Þjóðólfur - 16.04.1892, Síða 3

71
4* '
land í marzinánuði og írost mikil, að því
er frézt hefur. í Jökulfjörðum t. d. varð
kuldinn mestur 23—24° (R.). 20. f. m.
Var hestis af Barðaströnd út í Svefneyjar
og um tíma varð gengið allt út í Flatey.
Úr Stykkishólmi mátti ganga inn á Skarð-
strönd og upp á Skógarströnd og milii
ílestra suðureyja. Er skrifað þaðan að
vestan, að jafnmikil^ísalög haíi ekki kom-
ið þar síðan „álptabanaveturinn“ 1859.
Heylbirgðir manna eru viðast hvar tald-
ar nægar. Þess er að eins getið, að efst
á Fljótsdalshéraði hafi menn verið orðnir
heylausir í byrjun f. m.
,Inflúenza (?). Eptir því sem skýrt er
frá í „Þjóðviljanum unga“ 11. f. m. voru
mikil veikindi meðal Norðmanna, er komu
til Ellefsen hvalfaugara á Flateyri í febr.
Voru 2 dáuir úr lungnabólgu, og talið
Víst, að veiki þessfVæri „infiúenza“.
Ameríkufcrðir. Úr Norðurmúlasýslu
er skrifað 4. f. m. að engiun einasti mað-
ur þar liafi við orð að fara til Vestur-
heims.
Slysfarir. 6. f. m. varð úti maður, Jón
Ásbjörnsson að nafni, á leið úr ísafjarðar-
kaupstað út í Hnífsdai, og maður drukkn-
aði ofan um ís á Önundarfirði nokkru
áður.
ILúsbruni. Nóttiua milli 5. og 6. febr.
brann eldhús hjá Stíg bónda Stígssyni á
Horni á Hornströndum; hafði kvikuað í
móhlaða. Brunnu þar ýmsir munir inni,
en tvær kýr köfuuðu í fjósi, er var áfast
við eldkúsið. Skaðinn metinn á 500 kr.
(Eptir bréfi af Hornströndum 14. febr.).
DÁNARSKRÁ.
Ralldór Guðmundsson á Brfra í Svartárdal
audaðist 22. febr. Hann var fæddur 1835 og voru
foreldrar hans Quðmundur bóndi Jónsson á Brún,
inerkismaður, og Ingveldur Jónsdóttir prests á
Barði í Fljótuin (j- 1838) Jónssonar. Hann var alla
ókvæntur og barnlaus, en bjó lengi á eignar-
árjörð sinni Brún eptir föður sinn, og þar hús-
®aður siðustu árin. Um hann er oss skrifað pað-
an að norðan: „Hann var einhver hinn ötulasti
ffainfaramaður, hagsýnn, hjálpsamur og ráðholiur.
I allri umgengni var hanu hinn ljúfasti og gest-
risni var honum svo eiginleg, að hann taldi það
sínar sælustu stundir, þá hann fengi að gleðja vini
sína í húsuin sínum. Hans er þvi yfir höfuð mjög
saknað sakir drenglyndis hans og mannkoBta11.
(G. H).
Jón Þórarinsson, fyrrum bóndi á Horni í
Skorradal, andaðist á Grund i sömu sveit í desbr.
f. á., kominn yfir áttrætt. Var ættaður úr Stranda-
sýslu; hreppstjóri Skorrdælinga nokkur ár. #„Var
einarður kjarkmaður á fyrri árum sínum“.
Guðrún Bjarnadóttir, ekkja á Hiðfossum í
Andakíl lézt 3. marz, 81 árs að aldri. Hún var
dóttir Bjarna bónda Hermannssonar á Vatnshorni
í Skorradai, og systir Krístínar sál. tengdamóður
Þorláks kaupmauus Johnson í Reykjavík. Fyrri
inaður hennar var Maguús á Hiðfossum Sigurðs-
son frá Indriðastöðum, náfrændi Jóns Guðmunds-
sonar ritstj. Þjóðólfs, og er þeirra soii Gísli bóndi
á Hiðfossum. Siðari maður henuar var Þorvarður
Þorsteinsson á Miðfossum (ý 1887). „Hún var væn
kona og vinsæl“. (H. P-).
