Þjóðólfur - 27.07.1894, Blaðsíða 4

140
anna — skal koma innan skamms. — Það dugir
ekki fyrir útgerðarmann að segja, að eg fari með
ðsatt mál — eg skal færa rök fyrir jryí, sem eg
hef sagt um bátinn og ferðir hans. — Meira síðar.
Kðranesi 19. júlí 1894.
Asgeir Eyþórsson.
Möi P. C. Knufltzon & Sís
selar kornvörur, kaffi. sykur og aðrar
níiuðsynjavörur með lægsta verði gegn
peningum út í hönd.
Nokkrar vöruleifar seijast raeð mikl-
um afslætti gegn peningum.
Nýkomnar ýrnsar tegundir af góðum
ostum, Kongote, ágætar og ódýrar liand-
sápur og margt fleira, er selst raeð góðu
verði.
Heinrich & Poulsen,
Kjöbenliavu, Höjhroplads 21.
Alle Artikler for k’otograíi.
Eneforhandling af
Exeelsior-Aristopapir.
Eneste existerende Aristopapir, som er
koldbart i 6 Maaneder, derfor særlig at |
anbefale for Kolonierae.
Tauga-og magaveiklun.
Síðustu 3 árin hef eg þjáðzt af tauga-
bilun og þar með fylgjandi þyngslum fyr-
ir brjósti, magaveiklun og lystarleysi. Eg
hef brúkað ýms læknismeðul, en það hefur
ekki hjálpað. En fyrir hálfu ári fór eg
að brúka hinn fræga Kína-lífs-elixír frá
hr. Waldemar Petersen í Friðrikshöfn í
Danmörku, og á þessum stutta tima hef-
ur heilsa mín batnað svo, að eg hygg að
eg sé nærri því orðJn heil heilsu.
Eg get þess vegna af eigin reynslu
mælt með þessura bitter sem einu hinu á-
gætasta meðali við taugabilun.
Heyholti 11. febr. 1894.
Jómfrú Guðriður Oddsdóttir
Kína-lífs-elixírinn fæst hjá flestum
kaupmönuum á íslandi.
„Leiðarvísir til lífsábyrgðar“ fæst
ókeypis hjá ritstjórunum og hjá dr. med.
J. Jónassen, sem einnig gefur þeim, sem
vilja tryggja líf sitt, allar nauðsynlegar
upplýsingar.
Samkvæmt prentfrelsislögunum auglýsist hér
með l'ógsókn á hendur ritstjóra „Þjóðólfsu fyrir
óhróður hans og illmæli um mig i síðasta biaði
hans.
Reykjavík 26. júlí 1894.
Björn Jónsson.
Athgr. Örstutt athugasemd um þessa nýju speki
hr. B. J. kemur í næsta blaði H. Þ.

*=T=»=T=4=I=l=7=a=T=*=T=Jl=Í=«
„Piano“- verzlun
„Skandinavien“,
verksmiðja og sölubúð
Kongens Nytorv 22, Kjöbenhavn.
Verksmiðjunnar eigið smíði ásamt
verðlaunuðura, útlendum hljóðfærum.
Birgðir af Orgel-Harmonium.
Er allt selt með 5 % afslætti gegn
borgun í peningum, eða
gegn afborgun.
Gömul hljóðfæri tekin í skiptum.
Verðskrá send ókeypis.

Eigandi og ábyrgðarmaður:
Hannes Þorsteinsson, cand. theol.
Félagsprentsmiðjan.
54
þangað sem hann átti að vera, samkvæmt hérlendum
hugsunarhætti — í fangelsið.
Já, hann var sannnefnt guðsbarn, hann séra Long;
og eins var frúin. Einu sinni á hverju ári gengust þau
fyrir samskotum tii kristniboðs í Afríku, því svertingj-
arnir þurfa að komast inn í himnaríki, rétt eins og við
englarnir; en til að koma þeim þangað, útheimtist bæði
púður, biblíur og brennivín, og það kostar allt peninga.
Einn var sá dýrgripur, er séra Long þótti vænna
um en annað í eigu sinni, og munu margir geta til, að
það hafi verið biblían. En það var ekki. Það var
vasaúr úr gulli, og við það hékk löng og digur festi úr
sama efni, með ljómandi, hjartamynduðu nisti, alsettu
að utan með röð af ofursmáum demöntum, sem glitruðu
eins og smástjörnur, þegar dimmt var orðið. Það var
sagt, að nistið sjálft hef'ði kostað minnst 75 dollara.
Enginn skyldi nú ætla, að slíkur maður og séra
Long, sem auðvitað hafði hugann í allt annari átt en
við þessa heims gæði, hefði farið að verja fé sínu fyrir
slíkan hégóma, eins og guliúr með demantsnisti er.
Nei, það stóð öðruvísi á því. Og af því nisti þetta á
svo míkinn þátt í sögunni, verð eg að segja frá, hvernig
það var til orðið. Úrið með nistinu var heiðursgjöf frá
hinum kristnu konum í söfnuði hans, fyrir margra ára
erfitt starf með Jítil laun.
55
Hinar heiðruðu kristnu konur í þessu landi mynda
allopt félög, er þær nefna Ladies Societi’s. í söfauði
séra Longs var eitt slíkt félag, — eins og á að vera í
hverjum sannkristnum söfnuði.
Stefna slíkra félaga er nú fyrst og fremst sú, að
heita kvennfélag. í öðru lagi, að upphefja sig sjálfar
— ef aðrir vilja ekki gera það — og hafa úti allar klær
til þess að ná i lofgrein í blöðunum um sig, eða lof-
ræðu hjá prestinura.
Þessi kvennfélög hafa ellefu boðorð. Hið ellefta er
þeirra æzta boðorð, og hljóðar þannig:
„Þú átt að hera ótakmarkaða lotningu fyrir presti
þínum, og hlýða honum, og vera honum samþykk í öllu.
Þá mun hann í ræðum sínum geta þín að góðu, og þú
munt heiðruð verða og mikils metin í landinu“.
Og eitt af þessum heiðarlegu félögum var í söfnuði
séra Longs. Og þ»ð skeði, að eitt sinn, þegar þær
gengu á fund, þá kom það til umræðu, að aldrei hefði
verið á þær minnzt, hvorki i blöðunum eða af stólnum,
í meira en sjö mánuði; þeirra hefði, útsagt, ekki verið
getið að neinu.
Hinn síðasti bitlingnr, sem þær höfðu fengið, var
þegar þær sendu fulla körfu af brauðskorpum og mygl-
uðum osti til sjúkrahússins. Féhirðir hafði sent þeim
þakkarávarp í blaðinu, og kryddað það með skjalli og