Þjóðólfur - 17.01.1908, Blaðsíða 3

ÞyÖÐOLFUR.
Saumastofa
6nðm. Signrðssonar er á £angaveg 33.
Tekur d móti allskonar karlmannafötum til sauma. Odýr-
asla vinnalaan, fljót afgreiðsla, og ábyrgst að fötin fari
vet. Einnig kenni eg stúlkam að sniða og taka mat.
Laugaveg 38.
kröfum í þrotabúi Guðmundar klæðskera
Sigurðssonar í Rvfk.
Sýslum. f Eyjafjarðarsýslu kallar með 6
mánaða fyrirvara frá 2. þ. m. eptir skulda-
kröfum í þrotabúi Hallgríms bónda J. Aust-
manns í Möðrufelli,.
Sýsiumaðurinn í ísafjarðarsýslu kallar með
12 mánaða fyrirvara frá 23. f. m. eptir skulda-
kröfum í dánarbúi Torfa kaupmanns Hall-
dórssonar á Flateyri.
Sýslumaðurinn í Mýra- og Borgarfjarðar-
sýslu kallar með 6 mánaða fyrirvara frá 23.
f. m. eptir skul’dakröfum í þrotabúi Tómasar
gestgjafa SkúlasDnar í Borgarnesi.
Sýslumaðurinn í Suður-Múlasýslu kallar
með 12 mánaða fyrirvara frá 31. f. m. eptir
skuldakröfum í þrotabúi Þórarins Hávarðar-
sonar fyrv. kaupm. á Nesi í Norðfirði.
Veðurskýrsluágrip.
Vikuna 11. til 17. janúar 1908.
Jan. Rv. Bl. Ak. Gr. Sf. Þh.
J I. + 2,4 + 3I1 4* 3,6 + 0,5 + 5,0 + 6,7
12. 0,0 — 1,0 + 1,0 -f- 4,0 + 4,2 + Q,o
13- -r* 1,2 -r- 2,c -E 1,4 -f- 3,5 + 0,6 + 5,6
14- + 3,5 -t- 4,0 + 2,0 -f- 3,5 -5- 1,3 + 5,7
i5- 4- 1,0 2,5 -5- 3,5 -f- 3,o + 1,5 + 4,0
IÓ. -V- 2,2 2,5 -r- 2,5 -f- 5,o + 4,5 + 5,°
17- -L 5,2 -f- 7,o -E 7,5 -f-10,0 -f- 5,4 + 6,2
Þh. = Þórshöfn í Færeyjnm.
Grand Hotel Nilson
Köbenhavn
mælir með herbergjum sínum með
eða án fæðis í veitingahúsinu fyrir
mjög vægt verð.
NB. Islenzkir ferðamenn fá sér-
staka ivilnun.
Undirritaður hefur nú sett á stofn
líkkistuforðabúr og geta menn þar
fengið líkkistur af allri stærð og
gerð. Vandaðar og ódýrar. Kist-
urnar má einnig panta hjá herra
kaupm. Matthíasi Matthíassyni.
Haraldur Möller.
Islandsk Lammekjöd!
önskes, i större og mindre Partier,
samt andre Produkter. Tilbud
bedes sendt
II. Clir. Welbluud
Kjöbenhavn.
Innilegt þakklæti mitt og ann-
ava vandamanna, vottast öllum
þeim, sem heiðruðu minningu
míns kæra eiginmanns, Júlíusar,
og tóku þátt í sorg vorri.
Reykjavík, 16. janúar 1908.
Petrea Jörgensen.
Jarðarför Andrésar lijarnasonar
fer íram á miðvikudaginn 22. þ.
m. Húskveðjan hefst lieima kl.
11 f. li.
Leiktél. Reykjavlkur,
Nýársnóttin
leikin laugardag 18. jan. og sunnu-
dag 19. jan. fel. 8.
verðar haldið 22. þ. m., kl.
11. f. h. d fírœðraborgarsfig 1
lier i hœnum d pessum man-
am: Kommóðu, Chaiselongue,
rnmfatnaði, stólum, borðum,
fataskáp. skrifborði, vigtum,
lömpum, bakara-áhöldum, svo
sem gufukatli með rörum og
pumpu, deigvél o. //., a]bragðs
vagnhesti, vagni, sleða, heyi
o. //., o. //.
Munirnir mjir og eigulegir.