BenediÞt Jónsson, bóndi á Bjargarstöðum í Mið-
flrði, andaðist 22. marz. Hann var fæddur 7. júli
1838. Foreldrar lians vorn Jón Guðmundsson ogÞóra
Guðmundsdóttir, sem lengi bjuggu á Stóra-Núpi.
Hann kvongaðist 5. júlí 1864 Sesselju dóttir Jóns
óðalsbónda á Bjargarstöðum, Björnssonar frá Huppa-
hlíð, er syrgir nú mann sinn með mörgum efuileg-
um börnum á ýmsum aldri.
Benedikt sál. þótti búmaður góður og sveitar-
stoð að mörgu leyti. Hanu var röskur maður á
yngri árum, hreinn og beinu og blátt áfram, ást-
ríkur heimilisfaðir og lét sér mjög annt um að
börn sín fengju gott uppeldi. (E. K.)
Nýbjörg Jónsdóttir, síðari kona Jóns Gottskálks-
sonar, fyr bónda á Vatnsenda í LjóBavatnsskarði,
andaðist 24. febr., 86 ára gömul. Húu var dóttir
Jóns Hallgrimssonar málara i Skagafirði og siðuBtu
konu hans Ingibjargar Guðbrandsdóttur, en systir
samfeðra Hallgríms djákna á Þingeyruin, sem er
látinn fyrir 56 árum (1836). Hún var fyr gipt
Sigurði bónda Guðmundssyni á Óslandi i Óslands-
hiið. Síðari maður hennar Jón GottskálkBson lifir
enn, nú hálf-níræður. Faðir haus Gottskálk Ólafsson
á Æsustöðum var bróðir Guðmundar föðurfóður
séra Bggerts Sigfússonar á Vogsósum.
Jón Bjarnason, er um tima var alþingismaður
Dalamanna, andaðiat að Skriðnesenni í Bitru 1.
marz, 85 ára gamall (f. 1807). Hann bjó í Ey-
hildarholti í Hegrauesi, Reykhólum, Ólafsdal og
Óspakseyri í Bitru. Foreldrar hans voru: Bjarni
Þorleifsson á Reynistað, bróðir séra Gamalíels á
Myrká, og Sigríður Þorleifsdóttir, föðursystir séra
Gunnars Ólafssonar í Höfða. Kona hans var Anna
dóttir séra Magnúsar Magnússonar í Glaumbæ og
Sigríðar dóttur Halldórs Vídalius á Roynistað. Jón
sál. var jafnan talinn í helztu bænda röð, greind-
ur og vel metinn, fjörmaður hinn mesti. Þess
er vert að geta, að hann var fyrsti maður, sem
byggði „nátthaga" eða fjárbæli, sem nú eru orðin
algeug á Vesturlandi og víðar. Hann var kominn
i kör og hafði verið 9 ár blindur.
Um Sigurð hreppstjóra Benediktsson á Ökrum,
er drukknaði 13. febr. og mini^st er á i 10. nr.
Þjóðólfs, skal þess getið, að hann var fæddur í
Hrútsholti í Eyjahrepp 21. jan. 1838, en kvæntist
10. nóv. 1867. Foreldrar hans voru Benedikt Sig-
urðsson og Ingibjörg Gísladóttir, cr síðast bjuggu
i Söðnlsbolti i Eyjahrepp.
