Þjóðólfur - 24.01.1908, Qupperneq 3

ÞTÖÐOLFUR.
15
Ódýrasta og stærsta úrval
af Fötuin, Fatatauuin, Fatataiiiim. Kegnkápum, einstökum
Jökbuni og Ituviini, Vetrarjökkum, Fetrarfrökkuin, lær-
fotmn, Peysuin, Erfiöiifötuin. Olíufotuni.
DömuKltoði, Sjöl hrokkin og slétt, Kvennre$:nkápur, §ilki-
ivuntur. Sængurdúkur frá kr. 0,90 tvíbr.
Brauns verzlun „Hamburg-11
Aðalstræti 9.
Háttvirtum bæjarbúum
tilkynnist hérmeð, að eg nú hef tekið við
Xlxðskeraverzluninni ,£iverpoot,‘ Vesturgötu 3,
og vonast eg til, engu síður en áður, að mínir gömlu viðskiptavinir
leiti til mín.
Verslunin hefur nú fengið stórt úrval af smekklegum
fataefnum og fleiri vörum
Allskonar fatnadir saumadir Hjólt og vel.
Menn, sem eigi hafa skipt við mig áður, ættu að reyna það;
þeir munu sjá sér hagnað í því.
Virðingarfylst.
H.
KLÆÐSKERI.
Núpdalstungu, Guðný lcona Stefáns bónda
Sveinssonar á Dalgeirsstöðum og Margrét
í Atneríku. — Guðfinna sá!. var að öllu vel
gefin og sönn fyrirmynd sem eiginkona,
húsmóðir og móðir; hennar er því minnst
með þakkiæti og virðingu af öllum, er
hana þekktu. — Þess skal getið sem dæmi
um greiðvikni hennar og hjálpsemi, að eitt
sinn eptir að hún varð ekkja, var hreppur
hennar í þröng mikilli, og lánaði hún þá
eignarjörð sína hreppsbúum að veði, svo
að þeir komust fram úr yfirvofandi vand-
ræðum.
Síðustu ár æfi slnnar var Guðfinna sál.
blind, en furðu ern lengst af, enda naut hún
ágætrar forsjár hjá dóttur sinni Ásgerði og
manni hennar. (X-).
Jarðarför föður mins, Gisla Odds-
sonar, er ákveðið að fari fram laug-
ardag 25. þ. m. og byrjar með hús-
kveðju á heimili minu Laufásveg 22
kl. HVa f. m.
Oddur Gíslason.
Aðalfimdur
i hlutafélaginu »Högni« verður hald-
inn föstud. 31. þ. m. í Goodtempl-
arbhúsinu kl. 6 e. li. uppi.
Stjórnin skýrir frá hag félagsins.
Lagðirfram reikningar til samþykkt-
ar. Kosin stjórn fyrir næsta ár á-
samt tveim endurskoðunarmönnum.
Stjórnin.
Leikfél, Reykjavíkur.
Nýársnóttin
leikin sunnudag 26. jan. kl. 8.
DK l\I er ómótmælanlega bezta og langódýrasta
líftryggingarfélagið. — Sérstök kjör fyrir
bindindismenn. — Langhagfeldustu kjör fyrir sjó-
menn. Allir ættu að vera líftrygðir. Finnið að
máli aðalumboðsm. I). 0STLUND. Rvík.
til kaups og ábúðar
fæst í vor (1908) jörðin Mjóanes í Þing-
vallasveit 13 hundr. að nýju mati. Hún
er með allra beztu veiðijörðum við Þing-
vallavatn, hefur beitiland mikið og gott,
tún stór og túnstæði afarmikið. Semja
ber við Einar Guðmundsson í Miðdal,
er gefur allar upplýsingar.
Grand Hotel Nilson
Köbenhavn
mælir með herbergjum sínum með
eða án fæðis i veitingahúsinu fyrir
mjög vægt verð.
NB. Islenzlcir ferðamenn fá sér-
stalca ivilnun.
Islandsk Lammekjöd!
önskes, i större og mindre Partier,
samt andre Produkter. Tilbud
bedes sendt
II. Clir. Welblund
Kjöbenhavn.
..Hió íslenzKa Kvenfólag4‘
minnist afmælis síns sunnud. 26.
jan. stundvísl. kl. 8.
