Þjóðólfur - 21.04.1911, Blaðsíða 3

ÞJOÐOLFUR
63
Eg lít svo á, að sá, sem ekki getur á-
unnið sér traust samtlðarmanna sinna á
annan hátt, sé þess alls ekki verður. Og
full vissa er fyrir því, að margfalda ástæðu
hefði hreppstj. til þess að óska þess ein-
læglega, að nafn hans væti óvfðar ritað
heldur en það mun vera.
Tveir þriðju hlutar af dálkslengd eru
eftir óhreyfðir enn af þessum hugsana-
graut hreppstj.. Þar ægir öllu saman.
Um vopin, sem eg átti við í Norðurl.gr.,
og eg hygg að hann sé nú að fitla með.
Sjáum til, hvort ekki bólár betur á þeim
seinna í vetur? Um ritsfma. Einhvern
höfund með upplýsingar. Djúp, málfræð-
isleg skýring á orðinu »uppbót«!l Ljósar
bendingar, hverja greiðustu leið hann
hugsar sér upp að háborði skáldmæring-
anna, til að öðlast tilhlýðileg skáldataun.
Kvíðablandin óró um ímyndaðar fyrir-
skipanir út af einhverju. Tvö gremju-
þrungin áhlaup út af vfsunni í Norðurl.gr.
Vel skiljanleg hræðsla, að fást mikið við
fúlegg o, fl. Öllu þessu gæti eg auðveld-
lega snúið betur að hreppstj. og sumu af
því með hvössum köntum. En eg vil
ekki leggja mig niður við að apa þann
lúalega ósið eftir hreppstj. Enda sýnir
sú meginregla hans efnaskortinn í sinni
átakanlegustu mynd. (Nl.).
Albert Kristjánsson.
íslenskar sagnir.
Páttur
Grafar-Jóns og Staðar-manna.
(Eftir Gísla Konráðsson).
8. Jón fer bygðum og brögd hnns.
Jón Bjarnason fór bygðum um hrfð að
Veðramóti; má heyra það í stökum, er
hann kvað, og ætla menn hann væri þá
kominn að Stóru-Gröf á Langhloti:
Veðramót er mæta jörð,
meður Kálfárdalur; .
lasta aldrei skal eg Skörð,
þó skensi mig margur halur.
Af Heiði minni held eg það,
hún mér þótti’ oft valin;
kvæðum betri kem þó að
um Kálfár- stranga -dalinn.
(jað var, þá Jón var kominn að Stóru-
Gröf, að enn ól hann fátæk börn upp;
eru til nefndir sveinar tveir, Guttormur
og binnbogi; sagði hann svo við sveina
þá, er hann fóstraði og atallegir þóttu
vera, og hann ætlaði að manntak mundi
í verða: „Drektu úr rjómapottunum hjá
henni Snjóku, en varastu að fara í undan-
renningarpottinn". Það varð þá eitt snin,
er hann kom sunnan með lest sína, að
hann rak hjá tjaldi í Vilborgarkeldu á
Mosfellsheiði, að hann greip þar hest
rauðan, varpaði á hann reiðingi og fisk_
böggum sem hvatlegast; var hann allra
m»nna snarráðastur 1 hvlvetna, rak svo
bestinn með lest sinni; en er hann var
eigi alllangt kominn norður á heiðina, sá
hann og lagsmaður hans, að 3 menn riðu
á eftir þeim mikinn, og þóttíst Jón vita,
að leita mundu þeir hestsins, stökk af
baki, greip krft úr vasa sínum og krftaði
blesu á hinn stolna hestinn: en er þeir,
er eftir leituðu, gættu hestanna, sáu þeir
hvergi Rauð, því blesan vilti fyrir þeim,
og ætluðu hann í aðra lest farinn, en Jón
hélt hestinum og fór heim norður. Öðru
sinni var það, að hann greip hest brúnan
í Kúagerði innan Vatnsleysu og hleypti í
lest sína, er áfram hélt inn hraun, en Jón
reið að tjaldi þeirra manna, er hestinn
áttu, og lýsti fyrir þeim brúnum hesti sem
líkustum þeim, er hann greip; lét hann
mundi suður aftur strokinn, og alt reið
hann suður í Voga, áður hann sneri aftur
og reið norður á tjöll og heim. Það var
Ný skósmiða-saumavél
til sölu nú þegar, afar-ódýr, og
má borga hana mánaðarlega,
hii Jóh. Jóhannessyni.
Laugaveg 19.
Allir brúkaðir
HÚSMUNIR keyptir fyrir peninga
hi> Jóh. Jóhannessyni.
