Norðri - 20.12.1857, Blaðsíða 3

131
!nu Jijít stjovninni, ab ckki væri fje til ao koma
ju'SKU á fiít, svo ab vjer linfum lijcr ógnarlcga
lítib iif stjórn ab segja í btenuin, og menn ver'*
|iví einatt ab þola, ab hin ganila regla, scm cldri
ir ölluin liigum, þab er rjettur li i n s sterk-
ara, gildi lijcr lijá oss; því iirbugt er ab lcita
nicb hvab eina til sýslumanns, scni er langtí bnrtu;
og þab iná nærri gcta, livaba álirif þetta liefnrá
bæjaibrsginn , enda er cinlægt ab verfca hjer
lóstiisamara.
Vjcr getum nií engan veginn neitiib þvf, ab í
v jer álítimi, ab Akurevri sje Iftib horcib rneb því, j
þó ab svslumabnr v.rri lijer á stabnum, því ein-
battisannir hans í sýslunni, þingferbir og abrar,
gjöra reru lians og Rtjórn hjer mjög stopula, og
þab eiiikimi á þeim tíimuuim, þcgar liann einkimi
þarf liclzt ab vcra lijcr, nefnilega á vorin og fram-
an af siunri nieban sigling er scin inest. Sá sem
4 ab gæta hjer góbrar reglu í bænum niá ckki
hafa þab eins og í lijáverkum, hann veríur ab vera
lijer ab öllu, cn ekki ab liálfu.
Vjer álítum því ómissaridi, ab lijer verbi sctf-
tir lögregliistjrtri eba bæjarfóeti, og Akurcyri vcrbi
ab öllu leyti skilin frá Eyjafjarbar lögsagnarum-
(i.Tini, og gjiirb ab lngsagnardiciiii út af fyrir sig, j
Og ab iijer verbi atofnub bæjarstjórn, viMíka og cr í í
Kevkjavfk, og iib ællimarverk hyggingarnefndar-
imiíir verbi fengin þessari bæjarstjórn í hendur
og byggingarnefmlin upp lialin. jiaii getnr v;irl;i
veriö óhentugri tilbögim fyrir Liiiinn helilur en
sií scni nií er, þegar bærimi er látinn vcra part-
ur af Ilrafnagilshrcpp, og gjöldum þeim, er b;ej-
avbúar mcga greiba, og scm ekki cni alllítil, cr
varib til ab liorga tueb órnögum út inn allan Itiépp,
en litlu seni cngu af þvf cr varib til þaifa bæj-
arins, scm þó virbist liggja beinust vib. Afþessu
tlýtur. ab ef eittbvab þarf til þcss konar, þi verbíi
bæjarincnn í hvcrt skipti ab leggja á sig nýtt
gjald, og þá er nti varla fuiba, þó ;ib þeir trjcn-
ist upp á þvi, eins og orbib hcfur í velur nieb
iiietiirvörMnn. Oss furlar á því, þegarnbhygg-
iiigarnefiularmálib var fyrir á alþingi, ab Vkurevr-
ar memi skylilu ckki seiula bamarskrá þessa efuis
einkum af því vjcr efunist Tarla um, ab hinu mí-
Teramii sýíluinabur og amtmabiir mundu liafa verib
málinu nieimæltir. Hiun eini vejiir fyrir bæjur-
búa til ab fa cittlivab gjört í þcssu áifbandi mál-
efni er ;ib bera frain fyrir stjórnina imikvartanir
sínar ylir ástandinu hjer í bæmmi, og beibast
þcss samkvæint aiula verzliinárlaganna, ab bjcr
sje ab niinnsta kosti á einhvcrn bátt sett reglu-
leg lögstjórn, og eiiti freimir, ab Akureyrarbær
sje ab iillu leyti skilinn frá llrafnagilslirepi).
í Berllnyatidimluin stendur eptir-
fylgjandi grein uin Testiiianuacyj<
ar.
„j>ab lu-fur ábiir lcikib þab orb á í íslamli, og
þab ekki án orsaka, ab Vcf>tiiiannacyjar værti abal-
absetur drykkjnskapar og annara lasta, og ab eyja-
búar væru lakar ab sjer og ver sibabir en menn í
öfruin lilutimi lamls. Vjcr liöfnin nú um tíma
vcrib á eyjum þcssiun, og þab cr oss *önn glebi
ab liafa tckib eptir því, ab eyjabúar liafa nú um
galdc»ni«mi, «>g margir af hiimm finfölduftii eigndu sig til
Mirúbar þrgar þfir imuttu tkóUkfnnaranuin.
l’.ctri nr^ítír hafti nú ElÍMbat. Ungir inrnn ög nifrj-
ar Hgndu fig rlki þfgnr þan m*ttn hfnni. hfldor svörnbn
blífcri og víngjarnlrgri kvefyu hmnir. Hún varb innan
fkamms bfr.ti xinur og ráJaiiatitor allra nngra tnrTja í Auí:-
dai, Einw ainni kotmi t\mr ungar atulknr, tfni áttu ab
giptast, tii hcnnar og bát)ii hana ab keutia ajor hi<) áríbandi
lcyntiaruiál aí) halda fagunb ainni aptir aí> þær v»ru giptar. 1
Elísabet sag()i aí) þab þyrfti nú engan galdnr til þaas. ,Kf \
ab konur*, sagí:i hún, ,týna þtí niUur, ifm dregnr mcnn- !
ifift til þcirra, og Tithcldur líka ainnig áat b*mla þeirra !
cptir brúí:kaupi?), þá ar þaí) opta?t þeim sjálfuni a<b kcnna.
A mebair þær r«ru ab haida fjcr tll ógiptar, voru þ«r þrifn- 1
ar og nettar í klæ^aburfci; þa.'r #ru ictíb, hr*.iuar og hárit)
mjúkt, gifitt og skínandi eina og á uiálTerkum; cn undir 1
cins og þær ciu búuar ab ná í ciiihmn, fkaisast þær iuu- |
! an uui b.rinn morgun <>g ixibjan dag ineb sokkana á rifttun-
j um, láta skóna Inppnst ncí’an í halnmirn, og hárib
* stfiidur eins ög ftrí, sitt út í hverja áttina, rjctt eina og
| öþrifln koiia <ije ba/.t «g yndiftlcgiiRt hamia manninum. Eii
þiT> mfgib búast vib þtí, ab þar sem konan gongur meb
kálfífætur, þar gciigur hjúskapur og hjónaband á trjc-
fútum.
..]*aí) cru nú ekki allar sem eiga eíns hagt uieb aí) fá
ný föt eins og þu1', sagbi önnur atúlknanvia.
MJer þykir alllfklrgt aí) jcg cybi tnlnna til fata en
sumar ykkar ungu stúlknanna, tngVi Elííabet. Jcg liet
ektki fötin míu liggja rifln og t*tt, heldur gjöri Jcg viT) þau
tindir eins og citthvaí) bil.ir“.
J;á stökk bbiJ'.iib fram í kinnar annnri stúlkunni.
er ftkömm frá ab Ffg}a“, sngbi húii, .,nijfr b*fur aldrei
AeriJ) kennt ab miiiiih , en jeg viMi hjartans fegin bera
þat), ef nokkui gæti ug tildi kenna mjM“, ,,J;al) er gnl-