Þjóðólfur - 09.02.1900, Blaðsíða 4

Þjóðólfur - 09.02.1900, Blaðsíða 4
28 1896. 1 87 1 — Júbileum — Hinn eini ekta Brama-Lífs- (Heilbrigðis matbitter). Allan þann árafjölda, sem almenningur hefur notað bitter þennan, hefur hann rutt sér fremstu röð sem matarlyf Og lofstír hans breiðzt út um allan heim. Honum hefur hlotnazt hæstu verðlaun. Þegar Brama-lífs-elixír hefur verið brúkaður, eykst öllum líkamanum þróttur og þol, sálin endurlifnar og fjörgast, maður verður glaðlyndiir, hugrakkur og starffús, skilningar- vitin verða nœmari og menn hafa meiri ánægju af gæðum lífsins. Enginn bitter hefur sýnt betur, að hann beri nafn með rentu en Brama-lífs- elixir, en sú hylli, sem hann hefur náð hjá almenningi, hefur gefið tilefni til einskis nýtra eptirlíkinga, og viljum vér vara menn við þeim. Kaupið Brama-lífs—elixir vorn einungis hjá útsölumönnum vorum, þeim sem fengið hafa umboð frá oss, sem eru þessir: Akureyri: Hr. Carl Höepfner. — — Gránufélagið. Borgarnes: Hr. Johan Lange Dýrafjörður: Hr. N. Chr. Gram. Húsavík: örum & Wulffs verzlun. Keflavík: H. P. Duus verzlun. -----Knudtzon’s verzlun. Reykjavík: Hr. W. Fischer Raufarhöfn: Gránufélagið. Sauðárkrókur:----------- Seyðisfjörður:--------- Siglufjörður: — — Stykkisbólmur: Hr. N Chr Gram. Vestmannaeyjar: Hr. J. P. T. Bryde. Vík í Mýrdal: Hr. Halldór Jónsson. Ærlækjarsel: Hr. Sigurður Gunnlögsson Einkenni: Blátt Ijón og gullhani á einkennismiðanum. Mansfeld-Bullner & Lassen, hinir einu, sem búa til hinn verðlaunaða Brama-lífs-Elixír. Kauþmannahöfn, Nörregade 6. Það var almennt álitinn heiðarlegur bóndi, sem rak fé á markað, til þess það yrði vigtað; hann gat þess þegar í byrjun, að í fé sínu væri kind, sem hann ætti ekki, er hann nefndi eiganda að, og átti hún aðgangaí rekstri lengra. Féð var látið í dimmt hús, en af því að aðrir hjálpuðu bóndanum til þess, að að láta féð á vigtir.a, og af því að rekið var eptir þeim, þá var nefnd kind (af einhverjum þeim, er hjálpuðu til) sett á vogina og vigtuð sem eign nefnds bónda; þannig er sönnun höf. fengin, um fjárstuld á mörkuðum í Húnavatnssýslu. Oskandi væri, að höf. nefndrar gr., væri tekinn af hlutaðeigandi yfirvaldi og látinn færa sönnur á ummæli sín, enda hygg eg, að sýslunefndin í Húna- vatnssýslu hafi fremur í hyggju, að snúa sér þannig í þessu máli, heldur en eins og greinarhöf. fer fram á. 6. febr. 1900. H. Á. FjeIdsted. (sveitakennarí í Hiínavatnssýslu). Sjónleikar. Leikfélag bæjarins hefur nú upp á síðkastið verið að leika : »Nei« eptir Heiberg og »Mtlli bardaganna« eptir Björnson »Nei« er alþekktur leikur hér, efnislítill og ó- eðlilegur, stendur og fellur með því, hvernig leik- ið er. Leikfélaginu tekst viðunanlega að leika hann, en ekki neitt1 sérlega vel. »Neiin« eru mjög vel sögð hjá St. G., Holger (J. J.) dágóður og hringjarinn, (A. E.) sömuleiðis, en nær þó hvergi nærri þeim leikanda (M. Hansen skólastj.), er áður fyr lék hringjarann, og A. E. hefur að miklu leyti tekið sér til fyrirmyndar, enda hefur hr. M. H. satt að segja myndað þetta