Gjaldfrestur langur.
Samkofflnhúsið „Sílóam".
Sunnudaga kl. io f. h.: helgunarsamkoma,
8 e. h.: Guðsþjónusta.
Þriðjudaga kl. 8+ e. h.: Bænasamkoma.
Föstudaga kl. 8V2 e. h.: Guðsþjónusta.
Auglýsina.
Undirritaða vantarfarþegaflutning, erkoma
átti með „Hó!um‘‘ frá Reykjavík til Horna-
fjarðar sfðastliðið sumar: poka með íveru-
fötum, sængurfötum, kvennslcóm o. fl., og
rauðmálaðan kistil með harmoníku o. fl.
Hvar flutningur þessi er óska eg vinsam-
lega að fá að vita.
Stórulág 20. desember 1907.
Sigurborg Pórarinsdótlir.
Sunnudaga: Kl. 6V2 e. h. Fyrirlestur.
Midvtkuaaga: Kl. 81/, e. h. Bibliusamtal.
Laugardaga: Kl. 11 f. h. Bcenasamkoma
og bib/iulestur.
Lífsafl,
og þar með framlenging mannsæf-
innar, — sem í flestum tilfellum er
alt of stutt, — fæst með því að neyta
daglega hius heimsfræga heilsubitt-
ers Híiia-lífk>eli\ír.
K.rani]>i og f angavrifelun.
Eg undirrituð, sem í mörg ár hef
verið þjáð af krampa og taugaveikl-
un og þeim öðrum lasleika, sem því
eru samfara, og árangurslaust leitað
margra lækna, votta með ánægju,
að eg hef fengið ósegjanlegan bata
við það að neyta hins fræga Kína-
lífs-elixírs frá Waldemar Petersen, og
finn, að eg má ekki án hans vera.
A g n e s Bjarnadóttir.
Hafnarfirði, íslandi.
Móðursýfei og lijarfveiki.
Eg undirrituð hef í mörg ár ver-
ið þjáð af móðursýki, hjartveiki og
þar af leiðandi tauga-óstyrkleik. Eg
reyndi Kína-lífs-elixír Waldemars
Petersens, og þegar eg var búin að
neyta að eins úr 2 flöskum, fékk eg
bráðan bana.
O 1 a f í a G u ð m u n d s d ó 11 i r.
Þurá í Ölfusi, íslandi.
Steiusótt.
Eg undirritaður, sem í 14 ár hef
verið þjáður af steinsótt og árang-
urslaust leitað margra lækna, reyndi
síðastliðið sumar hinn heimsfræga
Kína-lífs-elixír Waldemars Petersens,
og með því að neyta 2 matskeiða
af honum daglega, er eg nú orðinn
hressari og glaðari en um langan
undanfarinn tima og get stundað
störf mín bæði úti við og heima.
C a r 1 M a r i a g e r,
Skagen.
Kætió þcss vel, að hver flaska
sé með mínu löghelgaða vörumerki,
sem er Kínverji með glas í hendi og
Y p
'f.' í grænu lakki a nöskustútnum.
Eigandi og ábyrgðarm.:
Hannes Þorsteinsson.
Prentsmiðjan Gutenberg.
92
„Lofaðu honum að eiga sig, Harrison!" mæ'ti Jackson. „Hann er orðinn
nógu stór til að sjá sjálfum sér farborða".
„Það er þegar komið oflangt til þess að ekki verði neitt úr þessu", mælti
móðurbróðir minn.
,,Eg hygg, að þér séuð allt of mikill íþróttamaður, Harrison! til þess að
varna frænda yðar að sýna, hvort hann er skyldur yður eða ekki“.
„Því er allt öðruvísi háttað með mig", mælti Harrison mjög áhyggjufullur.
„En eg ætla að segja yður, hvað eg ætla mér að gera, herrar mínir. Eg hafði
ásett mér að taka aldrei framar þátt í hnefleikum, en eg vil mjög gjarnan taka
að mér Joe Berks til að skemmta samkomunni dálítið".
Jim gekk þá til hans og lagði hendina á öxlina á honum.
„Þessu verður ekki breytt, frændi", heyrði eg hann hvísla. „Mér þykir leitt
að gera þér á móti skapi, en eg hef fastlega ásett mér þetta".
