Þjóðólfur - 23.12.1892, Page 2

234
og ætlar hann frá nýári að gefa það út
hér í bænum. En er Norðlendingar fengu
vissar fregnir um þá færslu, kunnu þeir
því illa, að ekkert blað kæmi út þar nyrðra,
og hafa því nokkrir menn þar stofnað
hlutafélag til að koma á fét nýju blaði,
er koma skal út á Akureyri nú frá ný-
ári. Ætluðu hluthafendur að halda fund
með sér 10. þ. m. til að kjósa ritstjóra og
3 manna ritnefnd honnm til aðstoðar.
Munu þeir Stefán Stefánsson kennari á
Höðruvöllum og Klemens Jónsson sýslu-
maður vera helztu hvatamenn þessa fyrir-
tækis. Er oss skrifað þaðan að norðan,
að nýmæli þessu — blaðstofnaninni — hafi
verið vel tekið og á skömmum tíma
fengizt lofun fyrir allmiklu fé til að koma
því á fót. Blaðið á að verða jafnstórt og
„Norðurljósið11 er nú og með sama verði.
Samsöngur var haldinn i Goodtempl-
araliúsinu 17. og 18. þ. m. af „söngfélag-
inu frá 14. jan. 1892“ undir forustu hr.
söngkennara Steingr. Johnsens, er verið
hefur helzti hvatamaður að stofnun félags-
ins. Samsöngur þessi var vel sóttur eink-
um síðara kveldið og þótti vel takast.
Etelgi Helgason og lúðrasveit lians lék
og nokkur lög við þetta tækifæri. Þess
er og vert að geta, að allir textar voru
prentaðir í heilu lagi af þeim kvæðum, er
sungin voru, og hefur það ekki fyr verið
venja við samsöngva. Er það að vísu
nokkur kostnaður, en margfalt þægilegra
og skemmtilegra fyrir áheyrendur og fest-
ir lögin betur í minni manna, enda von-
um vér, að þessari nýbreytni verði jafnan
fylgt við allæ markverða samsöngva hér
eptir. Efnið í síðasta kvæðinu („Vorið er
komiö og grundirnar gróa“) virtist oss
miður heppilegt á þessum árstíma. Það
hefði verið viðkunnanlegra að syugja eitt-
hvert annað íslenzkt lag. með samstilltara
efni. Nóg er til.
Um rannsóknina í máli Skúla sýslu-
manns Tlioroddsens.
Út af ummælum vorum í 51. tölubl. „&j6ðólfs“
4. f. m. um drátt rannsóknarinnar gegn hr. Skúla
'Thoroddsen, hefur oss horizt alllangt erindi frá
rannsóknardómaranum, hinum setta sýslumanni og
bsejarfógeta á ísaflrði, hr. Lárusi Bjarnason, dags.
2. þ. m., með tilmælum um, að vér birtum það í
blaðinu, og viljum vér því hér með gefa lesendum
vorum greinilegt ágrip af þessari skýrslu, svo að
almenningur fái að sjá, hvernig rannsókninni hing-
að til hefur verið hagað, með því að það hefur
áður ekki verið fullkunnugt.
KannBóknardómarinn segir í fyrstu, að það sé
mishermt, að hr. Sk. Thoroddsen hafi ekki verið
kvaddur fyrir rétt fyr en 20. október, rannsóknin
hafi byrjað 3. október og hr. Thoroddsen hafi mætt
fyrir rétti bæði fyrir og eptir 20. s. m. Hann
segir ennfremur, að ýmsar ástæður hafi verið til
þess, að rannsóknin hafi ekki hafizt fyr en 3. okt.,
þar á meðal fyrst og fremst, að afhending embætt-
anna í sínar hendur hafi ekki farið fram fyr en
7. september, og svo einnig, að hann hafi haft 1
sakamál og 2 sakamálsrannsóknir fyrir i september
og þær báðar fyrirhafnarmiklar. Hefði önnur
þeirra (hin síðari) verið rannsóknin gegn Sigurði
Jóhaunssyni („skurð"), er grunaður var um að hafa
myrt Salómon sál. Jónsson frá Plateyri. Segir
rannsóknardómarinn, að amtið hafi með bréfi dags.
20. apríl þ. á. boðið að halda rannsókninni gegn
Sigurði áfram og hafi sér þvi þótt raál til komið
að fullnægja bréfinu. Kveðst hann hafa varið 7
síðustu dögunum af september til þessarar rann-
sóknar gegn Sigurði á -Plateyri. Ennfremur getur
hann þess, sem afsökunar á drætti rannsóknarinn-
ar, að hr. Thoroddsen hafi verið 14 daga fjarver-
andi á Reykjavíkurferð sinni.
Að svo mæltn skýrir rannsóknardómarinn frá,
að síðan rannsóknin gegn hr. Thoroddsen hófst,
hafi henni verið hraðað eins mikið og ástand sak-
arinnar sjálfrar og aðrar embættisannir hafi leyft;
reyndar hafi réttur ekki verið haldinn í málinu á
hverjum degi, enda muni enginn með sanngirni
geta ætlazt til þess, einkum þá er litið sé á það,
að hann hafi haft 3 sakamálsrannsóknir til með-
ferðar jafnhliða aðalrannsókninni gegn hr. Thor-
oddsen. Kveðst hanu þó hafa haldið 21 réttar-
próf í „Skúlamálinu“ svokallaða og leitt 22 vitni,
auk þess, sem nokkur þeirra hafi verið loidd hvað
eptir annað.
