Lanztíðindi - 30.05.1850, Síða 2

Lanztíðindi - 30.05.1850, Síða 2
74 skipsgaungu lijeðan, er næsta óvíst eptirleiö- is. Yrði liann svo fundinn sýkn sakar, þá ætti hann, í sannleika skylda þóknun hjá landinu fyrir ómakið. Við 20. gr. Jessi grein, fæ jeg ei bet- ur sjeð, en sje í fullkomnu stríði við 22. gr. Hjer segir, að „konúngur útbýti embættum með sama valdi, og verið hefur, og aö alþing- ið meigi það vald ekki skerða i nokkru“, en í hinni greininni, að konúngur meigi ei „ráða yfir neinu af lanzins sjóði, nje ákveða út- gjöld“. Híngað til hefur það veríð venja, að því er mjer er kunnugt, að þegar konúngur hefur kallað einn til embættis, hefur hann á- samt, í veitíngarbrjefinu ákveðið, hvað em- bættismaðurinn eigi að hafa í aðra hönd til launa; er ekki þetta að ráða yfir lanzins sjóði? ' 3>að er líka eðlilegt, að sá sem sækir inn embætti verður fyrir fram að vita, að hverju hann á að gánga, annars sækir hann máske ekki, og landið missir, ef ske má, af dugleg- asta embættismannsefni, því óvíst tel jeg það, að þeir, sem efnilegastir eru, og geta þvi máske brugðið sjer til fleira, en þess eina, gefi um að eiga eptirkaupin við alþíng okkar, eins og í frumvarpinu er gjört ráð fyrir því. 3>að er þyí e'lt a^ tvennu fyrir, annaðlivort að konúngur ákveði laun allra em- bættismanna, eins og verið hefur, eða að al- þíngið, skynsamlegar skipað, en lijerergjört ráð fyrir, fyrirfram með löggjöf einskorði, hver laun í sjerhverju embætti, vejtist þeim, er þvi þjóna. Hjer segir, að til embætta „í landinu“ meigi einúngis Islendíriga kjósa o. s. frv.; mjer skilst á þessurn orðum „í land- inu“ að fulltrúinn í Danmörku sje ei þar með meintur. Sjá við undangángandi gr. Við 21. gr. Á þessa grein er lika lítið eitt minst við 19. gr. Við 22. gr. Má þá konúngur ekki með ráði og samþykki ríkisdags Dana semja verzl- unarsamnínga fyrir Danmörku, nema alþíng- ið leyfi ? 3>etta er þó líklega ekki meiníng liöfundarins. J>að lítur sv0 ut sem konúng- ur meigi af hendi láta einhvern hluta lanz- ins með alþíngis samþykki; þá er þó landið ekki „ódeilanlegt“ eptir 1. gr. (Framhaldið síðar). --------+H--------- Bæn um molana. 3>ó ritgjörð sú, sem nú er verið aðprenta í Lanztíndunum, á móti „frumvarpinu“ kunni að vera vel og greindarlega samin, þykirmjer þó og jeg held fleiri lesendum „tíðindanna“, það að henni, að hún einúngis gefur sig við að rifa „frumvarpið“ niður, en kemur ekki sjálf með neitt nýtt eða betra í staðin; því að það er ekki nóg, að almenníngur komist í skilníng um, hvornig ekki eigi að stjórna landinu — og þetta þekkir hann því miður allt of vel af reynslunni — það er ekki nóg, að hann þekki einhverja ránga stefnu í stjórn- arskipun lanzins, nema honum sje jafnframt bent á, hvornig henni verði betur komið fyrir. Að vísu hefur nú verið fengist við þetta áður í Lanztíðindunum, einkanlega í „sundurlausu hugmyndunum“, en það væri þó aungu að síður æskilegt og fróðlegt að heyra uppá- stúngu „þessa rithöfundar“ um það efni, og lesendur „tíöindanna* mundu kunna honum þakkir, ef hann vildi þannig efna það loforð sitt, „að tina mola uppí vegginn“; því enn sem komið er hefur harm ekki gjört annað en sparkað frá sjer og troðið „frumvarpið“ sundur. Einn af lesendum Lanzlíðindanna. ---------H+-------- Hálfyrði um skólamálið. Vjer höfum orðið þess áskynja, að sum- ir hafa legið „Lanztíð.“ á hálsi fyrir það, að þau hafa ekki látið í ljósi álit sitt um skóla- málið eða atburði þá, sem urðu í hinum lærða skóla í vetur, jafnfraint því sem þau tóku til prentunar aðsenda grein um það efni. Lanz- tiðindin hafa verið að bíða eptir, að einhver tæki málstað rektors og lagaði það er lagfær- íngar kynni við að þurfa í aðsendu greininni. En úr því enginn hefur fundið köllun hjá sjer til þessa, skulum vjer ekki draga lengur að gjöra almenningi grein fyrir skoðun vorri á þessu máli. Vjer heyrum hvorki til þeirra, sem hafa viljað áfellast skólann fyrir óhlýðnis anda, nje hinna, sem ásaka rektor fyrir sjerlegt stjórnleysi og ólægni, því að vjer erum full- komlega sannfærðir um, að ólag það, sem komst á skólann í vetur, er einkanlega að kenna regluyjörð skólans og því sambandi, sem hún hefur látið vera milli stiptsyfirvald-

x

Lanztíðindi

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lanztíðindi
https://timarit.is/publication/73

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.