra
er ekki Brama-lífs-elixír. Vjer höfum um
langan tíma reynt Mansfeld-Bídlner &
Lassens Brama-lífs-elixír, og reynst hann
vel, til þess að greiða fyrir meltingunni,
og til þess að lækna margs konar maga-
veikindi, og getum því mælt með honum
sem sannarlega heilsusömum bitter. Oss
þykir það uggsamt, að þessar úekta ept-
irlíkingar eigi lof það skilið, sem frum-
semjendurnir veita þeim, úr því þeir verða
að prýða þær með nafni og einkennis-
miða alþekktrar vöru, til þess að þær
gangi út.
Harboöre ved Lemvig.
Jens Chr. Knopper. Tomas Staushom.
C. P. Sandsgaard. Laust Bruun.
Nies Chr. Jensen. Ove Henrik Bruun.
Kr. Smed Rönand. I. S. Jensen.
Orcgers Kirk. L. Dahgaard.
Kokkcnsberg. N. C. Bruun.
I. P. Emtkjer. K. S. Kirk.
Mads Sögaard. I. C. Pausen. L. Lassen.
Laust Chr. Christensen. Chr. Sörensen.
373 N. B. Niesen. N. E. Nörby.
Eigandi og ábyrgtarmaíur:
ÞORLEIFDR JÚNSSON, cand. phil.
Skrifsto/a: í Bankastræti nr. 3.
Fjelagsprentsmiöjan.
154
Dómur sá, er lesinn var upp yfir hinum þrem morð-
ingjum, hljóðaði þannig:
„. . . . Að delinqventanna Bjarna Árnasonar, samt
bræðranna Jóns og Helga Sigurðssona fyrir höldnum
rjetti á Grund í Eyjafirði næstliðinn 12. dag februarii
fríviljuglega gerðri, og nú fyrir þessum rjetti aptur ítrek-
aðri meðkenningu, er það ánægjanlega augljóst og með
sannindum prófað, að allir hjer nefndlr glæpamenn hafa
með einu ókristilegu ofstækis samhleypi (sic!) veitt líf-
tjón Jóni heitnum Sigurðssyni, sera var i Kálfagerði, og
fannst dauður upprekinn úr Eyjafjarðará þann 1. dag
þessa yfirstandandi mánaðar, svovel sem það, að þeir
hafa slíkt ódáðaverk unnið af fríviljugum ásetningi, án
nokkra opinberra orsaka, einungis af eiginlegri og þcim
inngróinni illmennsku, hvers vegna að allir áður nefnd-
ir sakamenn, Bjarni, Jón og Helgi, skulu fyrir þennan
grimmilega glæp, sjer sjálfum til verðugs straffs, en
öðrum óhlutvöndum og eins sinnuðum til óttalegs eptir-
dæmis og viðvörunar, missa sitt líf og með exi háls-
höggvast“.
Þegar voru þeir síðan fluttir í hald að Möðruvöll-
um, og geymdir þar til vors, því að ekki urðu þeir
höggnir fyrri en voraði og tíð batnaði.
Sagnir nokkrar ganga um það, að einn þeirra, Jón,
hafi sloppið úr haldinu um nótt, og enginu vitað hvert
155
hann fór. Datt þá einum heimilismanna í hug að ganga
þvert upp í Jfjall, fann liann þar strokumanninn uppi
við kletta; sat liann þar sofandi á steini, og liafði hníf
stóran í hendi. G-at hann náð af lionum hnífnum, eða
slegið hann úr hendi honum, og hafði svo piltinn heim
með sjer. Bar svo ekki til tíðiuda.
y.
Ekki er þess getið, að þau Kálfagerðishjón hafi
orðið neitt sjerlega sorgbitin af þessum óförum sona
sinna, nje heidur þess, að þau hafi erft það mikið við
Jón bisa, að hann hafði komið þessu öllu af stað. Enda
virðist svo, sem þeim hafi ekki verið ókunnugt með öllu
um það, sem gerst hafði.
Eigi voraði seint þá um vorið; hafði vetur verið
harður, og fellir nokkur í sumum sveitum á mönnum
og skepnum. Yar komin góð tið fyrir sumarmál, snjóar
allir leystir úr miðsveitinni og jörð tekin að verða
stunguþíð.
Fyrir sumarmálin var það boð látið ganga út um
allan Eyjafjörð, að sökudólgar þessir skyldu höggnir á
laugardaginn fyrstan í sumri. Yar öllum þeim, er vetl-
ingi gátu valdið, stefnt á aftökustaðinn um hádegi þenna
sama dag.