Þjóðólfur - 22.10.1909, Blaðsíða 4

176
ÞJOÐOLFUR
Uhlrick og hjá greifa Moltke á Tureby-
holm við múrverk. Þá var sá siður í
Kaupmannahöfn sem nú, að menn, þegar
þeir koma og fara úr bænum, eiga að
sýna sinn passa. En þegar hann fór til
Kjöge, hélt hann að þess þyrfti ei, þar
það var í sama landi, og var því kallaður
af pólitímeistara Bræstrup til Hafnar apt-
ur; og eptir forgefins að hafa fengið sýslu-
mann Sigurð E. Sverrison til að milda
það við Bræstrup fór hann til Hafnar, og
án þess að geta fengið neitt ráð hjálönd-
um sínum gekk hann að Ráðhúsinu. En
þá hann gekk upp tröppurnar, var sem
honum væri sagt, hvað hann skyldi segja.
Og þegar inn kom, var hann tafarlaust
skyldaður til að borga 5 rdl. í múlkt fyrir
gáleysið, hverju hann svaraði svo, að hann
sem að öllu óþekktur þeirra reglum, sem
svo opt hefði verið þar inni, hefði aldrei
verið látinn vita þessar reglur, borgaði
ekkert, heldur mættu þeir lögsækja sig,
og skyldu þeir fá að borga sér ferðakostn-
að og annað fyrir ómak. Þá lækkuðu þeir
múlktina niður í 1 rdl., en það dugði eigi.
Annað en málsókn vildi hann eigi. Og
þegar Bræstrup sá, að ekkert dugði, sagði
hann að alt væri kvitt. Og með það skildu
þeir. Um vorið eftir fékk hann vinnu við
Communehospitalið út á Earrimagsvegin-
um í Höfn, og voru þeir þar saman 330
múrsveina, 500 handlangarar, 100 timbur-
sveinar, 3 yfirmenn (páljerer) og 1 kon-
duktur. Þar æfðisthann mikið í byggingar-
iðninni. Um haustið var hann fyrir sama
meistara P. Petersen, liprasta stjórnara,
nokkurn tíma að vinna í Asiatiska Com-
pagniet, þar til hann fór með gufuskipi
Arcturus til Reykjavíkur, að ósk assessors
Benedikt Sveinssonar 1860. En þegar
hann gat ekki samið við hann um að fá
nein laun, fór hann frá honum.og var svo
vinnulaus að kalla. Fór hann þá að höggva
miunisvarða, og 1862 tók hann í akkorði
grumi undir pósthúsif) það er KockogHen-
derson létu byggja í Reykjavík 1863. Gerði
hann allt grjót og múrverk að Glasgow,
er kaupmaður jacobsen lét gera í nafni
Hendersons og sálarfélags Andersons.
Líka gerði hann vid rennur með nýju lagi,
og við g'ótur og vegi, bœði í Reykjavik og
sýslunni, óg þar með steinboga yfir lœk'mn í
Reykjavík, við hver verk flest hann mætti
ólempni bæjarstjórnarinnar þar svo furðu
gegndi, en kom þó öllu sínu fram. Llka
gerði hann vegi bœði i Húnavatns- og Stranda-
sýslu, og um þær mundir Þingeyrakitkju
úr steini, Svo gerði hann steinhús i Stóru-
vogwn 1871. Af /égzteinum gerði hann:
1. Yflr C. F. Glad kaupmann, sem var
grafinn í Reykjavík og síðan fluttur til
Kaupmannahafnar.
2. Yfir (síra) Þórð Árnason á Mosfelli.
3. Yfir konu N. Jörgensens.
4. Yfir Sigurð Breíðfjörð.
5. Yfir Odd trésmið Guðjónsson.
6. Yfir Guttorm prest Pálsson og
konu hans.
7. Yfir foreldra P(áls) Vídalíns.
8. Yfir Benedikt prest á Hólum og
konu hans.
9. Yfir foreldra Hallgríms prest á Hólm-
um.
10. Yfir Gísla Þorsteinsson á Uppsölum.
11. Yflr Guðm(und) á Refsteinsstöðum.
12. Yfir barn hjá Þingeyrum.
13. Yfir Blöndal sýslumann og konu
hans.
