Þjóðólfur - 22.07.1898, Blaðsíða 3

i35
Fenger mannvirkjafræðingur, Lundog Christ-
■ensen lögfræðingar. Frá Englandi komu
nökkrir ferðamenn, karlar og konur.
Hæfileikar og ,hitt‘.
Það hefur opt og eigi að ástæðulausu verið
kvartað yfir, að veitingar embætta ogsýslana hér
4 landi færu ekki eptir verðleikum og hæfileikum
mannan, heldur eptir ýmsu öðru, er meira hefur
ráðið þá í svípinn, og er svo að sjá, sem þetta
„hitt“, sem úrslitum ræður sé að verða æ þyngra
og þyngra á metunum á síðustu tímum, en verð-
leikar og hæfileikar að því skapi léttari og léttari, já,
svo fisléttir, að þeir komi alls ekki til greina í
-samanburði við „hitt“. Eg tala ekki um það,
þótt útlenda veitingavaldið (Islands ráðgjafi)
hundsi hinar innlendu menntastofnanir vorar,
með því að ganga optast nær á svig við kandl-
data þaðan, og veiti háslcólakandídötum embætti,
þótt óhæfari séu en hinir. Það er gott ráð tilað
teygja alla nemendur vora til Hafnar, en láta
hinar æðri kennslustofnanir vorar grotna niður.
Það er pólitiskur hnykkur, hreinasti búhnykkur,
sem danska stjórnin veit, að hrífur, hnykkur, sem
hún veit, að kemur menntastofnunum vorum al-
veg á kné fyr eða síðar. Um þetta tjáir lítt að
tala meðan yfirstjórnin er öll í Kaupmannahöfn.
Vér verðurn að sætta oss við, að flestgangi meira
og minna öfugt, og þvert á móti óskum vorum,
meðan svo stendur. En til hins mættum vér
ætlast, að þær sýslanir, er liggja undir veitingu
innlendra valdsmanna (landshöfðinga eða annara
nefnda) væru veittar eptir verðleikum og hæfi-
leikum umsækjenda, og að réttsýni og ó’nlut-
drægni réðu þar veitingunni. Og þó er svo að
sjá, sem svo sé ekki. Eða hvernig skyldi standa
á því, að jafnskjótt sem' einhver slík sýslan er
laus, eða von um, að hún losni, geta Pétur og
Páll bent á manninn, sem eigi að fá þennan bita,
ef til vill ári áður en sýslanin er veitt, og áður
en nokkur er farinn opinberlega að sækja um
hana? Og það er alls ekki bent á þennan mann,
at því að hann þyki sjálfkjörinn til þessa starfa.
Nei, þvert á móti. Það er stundum eða optast mað-
ur, sem menn telja lítt hæfan til starfsins eða
miklu miður hæfan en aðra, sem um það mundu
vilja sækja. En á hverju byggist þá þessi forspá
óviðkomandi manna? Jú, hún byggist á því, að
menn komast svo undarlega fijótt á snoðir um,
að þessi útvaldi N. N. hefur fengið beinhart lof-
orð veitandans eða veitendanna um þessa sýslan
löngu áður en henni er slegið upp til umsóknar.
Þessi. N. N. einn, og enginn annar er fyrirfram
ákvarðaður til að sitja uppi með krásina, hvernig
sem allt veltist, og hverjir sem sækja móti honum.
Þótt hann sé óhæfastur þeirra allra gerir ekkert
til. Hann getur sofið rólegur, gefið væntanlegum
keppinautum sínum langt nef, farið að lesa á sig
og læra stafrófið, til þess að geta stautað sig ofurlítið
áfram í starfi því, sem hann á í vændum, og verði
ekki alveg aðgjalti, þá er til kemur. Ogveslings mað-
urinn nýr saman lófunum af fögnuði yfir loforð-
-orðinu og kýmir í laumi að því, hvað aðrir um-
sækjendur verði súrir á svipinn yfir hryggbrotinu.
Og þá er loforðið er hátfðlega opinberað öllum
lýð, þá þvær veitingarvaldið hendur sínar 1 sak-
leysi og segir: Þessi var hæfastur. — Svonawr
það og svona er það enn innlenda veitingarvaldið.