Harrison yppti öxlum og mælti:
„J'm- Þm! Þú veizt ekki, hvað þú gerir, en eg hef heyrt þig tala svona
fyr, drengur, og eg veit, að loksins fær þú framgengt því, sem þú óskar".
„Eg vona, Harrison! að þér setjið yður ekki frekar á móti þessu", mælti
móðurbróðir minn.
„Get eg ekki komið í stað hans?"
„Þú vilt þó eflaust ekki, að sagt verði, að eg liafi skorað mann á hólm og
látið annan fara í stað minn", hvíslaði Jim. „Eg á einskis annars kost, og eg
bið þig ( guðanna bænum að varna mér þessa ekki“.
Það var auðséð á andliti smiðsins, er venjulega var daufingjalegt, að hann
átti í mikilli baráttu við sjálfan sig. En loksins barði hann bylmingshögg f
borðið og sagði:
„Þetta er ekki mér að kenna. Þetta hefur víst átt svona að verða og er
bezt, að það tari sem fara vill. Mundu eptir fjarlægöunum, drengur!"
„En hver er það, sem eg á að fást við?“ spurði Jim og leit f kringum sig
meðal gestanna, er allir voru staðnir upp.
„Það fáið þér fulla vitneskju um, áður en lýkur, ungi maður", mælti Berks
hárri röddu og ruddist fram.
Jim virti hann fyrir sér með andstyggðar- og fyrirlitningarsvip.
„En þér ætlið þp vjst ekki ag játa mjg berjast við drukkinn mann", mælti
hann. „Hvar er Jim Belcher?"
„Hér er hann, ungi maður!"
„Eg vildi gjarnan fá að reyna mig við yður, ef unnt væri".
„Þér verðið að komast upp til mín með fyrirhöfn, drengur minn. Þérgetið
89
»Með leyfi yðar, herra, vildi eg leyfa mér að segja, að 20 feta hringur er
of lítill fyrir 20 fjórðunga þungan mann«.
Þeir sem við voru staddir, létu aptur í Ijósi samþykki sitt um þetta atriði.
»Hve stóran viljið þér þá hafa hann, Wilson ?«
»Tuttugu og fjögur fet, hr. Lothian«.
»Hafið þér nokkuð á móti þvf, hr. Charles ?«
»Ekki hót«.
»Er nokkuð fleira, sem þér hafið að athuga, Wilson?«
»Eg vildi gjarnan fá að vita, við hvern eg á að þreytac.
»Eptir því sem mér skilst, hafið þér ekki enn opinberlega nefnt mann
yðar, hr. Charles!«
»Nei, eg ætla mér heldur ekki að gera það, fyr en sama morguninn, sem
bardagann á að heyja. Eg hygg að eg hafi rétt til þess, samkvæmt skilmál-
unum«.
»Já, það er alveg rétt, ef þér viljið neyta þess réttar«.
»Já, það geri eg, og eg mundi vera ákaflega þakklátur, ef hr. Berkley
Craven vildi gera svo vel, og veita veðfénu viðtöku«.
Hann kvaðst með ánægju skyldi gera það, og með því var lokið samning-
unum um þessa væntanlegu kappþraut.
Samdrykkjunni var enn haldið áfram um nokkra hrfð með allmikilli ókyrrð
og háreysti. Éptir því sem vínið sté mönnum til höfuðsins, juktist hermdar-
yrði meðal hnefleikamannanna, og kveldið hefði sannarlega ekki liðið áfloga-
laust, ef veitingamaðurinn hefði ekki gengið snúðugt inn í herbergið með lítinn
miða í hendinni, er hann rétti móðurbróður mfnum.
Hann las hann og rétti hann því næst prinsinum, sem fékk honum hann
aptur hissa á svipinn. Þá stóð móðurbróðir minn upp með miðann í hendinni
og mælti brosandi :
»Góðir hálsar! Það er ókunnur maður niðri, sem óskar eptir að berjast
við bezta manninn í salnum«.
XI.
15 a r «1 a g 11111 í v a g n a s k ú r 11 u 111.
Gestunum brá svo í fyrstu við þetta stutta skeyti, að þeir þögnuðu ofur-
litla stund, en því næst fóru allir að skellihlæja. Menn gátu deilt um, hver
væri afburðamaður af þeirri og þeirri þvngd, en það gat enginn vafi verið á
því, að afburðamenn af hverri þyngd sem var sátu ttmhverfis borðin. Askorun,