Þjóðólfur - 18.06.1897, Blaðsíða 7

Þjóðólfur - 18.06.1897, Blaðsíða 7
119 Bezta baðlyfið or án efa JEYES FLUIÐ. Þeg*r eg var í Skotlandi í vor, groonsiaðist eg eptir hjá ýmsutn bændum, hvaða baðmcðul þeir helzt brúkuðu. og komst eg eptir, að þau meðul, sem flestir not- uðu og almennt eru álitin reynast bezt, eru JE YES FLUIÐ. Á Þýzkalandi er þetta baðlyf betui þekkt undir uafninu Úr 1 Gailon (47/io potti) má baða 80 til 100 kindur, og þar eð 1 galion kost- ar aö pi s ~r»-. kostar að eins 4—5 aura á kindina. JEYES FLUIÐ er alveg óeitnð, svo engin hætta fylgir að fara ineð það, eins og t. d. getur átt sér stað með k irbólsýru. Bændur! Kaupið í samlögum, þá get eg selt baðlyflð ódýrar. Einka-umboð fyrir ísland hefur Ásgeir Sigurðsson, kaupmaður. Reykjavík. Orgelharmonium frá 125 kr. frá vorum eigin verksmiðjum. Fengu silfurmedalíu í Málmey 1896. Auk þess höí'um vér harmóníum frá hinum btztu þýzku, amerikönsku og sænsku verksmiðj- um. Vér höfum selt harmóníum til margra íslenzkra kirkna og margra prívatmanna. Hijóðfæri má panta hjá kaupmönnum eða hjá oss sjálfum. Petersen & Steenstrup. Kjöbenhavu V. Því optar sem eg leik á orgelið í dóm- kirkjunni, þess betur líkar mér það. Reykjavik 1894. Jónas Helgason. Duglegir umboðsmenn óskast til að kaupa íslenzk frímerki. Fast- ákveðiu mánaðarlauu veitast. Nánari upp- lýsingar fást hjá Th. J. Anthonisen frímerkjaverzlan Esbjerg. Danmark. Mjög miklar hirgðir fékk eg nú með „Laura“ af sérlega vönduðum Tnrista- skóm, er eg sel að eins fyrir 4 kr. 50 a. parið. Rafn Sigurðsson. LEIÐARVÍSIR TIL LÍF8ÁBYRGÐAR fæst ókeypis hjá ritstjórunum og hjá dr. med. J. Jónassen, sem einnig gefur þeim, sem vilja tryggja líf sitt, allar nauðsyn- legar upplýsingar. Silkibönd, blúndur, silkitvinni og bómullartvinni, silkiklútar, vasaklútar o. m. fl. fæst í verzlun Friðriks Jónssonar. Hannyrðabókin fæst á afgreiðalo- stofu Þjðððlfs. 36 Þetta ýifur heyrðist aptur, og var endurtekið af öðru ýifri langt út á sléttunni. Það var óttaiegt. Strickland þaut inn í herbergi Fleete’s og eg á eptir honum, og það mátti ekki seinna vera, því að Fleete var að búa sig til að skjótast út um gluggann. Það heyrðust að eins nokkur undarleg, dýrsleg hljóð í kverkunum á honum, og þá er við kölluð- um á hann gat haun engu svarað. Hann hrækti á okkur. Eg: get ekki fullkomlega gert mér grein fyrir því, sem við bar næstu augnablikin, en eg hygg, að Strick- land hafi hlotið að ljósta hann í öngvit með langa stígvélaþrælnum, er hann hélt á, því að annars get eg ekki skilið, hvernig 4 þvj stóð; eg sat 0fan 4 brjóst- inu á Fleete. Hann mátti ekki mæla, en fitjaði upp á trýnið og urraði líkara úlfi en manni. Hið mannlega eðlij sem lítið hafði borið á allan daginn, virtist hafa aigerlega horfið, þá er myrkt var orðið. Nú var það að eins dýr, sem við áttum í stímabraki við, jafnvei þótt þetta dýr hefði einhvern tíma heitið Fleete. Þetta atvik virtist ósamþýðanlegt og gagnstætt allri mannlegri reynslu. Eg leitaðist við að nefna orð- ið „vatnshræðsla11,1 en gat ekki nefnt það, af þvi að eg vissi, að eg sagði ósatt. ’) nVatnshræð8lau („Vandskræk") en nefnd veiki sú, er stafar af 33 heima og fá eitthvað að borða. Yíð Strickland riðum því næst burtu mjög hissa. Þá er við riðum fram hjá Hanumans musteri, kom „hvíti maðurinn“ út þaðan og mjálmaði að okkur. „Hann er ekki reglulegur prestur við musterið“, mælti Strickland. „Eg skal segja þér, að eg hefði mikla löngun til að hremma hann“. Við höfðum euga veruiega skemmtun af reið vorri þetta kveld. Hestarnir voru óvenjulega latir og drógu fæt- urna á eptir sér — það var eins og þeir gengju í svefni. „Hræðslan í dag hefur iíklega lamað þá“, mæiti Strickland. Þetta var eina orðið, sem hann talaði alla leiðina. Stundum nöldraði hann eitthvað í hálfum hljóðum og bölvaði ónotalega. Við komum heim aptur í rökkrinu um kl. 7, og þótti okkur þá kynlegt, að ekkert ljós var í anddyrinu. „Húðarselir — þetta vinnufólk!" nöidraði Strickland. Allt í einu hljóp hesturinn minn til hliðar út af götunni. Hann hafði orðið einhvers var á veginum fyr- ir framan sig, og þá er við gættum að, þá var þar Fleete, er skauzt upp fram undan okkur. „Hvern þremilinn ertu að gera hér og eptir hverju ertu að skríða hér utangarðs?“ mælti Strickland? Báðir hestarnir prjónuðu og höfðu nálega fleygt

x

Þjóðólfur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðólfur
https://timarit.is/publication/72

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.