En þeir, sem eigi eru skjólstæðingar eðavenzlamenn
einhvers stórmennis, eigi í tengdum eða í frænd-
semi við veitingarvaldið eða á annan hátt skjól-
stæðingar þess eða þeirra rnanna, sem geta látið
það dansa eptir sinni pípu, þeir verða allir bitnir
af stalli, því að gæðingarnir eru svo slægir qg
örðugir viðfangs, að þeim,' sem á útigangi hafa
lifað alla sína æfi, er ofraun að þreyta kapp við
þá í baráttunni fyrir tilverunni.
Herrauiur.
Mannalát. Hinn 5. maí síðastl. andaðist
Hjdlmur Pétursson bóndi á Syðsta Vatnií Skaga-
firði, sjötugur að aldri. Hann bjó áður í Norð-
tungu og Hamri í Þverárhlíð, og var lengi þing-
maður Mýramanna. Þótti hann jafnan meðal
hinna skynsömustu þingmanna í bændaflokki, og
var vel metinn heima í héraði. Hann var kvænt.
ur Helgu Arnadóttur frá Kalmannstungu Einars-
sonar og áttu þau börn nokkur, sem nú eru upp-
komin.
Hinn 4. þ. m. andaðist úr lungnabólgu að
Torfastöðum í Biskupstungum Þórður Halldórs-
son Einarssonar frá Vatnsleysu (ý 1856) og Guð-
rúnar Halldórsdóttur prests frá Torfastöðum
Þórðarsonar.
„Þórður sál. var mesti gáfumaður — eins og
margir ættmenn hans. Var hann menntaður
að nokkru leyti, því hann gekk á barnaskólann
á Eyrarbakka og nam þar dönsku, skript og
reikning, en um það leyti missti hann föður
sinn, er hafði þau áhrif að hann varð að hætta
við lærdóminn. Vinnumaður þótti hann góður
og fara öll verk séiiega vel úr hendi. Hann
kvæntist og átti Ólafíu Þórarinsdóttur trá Kjaran-
stöðum og átti með henni g börn. Af þeim eru
6 á lífi". (£.)
Um sama leyti andaðist að Miklaholti í Bisk-
upstungum Guöjinna Þórarinsdóttir (Ögmundsson-
ar frá Hrafnkelsstöðum) á 91. aldursári (f. á Kald-
bak í Ytrihrepp ro. des. 1807), ekkja Jóns bónda
Helgasonar, er fyr bjó í Miklaholti.
I fyrradag andaðist)7ö« Jónsson bóndi í Breið-
holti í Seltjarnarneshreppi, maður hjálpfús og vel
þokkaður. Hann var kvæntur Björgu dóttur
Magnúsar Jónssonar frá Eyðikoti hjá Óttarsstöðum
og Guðríðar dóttur Gunnlaugs Halldórssonar stúd-
ents frá Vatnsdal, er dó í Rípum á Jótlandi 1814.
Reykjavík 22. júlí.
Síðustu dagana hefur nú aptur brugðið til 6-
þurka og úrkoma verið allmikil. Skemmast mjög
töður manna, ef eigi breytir brátt til batnaðar,
því að þótt þerriflæsan um næstliðna helgi bætti
nokkuð úr, og sumum tækist þá að hirða töluvert,
var þurkur sá of skammvinnur til þess að geta
komið að almennum og verulegum notum.
Gufuskipið „Bothnia" fór héðan aðfaranótt
sunnudagsfns 17. þ. m. og með því ferðamanna-
flokkur sá, er hingað kom með sama skipi 3. þ.
m. Með því sigldi einnig hinn nýskipaði ráðs-
maður Laugarnesspítalans, Guðmundur Böðvars-
son, til að kynna sér samskonar störf erlendis.
Á miðvikudaginn kemur 27. þ. m. ætlar dr.
