Þjóðólfur - 16.09.1904, Blaðsíða 3

iS9
íslands Suðuramt og Yesturamt.
Reykjavík n. marz 1904.
Hreppsnefndin í Neshreppi innan Enn-
is hefur í bréfi til amtsins, dagsettu 23.
f. m. farið þess á leit, að fá gjafsókn í
máli, sem hún ætli að höfða á móti séra
Árna Þórarinssyni á Rauðamel út af því,
að hann hafi gefið Magnús nókkurn Eyj-
ólfsson, sem samkvæmt úrskurði amtsins,
dagsettum 23. april. f. á., er sveitlægur
i fyrnefndum hreppi, í hjónaband, þótt
hann stæði í óendurgoldinni sveitarskuld,
að upphæð 200 kr., við Skógarstrandar-
hrepp, en afleiðingin af giptingunni hafi
svo orðið sú, að hann hafi orðið styrks-
þurfi að nýju; ennfremur skýrir nefndin
svo frá, að hún hafi skrifað séra Árna
Þórarinssyni um þetta 17. septbr. f. á.,
en ekkert svar fengið.
Um leið og eg sendi yður, velborni
herra sýslumaður, meðfylgjandi eptirrit af
yfirlýsing fyrnefnds Magnúsar Eyjólfssonar,
dagsettri 10. jan. 1903, sem er komin fram
1 sveitfestismáli hans, er endaði með fyr-
nefndum úrskurði amtsins, dagsettum 23.
aprfl f. á.; en eptir þessari yfirlýsingu
þykist hann hafa endurborgað skuld sína
við Skógarstrandarhrepp. — skal eg þén-
ustusamlegast mælast til þess*) að þér
vilduð tilkynna hreppsnefndinni, að eg
geti eigi veitt hina umbeðnu gjafsókn, fyr
en skilríki liggi fyrir um, að(sic.)það, að
forgefins sáttatilraun hafi átt sér stað.
y. Havsteen.
Sýslumaðurinn f Snæfellsness- og
Hnappadalssýslu.
Sök mín er þá sú, að eg hafl borið
óhlýðni séra H. Á. undir yfirmenn hans,
sýslunefndarmennina, og að eg hafi gert
honum þann greiða, að tilkynna honum,
a9 rannsókn ætti að fara fram gegn hon-
Utlb í stað þess að ráðast á hann með
dómabókina og réttarvottana, eins og þjóf-
«r á nóttu.
Bara að heilbrigðri skynsemi þyki nú
ekki útgöngusálmur »ísafoldar«, — ádrátt-
urinn um embættismissi og fangelsishegn-
ingu handa mér fyrir þessa »óhæfu«, eiga
fremur illa við. —
p. t. Reykjavík 8. ágúst 1904.
Lárus H. Bjarnason.
Sœmd fyrlr höfuðstaðinn
er og verður það, hvernig þingkosningin
tókst í þetta sinn, og eiga kjósendur þeir,
er studdu hinn nýkosna þingmann til sig-
urs, þökk og heiður skilið, fyrir vikið.
Það þuríti að sýna hinum »sameinuðu«,
valtýska flokknum ekki sízt, að honum
tjáir ekki að hugsa til þess að snúa höf-
uðstaðnum við eins og sokkbol, þótt sá
flokkur skríði nú undir klæðafald Land-
varnarmanna, og ætli nú allt að gleypa
f sambandi við þá, en skilja þá svo eptir
á bersvæði, þegar Valtýingar erubúnirað
hafa not af þeim. Þessar nýafstöðnu
kosningar sýna það ljósast, að flokkar
Þessir draga nú í sameiningu og mestu
e'ndrsegni sama hlassið, óg eru orðnir
Prýðisvel samtaka, enda þótt óskiljanlegt
hvernig Landv.menn geta fengið það
sér að ganga sama ferilinn, sem Valtý-
lngar hafa troðið, svo sleitulaust sfðan
1 ^97. ekki fegurri eða þokkalegri en hann
er- En margt ber við á langri leið.