14. Yfir bónda á Eyjólfsstöðum.
15. Yfir Gísla lækni Hjálmarsson.
16. Yfir Magnús sýslnmann Stephensen
og konu hans.
17. Yfir Eirík sýslumann Sverrisson og
móður hans.
18. Yfir lektor Jón Jónsson og síra
Markús í Odda.
19. Yflr Kristtnu og Guðrúnu systur þar«.
Hér með tilkynnist vinum og vandamönnum,
að minn elskaði eiginmaður, Magnús Pálsson,
andaðist á heimili okkar aðfaranótt 16. þ. m.,
og er ákveðið að jarðarförin fari fram fimmtu-
daginn 28. þ. m. frá heimili hans. Húskveðjan
byrjar kl. II'/2. (Hann mæltist til, að engir
kransar væru gefnir á kistu sína).
Reykjavík, l8/io 1909.
RANNVEIG BRYNJÓLFSDÓTTIR.
Tveir hestar hafa tapazt
frá Breiðholti, dökkrauður, líklega
marklaus, og ljósgrár með gráum
röndum á síðunum. I töglin voru
fest blikkspjöld merkt B. K., sem
geta verið farin. Finnandi skili hest-
unum til Björns Kristjánssonar í
Reykjavlk.
. 156
borðið með tóma flöskuna sína og spilin dreifð fyrir framan sig. Hann skip-
aði mér reiðilega að fara undir eins upp í herbergið mitt og í þetta sinn
hlýddi eg honum.
Fyrst var um að gera að ná 1 eitthvert vopn. Eg vissi að ef eg stæði
frammi fyrir honum gæti eg hæglega kyrkt hann, en eg varð að haga því svo
til, að eg gæti drepið hann, án þess að nokkuð heyrðist til hans. Á veggnum
í anddyrinu héngu nokkur veiðivopn og úr þeim valdi eg mér langan og
þungan rýting, sem eg brýndi á skósólanum mínum. Síðan læddist eg upp
í herbergið roittt, settist á rúmstokkinn og beið þar. Eg hafði afráðið hvað
eg ætlaði að gera. Það var lítil hugfró í að drepa hann, ef hann vissi ekki
fyrir hvers hönd hann yrði að láta lífið Og hverrar syndar hann yrði að gjalda.
Ef eg aðeins gæti bundið hann og stungið kefli í munn honum, áður en af
honum væri runnið, gæti eg með einni eða tveimur hnffstungum vakið hann
úr rotinu og látið hann heyra það, sem eg þyrfti að segja honum. Eg setti
mér fyrir hugskotssjónir skelfingu, sem mundi grípa hann, þegar hann kæmist
að raun um, hver eg væri og í hvaða erindum eg væri kominn — það mundi
verða tilkomumesta stundin í Iffi mínu.
Eg beið lengi — eina klukkustund, að því er eg giskaði á; en eg hafði
enga klukku, og eg var svo óþolinmóður, að það hefur víst ekki verið meira
en eitt »kortér«. Síðan stóð eg upp, tók af mér skóna, þreif rýtinginn og
læddist inn í leynigöngin. Eg þurfti ekki að ganga nema 10—12 fet, en eg
gekk afarhægt og hljóðlega, því að gólfið var gamalt og farið að fúna og
brakaði það undan þunga mínum og svo var líka auðvitað kolniðamyrkur.
Loks sá eg gula Ijósrák framundan mér og vissi, að hún kom gegnum vegginn
í herberginu hans. Það var því ennþá of snemmt, úr því hann var ekki búinn
að slökkva á lampanum. Eg hafði beðið marga mánuði og gat vel beðið
eina klukkustund ennþá, því að eg vildi ekki rasa að neinu í fljótræði.
Eg varð nú að fara enn varlegar, þar sem jeg var ekki nema tvö eða
þrjú skref frá fjandmanni mínum og að eins þunn súð á milli okkar. Það
voru margar rifur á veggnum, svo að eg gat vel séð inn í herbergið. Baring-
ton höfuðsmaður sat við náttborðið og var kominn úr frakkanum og vestinu.
