Norðri - 10.11.1860, Síða 2

98
I
sögn um glögg^ýni hans þeg-Vr *vo st(5í) á. Kaaba- |
musteviS hafi'i libi5 stórskemmdir ítf eldsvofia og
var verib ab 'gjöra vib þab, og'skyldi mí setja
hinn helga stcin ajjtnr á sinn stab. Nú varb
deila meb forstjórmn hinna ymislepu kynkvísla,
hver rjett liefbi til ab gjöra þetta heilaga verk,
og kom þe'nn saman nm ab láta þann skera úr
þrictn þeirra, sem fyrstur ksemi inn í borgina í
gegnum hlibib A1 Haram. fab atvikabist nú svo,
ab þessi mabur var Mohamed. þegar hann heyrbi
kröfnr höffingjanna, Ijet liann breiba stórt klæbi
á jörtinaog leggjasteiriinn á þab, og skyldi svohöfb-
ingi hverrar ættar taka sinn í hvert horn á klæbinu.
Jrannig lyptu þeir allir samtíba hintim hclga sterni
upp, en Mohamed lagbi hann meb eigin höml í
múrvegginn.
Vib Kadidsehn átti Mohamed 4 dætur og 1
son. Sonnr hans hjetKassim, og er því Mohamed
stundum ab hætti Araba nefndur Abu Kassim eb-
ur Kassims fabir. þessi sonur bans dó í tiarnæsku.
Nokkur ár eptir ab Mohamcd gekk ab eiga
Kadidsebu hjelt Iiann áfram vsr?.lun og kom á
hina stórn markabi Araba, ebur fór í langferbir.
En þe3sar verzlunarfeiöir voru bonum nú ekki
eins ábatasamar og meban hann var ftilltrúi Ka-
didscbn, og anbnr sá,. er hann haibi fengib meb
konumii jókst ekki en þverraÖi heldur um þctta
mund, því aubur þessi hafbi losab bann vib ab
þurfa ab þrælka fyiir nppheldi sínu og gefib hon-
umjviwbi til ab láia eplir vild sinni og lifa <
draumi og trúarfræ'islegu liugsmffi, er hann frá
sesku^hafbi verib svo rnjög hneigbur til.
þiessi tilbneiging hans óx dagvöxtum í vi'-
skiptum liuns vib gybinga og kristna merm, er höfíu
(lúib þar.gab fyrir ofsóknum, cn lifbu nú flokknm
saman^þar f boreunum. Hinar ótnílegn sagnir,
er' hanr-Tiafbi lært í eyÖimörkum, höfbu líka haft
ábrif á liib fjöruga íniyndunarafl hans. Eptir ab
hann gekk ab eiga Kadidschu hafbi hann Iíka,
nokkurs konar spámann f húsi sínu; þab var
Wareka, frændi Kadidschu; þab var gáfabnr mab-
ur og lmgsandi, en hvikull í trú sinni. Hann var
gybingur ab upphafi, tók síban kristna trú, og
Ijczt þar ab auki fást vib stjörnuspádóma. Hann
er merkur abþvíleyti, ab hann snerifyrstur köílum
úr gamla og n):ja testamentinu á arabiska tungu.
Er svo sagt, ab Mohamed hafi lært mikib af hon-
um uin þesear bækur, og sagnir gybinga um
Mischna og Taímud, er hann hefir svo opt notab
f _koran“ sinni.
þessir lærdómar, er hann þannig hafbi'aflab
sjsr á ýmsar lundir, voru nú næsta gagnstæbileg-
ir sknrbgobádýrkun þeirri, sem vibgekkst í Arabfu
og framin var í Kaaba-musterinu. Hib heilaga húa
rar smám sainan utan og innan orbib fullt af skurb-
gobum, og voru þau 360 ab töiu. Voru þangab
ferb skurbgob frá ýmsum löridum, og var sýr-
lenvkt gob Hobal, er skyldi veita regn, hib helzta.
Mebal skurbgoba þessara voru þeir Abraham og
Isinael, er eitt sinn voru dýrkabir sem spámenn
og ættfebur, en báru nú í höndum pílsvibar-
grein spámannanna, sem er cinkenni eldsdvrkenda.
Eptir því *em Moliamed varb kunnuKri hin-
um andlegu trúarbrögbum, eptir því sá hann æ
betur og betur, hve heimskuleg þessi skurbgoba-
dýrkun var, og ekkert lá honuin meira á lijarta
en ab koma endurbót á í trúarefnnrn. þab var
föst sannfæring hans, ab hin einasta sanna trú heffi
rerib knnngjörb forföburuum Adain, oghefbihann
fylgt henni á sakleysisins dögum. þessi trú inn-
rætti dýrkun á einum sönnmn gubi, sein hefbi
skapab heiminn. IJann trúbi því enn fremur, #b
mannkynib hefbi optar en einu sinni spilit- þess-
ari hálvitu og einföldu trú og svívirt hana meb
skurbgobadýrkun og hcfbi því á ýmstiin tímum
veriö sendir spáinenn meb helgri andagipt ti! ab
koma apiur á hinni upprunalegu ómengubu tiú.
Slíka spámenn áleit hann Nóah, Aþraham, Móses
og Jesúin Krist. Hefbi hver þeirra innleilt hina
rjettu trú, en eptirmenn þeirra hefi'i aptur spillt
henni. Virbist svo seoi lærdómur sá, er Abra-
ham keundi, þegar hann kom úr Chaldealandi, hafi
verib fyrirmynd Mohameds í trúarefnum
Moharned áleit ab tíminn væri nú kominn til
ab gjöra nýja endurbót á trúnni. Veröldin var
hröpub í skurbgobadyrkim, og því varb afe koma
franr spámabur sendur af hinum æbsta, til ab
vísa hinum í villu ráfandi börnum mannanna apt-
ur á rjetta leib og gjöra Kaaba-musterib ab hin-
um sama helgistab og þab hafbi verib á döguru
Abrahams og forfeöranna.
Líkurnar fyrir því, ab slíkur spámabur mundi
koma og trúarbætur þær, er þar af leiddu, virbast
hafa svo gjörsamlega briiib sál hans og vakib hjá
-honuin slíkar ímyndanir og beilabrot, er ekki gátu
samþýbzt venjulegum lffsstörfum e?a glaum v«r-
aldarinnar. þab er mælt, ab hatin bafi smám sam-
an firrzt fjelagsskap manna og leitab sjer upp
helli í íjallinu Hara hálfa abra mílu fytir norban
! Mekka, og hann hafi verib þar .dögum og nótt-