P. Beyer stórmeistari Oddfélaganna að afhenda
landshöfðingja spítalahúsið í Laugarnesi, og fer
sú athöfn fram þar á staðnum, sjálfsagt með ein-
hverjum „hátíðlegheitum". Áður hefur dr. Beyer
á 20 ára afmæli reglunnar í Kaupmannahöfn 30.
f. m. afhent gjafabréfið sjálft forsætisráðherranum
Hörring, er gegnir Islandsmálum nú í fjarveru
Rumps.
Kyrir 2 krénur
geta nýir kaupendur fengið ÞJÓÐÓLF
nii frá júlíbyrjun til ársloka.
Skrautprentað 50 ára minningar—
blað Þjóðólfs með inyndum fylgir í
kaupbæti. Verður prentað í haust.
Fataefni og tilbúinn fatnaður fæst
beztur og ódýrastur í verzlun
Sturlu Jónssonar.
Laukur, Syltetau, Sardínur, Kjöt
Ananas, nýkomið í verzlun
Sturlu Jónssonar.
Með ,LAURA‘
komu eptirfylgjandi vörur til verzl.
,Edinborg
í vefnaðarvörudeildina:
Bl. og óbl. lérept — Tvill
Lífstykki, margar teg.
Tvististauin breiðu.
Tvíbrejít lakaléreft — Kommóðudúkar —
Rúmteppi o. fl.
í Nýlenduvörudeildina:
Kaffi — Kandís ■- Púðursykur
Skipskex — Margarine — Haframjöl
OSTURINN ágæti á 0,55 — Chocolade
Skraa — Roel — Reyktóbak
Hveiti nr. 1 og nr. 2 — Þurkaðir ávextir
Soda — ‘Kaffibrauð margar teg.
Borax — Gerpulver — P'artaric Acid
o. fl,
í Pakkhúsdeiidina:
Þakjárnið þekkta — galv. þakjárnsaumur
Rúgmjöi — Maismjöl
BAÐLYFIÐ BEZTA — o. fl.
Ásgeir Sigurösson.
1871 —Júbileum — 1896.
Hinn eini ekta
Ki’ama-Lífs-EIixír.
(Heilbrigðis matbitter).
Allan þann árafjölda, sem almenningur hefurnotað bitter þennan, hefur hann rutt sér f
fremstu J?ö3 sem matarlyf og lofstír hans breiðzt út um allan heim.
Honum hefur lilotnazt liæstu verðlaun.
Þegar Brama-lífs-elixír hefur verið brúkaður, eykst öllum líkamanum þróttur og þol,
sálin endurliýnar og fjörgast, maður verður glaðlyndur, lmgrakkur og starffús, skilningar-
vitin verða ncemari og menn hafa meiri ánœgju af gæðum lífsins.
Enginn bitter hefur sýnt betur, að hann beri nafn með rentu en Brailia-lífs-
ölixir, en sú hylli, sem hann hefur náð hjá almenningi, hefur gefið tilefni til einskis nýtra
eptirlíkinga, og viljum vér vara menn við þeim.
Kaupið Bnama-lífs—elixír vorn einungis hjá útsölumönnum vorum, þeim
sem fengið hafa umboð frá oss, sem eru þessir:
Akureyri: Hr. Carl Höepfner.
---Grdnufélagið.
Borgarnes: Hr. Johan Lange
Dýrafjörður: Hr. N Chr. Gram.
Húsavík: Örurn & Wutffs verzlun.
Keflavík: IL. P. Duus verzlun.
---Knudtzon’s verzlun.
Reykjavík: Hr. W. Fischer
Einkenni: Blátt Ijón og gullhani
Mansfeld-Bullner
hinir einu, sem búa til hinn
verðlaunaða Brama-lífá-Elixír.
Kauþmatinahdfn, Nörregade 6.
Raufarhöfn: Grdnufélagið.
Sauðárkrókur: — —
Seyðisf jörður: — —
Siglufjörður:--------
Stykkishólmur: Hr. N Chr Gram.
Vestmannaeyjar: Hr. J. P. T. Bryde.
Vik í Mýrdal: Hr. Halldór Jónsson.
Ærlækjarsel: Hr. Sigurður Gunnlögsson.
á einkennismiðanum.
& Lassen,