^ Laugaveg 19-
Prír hjólhestar,
fyrir dreng, kvenmann og karlmann, til sölu; afar-ódýrt;
mánaðarafborgun.
hjá Jóh. Jóhannessyni.
æ Laugaveg 19.
eftir að hann kom að Gröf, að hann átti
þar kýr góðar; er þar og heyskapur afar-
mikill og ærnar ferginstjarnir; lét hann
gefa þeim fergin þrisvar á dag, batt og
heyvöndul uppi í básum þeirra, er þær
vildu grípa í hann millum gjafa; er það
almæli, að enginn þeirra mjólkaði minna
en pundfötu í mál, en ól reiðhesta sína á
töðunni og gaf sýru að drekka; er og
sagt, að sumum þeirra gæfi hann smjör;
var enginn þá slíkur reiðmaður sem hann;
lék og orð á, að eigi væri hann lengi að
bregða sér bæarleið, þá honum sýndist.
Jón stal rauðum hesti, er brátt kvisaðist;
var hans leita farið; kom Jón honum svo
undan, þá leitarmenn komu, að hann lét
hann inn í eldhúshorn, og hlóð skeklum
fyrir framan. Vöruðu grannar hans hann
við áður, því öllum þeirra var hann vin-
sæll. Það sagði Jón síðan, að hann hrædd-
ist mjög fyrir því, að hesturinn hneggjaði,
er leitarmennirnir komu í eldhúsið. Ofter
sagt hann færi á haustum vestur á Skaga-
strönd eða út á Skaga, og tæki á einn
eða tvo hesta fisk úr hjöllum. Það segja
og sumir, að oft segði hann við Guttorm
fóstra sinn: „Steldu, Gutti, skeifu, steldu
hnappheldu. En svo var Jón örlátur við
snauða menn, að oft tók hann kú úr fjósi
sínu og gaf þeim, þá þeir höfðu roist
þær, ella ær eða annað til bjargar.
I). Skúli sýsluuinður freistar að
grfpa Jón.
Skúli Magnússon hafði þá Hegranes-
þing, er síðan varð fógeti; bjó hann á
Stóru-Ökrum i Blönduhlíð; varð það, að
Jón var ákærður fyrir sýslumanni um
gripdeild og ýms brögð. Kom svo, að
Skúli heimti Jón á sinn fund, því eigi
var jainan hægt að hitta hann heima;
lék og orð á, að hann mundi margfróður.
Drógst þaö alllengi, að Jón findi sýslu-
mann; lét sýslumaður þá njósna til, hve-
nær Jón mundi helst heima, og reið sýslu-
maður þá að honum við nokkra menn;
kom hann þá til Grafar, en eigi var þá
við kostur Jóns, þó hann hefði þann dag
sést heima, beint áður þeir komu. Sáu
þeir sýslumaður hann hvergi; heimamenn
vissu og eigi, hvar Jón var; fátt manna
var fyrir. Þeir Skúli rannsökuðu bæinn
sem vandlegast, því fyrir hvern mun vildi
Skúli rannsaka, svo Jón findist, og ætlaði
þá færi best mundi. Sást ekkert nýlunda
á bænum, nema' seljubútur einn lá á vegg
úti. Fór sýslumaður þá á braut, en er
þeir höfðu riðið snertuspöl fram Lang-
holt, nær fyrir ofan Páfastaði, gat þá ein-
hver fylgdarmaður Skúla til, að vera
mætti, að Jón vilti fyrir þeim sjónir, og
hann væri seljudrumbur sá, er lá á vegg-
inum; vildi sýslumaður þá aftur hverfa,
og var það gert, en þá var drumburinn
horfinn, er þeir komu aftur, og fundu
hann hvergi, en ær ein grákollótt beit á
húsum uppi; varð Jón enn eigi fundinn ;
riðu þeir þá aftur við svo búið; var þó
enn til getið, að sjónhverfing mundi hafa
verið, og mætti ske, að Jón væri hin grá-
kollótta ærin; nenti sýslumaður þá eigi
aftur að hverfa og reið heim til Akra, og
bauð stðan Jóni harðlega að finna sig, og
hugðist hann með hætti þeim helst fá
gripið hann fyrirhafnar-minst, þótteigiléti
Skúli mjög erfiðlega um sakir hans, ef
hann hynni heldur að ganga í greipar sér.
Hvað er að frétta?
Trtklof uö: Páll V. Bjarnason sýslu-
maður á Sauðárkróki og ungfrú Margrét
Árnadóttir (dóttir Árna heit. óðalsbónda
í Höfnum Sigurðssonar).
Ólafur Gunnarsson stud. med. frá Lóni
og Ragna Gunnarsdóttir kaupmanns í
Rvfk Gunnarssonar.
