Þjóðólfur - 11.03.1892, Blaðsíða 2

46
séð, hversu allir yrðu lieppnir í vali nýju
nafnanna. Yér teljum því aunað ráð
miklu heppilegra og tiltækilegra til að
útrýma útlendu nöfnunum, og það er, að
prestarnir hver í sínum sóknum leiddu
mönnum fyrir sjónir þennan mismun, sem
er á innlendu og útlendu nöfnunum, og
fengju menn tíl að taka hin þjóðlegu fornu
nöfn fram yfir hin sem skírnarnöfn. Vér
erum vissir um, að prestarnir geta miklu
áorkað í þessu efni, ef þeir vildu. Yér
höfum jaínvel þekkt nokkra, er hafa þver-
neitað að skíra börn útlendum afkáraleg-
um nöfnum og þá hafa foreldrarnir jafn-
an slakað til.
Pöstferðir.
Með auglýsingu um póstmál, sem birt \
er í Stjórnartíðindunum hefur landshöfð-
ingi 20. f. m. gert ýmsar breytingar á
póstgöngunum, samkvæmt ályktun neðri
deildar alþingis. Breytingar þessar, sem
koma til framkvæmda, þá er 4 fyrstu ferð-
um aðalpóstanna þetta ár er lokið (o: í
næsta mánuði), eru einkum fólgnar í því,
1. að aðalpóstferðum vestanpóstsins, norð-
anpóstsins og Seyðisfjarðarpóstsins verður
fjölgað um 2 ferðir á ári (úr 12 í 14) og
aukapóstferðunum, er standa í sambandi
við þær, að sama skapi. Tvískipting sú,
er verið hefur á þessum aðalpóstferðum að
vetrinum til, verður framvegis allt árið.
2. að aðalpóstleiðin um Húnavatnssýslu
milli Sveinsstaða og Bólstaðarhlíðar verð-
ur um Blönduós. 3. að teknar verða upp
nýjar aukapóstferðir og lengdar aukapóst-
ferðir,sem nú eru. Þessar nýjar verða
teknar upp: 1. Frá Keflavík um Kirkju-
vog, Tóptir í Grindavík, Vogsósa og Þor-
lákshöfn til Eyrarbakka. 2. Frá Arnar-
holti um Keykholt að Œlsbakka. 3. Frá
Stykkishólmi (eptir komu norðanpóstsins).
um Grundaríjörð til Ólafsvíkur. 4. Frá
Flatey að Brjánslæk 4 nýjar á ári. 5. Frá
Bæ í Króksflrði (eptir komu Ísaíjarðar-
póstsins) að Stað 1 Hrútafirði og önnur
(eptir komu aðalpóstsins frá Hjarðarholti)
að Kálfanesi í Steingrímsfirði. 6. Frá Arn-
gerðareyri að Kálfanesi. 7. Milli ísafjarð-
ar og Botns í Súgandafirði 6 nýjar á ári.
8. Frá Sveinsstöðum að Auðkúlu í Svína-
dal. 9. Frá Sauðárkrók að Hvammi í
Laxárdal. 10. Frá Lóni í Viðvíkursókn
að Hólum í Hjaltadal. 11. Frá Akureyri
um Hrafnagil að Saurbæ. 12. Milli Foss-
valla og Hákonarstaða. 13. Frá Höfða á
Völlum (eptir komu Akureyrarpóstsins) um
Ás í Fellum að Valþjófsstað. 14. Frá
Seyðisfirði um Stakkahlíð að Desjarmýri
og önnur að Brekku í Mjóafirði. 15. Frá
Eskifirði að Skorrastað. 16. Frá Prests-
bakka á Síðu að Borgarfelli í Skaptár-
tungu. 17. Frá Odda að Teigi i Fljóts-
hlíð. 18. Frá Ási í Holtum að Skarði á
Landi. 19. Frá Hraungerði um Arnarbæli
í Grímsnesi og Mosfell að Torfastöðum
(aukapóstferð að Búrfelli leggst niður). 20.
Frá Kotströnd að Úlfijótsvatni.
Þessar eldri aukapóstferðir lengjast:
frá Útskálum að Hvalsnesi, frá Bíldudal
að Rafnseyri, frá Þingeyri að Rafnseyri,
frá Kúvíkum að Árnesi í Trékyllisvik, frá
Lýtingsstöðum að Goðdölum, frá Tjörn í
Svarfaðardal um Reyki í Ólafsfirði að
Hraunum í Fljótum, frá Grýtubakka að
Þönglabakka og frá Hjaltastað að Kirkju-
bæ í Hróarstungu.
Ennfremur verður stofnuð póstafgreiðsla
á Þingoyri við Dýrafjörð í stað bréfhirð-
ingar áður, og 43 nýir bréfhirðingarstaðir
teknir upp, sem nefndir haf'a verið í upp-
talningu nýrra aukapóstleiða eða lengingu
hinna eldri hér að framau, nema Snæfjöll,
Mýrar í Dýrafirði, Kollafjarðarnes, Mæli-
fell, Búðareyri við Reyðarfjörð, Starmýri
í Álptafirði, Hólmur á Mýrum (Hornafirði)
og Seljaland undir Eyjafjöllum. 6 bréf-
hirðingarstaðir leggjast aptur á móti nið-
ur, einn í ísafjarðarsýslu (Vatnsfjörður),
einn í Húnavatnssýslu (Reykir), einn í
Skagafjarðarsýslu (Lýtingsstaðir), tveir í
Norðurmúlasýslu (Hrafnabjörg og Hjalta-
staður) og einn í Árnessýslu (Búrfell).
