Þjóðólfur - 17.04.1903, Blaðsíða 3

«3
kjósendur kjósi ekki á þing með mér
þann mann, sem þeir hafa ekki áreiðan-
lega vissu um, að muni styðja að hinu
sama, en slíka vissu hafa þeir að minni
hyggju um þá menn, sem sátu á auka-
þinginu og greiddu þar atkvæði með
frumvarpinu«.
Þessi ummæli landshöfðingja virðast
ljóslega sýna, að hann sé ekki »Land-
varnarmaður*, enda hefur sú stefna eng-
an byr hér í sýslu. Sagt er það um Magn-
ús sýslumann, og eg held að það sé tölu-
verður fótur fyrir því, að hann sé á bandi
»Landvarnarmanna« eða hafi verið það,
en af því að hann mun hafa komizt að
því, að hér í sýslu sé slæmur jarðvegur
fyrir þá pólitík, mun honum þykja ráð-
legra að hálda henni ekki niikið á lopti.
Og okkur þykir í öllu falli vissara að
trúa honum ekki, enda teljum við séra
Eggert miklu hæfari þingmann en hann.
ísafold sjálfri sér lik.
I ísafold töjubl. x8. er grein með fyr-
irsögn »Danskt bankaeinveldi«. Þar er
gefið í skyn, að bankastjóri Landmands-
bankans í Kaupm.höfn Gliickstadt hafi í
vetur ætlað að kaupa réttindi hlutabanka
Warburgs, til þess að ná bankamálum Is-
lands í sinar hendur, og hafa landsbank-
ann fyrir hjáleigukot. Einnig er þar sagt,
að eg hafi reynt að útvega systursyni mín-
um Gunnari Hafstein bankastjórastöðu
við hlutabanka Warburgs.
Hvorttveggja þetta eru tilhæfulaus ó-
sannindi.
Bankastjóri G. hefur verið og er miklu
velviljaðri landsbankanum en svo, að hann
vilji reisa banka fyrir sjálfan sig við hlið
landsbankans, eða gera hann að undir-
lægju sinni. Hann mun í framtíðinni
sýna það, að hann vill styðja bankann til
sjálfstæðis, enda væri eigi svo auðvelt
fyrir G., að ná yfirráðum landsbankans,
þar sem stjórn hans er í höndum lands-
stjórnarinnar og alþingis.
Að mér kæmi til hugar, að útvega
G. Hafstein forstöðu við hlutabanka War-
burgs er jafn fjarstætt eins og það, að G.
H. hefði viljað þiggja þá stöðu þó hon-
um hefði verið boðin hún, því hann álít-
ur stórt tjón fyrir landið, að afsala sér
seðlaútgáfuréttinum í 30 ár til útlendra
auðmanna, og vill ekki eyða árum sínum
við það starf, sem hann álítur til ógagns
fyrir sitt land. —
Öðru í greininni hirði eg ekki um að
svara, og því síður vil eg bregða þeim
vana mínum, að láta mér standa á sama
hvað »Þjóðviljinn« segir. En mikið er
mishermi manna, ef ritstjóri blaðsins veit
sig sýknan af því, að hafa gefið A. War-
burg við síðustu fundi von um, að lands-
bankinn mundi verða lagður niður, ef
þingkosningarnar færu svo í vor, að gamli
valtýski flokkurinn yrði í meiri hluta á
næstu þingum.
Tryggvi Gunnarsson.
Slysfarir.
Hinn 8. f. m. varð úti á Kollafjarðar-
heiði Sigurður Kristjánsson bóndi
á Seljalandi í Gufudalssveit. Hann var
á heimleið frá Arngerðareyri með klyfja-
hest. Fannst 3 dögum sfðar í svonefnd-
um Fjarðarhornsfjalldölum.
Hinn 26. f. m. varð maður úti milli
Þingeyrar og Hvamms í Dýrafirði. Hann
hét Ólafur Bjarnason vinnumaður
í Hvammi og var á leið heim til sín.
Fannst daginn eptir, leit út fyrir, að hann
hefði dottið á svelli og hrapað fyrir sjáv-
arbakka.
Drukknun,
Hinn 2. þ. m. fórst bátur í Ólafsvlk
með 6 mönnum. Formaðurinn nefndur
Finnur, húsmaður þar 1 Ólafsvík.