í Bjarni Jónsson prestur í Reykjavlk og
; Aslaug Ágústsdóttir frá ísafirði.
I Frentarlnn heitir ’blað er Prent-
arafélágið gefur út. Það er hið vandað-
[ asta að öllum frágangi, kemur út einu
) -sinni á mánuði og kostar r kr. árgang-
airinn. I Aprtlblaðinu, sem er nýkomið,
■ ær getið láns þess, er Öl. Jónsson bað
; um til að koma á fót myndamótunar-
j -smiðju hér í bænum. Blaðið endar um-
i mæli sín með svofeldum orðum:
. sEndirinn verður sá, að útlendir menn
í munu setja myndamótunarsmiðju hér á
j ætofn, en viðkunnanlegra hefði verið að
\ hjálpa landanum til að verða á undan«.
f
j Samsæti héldu nokkrir menn hr.
i Jósef alþingism. Björnssyni á skfrdags-
’ kveld. Þar voru margar ræður haldnar,
og samsætið var fjörugt.
Sunuudagnskóla hafa þeir hald-
ið hér í sumar K. Zimsen verkfr. og Sig-
urbj. Á Gíslason. 12 kennarar hafa verið
við skðlann og um 400 börn. f gær, á
sumardaginn fyrsta, fór skólinn undir
leiðsögn kennaranna á skemtigöngu út á
Seltjarnarnes.
Ungliug-aslíóla Ásgríms Magnús-
sonar var sagt upp að loknu prófi Mið-
vikudag 19. þ. m. I skólanum hafa verið
45 nemendur í vetur. Sumir nemendanna
fóru með vertíðarbyrjun úr skólanum
þeir, sem eigi höfðu rað á að verja tíma
eða efnum til þess að vera allan kenslu-
tímann, en gátu samkvæmt fyrirkomulagi
skólans varið þeim tfma sér til mentunar,
er þeir gátu mist frá að vinna fyrir sínu
daglega brauði. Utan Reykjavíkur voru
nemendur úr þessum sýslum : 1. Gullbr.s.,
2. Borgarfj.s., 3. Dalas., 4. Isafj.s., 5.
Strandas., 6. Húnav.s., 7. Skagafj.s., 8—9.
Múlasýslum báðum, 10. Skaftafellss., 11.
Rangárv.s., 12. Árness.. Ettir ósk for-
stöðumanns skólans útnefndi bæarstjórn
Reykjavfkur prófdómendur þá Jóhannes
Sigfússon adjunkt, séra Guðm. Helgason
og dr. Björn Bjarnason, og voru þeir við
prófið Jóhannes og Björn, ett séra Guðm.
gat það eigi sökum anna.
Á sumard. fyrsta héldu nemendurnir
kennurunum skilnaðarsamsæti. Fóru þar
fram ræðuhöld, söngur, ieikir og að lok-
um dans.
Cggert &laessen
jflrrÉttarmilaflutDingsiDíðiir.
Pósthósstraeti 17. Venjulega heim* kL
10—11 og 4—5. Tals. 16.
Mikið af allskonar
Veggjappir
nýkomið til
Jónatans Porsteinssonar.
Trinkt
Huber’s Alkoholfreie Liköre: Magen-
bitter-, Cognac-, Wachlolder-, Pfirsich-,
Vanille-, Clartrense-, Himbeer feinst-,
Johannisbeer-, Orange-, Mandarin-,
Kirsch. Pro Liter frs 2,50—3 frs ab
Neuhausen. Vertreter gesucht.
É. Huber. Neuhausen am Rheinfall.
Til leigu
heil hús og einstakar ibúðir.
tíísli Porbjarnarson.
c7unóur í %3?ram
næstkomandi laugardagskvöld (22.
apríl) kl. 8V2 í Góðtemplarahúsinu.
Umræðuefni: Fjárhagur landsins.
Sýslumaður Steingrímur Jónsson
innleiðir umræður.
Ág-ætur starfi.
Sérhver ætti að reyna að nota tækifærið
til þess að græða mikið fé með því að selja
vörur eftir stóru myndaverðskráhni minni
sem er 112 blaðsíður að stærð; þar eru
hjólhestar, hjólhestahlutar, úr, úrfestar, næl-
ur, hljóðfæri, járnvörur, glysvarningur, vindl-
ar, sápur, leðurvörur og álnavörur. 50%
ágóði. Einstaklega lágt verð, Verulega
fyrsta flokks vörur. Verðskrá og upplýsing
ar ókeypis og burðargjaJdslaust.
Chr. Hansen.
Enghaveplads 14. Köbenhavn
Fiður,
margar tegundir nýkomnar, og selj-
ast eins og vant er ódýrast hjá
Jónatan Þorsteinssyni.