Þjóðólfur - 16.10.1896, Blaðsíða 4

196
þannig í alla staði orðnir ákjðsanlegs sjálfsforræðis
aðnjðtandi, og eru, sem vænta má, hinum nýja
keisara mjög þakklátir fyrir réttarbðtina.
Yflr Hudsonsfljðtið við New York stendur til að
gerð verði járnbrautarbrft, sem verður hið stðrkost-
legasta mannvirki. Brúarlengdin 990 metr. og hæð
beggja endastólpanna yflr vatnsflöt 179 metr. Áætl-
að að brftargerð þessi kosti 216 millj. kr.
í Chicago á að reisa „Eiffelturn“ hærri en þann
í Parísarborg, og verður hann 1160 fet á hæð.
Meðal annars, sem uppgötvaðist á hinni vísinda-
legu rannsðknarferð danska herskipsins „Ingðlfur“>
sem kom heim aptur í ágftstmán. þ. á., er það, að
frá Reykjanesi gengur eldbrunninn hryggur í sjðn-
nm 60 milur eða lengra ftt í Atlantshaf, 2—300
feta djftpt undir sjávarfleti.
2000 manns er talið að dáið hafl í Now York
af ofurhitanum i sumar.
Að þangbrennsla geti verið all-arðsamur atvinnu-
vegur, má marka af því, að Listaströnd í Noregi
hefur á þessu ári haft 30—40,000 kr. nettó-ágðða
af henni.
„Það er varla efi á“, segir merkur höfundur
fttlendur, „að gula kynið — Japansmenn og Kín-
verjar, — en á þeim er ekki verulegur munur, —
muni verða alvarlega hættulegt fyrir gamla heim-
inn. Menn eru í Evrópu furðu fáfrððir ura það,
sem haft er fyrir stafni lengst burt í austrinu, og
Evrðpumenn upp og ofan gera sér oins barnalegar
hugmyndir um Kína og Kínverja, eins og Kínverjar
um Evrðpumenn. Styrkur Kínverja er fðlginn í
óbreytileikanum; það er hægra að leggja hlekki á
veraldarhafið, en að hafa áhrif á kínversku þjððina.
Ekki mun neinni trftboðun frá Evrðpu verða þar
ágengt, því Kinverjinn er hjartanlega ánægður með
allt heima hjá sér, og sérstaklega með sín kátlegu
trftbrögð; honum er ekki einu sinni forvitni á né—
vita, hvað gerist fyrir utan hans gulu veröld, og'
hann hefur djftpa fyrirlitningu á öllu fttlendu".
Timbur og þakjárn.
Viðskiptamenn Lefolii’s rerzlunar á
Eyrarbakka, er vilja fá timbur og þak-
járn til húsabygginga við verzlunina að
vori komanda, eru vinsamlega beðnir að
senda mér pantanir sínar fyrir 20. nóvem-
ber þ. á. Á trjávið þarf að tiltaka lengd,
breidd og þylckt. og á þakjárni lengd og
rþykkt“ eða „þunntu. Líka þarf að til-
greina, hve snemma hinar pöntuðu vörar
eiga að koma.
Eyrarbakka, 28. septbr. 1896.
P. Nielscn.
Undirrituð tekur að sér að kenna
stúlkum ýmsar hannyrðir.
Valgerður Johnsen.
Laugaveg 15.
Góð kýr, mjðlkandi, er til sölu hér í bænnm
næstu daga. Upplýsingar á afgreiðslustofu Þjðððlfs.
Góð jörð til sðlu.
Snæringsstaðir í Svínavatnshreppi í
Húnavatnssýslu, metin 24,4 hndr., sem sér-
staklega hæg og notagóð jörð hefur þótt
eptir stærð, og jafnan verið vel á henni
búið fyrir lengri tíma, hún hefur gott tún,
hægar eugj«r og beitiland. Jörðin getur
verið laus til ábúðar í næstkomandi far-
dögum 1897, ef svo um semst. Frekari
upplýsingar gefur undirritaður ábúandi
jarðarinnar. Lysthafendur snúi sér til á-
búandans fyrir 30. desember þ. á.
