Þjóðólfur - 18.12.1903, Blaðsíða 3

Þjóðólfur - 18.12.1903, Blaðsíða 3
203 stofur, og landshöfðingi fiuttur úr því, eptir fulla 17 ára þarvist, í hið nýja hús sitt við Þingholtsstræti. Hinn gamli stipt- amtmanna- og landshöfðingjabústaður á Arnarhóli er því að hverfa úr sögunni, og 1. febr. næstkomandi verður þar orðið allt öðruvísi umhorfs, þótt húsið verði þá naumast til fulls undirbúið fyrir allar þrjár stjórnarskrifstofurnar. Nýtt búnaðarblað er á að heita »Freyr« og koma út einu sinni í mánuði, á að hefja göngu sína um nýárið. Útgefendur þess eru: Magnús Einarsson dýralæknir, Einar Helgason og Guðjón Guðmundsson. Mánaðarrit þetta er búnaðarfélagi Islands óviðkomandi, og ekki að neinu leyti á þess vegum. Ný löff staðfest af konungi 13. f. m.: 32. Lög um vörumerki. 33. Lög um verzlunarskrár, firma og prókúruumboð. 34. Lög ttm breyting á 1. gr. í lögum 19. febr. 1886 um friðun hvala. 35. Lög um breyting á lögum n. nóv. 1899 um útflutningsgjald af hvalaf- urðum. 36. Lög um viðauka við lög9. jan. 1880 um breyting á tilsk. 4. maíi872 um sveitarstjórn á Islandi og breyting á lögum 9. ágúst 1889 ttm viðauka við nefnd lög (um lagning aukaút- svara á hvalveiði, sfldveiði með nót, laxveiðiafnot utanhreppsmanna, ábúð á jörð eða jarðarhluta og leiguliða- afnot af jörðu, þótt skemur sé rekin en 4 mánuði gjaldársins). Óvenjulega hár aldur. Slðari hluta þessa árs dó að Staðar- hrauni hjá Stefáni presti Jónssyni iOB Ara gömul kona, H a 11 a Einarsdótt- ir að nafni, fædd 2. marz 1797 á Hróbjargarstöðum í Hftárdalssókn. Hún var mestan hluta æfi sinnar vinnukona, giptist aldrei né átti börn, og dvaldi alla æfi sfna á fimm bæjum, ólst upp á ein- um, var vinnukona á þremur og dó á þeim fimmta, fluttist þangað f vor er leið. Guðlaugur prestur Guðmundsson í Dag- verðarnesi, sem eitt sinn var sóknarprest- ur hennar, sagði mér, að hún hefði aldrei farið f kaupstað, fengið eitt bréf á allri æfi sinni og verið illa við alla nýbreytni t. d. hefði henni verið mjög illa við barna- lærdóm séra Helga Hálfdánarsonar og taldi ekkert guðsorð í honum. Hún var nijög forn í skapi og þótti dugleg og áreiðanleg. (P. Z). Úr Norður-Þingeyjarsýslu (Öxarfirði) er skrifað 24. f. m.: „Unt miðjan sept. batnaði tfðarfarið og rættist undra vel úr þeim illu horfum, sem voru um tíma; komu þá nógir þurkar, og hausttíðin hefur verið ágæt fram að þessum tíma. En allþungar búsifjar þykja bænd- um fjárbaðanirnar vera, að þurfa að gefa öllu fé inni f 8 daga á alauðri jörð af ekki meiri heyjttm en menn hafa, og halda hverri skepnu niðri í baðinu í 7 mfnútur, svo ekki gengur það fljótt, þar sem margt fé er. — Vænt þótti okkur um að fá nýji læknirinn Þórð Pálsson, og vorum við bún- ir að vera helzt til um of lengi læknis- lausir". — Harðýðgislegt atferli. Eins og kunnugt mun vera, brann hús á Litla-Hrauni í Eyrarbakkahreppi laugardags- nóttina 5. þ. m. Það hús var notað fyrir mannaíbúð, nautkindur og sauðkindur; var þó tæplega lffvænt þar fyrir neitt lifandi, menn eða skepnur fyrir stormi og leka, því að húsið var gamalt. Sá, sem fór þaðan síðastliðið vor var hr. Gizur Bjarnason söðla- smiður og flutti hann til Reykjavíkur; vildi hann þá