Til leigu
íbúðir og einstök herbergi frá 14.
maí nœstk.
Gísli Porbjarnarson.
Samkomnliðsið „Sílóam".
Sunnudaga kl. 10 f. h.: helgunarsamkoma.
8 e. h.: Guðsþjónusta.
Þriðjudaga kl. 8V2 e. h.: Bænasamkoma.
Föstudaga kl. 8V2 e. h.: Guðsþjónusta.
Ef þér Yiljið lifa lengi,
þá eigið þér að muna eptir því, að
ekkert læknislyf, sem hingað til hefur
verið uppgötvað til að. varðveita heilsu
mannkynsins, getur jafnazt á við hinn
heimsfræga heilsubótarbitter
K.ína-lífs<-elixír.
Tæring.
Konan mín, sem mörg ár hefur
þjáðst af tæringu og leitað ýmissa
lækna er við stöðuga notkun Kína-
lífs-elixírs Waldemars Petersens orðin
til muna hressari og eg vona, að hún
nái heilsu sinni algerlega við áfram-
haldandi notkun þessa ágæta elixírs.
y. P. Arnorsen.
Hundested.
Taugagigt.
Konan mín, sem 10 ár samfleytt
hefur þjáðst af taugagigt og tauga-
sjúkleika og leitað ýmissa lækna árang-
urslaust er við notkun hins heims-
fræga Kína-lífs-elixírs Waldemars Pet-
ersens orðin albata.
J. Petersen timburmaður.
Stenmagle.
Hin stærstu gæði lífsins eru
heilbrigði og ánægja.
Góð heilsa er öllu dýrmætari, hún
er nauðsynlegt hamingjuskilyrði. Heil-
brigði gerir lífið á sinn hátt jafndýr-
mætt, eins og veikindi gera það aurat
og ömurlegt. Allir sem vilja varð-
veita þá heilbrigði líkamans, sem er
skilyrði fyrir hamingjusömu lífi eiga
daglega að neyta
Kíua-lífi-elixíri,
sem frægur er orðinn og viðurkennd-
ur um allan heim, en variA yður
á lélegum og gagnslausum eptirstæl-
ingum.
Gætið þess nákvæmlega, að á ein-
kennismiðanum sé hið lögverndaða
vörumerki: Kínverji með glas í hendi
og merkið V'F'' í grænu lakki á flösku-
stútnum.
96
þeim með njarðarvettinum, en hinn veifaði vasaklútnum fram undan nefinu á
þeim, meðan þeir voru að sækja í sig veðrið, sem mest þeir máttu í þessu
stutta hléi, sem þeim var veitt, og hengdu þeir niður hendurnar og sperrtu
sundur fæturna meðan á því stóð.
»Hvar er sveitabjálfinn yðar nú?« spurði Craven sigri hrósandi. »Hafið
þér nokkru sinni séð jafn meistaralegt högg?«
»Q, nei, hann er vtst ekki svo slakur«, mælti John Lade og hristi höfuð-
ið. »Hverju veðjið þér um Berks, Lade lávarður?«
»Tveimur gegn einum«.
»Eg tek á móti því gegn tveimur hundruðum«.
»Nú fer John Lade að veðja á báðar hliðar«, mælti móðurbróðir minn og
brosti til okkar.
»Fresturinn liðinn!« kallaði'Jackson og báðir keppinautarnir hlupu apt-
ur fram.
Það stóð ekki svo lengi á þessari umferð. Jim mundaði hnefann á höfuð
Berks, er hann kom æðandi fram, en með því að hann hitti ekki, fékk hann
1 þess stað afarmikið högg, er markaði spor eptir fjóra fingurhnúa á rifjum
hans. l’ví næst náði Jim þjórshöfði mótstöðumanns stns ofurlitla stund undir
handarkrika sinn og lumbraði hnefúnum á það nokkrum sinnum, en Berks gat
velt honum um koll og þeir féllu báðir másandi á gólfið. Jim spratt samt
þegar á fætur og gekk hjálparlaust á sinn stað, en Berks varð að styðja sig
við aðstoðarmenn sína.
Harrison var frá sér numinn af fögnuði. »Eg þori að veðja um, að dreng-
urinn minn sigrar«, mælti hann.
»Hve miklu?« spurðu ýmsir.