Stór hrúga af gullpeningum og margir pappírsmiðar lágu fyrir framan hann
og hann var að telja saman, hvað hann hafði unnið í spilunum. Hann var
rjóður í framan og höfuðið þungt af svefnleysi og víndrykkju. Það gladdi mig
að sjá það, því að þá vissi eg að hann mundi sofa fast og allt mundi verða
mér auðveldara.
Eg stóð þarna nokkra hríð og horfði á hann, en allt í einu sá eg hann
hrökkva saman og óttasvip brá yfir andlitið á honum. Eitt augnablik stóð eg
Veðurskýrsluágrip
/rá 9. okt. til 22. okt. 1909.
okt. Rv. íf. BI. Ak. Gr. Sf.
9 + 3,2 + 2,0 + 2,5 + I 2 —í_ 2,0 + 2,0
IO. + ú.5 + 3,3 + 5-2 + 4-7 + 3,0 + 2,8
II. + + 5 + 3,8 + 0.0 + i-5 -f- 2,0 + 7,5
12. + 5.o + 2.7 + 3,5 + 2-5 + 3-5 + 8,8
i.F + 5,2 + 3.4 + 5,2 + 3-7 + 0.5 + 6,2
14. + 5.2 + 30 + 3+ + 4.0 + 0.2 + 6,2
>5- + 5,2 + 0,7 + 2,5 + 3,5 + 0.8 + 6,6
IÓ. + 3,5 + 0,3 + o,7 + 1,0 -7- 0,2 + 4,9
17- -T- 1,0 -T 0,5 O O + 0,4 ~ 2,0 + 3,1
18. -r- 3,8 + 0,5 1,8 ~ 1.5 ~ 2,5 + o,4
19. + 3,8 + 2,1 -f- 1,1 ~ 1,6 ~ 0,3 + 2,3
20. + 2,2 + 4,j + 2,4 + 2,0 1,0 + 4,4
21. + 2,0 + 2,2 + 2,4 + 2,3 -f- 0,4 + 5,i
22. + 2,2 + 1,6 “7“ 0,2 0,5 ~7~ 4,0 -7- 0,2
Uadir- 0g
Yfir^æri^ur
mjög vandaðar, seldar með
afslætti nokkra daga.
Jih. Jóhannesson,
Laugaveg I9.
Peninga
borga eg samstundis fyrir
allar íslenzkar sögu-
og ljóðabækur, jafni
brúkaðar sem óbrúkaðar.
Jéh. Jihannesson,
Laugaveg I9.
Gófl bújörð í grennd við Reykjavfk.
fæst til kaups og ábúðar í fardögum 1910.
Ritstj. vísar á.
Moldótt hryssa á að gizka þriggja
eða fjögra vetra gömul, marklaús að öllu
leyti með gráhvíta slettu á enni og aðra
á snoppu, óaffext síðastliðið ár, er nú f
óskilum í Biskupstungnahreppi og verður
seld að fjórtán dögum liðnum hér frá.
Auðsholti i Biskupstungnahreppi 6/,o 1909,
Tótnas Guðbrandsson.
Tapazt hefur úr heimahögum brún
hryssa 3 vetra, mark st.fj. framan hægra
granngert, vetrarafrökuð, var brennimerkt
á hægri framhóf: „Móakot“. Finnandi
er beðinn að gera mér aðvart.
I Móakoti við Kaldaðarnes í Árnessýslu,
1 10. okt. 1909.
Guðmundur Olafsson.
selup og mun selja sínar vörur
ódýrast.
Sem stendur kostar:
jma grænsápa pr. 10 pd. 1,40 með kassa
---- — 100 — 12,95.
1— kristalssápa — 10 — 1,60 með kassa
---- — 100 — 14,95.
Kassarnir keyptir aptur fyrir 10 aura hver.
Sápuhúsið -s Sápubúðin
Austurstræti 17.
Tal8Ími 155.
l<augaveg 40.
Talsími 131.
selur
Sjöl og Fataefni
■i io og 20g afslætti,
fyrst um sinn.
Eigandi og ábyrgðarmaður: Hannes t'orsteinsson.
Prentsmiðjan Gutenberg.