Skiptapi
varð á laugardaginn fyrir páska, u.þ.
m., frá Sandgerði á Miðnesi. Drukkn-
uðu þar allir, er á skipina voru, alls 1 o
m a n n s . Formaðurinn var Sveinbjörn, son
Einars bónda Sveinbjarnarsonarí Sandgerði,
er átti skipið, efnispiltur umtvítugt. Háset-
arnir sem drukknuðu voru: Jón Guðmunds-
son frá Efra-Seli í Ytrihrepp (fyrirvinna
hjá blindum föður), Einar Sveinsson bónda-
son frá Efra-Langholti í Ytrihrepp, Erlend-
ur Kristjánsson vinnumaður frá Vatnsleysu
1 Biskupstungum, Ólafur Hafliðason bónda-
son frá Birnustöðum á Skeiðum, Ólafur
Þorsteinsson frá Mjósundi í Flóa, Oddur
Magnússon frá Álptanesi á Mýrum, Guð-
mundur Jónsson og Gísli Markússon, báðir
vinnumenn í Sandgerði og Arnoddur
Jónsson frá Stöðulkoti. Þetta voru allt
efnis- og dugnaðarmenn á bezta aldiri,
margir um tvítugt. Skrifað er þaðan að
sunnan (frá Sandgerði) að veður hafi verið
gott, að eins norðankaldi svolltill og brim-
laust með öllu, og geti menn því ekki
skilið, hvernig þetta hafi að borið. Þetta
hraþarlega slys varð skammt frá landi.
Harðlndatfð
mikil nú til sveita, og víða farið að
brydda á heyleysi, svo að jafnvel horfir
til stórvandrtéða sunistaðar, efekki ski'ptir
nú bráðlega um til batnaðar. Þótt sum-
arið væri gott vár heyfengur manna víða
í rýrara lagi sakir grasbrests, einkum á
harðlendi. I mörgum sveitum austanfjalls
hefur t. d. mátt heita óslitinn gjafatími
fyrir allar skepnur slðan um jól, svo að
það er engin furða, þótt sneiðast taki um
heybirgðir hjá almenningi.
Fjárskaðl
allnxikill varð á Melum á Skarðsströnd
1 f. m. Flæddi þar um 60 fjár á skeri,
en eigandinn Ólafur Björnsson var hætt
kominn, er hann reyndi að bjarga fénu,
og stóð í sjónum upp undir höku, þá er
honum varð náð á báti, því að sést hafði
til mannsins frá næsta bæ, Ballará.
„SkáIholt“
kom frá útlöndum á páskadagskveldið
12. þ. m. Farþegar með því voru: Jó-
hann Möller kaupmaður frá Blönduósi,
Einar Markússon umboðsmaður frá Ólafs-
vík og Jón Proppé stud. jur.
„Hólar“
komu aptur vestan af Isafirði 13. þ.
m. Báðir bátarnir hófu hinar reglulegu
strandferðir sínar á ákveðnum tíma 15. þ. m.
Með »Skálholti« lór Lárus Bjarnason
sýslumaður, Skúli Thoroddsen ritstjóri,
Einar Markússon og Jón Proppée.
Söngfélag ísl. stúdenta
í Kaupm.höfn helt þar enn að nýju
samsöng í »Sommerlyst«söngsal 31. f. m.,
og ætlaði að endurtaka hann 3. þ. m.
Er látið mjög vel yfir satnsöng þessum í
dönskum blöðum, meðal annars 1 »Sam-
fundet« og »Vort Land«. Áheyrendurnir
klöppuðu lof í lófa og heimtuðu flesta
söngvana tvisvar.
Taflfélag islendlnga
í Höfn hefur skorað á »Studentersam-
fúndet« að þreyta kappskák við sig, og
ætlar nú að jafna upp hrakfarirnar, er
það fór fyrir þessu danska taflfélagi »Stud-
entersamfundets« í vetur, þá er Islendingar
töpuðu öllum töflunum. Kappleikurinn
átti að fara fram 8. þ. m.
Nýr ritlingur
um »ríkisráðssetuna« er enn nýprentað-
ur. Höfundur Kristján Jónsson yfirdómari.