Stórkostlegt manntjón
Varð á Patreksfirði mánudaginn 5. þ.
m- Drukknuðu þar 13 menn af þilskip-
inu »Bergþóra« eign Guðm. Ólafssonar
frá Nýjabæ á. Seltjarnarnesi. Var skipið
nýkomið inn á höfnina ^og ætluðu þessir
T3 í land að sækja ís að sagt er. Fóru
Þeir allir f sama bátinn, er sjálfsagt hefur
erið ofhlaðinn, því að þegarhann var kom-
örskammt frá skipinu fyllti hann og sökk
g s aut engum manninum upp aptur þá
þegar. Nokkur skip voru þar á höfninni,
búin t.l björgunar, ef til hefði þurft að
taka. Þeir sem drukknuðu voru: skip-
stjórinn Sigurður Guðmundsson um þrí-
*) Auðk. af höf.
tugt, ættaður frá Örlygsstöðum á Skaga-
strönd, mesti efnismaður, Guðni Teits-
son stýrimaður, Gísli Guðmundsson, Guð-
jón Magnússon, Hafliði Jónsson, Kristinn
Þorsteinsson, Magnús Þorste:nsson, Ólafur
Guðmundsson, Sigurður Ólafsson, SigUrð-
ur Þorsteinsson, Vigfús Jónasson allir úr
Reykjavfk, Ingvar Guðmundsson frá Nýja-
bæ á Sel tjarnarnesi og Óláfur Ól'afssön
frá Bigggarði. Flestir þessara manna
voru á þrítugsaldri, einn 32 ára og hinn
elzti 36 ára, allir ókvæntir nema einn, er
kvæntist hér í bænum fyrir mánuði. Skip-
ið kom þá snöggvast hingað (snemma í
ágúst).
Lfkin voru slædd upp skömmu eptir
slysið nema eitt, er ekki fannst; voru þau svo
að segja öll 1 einni bendu á þeim stað,
er báturinn hafði sokkið, en bátinn rak
hinumeginn fjarðarins. Kom skipið (»Berg-
þóra«) hingað með lík þessara 12 háseta
14. þ. m., og voru veifur alstaðar dregn-
ar í hálfa stöng í bænum, jafnskjótt sem
líkin voru flutt í land.
Þessi sorglegi atburður ætti meðalann-
ars að verða til þess, að krafizt yrði, að
hverju þilskipi fylgdi nægilega stórbátur,
eða fleiri smærri bátar, til að rúma alla
skipshöfnina, en það hefir hingað tilekki
verið heimtað. Og þótt stórsfys þetta sé
ekki ónógum útbúnaði að þessu leyti
að kenna, heldur ógætilegri ofhleðslu, þá
getur komið fyrir, að skip sökkvi eða
verði ósjófært á hafi úti, og þá þarf öll
skipshBfnin að geta komizt í skipsbátana
til að reyna að bjarga sér á þann hátt,
sem opt getur komið fyrir að takist, þótt
skipið sjálft farist.
Þingmannskosningin,
er fór hér fram í bænum 10. þ. m. í
fyrsta sinn eptir nýju kosningarlögunum
gekk allgreiðlega. Greidd voru atkvæði
í 3 deildum til flýtis. Atkvæðin voru
talin saman 12. þ. m. og reyndust mjög
fáir seðlar ógildir, lfklega ekki fleiri en
3—4, en 7 atkvæði voru dæmd ógild af
yfirkjörstjórninni óskoðuð, af því að þau
voru ekki látin f neinn atkvæðakassa við
kosninguna, en haldið sér, með því að
þau voru greidd síðast allra í annari
deild, en þau áttu að greiðast f, samkvæmt
sundurliðun kjörskrárinnar. En auð-
vitað gátu þessi atkvæði ekki haft nein
áhrif á úrslit kosningarinnar, eptir því
sem hún féll, en þau hefðu getað haft
það, ef lítill atkvæðamunur hefði verið,
og hefði þá þetta komið til úrskurðar
þingsins. Alls voru greidd 694 atkvæði,
er gild voru tekin. Reynsla sú, er menn
hafa fengið af nýju lögunum við þessa
fyrstu kosningarathöfn samkvæmt þeim,
virðist því hafa orðið mjög góð, og styrkt
menn í þeirri trú, sem og er óhætt að
byggja á, að svona Iöguð kosning sé full-
komlega leynileg og hin tryggilegasta á
allan hátt.
