Norðri - 31.05.1854, Síða 1

18.54,
IV 0 R Ð R I.
31. Maí.
ÍO.
II a g u n 8 II a g n ú 8 8 o n
í M'a gnússkógum,
þjóSskáld Vestflrílínga.
Hjer er áttræí) eik
hnígin; aíi moldn
fyrir helstormi hördnm;
en aptur upp sprettur
endurlifnuí)
á snmri megin - sælu.
Gnæfti sú eikin
áímr fyrri
öílrum ofar mörgum;
áveitir spruttu
æri% fagrir
lángt af hennar iimum.
Munu þeirrar eikar
minnast lengi
þeir hana gjörla þekktu:
alla tí’5 ■verfcur,
meSan öld liflr,
Magnúsar minnst aí) góím.
Lifa ljófe hans
og lýílum skemmta,
ljóst og liíiugt kveþin,
Lofstýr gjalda ber
löndum varum
mæríng þeirn merkilega.
Hann heflr veitt oss
frá viiíris sölum
mjöí) á mörgu staupi,
sem svönum yggjar
sætur þótti,
inndæll og æskilegur.
Koma því á borí)
í kvæía rönnum
mjaíiar - kerin mærn,
fyllt sem aíi heflr
hinn fróíihugaíli
sónar legi sætum.
Daíii
Fagnrt svanur saung
sviíiris jafnan,
kominu heim í húmi,
þá greppur enn frægi
gengib hafbi
veratýa ar veizlu.
því ab £ höllu hann
herjaföburs .
hafíli heiburs sœti,
er fyrir gesti gekk
á gullnu horni
drykkur ens dýra mjabar.
Libugt sanng hans andi
á Ijóba hörpu,
yndi var á a'b heyra^
ymur þess mun lengi
endurkvebinn
hátt £ heyrnar sölum.
Lengi heyrzt heflr
og lengi mun
heyrast þv£sa hljómnr;
haun elur unab
huga sem eyrum
og kætir lýba kindir.
Skal og þar jafnframt
skáldi þvf fræga
hæfur lofstýr lesinn,
og.yflr leibi
ftnrmennis
verbugt hrósib vara.
Far nú vel, Magnús,
fribur meb veri
minnfngu þinni og molduml
Frjáls er þfn önd
f œbra heimi,
sæl hjá sólar grami.
Níelsson.
Útlendar frjettir.
(Framhald). Megn sundurþykkja hafbi orbiíi £ vetur
millum rfkisþfngsins og rábgjafa konúngs, út af mebferb
þeirra á ýmsum málum; og svo kvab rammt ab, aí) þfngib
lýsti óánægju sinni f ávarpi til konúngs, og ekki var annaí)
sýnna, enn aí5 rábgjafa skipti mundu verba, og einkum þeir
Orsted og Sponneck yríiu at fara frá; en svo fór þó ab
lokunum, at) allir sátu kyrrir; var þó mælt, aí> konúngur
fyrir sitt leyti mundi hafa viljab gefa ávarpinu gaum, en
rábgjafarnir þá tekiö sig saman um, ab annabhvort skyldu
allir þeir fara frá völdum, eba enginn, og konúngur þvf
orbib ab láta viþ svo búib standa.
Kíkisþíngi Dana var slitib 24. dag marzmánabar.
Lítib heflr enn frjetzt af því, hvernig málum vorum,
sem f fyrra send voru frá alþíngi til stjórnarinnar, hafi
reitt af, ab undanskildu verzlunarmálinu; en þaí) er haft
fyrir satt, aþ konúngsfulltrúi, herra amtm. Melsteb, muni
hafa fengib litlar þakkir fyrir, ab hann leyfbi, aíi stjórn-
arbótar málií) frá 1851 var á ný tekib til nmræbu og
álits í þínginu, og var þaí) þó a?) eins mebhöndlab í
bænarskráarj formi. Af þessu má ráía, ab stjórninni hafl
ekki til muna snúizt bugur, frá þvf 1851 og 1852, nm
stöbu Islands í fyrirkomulagi ríkisins.
I vetur hafa hinar miklu þjóbir í Evrópu, sjer í lagi
Bretar og Frakkar, reynt ab midla málum millum Kússa og
Tyrkja, en árángurslaust. Nikulás Rússa keisari fer þvf
meíial annars fram, aí> Dónár furstadæmin, Moldá ogValla-
kíib, sjeu a?) öllu undan yflrrábum Tyrkja, en undir vernd
Kússa, á sama hátt og íónisku eyjarnar undir Englandi;
einnig: a% afnumin sjeu öll varnarvirki Tyrkja vib Dóná-
En einkum og helzt vill hann rjettlæta yflrgáng sinn gegn
Tyrkjum meb þvf, aí> hann sje ab vernda og friía kristnina,
sjer í lagi hina grísku kirkju, mót yflrrábum þeirra. Kúss-
ar og Tyrkjar hafa í vetur átt smærri og stærri hardaga
saman, og ýmsir haft sigur, og Tyrkjum ekkert veitt mibur,
þar sem Ómer Faska landhershöfbíngi þeirra heflr náí) til.
Bretar og Frakkar hafa sent skipaflota, hjer um 80 skipa,
til Eystrasalts, undir herstjórn hins enska viceabmírals,
Charles Napiers, sem nú er sjötugur a<5 aldri. Floti þessi
átti fyrst aíi láta berast fyrir á Kílarhöfn og vib Yingeyj-
arsand, nálægt Gautahorg í Svíþjób, og jafn vel eitthvab
af honum vií> Kristjánssand í Noregi. Kússar hafa ogvíg-
búin 60 til 70 skipa vií> Krónstabt, Reval og Helsíngjafors.
þeir hafa og sent herbúnaí) á 1000 vögnum til Helsíngja-
fors, og enn áttu þángab ab fara 3000 vagnar meb vistir
og herbúnab. J>á seinast frjettist, átti aí> saga í sundur
fsinn vib Krónstabt, svo ab skipin, sem láu þar frosin inni,
kæmust í auban sjó; og fyrir hvern mun vildu þeir vera
komnir á undan Bretum og Frökkum meí) skip sín ab eyj-
uími Gautlandi, sem liggur hjer um bil mibe vegar í Eystra-