Þjóðólfur - 26.04.1901, Blaðsíða 1

Þ JOÐOLFU R.
53. árg.
Reykjavík, föstudaginn 26. apríl 1901.
Nr. 20
Þingmálafundir.
Biðjið ætíðum
OTTO MÖNSTED’S
sem er alveg eins notadrjúgt og bragðgott eins og smjör.
Verksmiðjan er hin elzta og stærsta í Danmörku, og byr til óefað hina beztu vöru-
og ódýrustu í samanburði við gaeðin.
Fæst hjá liaupmönnunum.
Samkvæmt áskorun boðum við
undirritaðir þingmenn Árnesinga
hér með þingmálafundi á þrem
stöðum i kjördæminu. Verður
fyrsti fundurinn haldinn aðforfalla-
lausu á Mosfelli í Grímsnesi
12. maí næstkomandi kl. 2 e. h.,
þá á Húsatóptum á Skeiðum
hinn 13. kl 1 2 á hádegi, og hinn
siðasti á Selfossi þriðjudag—
inn 14. maí kl. 12 á hádegi.
Rvík 22. apríl 1901.
Hannes Þorsteinsson, 3ig. Sigurðsson.
Útlendar fréttir.
Kaupmannahöfn, 13. apríl.
Gagnvart mótstöðu hinna stórveldanna hefur
Rússland lokstekiðþað ráð að láta Mantschúri-
málið bíða betri tíma; þetta mun þó að þvl
leyti þýðingarlítið, sem Rússar eptir sem áður—
þó að Kínverjar ekki undirskrifi samninginn —
hjalda þeim yflrráðum, er þeir hafa tekið sér
sjálfir.
Það hefur frétzt þessa dagana, að þeir Tuan
prins ogTungfuhsiang hershöfðingi hafi dreg-
ið að sér allmikið lið og stofni til nýrra óeirða
í Mongolí-landi. Að öðru leyti er lítið um frétt-
ir þaðan að austan. Það er látið mikið af grimmd
þeirri, er Evrópumenn (einkum Rússar ogÞjóðverj-
ar) hafi beitt í viðureign sinn við Kínverja, en auð-
vitað eru þess konar sögusagnir einatt óáreiðan-
legar og orðum auknar.
Það bar til tiðinda rétt áður en ítalski her-
■skipaflotinn, sem heimsótti Frakka í Toulon og
áður er á minnst, kom þangað, að rússnesku her-
skipunum þar á höfninni var skipað að hafa sig
á brott. Ótal getgátur hafa verið að þvi leiddar,
hvers vegna stjórn Rússa hafi farið svo að; en
enginn veit neitt með vissu. Að það var ekki af
ókurteisi við Frakka, sést m. a. af því, að Rúss-
ar notuðu tækifærið, er þeir fóru frá Toulon, til
þess að heilsa uppá Loubet forseta i Nizza. Sumir
segja, að það hafi verið af kurteisi við Þjóðverja
-- til þess að þeir skyldu ekki halda, að Rússar
ætluðu í sambandi við Frakka að tæla Itali út úr
þríþjóðasambandinu. — Að öðru leyti mun þessi
samkoma í Toulon ekki hafa haft neina verulega
þýðingu í politisku tilliti. Ræður þeirra Loubet’s
og hertogans af Genua, frænda Italíukonungs, er
stýrði flotanum, voru nauða efnisþunnar — ekki
annað en almennar borðtölur með vanalegum
kurteisis-orðatiltækjum. Stjórnmálamennirnir segja
líka, að ítölum sé reyndar vel við Frakka per-
sónulega, en þeir séu of hyggnir til þess að vilja
kindast þeim og á þann hátt styggja ekki að eins
Þjóðverja, heldur einnig Breta, er mest hafa að
segja í Miðjarðarhafinu.
I Suður-Afríku alltafsamaþófið — vopna-
viðskipti hér og þar, en engin endalok. Það er
nú sagt, að Botha hafi aldrei ætlað sér að semja
frið við Kitchener, en hafi að eins látið svo til
þess að fá vopnahlé mönnum sínum til hvíldar.
Allra stækastur af öllum er þó de VVet; það er
eitthvað forneskjulegt f hatri hans gegn Bretum;
annars segja sumir, að hann sé ekki með öllu
ráði — hann sé orðinn geggjaður af þreytu og
skapraunum; þetta lýsi sér m. a. 1 því, að hann
óttist að verða drepinn af mönnum sínum, og
haldi því lffvörð dag og nótt. Seinustu fréttir
segja þetta þó orðum aukið.
