Þjóðólfur - 31.07.1908, Blaðsíða 3

Þ JOÐOLFUR.
129
komið þessu af stað með slíkri fyrirhöfn
og láta íslendinga kasta því svo í mann
aptur í fússi.
Það stendur á sama, hvernig maður
veltir þessu fyrir sér, klastur er það,
klandur verður það, hreinustu ógöngur
og sjálfhelda! Það er víst langt síð-
an vér höfum lent í slíkum fjárans
vandræðum, eins og þessari íslenzku þvælu.
í vorum augum var sá mikli galli á frv.,
að það var langt of rlflegt í garð íslend-
inga, en við þetta sætti maður sig í þeirri
von, að sá mikli kostur fylgdi, að það
yrði samþykkt af báðum þjóðunum og ein-
hver endir yrði bundinn á málið. En nú
er ekki einu sinni þessu að fagna. Og
hvað er það þá, sem segja má frv. til
málsbóta r Hvar er sá steinn, er vér get-
um hallað höfðinu að ? Vér sjáum hann
hvergi!
En þó frv. falli, þá fer því fjarri, að
íslenzka málið sé dottið úr sögunni. Þáð
er engin hætta á því. Þvert á móti, þá
fyrst er allt komið í bobba og stökustu
vandræði. Dr. Valtýr segir, að þá muni
taka við skilnaðarstefna á Islandi, og öll-
um árum verði róið að því, að losa landið
úr öllum tengslum við Danmörku. Þetta
er ekki ósennilegt. Islendingur eru vísir
til þessa. En það sem mest gengur yfir
oss er það, hve varnarlaus og berskjölduð
Danmörk er gegn slíku skilnaðarfargani.
Oss þykir leitt að láta fslendinga þjóta
þannig út úr höndunum á oss; en hvað
skal segja ? Enginn er svo vitlaus að
halda, að vér getum neytt þá til að sam-
þykkja það, sem þeir ekki vilja fallast á,
og ekki getum vér sent her á hendur
þeim og neytt þá til þess að gera sér það
að góðu, sem vér viljum vera láta. Ó-
göngur, ógöngur, eintómar ógöngur og
vandræði! Aldrei á minni lífsfæddri æfi
hef eg vitað slfkt klandur og vandkvæði
hafast af jafnmörgum veizlum, skálaræð-
um og glasaglaumi«.
(Lausl. þýtt).
Frá Sveinsstadafundinum
26. þ. m. hafa borizt þessar fregnir eptir
símtali frá Blönduósi;
Fundinn sóttu um 100 kjósendur, en
mundi hafa orðið miklu fjölsóttari, ef
kunnugt hefði verið, að ráðherrann yrði
þar staddur, en nú vissu fáir um það,
eða ekki fyr en um seinan, Fundarstjóri
var Gísli Isleifsson sýslumaður, en fund-
arskrifarar séra Bjarni Pálsson í Steinnesi
og Magnús Pétursson frá Gunnsteinsstöð-
um. Fundurinn stóð fullar 8 klukku-
stundir (frá 3—r 1 x/4 e. h.). Ræður marg-
ar. Með frumvarpinu töluðu auk ráð-
herra : Þórarinn á Hjaltabakka, Jón lækn-
ir Jónsson Jón Hannesson bóndi á Und-
irfelli og Brynjólfur Bjarnason í Þver-
árdal, en á móti Arni umboðsmaður
f Höfðahólum, Björn Sigfússon á Kornsá,
séra Hafsteinn Pétursson, séra Hálfdan
Guðjónsson o. fl., auk Bjarna frá Vogi,
er þar var staddur á suðurleið frá Akur-
eyri. Alyktun var engin tekin, með því
að komið var fram á nótt, er fundi var
slitið, og ýmsir farnir burtu, en enginn
efi var á því, að Uppkastsmenn voru þar
í afarmiklum minni hluta, enda er það
kunnugra manna sögn, að ekki muni
fleiri en 10—20 kjósendur í allri sýsl-
unni, er ganga vilja að frumvarpinu ó-
breyttu. Á fundinum lýsti Hafsteinn yfir
því, að hann byði sig fram til þing-
mennsku. og sömuleiðis Þórarinn á Hjalta-
bakka. Ennfremur er sagt, að þar í sýslu
bjóði sig fram Ární f Höfðahólum, Björn
Sigfússon og séra Hálfdan. Allir eru þeir
andstæðingar frumvarpsins, Ární og séra
Hálfdán mjög eindregnir, en Björn linastur.
