Norðri - 15.09.1858, Side 3

Norðri - 15.09.1858, Side 3
79 Tungunesi, þar gem hann gamli (eins og Hirbir kallar hann) Erlendur rninn Páhnason er ab reyna til ab byggja bæinn sinn eins háan ab sínu leyti eins og hálsinn sem hann stendur á. Og yfir Ásana sjer mabur Strandir og Húnafiáa, þar sem stabife liafa tvær hinar frægustu sjó-orustur vor- ar, hin fyrri milli þórfear kakala og Kolbeins unga en hin seinni í fyrra milli hetjunnar hans Hólms á Skagaströnd og hvalfiskanna á Flóanum. Og þó afe hinnar fyr nefndu verfei ef til vill lengur getife í landssögu vorri, þá er þó hitt víst afe hin seinni var Hánvetningum miklu þarfari. þafe er nú ekkert gaman, þegar mafeur er kominn í þrifeja himin af glafeværfe, af afe sjá og hugsa um allt þetta, þegar vegurinn er svo vond- ur afe allt liggur á kafi, menn og hestar. Veg- urinn fyrir sunnan vatnife á skaríinu er mesta handarskömm og skora jeg á norfelenzku kamm- erráfein afe láta gjöra þolandi veg á þessum stutta og fagra fjallvegi. §vínadalur. þegar komife er upp á háls- brúnina frá Tungunesi fyrir framan og vestan bæ- inn hjerumbil þar sem hálsinn er hæstur, þá birtir nú líka fyrir augum; þá sjer mafeur nú fyrst þafe sem næst er, Svínavatn sjálft og dali beggja- megin Auikúlu langt fram eptir; í vestri sjer mafeur hann Sigurfe minn á Ee'ykjum, og Iengra burtu endann á Vatnsdalsfjalli, og í fjarska Vatns- nesfjatl. Svínadalur er engan veginn tiltakanlega fagur, en grasgefinn er hann mjög og búsældar- sveit hin mesta, enda eru þar ekki allfáir gófeir búmenn. Fegursta jörfein þar og líldega hin bezta, eins og vífea annarstafear, er prestssetrife Aufekúla. Presturinn þar er frumbýlingur, en þó átti hann jeg veit ekki hvafe marga kálfa, enda þurfa þeir nú Húnvetningarnir afe auka kúa- búin til afe reyna mefe þvíafenokkru leyti afe bæta sjer fjármissirinn. Fyrir utan Blöndu. þafe er mikill munur á því sem kallafe er fyrir austan Blöndu og fyrir utan Blöndu. Fyrir austan Blöndu í Langadal og Svartárdal er optast blífea og vefe- ursæld, en fyrir utan Blöndu er argasta illvifer- isbæli. Mjer þótti stinga í stúf afe koma úr sól- skininu frá Tindum og Saufeanesi á Ásum og út yfir Hrappseyrarvafeife, því undir eins og komife var upp á hæfeirnar fyrir utan ána gaus á móti mjer hrímþoku svælaog kaldur og hvass norfean- steglingur. þafe var rjett eins og skáldife mitt frá T. heffei tekife mcfe sjer allt gófeviferife aptur fram -í sveitina, þegar hann skildi vife mig. jþafe var nú tvennt ólíkt afe vera afe tala um kvefeskap, og fá afe heyra fallégar vísur, sem svo mikiö er til af í Húnavatnssýslu, efea afe rífea út Refasveit- ina þembingsreife á móti norfeangarranum, því þafe var sannarlega ekki skemmtilegra efea skáid- legra en lakasti forrjettingastíll hreppstjóra og sýslumanna. þó afe töluverfeur guttur væri r.ú í mjer út af illviferinu, jafnafeist þafe allt sam- an þegar jeg var búinn afe fá beitt glas og gott rúm hjá kammerráfeinu á Ytriey. |»ingeypar og JjsÍBagið. Jeg er nú búinn afe sjá Ytriey, Hólanes og Skagastrandar kaupstafe- ina, finna hann J. kaupmann, sem eins cr gjörfe- ur og flestir rnenn, afe hann segir ekki ætífe satt, heilsa upp á sjera Björn á Höskuldsstöfeum, sem var svo gófeur vife mig í gamla daga, og rífea svo inn afe þingeyrum mefe Runólfi Olsen. Jeg er því kominn í hjartafe af Húnavatnssýslu, þingife, og á hinn forna og merka fræfeimanni afeseturs- stafe, þar sem þeir Gunnlaugur og Oddur ritufen bækur sínar í klaustut einvertinni. þafe má geta nærri, þegar klerkarnir vorir gömlu kathólsku voru svo laglegir, afe þeir optast náfeu beztu jörfeinni í sveitirini fyrir kirkju - heimajörfe — sem líka flaut efelilega af því, afe höffeingjar og göfug- ir mcnn, sem hö.feu hinar beztu stafefestur, urfeu í hinni fyrstu kristni hjer á landi fyrstir til afe byggja kirkjur á bæjum sínum, en klerkarnir náfeu þeim stafefestum seinna mefe kirknaforráfeunum — afe þær jarfeirnar, sem klaustrin voru sett á, væru gófear, og vel í sveit komnar; enda má þetta mefe sanni segja um þingeyrar. Ovífea hjer á landi hefur mafeur eins mikife og fagurt vífesýni. Til austurs sjer mafeur allt út undir Skagaströnd öll fjöll og dalsmynui þar útfrá, upp um Ása og lengra til austurs mæna þar upp Langadals og Svartár- dals fjöllin. Mót suferi blasir vife allt þingife, sem er svo grösugt afe varla sjer á stein, fram undir Vatnsdalshóla, þar afe austan hife háa og skraut- lega Vatnsdalsfjall. I mifedegisstafe hjerumbil er Ásmund/irgnúpur og Vífeidalsfjall, þrætueplife sem nú er, og í nónsstafe hife ágæta eg merkilega Borgarvirki milli Stóru og Litluborgar, sem önnur sögnin segir, afe Vígabarfei hafi hlafeife til afe verj- ast suunanmönnum eptir heifearvíg, og önnur afe Finnbogi liinn rammi hafi gjört sjer til hæl- is þegar hann deildi vife Vatosdæli. þar fram af sjer mafeur yfir Vífeidalinn, og svo í vestri fyrst Hópife svo hálsana út af Borgarvirki og Vest-

x

Norðri

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Norðri
https://timarit.is/publication/78

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.