Bréfhirðingarstöðum hefur því fjölgað um
37.
Með þessu nýja fyrirkomulagi á póst-
ferðunum er vonandi, að blöðin geti kom-
izt betur til skila hér eptir en hingað til,
að minnsta kosti þá er frá líður og allt
er komið í rétt horf, því að fyrst í stað
má eflaust búast við, að sumstaðar gangi
ekki allt sem greiðlegast, meðan nýju
bréfhirðingarmennirnir eru óvanir, enda
sumir póstafgreiðslumenn naumast færir
um svona allt í einu að takast á hendur
vandasamari og margbrotnari störf en
verið hefur.
„SOO kr. og 80 kr.“
Greinin „500 kr. og 50 kr.“ í „Fjallk." — sem
vel mætti ætla, að væri eptir bjánann, sem ein-
lægt var að skrifa „hvitur hrútur, svartur hrútur",
ef meinlega slæmur tilgangur, að vanvirða heið-
virða og góða konu, sem hefur gjört kyni og landi
sínu sóma, gægðist eigi út um götin á hinum rifna
andlega fátæktarhjúp greinarinnar, — er að skop-
ast að þingmönnum fyrir, að hafa styrkt frú
Torfhildi Hólm til ritverka með lítilfjörlegu fjár-
framlagi af landssjóði. En þetta er auðsjáanlega
yfirvarp eitt, til þess að koma öðru að, nefnilega
að reyna tif að drepa niður framfara-tilraunum
okkar kvennanna — maðurinn er auðséð af þeim
gamla skóla, sem að eins vill láta kvennfólkið gjöra
graut og geta börn — og þykist svo sem vinna
fullan sigur og fleiri konur muni eigi fara að fást
við ritstörf og önnur þau andans afreksverk, er
karlmönnum einurn heyri til að sýsla við, ef hann
geti drepið dug frú Torfhildar og þannig hnekkt
vinsældum hennar og alþýðuhyfli. Eg skal nú
láta höfundinn labba óáhrærðan gegnum vafurloga
sinnar ímynduðu ritsnildar og fagurfræði, en að
eins leyfa mér að skýra frá því, er öllum ber sam-
an um, þar sem eg til þekki, að rit frú Torfhild-
ar séu einhver þau skemmtilegustu og aðgengileg-
ustu rit fyrir almenning að lesa, og að þau frem-
ur flestum, ef ekki öllum, skáldritum á íslenzku,
vekji og efli góðar og guðrækilegar tilfinniugar,
kristilegt siðferði og kristilega trú í hjörtum þeirra,
sem lesa; en það litur nú út fyrir, að höfundinum
þyki það jafn þarft — ef ekki öllu óþarfara — en
að stagast sifelt framan i almenningi á þessum
orðum: „Hvítur hrútur, svartur hrútur“. Það
gladdi mig mjög og eg er viss um, að það hefur
glatt alla kvennmenn landsins, að þingið viður-
kenndi dugnað og hæfilegieika frú Torfhildar með
því að veita henni féstyrk til að halda áfram rit-
störfum sínum, og eg vona, að þingið haldi hinu sama
fram. En ef einhverjar öfundsjúkar húsgangssálir í
karlmanns mynd skyldu geta komið i veg fyrir þetta,
þá ætti sú mannræna að vera i okkur kvennþjóð-
inni — til okkar er auðsjáanlega leikurinn gjörður,
þó að eins sé á einn kvennmann ráðizt — að láta
hana eigi hafa skaða, en bindast samtökum að
kaupa svo rit hennar, að hún geti fengið nokkurn
vegin borgun fyrir sína virðingarverðu og árang-
ursmiklu starfsemi.
Sigríður sveitarltona.
Bréfkaflar.
Rangárvallasýslu (Hvolhreppi) 13. febr.:
„Héðan er fátt að frétta, er tíðindum sæti,
nema tíðarfar hefur verið hart síðan viku
fyrir jólaföstu. Þá dreif niður mikinn
snjó, og hafa síðan verið ýmist hagleysur
eða sárlitlar hagasnapir, svo allur fénað-
ur er búinn að vera á fastagjöf samfleytt-
ar 12 vikur, og þykir það hér löng inni-
staða, því úr þessu verður að gefa fénaði,
þótt tíð batni, því að jörð er hér ónýt til
beitar síðari hluta vetrar. Þó mun allur
almenningur hafa nægilegar heybirgðir,
þar eð heyskapur varð einkargóður næst-
liðið sumar.
Heilsufar er almennt gott. Um þessar
mundir sofa allar pólitiskar hreyfiugar
værum svefni liér um slóðir, en hugsan-
legt er, að þær vakni með komu sumar-
fuglanna, einkum þá er þingkosningarnar
eiga fram að fara á næsta sumri“.