Norðri - 24.04.1861, Blaðsíða 8
40
Ijet sjer sem árvnkrum hreppstjóra vel sómdi allt
til d*uba einkar annt um velfönnm sveitár sinnar.
liann á eptir syrgjandi ekkju og börn, 3 sorui
fulltííia og eina dðttur.
fdstilfírbingur.
83 g «5 s* u j> «S r «> í» r d ó í, 11 r-
dáin 21. á^úst 1860.
, 1. Nú ertu sviíin til sœlu
frá sorgheinium jarfar,
I; iirosfagra, blíMynda mcýja!
scm bióin hab, ér (ölnar
vetrar af vindsvöluiu anda,
en vorblíöan mjúka
íagurt og fullblómeaö aptur
úr frjórri mold vekur.
2. Víst rnun þaÖ frækornib fagra,
sem fólst þjer í brjósti,
þroskast á eilífbarakri
hjá andanna föbnr;
nærast af ná&ardögg hímins
og njóta þegs geisla,
gubs sem frá hástóli lielgum
nm himindjóp ljómar.
3. Stutt var þín stundlega æfi
í stranmbrota beinii,
langt er nú líf fyrir hendi
lijá Ijósanna föbnr;
engin þab óhyegia bei/.kir
nje andstreyrnis þyrnar ;
aldrei þess alskæri dagur
meb aptansól bverfur.
4. Viö frelsarans fætur þú nemur
þá fullkomnu speki,
sem ei er sveipub f þoku
nje sjónhverfing jarbar,
heldur er alsönn og eilif;
hjá uppsprettu Ijóssins
andi þinn, alsæla rneyja!
um aldur raun búa,
5. Hjörtu vor harma þmn missi,
þíri heg&un var fögur
ímynd þess anda sem keppti
ab eil'fbar hnossi.
Drottinn ei vildi þú velkiist
í vjelrá&am heimi,
og ílutti því 8ÓIhreina sálu
í samvistir engla.
6. Ættstofninn andlát þitt grætti
en æfi þín gladdi; .
(ölvar tim foreldra kinnar
tnun fagurt tár líba,
er þau þá harmsögu heyra,
ab hel-gustur bitur
svipt hafi laufgrænni lilju
úr litverpum runni.
G. G. Sigurbsson.
ÚR BRJEFI AÐ AUSTAN, MEÐ PÓSTI.
(dags. 18. raarz)
Tff) hefir hjer verib spaklát í vetur, en nú
yfrib hvikul; ví&ast hafa veriS jarbir nærri allt af
og varla gránab í subursveitunnm t. a. m., BreiS-
dal og þar subur frá. I sumum sveitum hafa
þó verib stöðug jar&bönn nú 19 vikur efca ?0,
því snjónum sem kom hálfum mánubi fyrirjóla-
föstu bleypti í svellgadd, sem aldrei heiir tekib
síban svo nokkur jör& kæmi; þessar íveitir erti
þab jeg vidt LoMnundarf. og Borgarfjör&tir inn frá
sjó — nor&nrhluti Hróarstungu og nokkub af Hlíb-
inni — Selárdalur f VopmifirM og einstöku sveíta-
partar ví&ar þar sem hlákur liafa náb verst
tii. I þessum sveitum eru því margir þegar upp»
næniir *b heyjuin, þv naut iiafa tekib upp svo
mikið frá sauðfjenu ; eru sumir farnir ab leita
sjer bjargar í jarbasveltunum og verbur iíklega ab
góbu liTarii, því þar eru víba nokkur hey og menn-
ahnennt góbgjarnir. Má segja þab me& sanni aust-
firbingutn til lofs, ab þeir vilja fiestir liverjir öbr-
inn hjálpa í brá&ri neyb og margir um efni fram.
Ver&i enn feilir um austurland, peningur, sem
lifií, horabur í vor og málnytulaus í sumar, fæ
jeg ekki skilib hjer verjist mannfelli af skorti á
næsta ári. Sumar sveitir eru þegar kafðar mestu
ómegb. Veit jeg eina, þar sem líklega verba í
vor yfir 20 ómagar, en búendur alls 12; 4 af
þeim bjargálna fyrir sig, en 8 nau&illa staddir,
sumir liggjandi vib sveit, en siimir þiggja af hrepp.
Manndaubi er hjer hinn niesti í sumum sveit-
mn og töluverbur alstafcar. Flest deyja börn af
iiinni óttalegu barnaveiki, sem engin rá& hjálpa
móti, enda er heknishjálp um áusturland injog
lftil, þó einn maður reynslulítill o; mebalalít-
ill ruyni ab hjálpa — þab kvab liann, sem hjer er,
hafa gjört eptir mætti me& aNri góbvild. A& vísu
voru hjer y& auki 2 homoiopathar áðitr sjera Ólaf
leib. En þetta nær skammt á me&a! margra og
fjailregia í brá&um snttum — svo allur fjöldi
manna hefir hjer ei annan lækni en danbann.
Pullorbni’- hafa dáib margir af btábri taksótt ekki
svo ákafri, en er najög lífhætt og deybir optast
á viku. Sumir hafa nærri brábdáifc af hálsveiki,
setn varla'er þó hin sama og barnaveikin. Börn
og unglingar deyja af barkaveikinni, og virbist
ekkert duga, þegar hvínandi sogið er komib í and-
ardráttirin: þó talsb sje afc homoiopatbar hafi bjálp-
ab eptir þab einhverjum börnum, veit jeg engin
sannindi um þab. Undirbúningsveiki barnanna
ljettir opt af uppsölu, svo hib sama segja raenn
af smískamir.ta mebölmn.
SSígl^Hjer meb yfirlýsi jeg þvf, ab jeg hefi í áformi
næstkomandi vor ab taka upp erf&amark — fjár-
mark - fn&ur míns sáluga: Mibhlutab hægra og
Hamarákorib vinstra; en mun fyrst um sinn hafa
jafnframt þab niark er jeg hefi haft: Tvírifab í
stúf hægra, stýft vinstra og gat.
Ási í Fellnm 16. Janúar 1861.
V. Guttomsson.
Eigamli og íibyrgðarmaðiir SveinD Skúiason.
Preötabm ( prentsuiibjunni á Akureyri, hjá H. Helgasyni.