hlutverk hér í því móti, sem það kemur nú fram. Ann- ars þykkir oss undarlegt, að Leikfélagið skyldi fara að taka »Nei« til sýningar, ekki merkara óg veigameira en það er. Þá er mikill munur á efninu í hinum leikn- txm: »MilIi bardaganna«. Þar leikur Jón Jónsson sagnfræðingur Sverri konung og tekst mjög vel. Framburður hans á hinni þrumandi ræðu, sem Sverrir er þar látinn halda, er góður, enda er rödd leikandans sterk og hljómfögur, og henni beitt og breytt, eptir því sem efnið heimtar, en í því liggur jafnan list leikandans. Hallvarður erog vel leikinn (Arni Eiríksson). Það eru reyndar einstaka kækir hjá honum, sem ekki eru sem viðkunnanlegastir, en þá gæti leikstjórinn eflaust lagað. Hlutverk Þorkels úr Leiru er ekki stórt, en opt hefur leikandanum (Kr. Ó. Þ.) betur tek- izt að leysa stærri og vandasamari hlutverk af hendi. Það er nauraast tilætlun höf., að Þorkell sé leikinn á þann hátt, sem þarnaergert. Leik andinn minnir mann alltof vel á hlutverk hans í ieiknum »Drengurinn minn«, en það á ekki þarna við. Inga kvað sumum þykja vel leikin, en það er misskilningur. Þá sem hana. leikur vant- ar bersýnilega flest skilyrðin fyrir því að leika þessa norrænu, kjarkmiklu höfðingjadóttur. Þar vantar nfl. tígulegan vöxt, svipmikið yfirbragð og framar öllu sterka, hljómfagraogbeygjanlegarödd. Sakir þess að hina réttu rödd brestur verður ofsi henn- ar að grátekka, optar en áaðvera, af þvf að leik- andinn getur ekki náð hinum réttu tónum í ofsalegri geðshræringu. Það verður að eins úr því óviðkunnanleg og þróttlaus æsing, sem verkar illa á suma áhorfenduma að minnsta kosti. Hlutverkið er á allan hátt leikandanum ofvaxið, og það getur ef til vill enginn þeirra kvennmanna, sem nú er í »Leikfélaginu« tekið það, eða gert það öllu betur, en þessi gerir. Það er auðséð, að hún gerir það, sem hún getur, en það dugar ekki. Nú sem fyrri kemur það í ljós, að félagið vantar krapta, einkum stúlkur með góðum leikarahæfileikum, er jafnframt sóma sér vel á leiksviði, sakir vaxtar og fríðleiks, því að augun vilja ávallt hafa nokkuð, og það er svo alstaðar, að hálfursigur leikandans og meira til er fólgið f snyrtilegri framkomu og fögru útliti. Einkum gildir það um stúlkur, er eiga að sýna kvennhetjur á leiksviðinu. Þar verður útlitið nr. 1, leikurinn sjálfur nr. 2, þótt það sé ekki í sjálfu sér rétt. En hver leikstjóri verður að haga sér eptir þessu lögmáli, hversu óljúft sem honum er það. Það er ekki unnt að brjóta bág við það. í leikhúsi W. Ó. Breiðfjörðs kaupmanns hefur félag eitt meðal sjómanna leikið nokkra smáleiki að undanförnu, og skal þess að eins getið, að þeir eru ekki hneykslanlegir að efni, eins og stundum hefur áður verið í þessu félagi. Meðferð efnisins er auð- vitað mjög ábótavant, en það er þó alténd góðra gjalda vert, að framför sést í þá átt, að velja sóma- samlegt efni, enda þótt lítilsháttar sé. Það má ekki ætlast til þess, að slík félög velji efnismikla og erf- iða leiki, því að þeir yrðu auðvitað að hreinasta af- skræmi í höndum eintómra