Bæði þingsætin í þeirri sýslu eru því tal-
in viss andstæðingaflokknum. Gömlu
þingmönnunum Hermanni og Jóni Jakobs-
syni hefði því lftt stoðað að leita þar
kosningar, ekki sízt Jóni, enda mun fæst-
um finnast mikill sjónarsviptir að honum
af þingi. — Ráðgert er, að halda annan
fund á Hvammstanga sunnudaginn 9. á-
gúst fyrir vesturhluta Húnavatnssýslu.
Til kjósenda í Húnavatnssýslu.
Heiðruðu kjósendur!
24. f. m. fékk eg tilmæli frá nokkrum
mönnum hér í sýslu um að koma heim
til íslands og bjóða mig fram til þings
við alþingiskosningar þær, sem nú fara
í hönd. Eg fór þvf með fyrstu skipsferð
frá Kaupmannahöfn til Islands og er ný-
kominn hingað í sýslu.
Eg er Húnvetningur, borinn og barn-
fæddur hér í sýslu.
Ef eg næ kosningu til alþingis, þá tek
eg mér bústað á Islandi.
I alþjóðlegri pólitík er eg lýðveldis-
maður, og hef verið það í mörg ár.
Eg er því auðvitað eindregið bæði með
orðabreytingum og efnisbreytingum á upp-
kasti millilandanefndarinnar. Frá því get
eg eigi vikið, þótt allir aðrir vildu sam-
þykkja uppkastið óbreytt eða með lítil-
vægum breytingum. Eg get fært fram
fjölmargar ástæður fyrir breytingunum:
1. Danski og íslenzki textinn eru ósam-
hljóða í mörgum atriðum.
2. Uppkastið er óskýrt og tvírætt.
3. Á uppkastinu þarf að gera fjölmargar
efnisbreytingar. Sem dæmi upp á þær
má nefna breytingartillögur Skúla
Thoroddsens, sem allar ganga í rétta
stefnu.
Eg get öðrum fremur stuðlað að því,
að breytingar fáist á frumvarpinu Islandi
í hag, ef eg verð kosinn alþingismaður.
Eg ætti þá kost á að tala máli Islend-
inga á pólitiskum fundum í Danmörku,
áður en uppkastið kemur fyrir ríkisþing
Dana. Þetta atriði er næsta þýðingar-
mikið og þess vert, að kjósendur íhugi
það vel, er til kosninga kemur.
Þekking mín í pólitík er af enskum
rótum runnin. Hún getur komið að gagni
í þessu sambandsmáli.
Eg er fus á, ef eg næ kosningu, að
leggja niður þingmennsku, hvenær sem
kjósendur æskja þess.
Virðingarfyllst
Hafsteinn Pétursson.
p. t. Gunnsteinsstöðum 15./7. 1908.
Árétting’.
Mér þykir leitt, að gamall vinur
minn, Lárus H. Bjarnason, vænir mig um
að fara með ósatt mál í næst-síðasta (31.)
tbl. »Reykjavíkur«. Eg þóttist hafa tek-
ið það nægilega skýrt fram 1 Þjóðólfi 10.
þ. m. — og ekkert atriði í þeirri grein
minni er hrakið — að eg átti alls
ekki kost á, að komastísam-
bandslaganefndina, nema Land-
varnarmenn samþykktu það, en
það gerðu þeir ekki, því að
þeir vildu engan annan hafa í
nefndinaen JónJensson. Þetta
verður ekki hrakið, því að það er
rétt hermt, og hr. L. H. B. getur ekki
hnekkt því. Hafi eg orðið »heitur« á
Stokkseyrarfundinum, eins og L. H. B.
segir, þá hefur það verið því að kenna,
að mér komu árásir hans á mig mjög ó-
vænt. Átti eg ekki þess von úr þeirri
átt að ástæðulausu, enda veit eg að L.