Er hann þar á allt öðru máli, en em-
bættisbróðir hans, Jón Jensson, og hrekttr
skoðun hans Og »Landvarnarmanna« all-
rækilega.
Mannalát. Ur Hornafirði er ritað
15. f. m.:
Dáin er 10. þ. m. á Smyrlabjörgum Her-
dis Bcrgsdóttir, næstum 94 ára, fædd 12.
maí 1809, dóttir Bergs sál. dbrm. í Árna-
nesi (-j* við silungsveiði). Herdfs var syst-
ir séra Jóns sál., er prestur var til Ein-
holts, föður Eiríks sál. Jónssonar vísipróf-
asts á Garði. Herdís var gipt Halli
Pálssyni frá Dilksnesi. Þau hjón bjuggu
í Dilksnesi, Austurhól í Nesjum og svo
á Skálafelli í Suðursveit, þangað til þau
fóru til tengdasonar þeirra Páls Benedikts-
sonará Smyrlabjörgum í Suðursveit, þar dó
Hallur 15. júlí 1891. Herdís hafði fóta-
vist fáum dögum fyrir andlátið og allgóða
sjón, en heyrn var farin að dvfna. Þau
hjón áttu niörg börn, öll dáin nema Guð-
rún kona Páls. Herdís var dugleg, trygg
og staðföst kona.
Úr Skagafirði er skrifað 21. f. m.:
Nýdáinn Jóhann bóndi Jónsson í Vagla-
gerði, greindur maður en einrænn. Lifði
mörg ár einsetulífi, eins og einsetumenn
til forna. Hann var mjög heilsulítill meiri
hluta æfi sinnar, en safnaðist þó fé, og
arfleiddi hann spftalasjóð Sauðárkróks að
eignum sínum. Gottdæmi til eptirbreytni.
Einnig er nýdáin ekkjan Sólvcig Krist-
jánsdóttir á Brenniborg, ekkja eptir Arn-
ljót bónda á Brún í Svartadal, mesta
sæmdarkona. Fátæklingar og þurfamenn
hverskonar áttu hæli hjá henni, og vinstri
höndin vissi ekki hvað hin hægri gerði.
Hún fékkst í mörg ár við yfirsetukonu-
störf og heppnaðist ávallt vel.
Sólveig heitin stóð ekki fyrir neinni op-
inberri lfknarstofnun, en rneiri hlutinn af
æfistarfi hennar var helgaður hjálpsemi
og lfknar í kyrþey.
I gær (20. þ. m.) andaðist ekkjan Val-
geróur Eirlksdóttir í Djúpadal, af hinni
nafnkunnu Djúpadalsætt. Hún var sóma-
kona í sinni stétt, bjó í mörg ár með
rnanni sfnum Jóni sál. Jónssyni í Djúpa-
dal. Var heimili þeirra alkunnugt sæmd-
arheimili, orðlagt fyrir rausn og greiða-
semi. Valgerður sál. var greind kona, í
hvívetna vel gefin, örlát og hjartagóð við
alla þá, sem bágt áttu. Væru aumingjar
á heimili liennar, var hún þeim eins og
bezta móðir börnum sínum. Hún var
sérlega guðhrædd kona og lét sér annturn,
að guðrækni og góðir siðir prýddu heim-
ili sitt. Hún var 67 ára. Börn hennar,
sem lifa eru: Eirfkur Jónsson bóndi í
Djúpadal, Valdimar og Sigrfður kona Sig-
urðar bónda Jónssonar á Reynistað.
Jarðarför Jóli. lieit. Olsen’s fer frain
laugardaginn 18. [1. m„ og hefst ki. 12.
1 á hádegi.
Kjörþing
verður haldið í Goodtemplarahúsinu í
Hafnarfirði laugardaginn þ. 6. júní
næstkomandi kl. 12 á hádegi, til þess
að kjósa tvo alþingismenn fyrir
Gullbringu- og Kjósarsýslu til næstu
6 ára.
Skrifstofu Gullbringu- og Kjósarsýslu
15. apríl 1903.
Páll Einarsson.
Uppboðsauglýsing.