Snæringsstöðum, 8. ágftst 1896.
Hallgr. Hallgrímsson.
Lj ósmyndasmiður
Ou/Jmundur ólafsson byrjar að taka mynd-
ir 16. þ. m. Verkstofa hans er í Kirkju-
stræti nr. 2. Þar geta menn fengið myndir
af ýmsum stærðum fljótt og vel af hendi
leystar.
LEIÐARVÍSIR TIL LÍFSÁBYRGÐAR
fæst ókeypis hjá ritstjórunum og hjá dr.
med. J. Jónasseu, sem einnig gefur þeim,
sem vilja tryggja líf sitt, allar nauðsyn-
legar upplýsingar.
Eigandi og ábyrgðarmaður:
Hannes Þorsteinsson, cand. theol.
FAlag8p*entsœið.1an
74
eyddi kona hans í búið. Hún var ein af þessum mat-
reiðslufrúm, sem eyða öllu fé bónda síns með því að
vera si og æ að matreiða í eldhúsinu. Það getur stund-
um verið eins mikill eldur í búi, eins og að maðurinn
fari opt á veitingahúsin. — Eins og hin helga mær birt-
ist ávailt kaþólskum mönnum í björtu skýi, þannig birt-
ist frú Bisby ávallt í eldhúsmökk, og hin mesta gleði
hennar hér í heimi var að búa til prinsessubýtÍDg. Hún
var að öðru leyti góð kona og lét aldrei neinn snauðan
fara svangan burt úr eldhúsinu sínu, og hvað áhrærir
hin 10 börn málaflutningsmanns Bisby, þá sáust þau
aldrei öðruvísi en tyggjandi.
Eins og fyr er drepið á, var dimmt haustkvöld.
Dyrabjöllunni var hringt í ákafa, og rétt á eptir þaut
málaflutningsmaðurinn út í eldhúsið til konu sinnar og
sagði: „Ekkja Kildenbauers er komin“. Frúnni leizt nú
ekki á blikuna; hún fór að þurka á sér hendurnar, og
sagði: „Ávallt er eitthvert andstreymi í heiminum, sem
við ólánssömu mannskepnur verðum að þola“.
Á miðju gólfi stóð grönn og hávaxin kona; hún
hafði farið úr kápunni og var í svörtum kjól. Andlitið
var fölt og hörkulegt, augun dökk og lágu innarlega í
höfðinu og sneplar af hærum hennar Iöfðu niður undan
upplituðum „kappa“.
75
„En hvern þremilinn ertu að vilja hér Tea?“ sagði
frú Bisby.
„Það er naumast að þú býður hana systur þína
velkomna. Þykir þér ekki vænt um að sjá mig?“
„Jú, auðvitað, en mér kom það svo óvænt“.
„Eg er þreytt orðin á að vera í höfuðstaðnum, og
mér hefur nú komið til hugar, að setjast að hjá ykkur
það sem eptir er æfinnar11.
Það var hræðslusvipur á frú Bisby, er hún svaraði:
„Við — við höfum svo lítið húsnæði".
„Eg geri ekki miklar kröfur. Flyttu rúm handa
mér inn í gestastofuna, og svo læt eg mér nægja með
hana“.
„En ef gestir koma?“
„Gestir? Fólk í ykkar stöðu heldur þó víst ekki
veizlur? Eg heí ráð á því að halda veizlur, en eg geri
það aldrei.
„Börn, þið verðið að koma inn og heilsa vel henni
Teu systur ykkar“.
Hin tíu börn málaflutningsmanns Bisby gerðn öll
eins og fyrir þau var lagt.
„Átt þú öll þessi börn?“
Frú Bisby hlaut að játa það satt vera.
„Þá furðar mig ekki, þótt fátæklegt sé hér. Eg