H. B. hefur farið þar lengra en hann
vildi eða ætlaði sér í fyrstu, og séð það
eptir á. Er því óþarft að rekja það mál
lengra.
Hannes Porsteinsson.
Glímumennirnir
íslenzku.er til Lundúna fóru, glímdu þar
opinberlega 11. þ. m. og var látið almennt
vel yfir list þessari og glímunnar getið 1
mörgum Lundúnablöðum, og sum þeirra
fluttu myndir af glímumönnunum. Áður
höfðu þeir æft sig á vellinum, þar sem
ólympsku leikarnir eru haldnir. Er mælt,
að þeim hafi verið boðið að sýna íþrótt
þessa í ýmsum borgum (Edinborg, Glas-
gow og Newcastle) og verða þeir á því
ferðalagi allan ágústmánuð.
Jóhannes Jósepsson tók þátt í grísk-róm-
verskri glímu 20. þ. m., og kvað hafa staðið
sig þar svo vel, að hann hafi orðið einn af
fjórum, er glíma áttu úrslitagllmuna fyrir
verðlaunum. En símfrétt hefur komið um,
að hann hafi hætt við þá glfmu og ekki
fengið verðlaun. Hefur anr.aðhvort séð sitt
óvænna og viljað þvl heldur gefa sig frá
ósigraður, eða fatlazt frá á einhvern hátt
vegna veikinda eða annars.
Frá Vestur íslendingum
fékk Blaðamannafélagið hér nýtt sím-
skeyti ds. í Selkirk í Manitoba í fyrra dag
svo látandi: »ísland krefjist fullra rétt-
inda. Vestur-íslendingar styrkja*.
Fjallgöngur.
Með »Sterling« er hingað kom 14. þ.
m. komu til Vestmannaeyja fjórir þýzkir
ferðamenn. Foringi þeirra var Wunder
yfirkennari við þýzkan landbúnaðarskóla
í Bieberstein. Fór hann með félögum
sínum á vélarbáti úr Vestmannaeyjum
upp að Landeyjasandi, fékk sér hesta þar
í sveitinni og reið upp að Eyjafjallajökli.
Gengu þeir félagar á jökulinn kl. 10. f.
h. 16. þ. m. og komust alla leið upp.
Voru þeir 14 klukkustundir á því ferða-
lagi og höfðu engar vistir með sér. Þeir
gengu og upp á Tindfjallajökul og því
næst upp á Heklu suðaustanverða, og er
þar miklu erfiðara uppgöngu en annar-
staðar. Þessir ferðalangar komu hingað
ríðandi á gæruskinnum einum, ístaðslaust
og við bandbeizli og þóttust ferðazt hafa
á háíslenzka vísu með þeim hætti.
Veðurskýrsluágrip
frá 25. til 30. júli 1908.
Júlí Rv. Bl. Ak. Gr. Sf. Þh.
25- + 12,4 + 9,9 + 10,0 + 9,2 + 8,4 +11,2
26. +ii,o + 7,4 + 9,o + ó,9 + 12,3 +11,4
27. + 10,9 + 8,6 + 11,0 + 10,6 +10,9 + 10,7
28. + 10,7 + 13,0 + 12,4 + 9,9 +10,2 +10,8
29. + 10,4 + ii,9 + n,4 + 10,0 + 11,8 +n,7
30- + 10,0 + 7,2 + 10,1 + 7,o + 11,2 -)-i 1,3
Við finnum okkur skylt og ljúft, að þakka I
innilega öllum þeim mörgu nær og fjær,
sem studdu að því, að gleðja okkur á 50 j
ára hjónabandsdegi okkar, bæði með veizlu- j
fagnaði, kvæði, er okkur var flutt, og sfð- J
ast en ekki sízt hinum ljómandi fallegu j
munum, er okkur voru afhentir sem gjöf i
til minningar um þennan dag.
Dufþaksholti, í júlí 1908.
Ingibjörg Einarsdóttir. Jón Jónsson.