selja jörðina með húsinu og fékk að nokkru leyti kaup á því við Agúst Daní- elsson, en það fór einhvernveginn "’öfugt, sagði Gizur húsið gott að öðru en því, að bæta þyrfti þakið að norðan og reyndist þessi sögn hans ekki sem áreiðanlegust og vildi Ágúst þvf fá dálitla tilslökun á verð- inu, en Gizur vildi ekki. En eptir frásögn Gizurs fór eg að jörðinni, en leið illa af lekum þegar hausta tók og rigningar komu. Eptir það var húsið skoðað og metið af dómkvöddum mönnum og varð þá mjög miklu lægra mat á öllu, einkum þó á hús- inu, en er það var brunnið laugardagsnótt- ina 5. þ. m., þá heyrðist, að það væri í á- byrgð fyrir 2000 krónum. Sunnudaginn næstan eptir kom Gizur hingað austur til að selja jörðina að saet var. En þegar hann var farinn úr plássinu, sendi hann stefnu- vottana á mig til að byggja mér út af jörð- inni. Ekki átti eg samt að fara fyr en í næstu fardögum, sem bezt hefði verið strax. Þegar stefnuvottarnir komu, var eg enn húsvilltur, þó góðir menn hefðu tekið fólk- ið. Kýrnar voru í lambhúskofa á túninu. Við brunann er það að athuga, að líkur eru til að hann hafi komið utan að, eptir að allt fólkið var sofnað, af hvers völdum er ekki mitt að dæma um, að öðru leyti vísa eg til prófanna. En eg vil að eins benda á hið illa og góða, og það er að Gizuri þóknaðist að byggja mér út afjörðinni hús- villtum í harðindum og kýrnar í dauðanum, en engin manneskja við heimilið Litla-Hraun. Auk þess missti eg mestalla innanstokks- muni mfna í brunanum, en þann sama dag gaf mér góður maður 20 kr. í pening- um og aðrir, sem hér eru kunnir að hjálp- semi í Kkum kringumstæðum hafa liðsinnt og gefið, og munu geta og hjálpa mér og mínum. í þessum hreppi hefur Gizur dvalið nær 40 ár, en hann virðist ekki hafa lært hér góðgirni á þessum tfma. Hann hefði ekki þurft að byggja mér út af iörðinni hefði allt lifandi kafnað f húsinu, sem nærri lá. Eyrarbakka 10. des. 1903. Gndmundnr Gudlaugsson. Norðlenzki ferdalangurinn. f 44. tbl. Þjóðóifs þ. á. stendur fréttagrein, sem hljóð- ar um mann nokkurn, er nefndur er þar strokumaður eða flækingur. Maður þessi kom einn af fjöllum fram, og hýsti eg hann fyrstu nóttina eptir að hann kom til byggða, nefndi hann sig þá Jón, en Hafliði sagðist hann heita, þá er hann kom neðar í sveit- ina. — En þar sem í grein þessari er sagt, að eg hafi kynnzt manni þessum við sjó, þá er sá fótur fyrir þvf, að mig að eins támar í, að eg hafi verið í sömu veiðistöð, en þó ekki á sama bæ, eina vertíð. En um nafn hans hafði eg ekki minnstu hug- mynd, svo að það er ekki rétt að eg hafi sagt, að þá hafi hann hvorki heitið Jón eða Hafliði: Athugasemd þessa bið eg ritstjóra Þjóð- ólfs að birta í blaði sínu. Tungufelli 6. des. 1903. Jón Arnason. Frásögnin f Þjóðólfi, sem einnig er rétt í öllum aðalatriðum, var tekin eptir kunnug- um manni þaðan að austan. . Nú kvað það vera komið upp úr kafinu, að maður þessi heiti réttu nafni Hafliði Gunnarsson, ættað- ur úr Skagafirði (Gönguskörðum). Hann mun nú dvelja í Ytrihrepp og er ætlun manna, að hann sé eitthvað bilaður á geðs- munum. R i t s t j. Gjöf Jóns Sigurðssonar, Samkvæmt reglum um »Gjöf Jóns Sigurðssouar«, staðfestum af konungi 27. apríl 1882 (Stjórnartíð 1882. B. 88. bls.) og erindisbréfi samþykktu á alþingi 1885 (Stjórnartíð. 