Prestvígflir
voru 11. þ. m. kandídatarnir Jón
Brandsson til Tröllatunguprestakalls,
sem honum var veitt í f. m. og
Böðvar Eyjólfsson til aðstoðarprests
hjá föður sínum séra Eyjólfi Jónssyni í
Árnesi.
Kennari
við Flensborgarskólann f stað Jóhannesar
Sigfússonar er ráðinn séra Magnús Helga-
áon á Torfastöðum fyrst um sinn í vetur,
og segir hann því ekki af sér prestsem-
bætti nú þegar, en fær aðra til að þjóna
fyrir sig í vetur.
Upplestur
norska prestsins Monrads í Iðnaðar-
mannahúsinu 11. þ. m. var hin bezta
skemmtun. Las hann fyrst upp hið fræga
kvæði Henrik Ibsens »Terje Viken« (Þor-
geir i Vík), er séra Matth. Jochumsson hef-
ur þýtt. Var það suilldarlega vel lesið
með miklum krapti, áhrifamikilli áherzlu
og heppilégum raddbreytingum eptir efn-
inu, svo að þetta ágætiskvæði naut allrar
fegurðar sinnar. Var mikill rómur að
þeim lestri gerður. Því næst las séra M.
skáldritið »De Nygifte« eptir Björnson, og
tókst það mjög vel. Var það og hin bezta
skemmtun. Síðast las hann eintalið »Berg-
ljót« eptir sama höfund og nokkur kvæði
eptir hann. Var þá orðið mjög áliðið
kvelds, og sumir áheyrendur því farnir.
En allir voru á einu máli um það, að
betrí skemmtun samkynja hefðu þeir ekki
haft hér, enda má svo segja, að enginn
hérlendur maður kunni að lesa upp skáld-
rit, svo að nokkur mynd sé á. — Söng-
félag stúdenta söng á milli nokkur lög,
og gerðu menn beztan róm að »Bára blá«,
er Sigfús Einarsson söng, en hann hefur
breytt nokkuð gamla laginu, og þykir
mörgum nú enn fegurra en fyr. Hins
vegar var ekki sungið hið gullfallega lag
Reissigers við »Ólafur Tryggvason«, er
margir höfðu búizt við, og þar á meðal
Monrad prestur sjálfur.
JVlargt fer öðruvisi en ætlað er.
Það er alkunnugt orðið um allan bæinn,
að „Landvarnarmenn" og Valtýingar höfðu
gert miklar ráðstafanir til fagnaðar, ef Jón
yrði kosinn, sem þeir náttúrlega þóttust viss-
ir um. Meðal annars kvað hafa átt að þeyta
lúðrana á Austurvelli. og ef til vill bera Jón
í „prósessíu" um bæinn með hrynjandi horna-
músik í fararbroddi, eins og þegar Hjálp-
ræðisherinn er að „marséra". Mun það hafa
átt að færa bæjarbúum heim sanninn urn,
að nú væri „hjálpræðið" eina komið á þing,
og velferð landsins borgið um aldur og æfi.
En nú misstu bæjarbúar af allri þessari
fyrirhuguðu „komedíu" hinna „sameinuðu",
því að allurfögnuðurinn fór út um þúfur, þegar
Jón „dumpaði“ í 4. sinn, en sorg og sút og
svartamyrkur hélt innreið sína í sálir allra
dátanna í Hjálpræðishernum hans, svo að
sumir urðu að fá sér hjartastyrkjandi meðul
til að halda sér uppi. En þótt „homamús-
ikin“ færi í hundana í þetta sinn, þá ætti
ekki svo illa við, að lúðrarnir væru þeyttir
við hina pólitisku útför Jóns, þegar hann
segir loks alveg skilið við alla pólitík og
allar þingmennskuvonir. Þjóðólfur gat þess
fyrir kosningarnar, að Jón mundi verða sunginn
til moldar sem pólitíkus að afstöðnum kosn-
ingunum. Valtýingar hafa nfl. gert það einu
sinni fyr eða optar, þá í von um upprisu
mannsins síðar, en nú er hæpið að gera ráð
fyrir henni úr þessu. Og er hinum „sam-
einuðu" því snjallast að halda þessa erfis-
drykkju sem fyrst og kveðja Jón þar í síð-
asta sinn á hátíðlegan hátt með lúðraþyt og
líkræðu fagurri, sem Björn ísafoldar væri
sjálfkjörinn að halda. Jón ætti það sannar-
lega skilið fyrir allt ómakið, allt andstreym-
ið og allar andvökustundirnar, sem flokks-
menn hans hafa bakað honum.