Að endingn skýrir rannsóknardómarinn svo frá,
að hér geti ekki verið um neinn drátt á rannsókn-
inni að ræða samkvæmt hinu ofantalda og ekki sé
heldur fyrirmælum frá „hærri stöðum“ um að
kenna. Lýsir hann því að lokum afdráttarlaust
yfir, að hann liafi ekki fengið nokkra æðri skip-
un til að draga rannsóknina.
Ritstj.
DÁNARSKRÁ.
Kristófer Finubogason, fyr bóndi á Stóra-
fjalli i Borgarhreppi, andaðist á Stóruborg i Víði-
dal hjá Pétri syni sínum 17. f. m., áttræður. Por-
eldrar hans vorn Pinnbogi Björnsson borgari í
Beykjavík og Arndís Teitsdóttir vefara (f 1809)
Sveinssonar. Bræður Kristófers voru þeir séra
Jakob í Steinnesi, Teitur dýralæknir og Ásgeir
dbrm. á Lnndum. Var hann atgervismaður um
margt sem bræður hans. Hafði hann á yngri ár-
um lært bókband og sjómannafræði, kvæntist síðar
Helgu dóttur Péturs Ottesens sýslumanns í Mýra-»
sýslu og bjó lengi á Stórafjalli góðu búi, unz
hann hætti búi og fór noröur til sonar síns.
Ástríður Vcrnharðsdóttir (prests Þorkelsson-
ar, er síðast var í Beykholti) andaðist 24. nóvbr.
í Nesi í Höfðahverfi. Hún var fædd í Nesi i Aðal-
dal 18. april 1818, þar sem faðir hennar var þá
prestur. 1838 giptist hún Sigurði óðalsbónda Jóns-
syni i MSðrudal á Pjöllum, og bjuggu þau lijón
þar þangað til Sigurðnr dó 1874, en hún bjó þar
síðan fá ár eptir það. Sigurður og Ástríður áttu
saman 12 börn, sem öll eru dáin nema Elísabet
kona Einars alþingismanns Ásmundssonar í Nesi.
Ástríður var kona vel að sér og virt af þeim,
er til hennar þekktu.
Guðbjörg Árnadóttir (bónda Jónssonar Thor-
oddsens á Látrum) kona Ólafs bónda Jónssonar í
Króki á Bauðasandi andaðist þar á heiinili sinu
tir lifrarveiki 31. júli í sumar, 34 ára að aldri,
fædd í Kvígyndisdal 12. júií 1858, flutti með for-
eldrum sínum að Hvallátrum 1871, en fór að Sjö-
undá vorið 1879 og giptist þar eptirlifandi manni
sínum 8. okt. s. á. Þaðan fluttu þau hjón að
Hvallátrum 1883 og svo að Króki 1885. Áttu þau
saman 9 börn og lifa 4 þeirra. — Hún var gáfuð
kona og sköruleg og vel ■metin af öllum, er henni
kynntust.
Ingveldur Stefánsdóttir (presta í Hjarðarholti
Benediktssonar og Ingveldar Bogadóttur i Hrapps-
ey Benediktssonar) ekkja séra Benedikts Þórðar-
sonaT i Selárdal, andaðist þar hjá séra Lárusi syni
sínum sneinma i f. m., um áttrætt. 1836 giptist
hún manni sinum, er þá var prestur að Stað á
Snæfjallaströnd; síðar fluttu þau hjón að Garpsdal,
Kvennabrekku, Brjámslæk og síðast að Selárdal og
þar andaðist séra Benedikt 9. des. 1882. Þau áttu
saman 3 börn: Stefán snikkara, séra Lárus i Sel-
árdal og Ingveldi, er átti séra Páí Sivertsen (nú
prest að Stað í Áðalvik).
Þyngsti maður í heimi andaðist í
sumar af offitu í New Jersey i Banda-
ríkjunum 40 ára gamall. Hann hét Tur-
fiian Schenck og var svertingi. Þá er
hann gekk í skóla um fermingaraldur óg
hann 373/2 fjórðung, en 50 fjórðungar að
þyngd var hann orðinn um tvítugsaldur.
Þá var það, að konungnr „humbugsins“
Barnum fékk hann í sitt fóruneyti og
flutti hann fram og aptur um Bandarík-
in til sýnis. Var Schenck þá almennt
nefndur „feiti drengurinn hans Barnum’s“
(„Barnums fat boy“). Síðan skildisthann
við Barnum, og ferðaðist um einn saman
og sýndi sig fyrir peninga, og græddi þá
stórfé, en lét af ferðum fyrir nokkrum
árum og settist í helgan steiu. Var hann
þá orðinn 531/,, fjórðungur að þyngd.
Ekki varð líkkistu hans komið út úr hús-
inu, fyr en dyrastafirnir voru höggnir
burtu.
Kýrin, scm stangaði gamla Grladstone
er þegar orðin heimsfræg og sækjast meun
ákaft eptir að eignast einhverjar leifar af
henni. Manninum, sem skaut hana, voru
boðnar 200 krónur fyrir hauskúpuna, horn-
in og klaufirnar, en haun liafnaði boðinu
og gaf bænum Chester ailt saman til
geymslu á gripasafni. Slátrari, scm hafði
keypt húðina á 40 kr. seldi hana aptur
„safnara“ nokkrum á 100 kr. og aðrir
safnarar keppa liver um anuan þveran að
eignast eiua eða fleiri tennur úr hinni
nafnfrægu kú, er varð að láta líf sitt fyr-
ir frægðina. Fyrir liverja tönn borga Eng-
lendingar með ánægju 2 kr. 50 aura.