1885 B. 144. bls.) skal hér mnð skorað á alla þá, er vilja vinna verðlaun af téðum sjóði fyrir vel samin vísindaleg rit viðvíkj- andi sögu landsins og bókmenntum, lögum þess, stjórn eða framförum, að senda slík rit fyrir lok febrúarmánaðar 1905 til undirskrifaðrar nefndar, sem kosin var á alþingi 1903 til að gera að álitum, hvort höfundar ritanna séu verðlauna verðir fyrir þau, eptir til- gangi gjafarinnar. Ritgerðir þær, sem sendar verða í því skyni að vinna verðlaun, eiga að að vera nafnlausar, en auðkenndar með einhverri einkunn. Nafn höfundarins á að fylgja í lokuðu bréfi með sömu einkunn, sem ritgerðin hefur. Reykjavík 15. desember 1903. Bj'órn M. Ólsen, Eiríhir Briem, Magnús Stephensen. Proclama. Samkvæmt lögum 12. apríl 1878 og opnu bréfi 4. janúar 1861, er hér með skorað á alla þá. sem telja til skuldar í dánarbúi hjónanna Sigurðar Þakkarávarp. Þegareg síðastl. vor hafði ráðið mig sem háseta á kútter „Jón“, eign herra kaupm. Jóns Þórðarsonar í Reykjavfk, og verið nokkrar vikur úti f sjó, þá vildi mér það óhapp til, að eg lagðist veikur, svo að eg gat ekki stundað skiprúm mitt, var eg því það fyrsta fluttur til Reykjavík- ur og var mér þar veitt hin bezta viðtaka af þeim hjónum Jóni kaupm. Þórðarsyni og frú hans, er létu sér um frain allt umhugað um, að mér gæti liðið sem bezt; þau létu flytja mig á spítalann, útveguðu mér lækn- ishjálp og vitiuðu mín í legunni, ogyfirhöf- uð létu sér vera svo annt um mig sem væri eg barn þeirra. Þegar eg fór aptur að skreiðast á fætur, þá buðu þau mér heim til sín og veittu mér alla þá hjálp og að- hjúkrun, sem eg frekast þurfti. Álla þessa hjálp veittu þessi heiðurshjón mér ánlauna; auk alls þessa gáfu þau mér stórgjafir, ým- iskonar fatnað og ferðapeninga til þess að eg kæmist heim -- Eg finn til þess af hrærðu hjarta, hve slík hjálp er mikilsverð, þótt ég í alla staði sé þess ekki umkominn að launa hana — þess vegna vildi ég nú opinberlega láta slíkra velgerða getið og um leið senda þessum heiðurs- og velgerða- hjónum mína innilega þökk og biðja guð að launa þeim velgerðar- og kærleiksverkið, er þau gerðu við mig, sem er óefað ekki það fyrsta, og mun ekki verða það síðasta við sjúka og nakta. Ætti þjóð vor marga slíka, gædda kostum mannkærleikans, þá væri betur farið. Stokkseyri 12. des. 1903. Kjartan (ínðmuiKlsson. Eg tel það skyldu mína að senda yður eptirfarandi vottorð: Eg hef mörg ár þjáðst af innvortis Stefánssonar og Guðlaugar Ólafsdótt- 'ur frá Steindyrum. sem önduðust þar 20. okt. og 14. des. 1902, að lýsa kröfum sínum og sanna þær fyrir skiptaráðandannm í Þingeyjarsýslu, áð- ar 6 tnánuðir eru liðnir frá síðustu birtingu þessarar auglýsingar. Skrifstofu Þingeyjarsýslu. Húsavík 28. nóv. 1903. Steingrímur Jónsson. Til jólanna fæst í verzlun Bj'órns Þórðarsonar á Laugaveg 20 B. : Hveiti bezta tegund — Gerpúlver — Rúsínur — Sveskjur — Kúrennur — Kardemommur — Citronolía — Kanel — Sagó — Chocolade — Kaffi- brauð — Tvíbökur — Syltetöj — Eggjapúlver — Kartöflumjöl — Stíf- else o. fl. Urval af Handsápum — Grænsápa — Sódi — Blæsódi — Buris og