Sofi hann nú í friði, munu margir segja.
Kosningin á ísafirði.
Þar var kosinn þingmaður 10. þ. m.
séra Sigurður Stefánsson 1 Vigur
með að eins 4 atkv. mun milli hans og
hins frambjóðandans Þorvaldar prófasts
Jónssonar. (S. St. 77. Þ. J. 73).
Tombólu
heldur „Alþýðulestrarfélag Reykjavík-
ur“ laugard. og sunnud. 8. og 9. okt.
þ. á í Iðnaðarmannahúsinu.
Nákvæmar skýrt í götuauglýs-
ingum.
Uppboðsauglýsing,
Miðvikudaginn 21. þ. m., kl. 12 á
hádegi, verður við opinbert uppboð
seld til hæstbjóðanda húseign dánar-
bús Sigurðar Asmundssonar í Hafnar-
firði, sem er hálft íbúðarhús úr timbri,
og fer uppboðið fram í húseigninni.
Söluskilmálar verða birtir á upp-
boðsstaðnum fyrir uppboðið.
Ennfremur verða á sama stað seld-
ir ýmsir lausafjármunir tilheyrandi
téðu dánarbúi.
Skrifstofu Gullbringu- og Kjósarsýslu
6. sept. 1904,
Páll Einarsson.
Proclama.
Samkvæmt skiptalögum 12. aprll
1898, 20. gr. og lögum um gjaldþrota-
skipti 13. apríl 1894,9. gr., er skorað
á alla þá, er til skuldar telja í þrota-
búi Guðrúnar Jónsdóttur frá Armúla í
Nauteyrarhreppi, að lýsa skuldum sín-
um og sanna þær fyrir undirrituðum
skiptaráðanda, áður 6 mánuðir eru liðn-
ir frá 3. birtingu þessarar innköllunar.
Innan sama tíma er skorað á skuldu-
nauta búsins að hafa greitt skuldir
sínar.
Skrifstofu ísafjarðarsýslu
25. ág. 1904,
Magnús Torfason.
Proclama.
Samkvæmt opnu bréfi 4. jan. 1861,
sbr. skiptalög 12. apríl 1878, er hér
með skorað á alla þá, er til skulda
telja í dánarbúi Önnu Björnsdóttur
frá Mýrarhúsum á Seltjarnarnesi, er
lézt í Reykjavík hinn 28. júní þ. á.,
að gefa sig fram og sanna skulda-
kröfur sínar fyrir undirrituðum innan
6 mánaða frá síðustu (3.) birtingu
auglýsingar þessarar.
Mýrarhúsum 14. septbr. 1904.
Fyrir hönd myndugra erfingja
Björn Óiafsson.
Smyk Eders Hjem om Yinteren og
Eders Haver til Yaaren med
Haarlemer Blomsterlög.
Mod Postanvisning paa Kr. 6—sender
vi franco over hele Danmark 30 Hya-
cinther for Glas, eller 40 for Krukker, eller
50 for Haven, eller 150 fine Tulipaner
sorteret for Krukker og Have, eller
200 meget fine Havetulipaner blandet
eller en Kollektion for Váerelser paa 120
Stk., eller en Kollektion for Have paa
225 Stk., eller en Kollektion for Væ-
relse og Have paa 190 Stk. (indehol-
dende et prægtigt Udvalg af Hya-
cinther, Tulipaner, Narzisser, Crocees,
Scilla, Sneklokker etc.).
Vor rigt illustrerede og med mange
Kulturanvisninger forsynede Hoved-
katalog tilsendes paa Forlangende
franco.
Blomsterlöghuset Huister Duin (A. K).
Direktör Wilh. Tappenbeck
Noordwijk ved Haarlem (Holland).