Norðri - 16.04.1855, Blaðsíða 5

37
in ætti því frcmur, afe gjöra sjer annt uni, aíi
tjeft verksmikja fengist, sem nú er rnjög torvelt
aÖ fjölga duglegum mönnum vi<b prentsmiöjuna,
og varla aÖ efnilegur únglíngur fáist, sem vilji
ncma prentlistina. f>að er líka sagt, ab vinnan,
eptir vinnulistunum, svari naumast til launaupp-
hæbarinnar, og Ifka hitt víst, afe, cf prentsmibjan
ekki hefíi haft blab þetta aÖ styÖjast viö, mundi
hún þegar hafa veriö á höföinu. Nú berst líka
svo mikií) aÖ til prentunar, aö prcntararnir ekki
fá nærri því boriÖ nndan svo fljött sem þyrfti
og prentsmiÖjunni er br)!n nauÖsyn til aö fá
afkastaö upp í dagleg útgjöld sín, aí> vjer ekki
nefnum til þess, aö geta grynnt eitthvaö á skuld-
um sfnum, sem eins og menn vita, voru eptir
síöara inn-og út - gjalda reikíngi hennar 1152
rd. 22 sk. Og skyldu menn nú, ofan í þessar
kríngumstæöur hennar, taka þaö til bragbs, aÖ
eptirláta NorÖra öbrum manni til eignar, og þann-
ig svipta þessa veikburÖa úngu stofnun vora ár-
lega einum 300 rd. arÖi eba meir, sem hún má
gjöra sjer nokkurnveginn vissa von um aÖ hafa
á blabinu, sjerílagi fyrst horfur eru nú á, ab
stækkun þess verbi framgengt, og aö kaujtend-
ur blaÖsins og abrir velvildarmenn stofnunarinnar
eru svo veglyndir, ab ekki vilja aÖ hún veslistupp
og velti sffan út af í volæbi og fyrirlitníng.
Eba hvaÖ skyldu þeir inenn ætlast til, er blaÖ-
inu vildu farga úr eign prentsmibjunnar, ab hún
hefbi í þess stab, svo ab hagur hennar ekki
væri ab verri enn ábur? Einhverntíma þarf
liún þó ab geta borgaö skuldir sínar, nema ef
þær eiga aldrei ab greibast t. a. m. cins og rík-
isskuldir, scm eru óuppscgjanlegar, mót árleg-
um leigum; eba menn ætlast til, aÖ lánardrottn-
ar hennar geíi henni þær allar upp; eba í
þriÖja lagi, ab hún árlega færi meÖ beinínga-
bollann sem förukellíng manna á millum, og sje
æ eins og svcitarómagi hlutabeigenda. þaÖ var
nokkub öbru máli aÖ gegna, hefbi prentsmibjan
veriÖ skuldlaus; en nú er aÖ gjöra ráb fyrir
því sem er. Vjer getum því ekki leitt oss í
huga, ab hlutabeigendur, eba prentsmiÖjunefndin
í þeirra nafni, rasi svo fyrir ráb fram, aÖ kippa
helztu stobinni undan vibhaldi og velmeigunar-
von prentsmibjunnar, sem Norbri er, og ofan á
þetta selja öll forráb hennar einstökum manni í
hendur, sem einn sæti yfir höfuÖsvörÖum alls
þess, er prentab væri, og bolab gæti alla abra frá,
eptir sem honum þóknabist. f>etta hyggjum vjer
öidúngis gagnstætt augnamiÖi prentsmibjunnar,
svo lengi hún heitir og er þjóöeign, og meb
öllu fráhverft meiníngu þcirri og áliti, er
varb ofan á á almennutn fundi hjcr á Akureyri,
þá er kom til orÖa, aÖ Einar prentari fengi hana
til eignar og umrába.
lljer er og komib annaÖ og betra mennta-
legt horf á kríngumstæbur vorar í þessu tiliiti
enn verib hefur, þar sem vís von er á, ab sjera
Sveinbjörn Hallgrímsson verbi aÖstobarprestur á
Hrafnagili og setjist jafnvel ab hjcr á Akureyri.
Og eins og hann hefur byrgt upp prentsmiöjuna
sybra meÖ mörgum og góbum bókum, eins mun
hann geta fengib prentsmibju vorri nóg og gott
til ab starfa, og gefst oss ekki ab eins, sem er-
um í Ilrafnagils prestakalli, heldur og öllum í
umdæminu full orsök til ab fagna komu bans
híngaÖ og hjerveru. — Svo eru líka margir lærb-
ir og menntaÖir menn hjer fyrir í NorÖur - og
Austlendínga - fjórbúngi, ab ekki myndu þurfa
ab standa bræÖrum sínum í hinum fjúrbúngun-
um á baki, ef þeir í vísindalegu tilliti leggbu
þab fram, sem þeir eru færir fyrir aÖ leysa af
hendi, og á hverja vjer alvarlega skorum, ab
láta ekki ab eins embættislegt Ijós sitt lýsa fyr-
ir mönnum, heldur og einnig í gegnum nytsam-
ar og fróblegar bækur og ritgjörbir, er þeir sam-
ib hefbu fyrir þjób sína.
Eins og vjer höfum áöur látiÖ á oss skilja,
virbist oss þab mundi haganlegast, ab stjórnarnefnd
prentsmibjunnar ætti öll heimili sitt hjer, en okki
á suudrúnga út um hjerub, af hverju lcitt hef-
ur, ab hún ekki nema stöku sinnum hefur getab
komib öll saman og stundum ekki, þó mikiÖ hafi
vib legiÖ, og þeir nefndarmenn, sem lijer hafa
átt heimili í bænum, optast orÖiÖ ab rába mestu,
er nokkrum sinnum hefur orbib í bága vib álit
hinna mebnefndarmannanna, eÖa stundum vegna
sundrúngar á nefndinni ekkert orbib af rábiÖ fyr
enn má ske um seinan. Opt hefur líka stabib svo á,
aÖ þá fundir hafa veriÖ ákvebnir, ab margt ann-
ab hefur verib mebfram til eyrinda og viÖ‘ ab
snúast, sem tafib hefur fyrir, ab nefndarmenn
gætu Iialdib hópinn og rætt augnamiö fundanna
til hlýtar, hinir abkomnu fundarmenn verib lengra
eÖa skemur abkomnir, og legiö á ab komast apt-
ur sem fyrst heim; fundirnir liafa því, fyrir þá
orsök, orbib stundum endasleppari og optar enn
skyldi þýbíngarlitlir, og sama hyggjum vjer, ab
gæti orbib upp á teníngnum, cf fleiri af nefnd-