Þess er getið, að Meyer de Kock, einn af
Búum þeim, er stofna vildi til friðar, hafi 12. febr.
þ. á. verið dæmdur til dauða sem landráðamað-
ur og skotinn i Belfast.
Gamli Kruger kvað nú ætla til Ameríku.
í stað Bogolepow, er drepinn var, er skipað-
ur kennslumálaráðherra 1 Rússlandi — áttræð-
ur hershöfðingi, Wannowski að nafni. Það
er —þótt ótrúlegt sá — haldið, hann muni öðr-
um fremur hafa vilja og þrótt til þess að reisa
rönd við áhrifum trúarofstækismanna.
Aquinaldo hefur nú, ■ að sagt er, unnið
Bandamönnum trúnaðareið. Eyjarskeggjar kvað
hópum saman gefast upp og ganga á vald Mac
Arthur’s.
Ekki hættulaust er það talið fyrir þjóðveldið
á Frakklandi, að prinz Louis Napoleon, sem
Bonaparte-flokkurinn vill koma í konungssess, hef-
ur lofazt rússneskri prinsessu, Helenu að nafni.
Eptir kröfum þeim, sem stórveldin hafa far-
ið fram á, er nú gizkað á, að skaðabætur þær,
er Kínverjar verði að borga, muni nema allt að
60 miljónum £.
Tvö kvæði
ort um kvöld á Arnarhóli.
I. Hafóldur.
Það kvöld var svo hljótt. — Þegar húmaði að,
Við hljóðöldur lagði eg vakandi eyra.
Þá barst mér ljóðið í ljóssins stað,
Það Ijóð yar sem alið af hjarta míns dreyra.
En það var ekki eg, sem bylgjuna bað
Að brotna — og þó var mér svölun að heyra.
Sú bylgja hófst llkt eins og lffið mitt,
Og lyptist af sömu hönd;
Þau drukku geislana, súngu sitt
Samspil um nætur við klettótta strönd.
Svo brotnar minn vængur sem þolgæði þitt,
En þá er hún sólguðsins stjarna, mfn önd.
En þá ertþú dáin. Þitt ljúflingslag
Orðið líkhringing sjálfri þér.
Þá vaki’ eg um nætur með nýjan brag
Og nota það allt, sem þú kenndir mér.
Eg efni til söngva, en sef um dag
I sælum draumi’ um þá ást sem eg ber.
— Eg elska þig bára með brjóstið hvelft,
Eg hef borist með þér svo víða.
Við öfugstreymi eg opt hefi teflt
Og alls hef eg neytt, sem eg bar til að stríða.
Hvert ólag með þér hefur þrek mitt eflt,
Með þér skyldi’ eg glaður um úthaf sem strend-
urnar líða.
II. Sólarlag.
Hverfurðu, sól mín, af himinsins brún?
Hvort ertu þreytt á að vaka?
Dögg verður héla um heiðar og tún
Ef þú hylur þig. Hvar á að taka
Þitt ljós og þinn yl, eða roðarún?
Réttu mér geisla — og taktu þá aldrei til baka.
Brostu, mín sól! að eg syngi þér allt,
Mína sorg, mína gleði þó heldur.
Ef þú vissir það sjálf hvað það verður kalt,
Hvað vornóttin myrkvast, ef slokknar þinn eldur.
— Til þín hrópar allt: Þú skína skalt!
Undir skugga og dauðann ella hver lífsneisti’ er
seldur.
En hljóturðu’ að hverfa, þá kysstu mig fyrst
Og kveddu mig brosinu þínu.
Þá sé eg það bezt hvaða sól ég hef misst
Og sakna úr kærasta ljóðinu mínu.
— Fyrir minnsta geislan, sem mig hefur kysst
Væri maklegt að fórna þér blóðinu sínu.
Sól, stattu kyrl þó að kálli þig sær
Til hvílu, eg elska þig heitar.
Þú blindar mín augu, en þú ert mér svo kær
Og eins hvort þú skín, eða bæn minni neitar.
Eg sæki þér nær, þótt þú færir þig fjær,
Þótt þú fallir mitt hjarta til geislanna leitar.
Hj'órtur.