Þjóðólfur - 08.12.1893, Blaðsíða 4

228
1 H. TH. A. THOMSEN3 verzlun
fást allar tegnndir af Kornvöru, þar að auki skepnufóður, svo sem: Maismjöl, Hveitiklíð, Hafrar og Bygg.
Kartöflur,
Kokos-hnetur, Para-hnetur, Vald-hnetur, Hassel-hnetur, Konfekt-brjóstsykur, Konfekt-rúsínur, Krak-möndlur, Döðlur og
„kandiseraðir“ Ávextir.
Jólakerti Spil og Tarok-spil.
Miklar birgðir af Nýlenduvörum, Kryddvörum, Niðursoðnu Kjöti og Piski, Aldinum, Syltetaui og Ávaxtalegi.
Miklar birgðir af Vínum og öðru Áfengi; þar á meðal hið alþekkta
Encore Whisky.
Af hinu mikla Vindla-safni skal einkum geta margra tegunda í smá-kössum með 25 vindlum í, hentugum til jólagjafa.
Nýkomið mikið úrval af frönsku og dönsku „Parfume11 með margbreyttu verði.
Oturskinnshúfur og Kastor-hattar
auk mikilla birgða af vetrarhúfum, linum og hörðum höttum.
Reform Axlabönd,
viðurkennd um allan heim, sem hin beztu og þægilegustu.
Regnhlífar, Skinn-xnúifur, Skinnkragar og mikið af nýkominni Álnavöru.
StÓF jóla-bazar
verður hafður í sérstöku herbergi, og verður þar að fá marga smáa, fáséða og nytsama muni og þó ódýra, hentuga í jólagjafir;
þar á meðal mjög mikið af leikfangi, og „mekaniskar" rnyndir, alveg sérstakar í sinni röð.
Eigandi og ábyrgðarmaður: Hannes Horsteinsson, cand. theol. — Pélagsprentsmiðjan.
126 127
„Sagði bróðir minn þér ekki, að mín væri hingað
von í kveld? Eg var búinn að lofa því, að koma í
kveld“.
„Nei, hann hefur ekki nefnt það á nafn. Nú skil
eg!“ sagði frúin og klappaði saman höndunum. „Hann
hefur ætlað, að láta þetta koma eins flatt upp á mig,
eins og það gerði. Einmitt þess vegna kefur hann farið
að heiman í kveld, og bað mig að vaka eptir sér, hann
er þó ekki vanur að biðja mig þess. Svona hefur hann
leikið á mig. Hann veit, að allt þægilegt verður hálfu
þægilegra, ef það kemur að óvöru fram. Þetta skal eg
launa í sömu mynt. En þú verður að hjálpa mér til
þess. Eg ætla ekki að láta hann vita, að þú ert kom-
inn, fyr en í fyrra málið“.
* Þetta þótti báðum þjóðráð. En til þess það skyldi
heppnast, varð Vilhjálmur að fylgja frúnni upp á lopt,
svo hann yrði ekki á vegi bróður sins, ef hann kæmi
heim bráðlega. Uppi voru „meubleruð“ herbergi, sem
leigjandi hafði flutt úr sama daginn. Þar bar frúin
kveldverð á borð fyrir hann, og Vilhjálmur mundi ekki
eptir því, að hann hefði nokkru sinni áður haft jafn-
góða matarly8t. Hann borðaði fullkomlega tveggja manna
kvöldverð. Þau spauguðu og hlógu að því, hvernig þau
léku á manninn og bróðurinn. Og svo ræddu þau um
hjúskap og búskap, veður og árferði, heilsufar og þjóð-
háttu, trúfræði og heimspeki, og allt mögulegt, annað
en sig sjálf eða ættingja þeirra; hvorugt minntist með
einu orði á yfirstandandi né liðna tíð sína, eða ættingja
sinna. Þegar Vilhjálmur var rnettur lieyrði frúin, að
maður hennar kom, og fiýtti hún sér því að vísa Vil-
hjálmi til svefnherbergis, og fór svo. Þegar Vilhjálmur
var orðinn einn, fór hann að hugsa um, að mágkona
sín væri mikið ólík því, sem sér hefði verið frá sagt.
Hann hafði allt af hugsað sér hana eins og nokkurs
konar blómlausa jurt, með hálfvisnum blöðum, sem einu
sinni hefði verið forkunnar fögur. Hann vissi, að heilsa
hennar hafði verið mjög veik um mörg ár, og var það
þegar hann vissi seinast til. Honum sýndist þessi kona
ekki á nokkurn hátt líkjast hugmyndinni um mágkonu
hans, eða ljósmyndinni, sem hann átti af henni. Allir
höfðu lokið upp sama munni um það, að mágkona hans
væri mjög fáfróð, og sumir sögðu reglulega heimsk. Lit-
urinn og • auðurinn hafði tengt hana við bróður hans
með hjúskaparhnappheldu. Svona höfðu allir. sagt Vil-
hjálmi frá, og jafnvel bróðir hans líka. En hvað þeir
höfðu allir verið samhuga um það, að gera lítið úr þessari
þreklegu, sællegu og gáfuðu konu, sem lýsti því á all-
an hátt, að hún geymdi sterka sál í heilbrigðum og
sterkum líkama. Vilhjálmur gat ekki skilið neitt sam-
hengi í þessu, en þreytti sig samt ekki lengi með um-