»Tveim pundum, fjórum shillings og þrem pence« (tæpar 40 kr.), svaraði
Harrison, og taldi fram allan sinn jarðneska auð.
»Fresturinn liðinn!« mælti Jackson enn.
Gg svo byrjuðu þeir á nýjan leik, en það var auðséð, að Berks hafði ekki
getað jafnað sig á þessari hálfu mínútu. Nú var það Jim, sem lét höggin
dynja látlaust með öllu sínu unga afli, en Berks, er orðinn var sótrauður af
gremju, varð nú að taka út á skrokk sínum syndagjöldin fyrir það, hve illa
hann hafði farið með sig. En bardaginn hefði enn getað dregizt lengi, því
að það fór að renna af Berks og hann dró andann léttara, eptir því sem
lengur leið, svo að sigurvonir Jims urðu minni og minni, en þá komu hinir
reyndu aðstoðarmenn hans honum til hjálpar.
»Sláðu hann 1 brjóstið með vinstri hendinni, drengur!« sögðu þeir, »og
því næst í höfuðið með hægri hendinni«.
93
ekki hlaupið upp stiga í einu stökki, heldur tröppu af tröppu. Ef þér eruð mér
samboðinn, þá skal eg kljást við yður“.
„Eg er yður mjög þakklátur", mælti Jim.
„Og mér lízt vel á yður og óska yður góðs gengis". mælti Belcher og rétti
honum hendina. Þeir voru mjög svipaðir í útliti og að öllum vexti, og það var
auðheyrt, að menn dáðust að þeim, er þeir stóðu þarna andspænis hvor öðrum.
„Hafið þér valið nokkurn orustustað?" spurði móðurbróðir minn.
„Eg læt yður ráða þvl“, mælti Jim.
Nú kom veitingamaðurinn að.
„Vér þurfum ekki að leita lengi að honum", mælti hann. „Vagnaskúrinn
minn er tómur, og hentugri stað er naumast unnt að fá“.
Menn féllust einróma á þessa uppástungu, og þeir sem stóðu næst dyrun-
um, tóku að laumast út, til þess að ná 1 gottpláss. Sessunautur minn, Bill Warr,
vék Harrison afsíðis og hvlslaði að honum:
„Eg mundi hindra þetta, væri eg í yðar sporum".
„Eg mundi gera það, ef eg gæti. En það verður engu tauti við hann
komið, þá er hann einu sinni hefur tekið eitthvað í sig".
„Gætið þér sjálfur þá vel að honum, og varpið njarðarvettinum ílopt upp1),
þá er óvænkast fer. Þér þekkið eflaust Joe Berks?“
„Nei. Hann er kominn fram á sjónarsviðið, eptir að eg hætti".
„Hann er hreint og beint heljarmaður, og það er að eins Belcher, sem
getur unnið bug á honum. Þér getið sjálfur séð — hann er 6 fet á hæð og 214
pund að þyngd. Belcher hefur sigrað hann tvisvar, en annað skiptið með naum-
indum".
„Jæja, það verður nú að hafa það. Þér hafið ekki séð, hvernig Jim litli
beitir hnefunum sínum, annars munduð þér hafa meira traust á honum í þess-
ari þraut. Þá er hann var 16 ára, lúbarði hann áflogahundinn frá South Downs,
og honum hefur farið mikið fram síðan".
Allir gestirnir þustu nú út og niður stigann, og við fylgdum straumnum.
Öðru meginn í garðinum var vagnaskúrinn, lýstur upp með skriðljósum, og
stóðu dyrnar opnar. Þar inni stjakaði hver öðrum, bæði þaulæfðir og lítt æfðir
hnefleikamenn, af ákefðinni eptir að ná góðri aðstöðu. Eg fyrir mitt leyti hefði
sannarlega ekki getað séð neitt, af því að eg var svo lágur vexti, hefði eg ekki
getað fótað mig uppi á kirnu, er stóð á hvolfi við vegginn.
Skúrinn var stór með timburgólfi og ferhyrndu opi á þakinu, og frá aktygja-
kompunni þar uppi gægðust allir hestaþjónarnir og horfðu á oss niður um opið-
1) Að vai-pa njarðarvettinum í lopt upp, er við hnefleika merki þess, að annarhvor sé með öllu þrotmn.