Af nákunnugum manni þar vestra, er farið um
hann þessum orðum: „Að Sigurði sál. var hinn
mesti skaði fyrir þetta félng. Hann var góðum gáf-
um gæddur, sérstaklega aðgætinn og stilltur, vin-
fastur og uianna haldinorðastur; ef hann neitaði
ekki um eitthvað, var það miklu áreiðanlegra en
loforð margra annara. Hann var hreppstjóri í
Hraunhreppi 12 ár og sáttasemjari nokkur ár, og
ávann sér hylli hreppsbúa í þeirri stöðu sinni, því
haun lét sér jafnan mjög annt um heill félag6ins
og var hinn hjálpsamasti þegar á lá. Hann var
búhöldur liinn bezti, ágætur húsbóndi,' ektamaki og
faðir, enda unni allt hans heimilisfólk honum hug-
ástum. Hans er hér því almennt saknað, sem vou
er, og mun sæti hans sem hins mesta kraptmanns
og góðs félagsdrengs seint fyllast". (G. G.)
Oddný Einarsdóttir, ekkja á Randversstöðum i
Breiðdal, andaðist 9. apríl f. á. Hún hafði legið
13 vikur i lungnatæringu, sem leiddi hana til bana.
Maður hennar Lúðvík R. Kemp var þá dáinn fyrir
nokkrum árum.
Þessara sæmdarhjóna hefur eigi verið getið að
neinu opinberlega, enda voru þau fátæk alla æfi
og áttu fyrir fjölskyldu að sjá. Þau áttu 21 barn
og eru 9 enn á lífi, 011 manuvænleg og vel upp
alin. — Þess er þó vert að geta um bæudafólk, er
það leggur jafnmikið í sölurnar til að veruda
sjálfstæði sitt og sóma sinn eins og þessi hjón.
Þau voru eitt fagurt dæmi þess, að til eru þeir
bændur hér á landi, sem óbifanlega trú liafa á
því, að guð bjálpar þeim, sem hjálpar sér sjálfur,
að til eru bændur með svo göfugri sál, að þeir
berjast sem hetjur fyrir sjálfstæði sínu og barna
sinna, og falla heldur óvígir, en að þeir gefist upp
í þeirri baráttu og selji sig og sína á vald eymd
þeirri og ómennsku, sem er samfara því, er menn
liyggja af því að vera sjálfbjarga. Þessi barátta
fyrir frelsi sínu og sinua er merkilegri en svo, að
henni sé enginn gaumur gefaudi. Það er sannar-
lega fagurt og hvetjandi fyrir þá, sem eptir lifa,
að hafa dæmi þeirra manna fyrir augum, sem að
æökveldi geta með sanni sagt:
„Vér höfum unnið
af ítrasta megni,
vér vildurn ei þurfa að þiggja;
sigur er fenginn,
þéss sigurs vér óskum
og biðjum að börnin vor njóti“.
(/»■)■
AUGLÝSINGAR
1 samfelda máli me8 smáletri kosta 2 a. (þakkaráv. 3 a.)
livert orö 15 atafa frekaat; meö ööru letri eða setning
1 kr. fyrir þumlung dálks-lengdar. Borgun át 1 hönd.
Á kostnað bókaverzlunar Giyldendals
er komin út:
Sýnisbók íslenzkra bókmennta á 19. öld.
Út gefið hefur Bogi Th. Melsteð. Khöfn
1891 XX -j- 348 bls. 8. Kostar í snotru
og góðu bandi 4 kr. 75 a., en í fegursta,
skrautbandi 6 kr. Fæst hjá bóksala Sig-
fúsi Eymundssyni og öllum liirium helztu
bóksölum landsins.
Bók þessi hefur fengið beztu viðtökur
bæði utanlands og innan. Hér skulu til-
færð nokkur orð úr dómum þeim, sem kom-
ið hafa út á Islandi:
„Mér var þessi bók harðla kærkomin.
Þegar hún barst mér fyrst í hendur og
eg hafði lesið formálann, þá gat mér ekki
duiizt það, að þessi bók sé runnin af þeirri
þjóðræknislegu ósk, að íslenzkar bókmennt-
ir mættu skipa veglegra rúm í skólum
vorum, en hingað til hefur raun á orðið