Bleikálótt hryssa 8 v. (keypt frá Hlíð í
Ytrihrepp) vetrarafrökuð, með síðutaki á
vinstri hlið, klippt V á vinstri bóg, vökur j
og sæmilega viljug, tapaðist frá Arnarnesi f J
Garðahreppi 14. júlí s.l. — Sáer finna kynni
hryssuna, er beðinn að skila henni sem fyrst j
gegn ómakslaunum.
Reykjavík 30. júlí 1908.
D. Bernhöft.
Þakkarávarp. í tilefni af hinu j
mikla tjóni, er eg varð fyrir á síðastl. hausti,
þar sem bæjarhús mín, ásamt allmiklu af
innanstokksmunum brann til kaldra kola,
vil eg hér með þakka alla þá hluttekningu
og velvild, er mér var auðsýnd í slfkum
kringumstæðum. Fyrst vil eg þakka þeim
hinum allmörgu samsveitungum mínum, sem
ekki að eins veittu mér drengilega hjálp og
aðstoð í svip, þegar slysið bar að, heldur
einnig efndu til samskota og færðu mér að
gjöf mjög álitlegan sjóð, þrátt fyrir allítar-
legar bendingar frá mér um, að slíkt væri
ekki nauðsynlegt kringumstæðna minna
vegna. — Þá ber mér að minnast með inni-
legu þakklæti hinnar drengilegu framkomu
Grafningshreppsmanna; þar gekk maður á
mannshönd að leggja sitt fram til þess að
bæta mér skaðann. T. d. gaf e i n n mað-
ur — Jón hreppstjóri Sveinbjarnarson — 50
krónur, og aðrir líkt því eptir efnum og á-
stæðum. — Síðast en ekki sízt ber að minn-
ast hins alkunna mannvinar, Sigurðar sýslu-
manns Olafssonar í Kaldaðarnesi, sem að
vanda lagði drjúgan skerf til þessa rnann-
úðarverks. — Jafnframt því, sem mér í efna-
legu tilliti er þetta til mikils stuðnings ept-
ir hinn mikia skaða, vil eg geta þess, að
það þó veitir mér enn meiri gleði f andleg-
um skilningi. Það fullvissar mig um, að
fsl. þjóðin á auð fólginn í sínum innstu
fylgsnum, sem ekki brennur upp á einni
nóttu, auð, sem von mín er, að verði lands-
lýð til farsældar og blessunar á komandi
tfmum.
Sogni í Ölfusi 24. júlí 1908.
Ögm. Ögmundsson.
Cgcjort Qlaessan
yflrréttarmálaflutningsiaöur.
Pósthússtræti 17. Venjulega heima Id.
10—11 og 4—5. Tals. 16.
að fá sér góð og ódýr föt
i jjankastræti 12.
15°/o afslíittnr' er geíinn
á öllum fataefnum nú fyrst
um sinn (NB. ekkert lánað).
Mikið úrval af ýmsum efn-
um í sumarfrakka, spariföt,
hversdagsklæðnaði. — Einstök
vestisefni og buxnaefni o. fl.
Allt alullar nýtízkuefni.
Pantanir afgreiddar íljótt
og vönduð vinna.
PPa KlæðaverÉnin Jnplur'.
Guðm. Sigurðsson.
Talsími 77.
Di 1M er ómótmælanlega bezta og langódýrasta
i\. líftryggingarfélagið. — Sérstök kjör fyrir
bindindismenn. — Langhagfeldustu kjör fyrir sjó-
menn. Allir ættu að vera líftrygðir. Finnið að
máli aðalumboðsm. 1). 0STLUND. Rvik.
m
Værelsers Lej-
lighed, hvoraf
de 3—4 ligger
i Flugt, söges.
Lejligheden skal helst være i nyt
Hus og beliggende i Byens Cen-
truni. Billet mrkt ÍOO med Op-
lysninger angaaende Pris og hvor-
naar Lejligheden er disponibel
bedes indlagt paa dette Blads Kon-
tor snarest.
tekur á móti gjöldum til bæjarsjóðs á
£angavegi nr. 11
frá I. ágúst þ. á., kl. 12—3 og 5—7.
Vinsamlega biður hann alla þá,
sem eiga óborgað gjald eða gjöld til
bæjarsjóðs, að borga sem iillra
fyrst, svo lögtaksgjald þurfi ekki að
bætast við.