viðvaninga. Hér með auglýsist, -^Sjjf að stjórn Iandsbankans í Reykjavík hefur á- kveðið, að taka aðstoðarmann við skrifstörf og reikningsstörf í landsbankanum frá 15. júní næstkomaudi. Launin eru ákveðin 1500 krónur árlega. Umsóknir um sýslan þessa eiga að vera komnar til bankastjórnarinnar fyrir 27. apríl þ. á. — Tryggvi Gunnarsson. VOTTORÐ. Eg hafði nokkur ár þjáðst af magaveiki og til þess að ráða bót á þvf leitað ýmissa lækna en árangurslaust. Fyrir rumu ári á- setti eg mér því að reyna hinn heimsfræga Kína-lífs-elixír frá Valdemar Petersen, Fred- erikshavn, og er eg hafði brúkað úr 4 flösk- um fann eg mikinn bata, og með því að neyta stöðugt þessa ágæta meðals, hef eg getað stundað vinnu mína þjáningalaust, en eg finn, að eg get ekki verið án þessa heilsu- samlega bitters, er hefur veitt mér heilsu mína aptur. Kasthvammi í Þingeyjarsýslu. Sigtryggur Kristjánsson. KÍNA-LÍFS-ELIXÍRINN fæsthjá flestum kaup- mönnum á íslandi. Til þess að vera vissir um, að fá hinn ekta Kína-lífs-elixír, eru kaupendur beðnir að líta vel V.P, eptir því, að—standi á flöskunum 1 grænujakki, og eins eptir hinu skrásetta vörumerki á flösku miðanum: Kínverji með glas í hendi, og firma- nafnið Waldemar Petersen, Nyvej 16, Köbenhavn. NORDISK BRANDFORSIKRING tekur í ábyrgð hús, vörur, húsgögn o. fl. fyr- ir lœgra iðgjald en önnur félög eru vön að gera hér á landi. Halldór Jónsson bankagjaldkeri er um- boðsmaður fyrir Reykjavík, Kjósar- og Gull- bringusýslu, Mýra- og Borgarfjarðarsýslu. Lefoliis verzlun á Eyrarbakka hefur um- boð fyrir Arnessýslu og Rangárvallasýslu. Umboðsmenn á íslandi fyrir lífsábyrgðarfélagid Thule: Hr. Einar Gunnarsson, cand. phil., Reykjavík » Otto Tulinius, kaupm., Hornafirði » Gustav Iversen, verzlunarm., Djúpavog » Guðni Jónsson hreppstjóri, Eskifirði » Stefán Stetánsson, kaupm, Seyðisfirði » Olafur Metúsalemsson, verzluna'rn., Vopnafirði Séra Páll Jónsson, Svalbarði í Þistilfirði Hr. Jón Einarsson, kaupm., Raufarhöfn » Bjarni Benediktsson, verzlunarm.,Húsavík. Séra Árni Jóhannesson Grenivík. Hr. Baldvin Jónsson, verzlunarm., Akureyri » Guðmundur S. Th. Guðmundsson kaupm. Siglufirði » Jóhannes St. Stefánsson kaupm. Sauðárkrók » Halldór Árnason, sýsluskrifari Blþnduósi » Búi Ásgeirsson, póstafgr.m. Stað í Hrútafirði » Jón Finnsson, verzlunarstjóri Stein- grímsfirði » Björn Pálsson, myndasm. ísafirði » Jóhannes Ólafi son, póstafgr.m. Dýrafirði Séra Jósep Hjörleifsson Breiðabólstað, Skóg- arströnd. Hr. Oddgeir Ottesen, kaupm. Akranesi. Aðalumboðsmaður fyrir „T H U L E“. Bernharð Laxdal. Patreksfirði. D. Danieisson Ijósm. hefur til sölu fræð- andi og skemmtandi skuggamyndir, t. d. af Búa- strfðinu o. fl.__________________________ Fjármark: Jóns Sigurðssonar á Jaðri í Ytri- hrepp: tvö stig fr. h., stúfrifað v. Eigandi og ábyrgðarmaður: Hannes Þorsteinsson, cand. theol. Glasgow-prentsmiðjan.

x

Þjóðólfur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðólfur
https://timarit.is/publication/72

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.