Blá- steinn f verzlun sjúkleika, matarólyst, taugatitringi og annari veiklun. Hafði eg árangurslaust fengið nokkrum sinnum meðul hjá ýms- um læknum. Nú síðustu árin hef eg neytt Kína-lífs-elixírs frá herra Walde- mar Petersen, Fredrikshavn, og ávallt fundið á mér bata við það, en sökum fátæktar minnar hef eg ekki haft efni á að hafa hann stöðugt, en finn það samt' sem áður, að eg get ekki án el- ixírsins verið. Þetta get eg vottað með góðri samvizku. Króki í febrúar 1902. Guðbjörg Gu ðbrand§dóttir . KÍNA-LIFS-KLIXÍRINN fæsthjá flestum kaupmönnum á Islandi, án nokkurrar toll- hækkunar, svo að verðið er öldungis sama sem fyr, 1 kr. 50 a. flaskan. Til þess að vera vissir um, að fá hinn ekta Klna-lífs-elixír, eru kaupendur beðnir v.p. að lfta vel eptirþví, að F standi á ffösk- unum f grænu lakki, og eins eptir hinu skrá- setta vörumerki áflöskumiðanum: Kínverji með gtas f hendi, og firmanafnið Walde- mar Petersen. Eigandi og ábyrgðarmaður: Hannes Þorsteinsson, cand. theol. Prentsmiðja Þjóðólfs. Björns Þórðarsonar. 5 Heimsins fullkomnustu fjaðraorgel ♦ Off ódýrustu eptir gæðum, ^ fást hjá undirrituðum frá: Mason & Hamlin C°., Vocalion Organ C°., W. W. ♦ Kimball C°., Cable C°., Beethoven Organ C°. og Cornish & C°. — Orgelin kosta > frá 150 kr. til 6,500 kr. Vandað orgel í hnottré, með 5 áttundum, tvöföldu ♦ hljóði (122 fjöðrum) o. s. frv., kostar með umbúðum á Transit í Kaupmanna- ® höfn 150 kr. Mjög vandað og stórt orgel í hnottré, »Kapellu-orgel«, með 5 4 áttundum, fimmföldu hljóði, (318 fjöðrum) o. s. frv., hið hljóðfegursta orgel, i sem mér vitanlega fæst hér innan við 600—700 kr., kostar með umbúðum í ♦ Kaupmannah. að eins 350 kr,— Mason & Hamlin orgelin eru fræg- ♦ ust allra um allan heim, og hafa ávallt hlotið hæstu verðlaun á öllum alþjóða- sýningum síðan 1867, og hvarvetna annarsstaðar, þar sem þau hafa sýnd ver- ið; þannig fékk félagið 1878 í Stokkhólmi hina stóru gullmedalíu : »Literis et artibus«, og gerði Oscar konungur þá Mason & Hamlin að hirðsmiðum sfnum. Síðan hafa þeir ekki sýnt í Svfþjóð og í Danmörku aldrei. Vocalion- o r g e 1 i n, sem eru með nýfundinni og mjög frábrugðinni gerð, fengu þetta vottorð á Chicagosýningunni 1893: » ... In tonal qualities and excellence . . . it closelv resembles a pipe organ« . . . . »is much less expensive than the pipe Organ of eqttal capacity ...... W. W. Kimball Co fékk á sömu sýningu svolátandi dómsorð fyrir pípna- og fjaðraorgel og Pianoforte: »Superlative merit« . .. shighest standard of excellence in all branches of their manufacture ...... Meðal dómendanna á Chicagosýningunni var: M. Schiedmayer fræg- astur orgelsmiður í Evrópu, Hvorugt þessara síðasttöldu félaga hefur nokkru sinni sýnt í Svíþjóð eða Danmörku. Orgelin eru í minni ábyrgð til Kaupmannahafnar, og verða að borgast fyrirfratn. Flutning frá Kaupnt.h. borgar kaupandi við móttöku. — Verðlista með myndutn og allar upplýsingar fær hver sem óskar. Einkaumboðsmaður félaganna hér á landi Þorsteinn Arnljótsson, Sauðanesi.

x

Þjóðólfur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðólfur
https://timarit.is/publication/72

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.