Norðri - 16.11.1854, Blaðsíða 3

83
alla hluti til hins ve*ta vegar, geti þ<5tt þab <5-
skiljanlegt eba undarlegt, þ(5. amtmabur Havstein
segíii þcim umbofesmanni upp rábsmennskunni,
sem hann hlaut aö vera orbinn sannfærbur um,
ab drægi undir sjálfan sig þann hagnab, sem
honum me& rjettu bar a?> draga undir konúngs-
sjúfeinn, eins og þab líka liggur f augum uppi,
aí> amtmanninum gat ekki gengib nema gott til,
ab byrja ekki hib fyrsta umtal hjer um meí)
brjefa skriftum, sem optast verba mörgum kunn-
ugar, heldur vildi leita fyrst eptir, mef> orbun-
um einum, hvort Olsen rildi ekki gúblátlega og
án allrar hrebu sleppa þessum klaustursins ítök-
um, hver hann liafði eignab sjálfum sjer sem
eiganda jarbarinnar þíngeyra, en þegar nú þessi
þver neitabi því, og hyrti ekki um þann um-
þenkíngarfrest, sem amtmabur kvab hafa bobib
honum, þá ætla jeg þab ab öllu leyti í ebli sínu
rjett og lögmætt, þú amtmaburinn bobabi honum
missir umbobsins, meb hinuin ákvebna fyrirvara,
og ábur enn Iögsúkn er hafin gegn honum, því
öllum mun geta skilist þab, ab eins og þab bæbi
mætti vera Olsen þægilegra og hugar hægra, ab
vera orbin laus vib hina sjerlegu þjúnustu og
trúskap vib stjúrnina, ábur enn hann fer ab verj-
ast lögsúkn hennar, eins er hitt líka í ebli sínu,
ab stjúrnin sjálf ekki geti borib traust til þess
manns í sumum greinum, jafnframt því, og á
meban hún sjer sig neydda til ab hefja lögsúkn
gegn honum, fyrir nokkur einstök atribi f um-
bobsmennsku hans.
þab væri úskandi, ab ábyrgbarmabur þjúb-
úlfs, ljeti nú ekki framvegis, tilefnis lítib hatur
eba illvilja til einstakra manna, rába svo fyrir
ritgjörbum sínum, ab þær hljúti ab verba ab vib-
bjúb, athlátri ebur og einhverri heimsku í augum
allra upplýstra og kærleiksiinnabra manna.
f stofaunarbrjefl prentsmibjunnar á Aknrayri, 12. dag
dos. 1849, var mebal annars heitib, ab meb því fyrsta, sem
prentab yrbi í prentsmibjunni, skyldn þab vera reglur um
fyrlrkomulag hennar og forstöbu. Jafnvel þútt nú
prentsmibjunefndin hafl minnst þessa heityrbis ogviljabab
þvf yrbl sem allra fyrst framgengt, hefur hún þó ekki álit-
ib sig hafa vald til ab kveba npp slíkar reglur, nema þá
eins og nppástúngu, sem ræbast þyrfti á almennum fundi,
hvar hún þá — ef til vildi — felld yrbi, eba ab minnsta
kosti látin 6æta þeim og þeim breytíngum og vibaukum, og
fyrst ab því búnu meb atkvæbagreibslu samþykkt. En þá
haidnir hafa verib hinir almennu fundir, hafa þeir optast
orbib mjög þuunskipabir og gagnslitlir. Nefndin hefur því
álitib þab þýbíngarlítib og enda fyrir utan heimild svo fá-
mennra funda, ab ræba svo almennt og mlkilvægt málefni
til fullra úrslita, þar sem allir búar Norbur - og Austur-
umdæmisins ættu hlut ab, og hver sýsla í þvf fyrir sig,
hefbi jafnan rjett til ab leggja þab til málanna, sem henni,
gegnum þar til valda eyrindsreka sína, sýndist bezt haga,
hverjar tillögur og yrbu út af fyrir sig, og síban allar yflr
höfub, ab ræbast og samþykkjast, ábur gengib væri til al-
mennra atkvæba am, hvernig háttab skyldi fyrir komnlagi
og forstöbn prentsmibjunnar.
Af þessum orsökum héfur úrslitum tjebs málefnis þann-
ig verib frestab ár frá ári, og í von um, ab fundur sá,
er þá væri næstur fyrir hendi, mundi verba svo og svo
fjölmennur, og fleiri eba færri menn úr sýslum umdæmisins
þar koma saman, til þess mebal annars, ab ræba og álykta
reglur eba lög, — ef menn svo heldur vilja uefna þab —
um fyrirkomulag og stjúrn þjóbstofnunar þessarar, sem
mönnum ætti ab vera eins annt um, ab fá komib í gott
iag og haldib vib í því, og til framfara, sem ab stofna bana;
þab er líka opt ekki minna vert ab gæta fengius fjár enn
afla þess. Og nú í vor sem leib var enn í 9. blabi „Norbra1-
skorab á menn til aimenns fundar á Akureyri 15. dagjúním.
þ. á., en hvab varb ? þab, ab 2 eba 3 menn utan nefndar
komn á fundinn, hverjir ásamt prentsmibjuneftidinui á-
litu, ab ekki mætti þannig lengur láta standa vib svo búib.
Var því 3 mönnum falib á hendur, ab semja uppástúngn
um reglur þær, hvernig háttab skyldi vera stjórn og for-
stðbu prentsmibjunnar, sem nokkiu síbar kom frá þeim, og
•r svo látandi:
A., Lög prentsmiðjunnar.
1., Prentsmibjan á Akureyri skal vera sameiginleg (almenn)
eign Norbur - og Austur umdæmisins (ailra Norbur - og
Austur - amts búa), ab fráskildu því, er hún kynni ab
vera stofnsett af hlutabrjefum.
2., Hún skal ávalt 6tanda á Akureyrí eba Oddeyri, verbi
hún löggild til kaupstabar stæbis, og má ekki leigjast,
seljast ebur flytjast burt af kaupstabarlóbinní, án sam-
þykkis allra hlutabeigenda.
3., Rjett skal hún hafa á ab „forleggja* bækur, og 6kuln þær
þá sitja í fyrirrúmi fyrir ritgjörbum einstakra manna.
4., Hún skai ætíb standa undirumsjón forstöbunefndar, er
kosin sje ár hvert á almennum fundi; í henni skula
7 manns.
4., Til abstobar forstöbnnefndinni skal árlega kosin nefnd
í hverrl 6ýslu, og annlst þíngmabur hverrar sýsln ko«n-
íngarnar; þó skal engin slík nefnd kjósast í þeirri sýsln,
sem forstöbunefndin á heimili f.
6., Bæbi forstöbunefndin og eýslunefndirnar hafl hver fyrir
sig sjerstakar reglnr.
B., Skyldur og staríl forstöðunefndarinnar.
1., Forstöbunefndin hafl á hendi abalumsjón og stjórn
pentsmibjunnar; útvegl prentara, og semji vib hann, þeg-
ar þörf krefur; sjái um, ab hvorki vanti pappfr uje
önnur naubsynleg áhöld, og ab nóg sje ab starfa, eptir
þvf sem unnt er; taki á móti handritum, og sjái fyrir
prentun þeirra, mót borgun ebur fullu vebi í tækan tírna,
ab því leyti er prentsmibjaii ekki sjálf kostar útgáfuna;
annist sölu og útsendíngu þess, er prentsmibjan gefur
út á eigin kostnab, meb abstob sýslunefudanna. og fl. þ. k.