Við þrjú opinber uppboð, sem hald-
in verða þriðjudagana 12. maí, 26.
maí og 9. júní næstkomandi verða
boðnar upp og seldar, ef viðunanlegt
boð fæst þessar fasteignir, tilheyrandi
dánarbúi Magnúsar Þórarinssonar frá
Miðhúsum:
1. Jörðin MiðhÚS í Garði í Rosm-
hvalaneshreppi 12,2 hndr. að dýr-
leika, með timburíbúðarhúsi og öðr-
um húsum á jörðunni.
2. Jörðin Lykkja í Garði í Rosm-
hvalaneshreppi 3,2 hndr. að dýrl.,
með bærilegum leiguhúsum.
3. Jörðin Smærnavöllur í Garði
í Rosmhvalaneshreppi 3,2 hndr. að
dýrl. með jarðarhúsum.
Tvö hin fyrstu uppboðin verða hald-
in á skrifstofu sýslunnar í Hafnarfirði
kl. 12 á hádegi, en hið síðasta á eign
þeirri, sem selja á, á Smærnavelli kl.
12, á Lykkju kl. 12V2 og Miðhúsum
kl. 1 e. h. Söluskilmálar verða birtir
við fyrstu uppboðjn.
Að afloknu síðasta uppboðinu að
Miðhúsum eða kl. rúmlega x e. h.,
verður þar selt við opinbert uppboð
allt lausafé tilheyrandi dánarbúi Magn-
úsar Þórarinssonar Miðhúsum og er
það meðal annars mjög mikið sjáv-
arútvegi tilheyrandi, svo sem bátar
og veiðarfæri, ennfremur töluvert af
lifandi peningi, kýr, hestar og sauð-
fénaður.
Skrifstofu Gullbringu- og Kjósarsýslu
15. apríl 1903.
Páll Einarsson.
V o 11 o r ð .
Undirrituð hefur um mörg ár þjáðst
af taugaveiklun, höfuðverk,
svefnleysi og öðrum skyldum sjúk-
dómurn ; hef eg leitað margra lækna
og notað ýms meðul, en allt árang-
urslaust. Loksin sfór eg að reyna hinn
ekta Kina-lífs-elixír frá Valdemar Pet-
ersen í Frederikshöfn og varð eg þá
þegar vör svo mikils bata, að eg er
sannfærð um, að þetta er hið eina lyf,
sem á við þesskonar sjúkleika.
Mýrarhúsum 27. jan. 1902.
Signý Ólafsdóttir.
*
* *
Ofannefndur sjúklingur, sem aðminni
vitund er mjög heilsutæp, hefur að
minni hyggju fengið þá heilsubót,
sem nú er farið að brydda á hjá
henni, að eins með því að nota Kina-
1 í f s - e 1 i x i r hr. Valdemars Petersen-
Öll önnur læknishjálp og læknislyf hafa
reynzt árangurslaus.
Reykjavík 18. jan. 1902.
Lárus Pálsson.
prakt. læknir.
KÍNA-LIFS-ELIXÍRINN fæsthjá flestuni
kaupmönnum á íslandi, án nokkurrar toll-
hækkunar, svo að verðið er öldungis sama
sem fyr, 1 kr. 50 a. flaskan.
Til þess að vera vissir um, að fá hinn
ekta Kína-lífs-elixír, eru kaupendur beðnir
v. p.
að lfta vel eptirþví, að - þ standi á flösk-
unum í grænu lakki, og eins eptir hinu skrá-
setta vörumerki áflöskumiðanum: Klnverji
með glas í hendi, og firmanafnið Walde-
mar Petersen.
Reykjaplpur
mikið úrval
fást í verlun
Sturlu Jónssonar.
Misprentað f óskilafjárauglýsingu úr
Árnessýslu í 10. tbl. Þjóðólfs: í Biskups-
tungnahreppi nr. 10: Hvítt g.lamb, m.: blað-
stýft fr. fjöður fr. h., sneitt fr. fjöður aptan
v., á að vera: f r a m a n v.
Eigandi og ábyrgðarmaður:
Hannes Þorsteinsson, cand. theol.
Prentsmiðja Þjóðólfs.
UMBOÐSMAÐUR
beztu KLÆÐAVERKSMIÐJUNNAR A íslandi
er kaupmaður JÓN HELGASON, Aðalstræti 14.
Góðar, íslenzkar vörur teknar sem borgun upp í vinnulaunin á tauunum eptir
samkomulagi við umboðsmanninn.