Norðri - 31.12.1861, Page 3

og prentumm. o. fl., en peningar mundu litl-
ir koma inn fyr en nokkuö írá liði.
Var )íví næát skorað á fundarmenn að
ganga f fjelagið, og gáfu sig þá fram:
J. Stefán sýsiumaður Thorarensen
2. Björn prestur Haildórsson.
3. Jón prestur Thorlacíus.
4. Einar gullsmiður Ásmundsson.
5. Hallgríniur borgari Kristjánsson,
6. Haligrfmur hreppstjóri Tómasson.
7. Björn lyrrum rjtstjóri Jónsson.
8. Benedikt járnsmiður Porsteinssou.
0. Gn'mur bókbindari Laxdal.
J0. Jón bókbindari Borgfirðingur.
II. Friðbjiirn bókbindari Steinsson.
Einnig hafði (12.) í’orSteinn prestur Pálsson
á Hálsi brjeflega heitið því að ganga í fjelag-
ið. Ekki kváðust fjelagsmenn geta orðið við
ó*k fundarins að gefa f þetta sinni skýrslu
um þaö, hvernig þeir mundu haga fyrirkomu-
laginu á smiðjunni, eður með hvaða kjörom
þeir mundu taka hana, þar eð cnn vantaði
svo inarga í fjeiagið, og þeir yrðu fyrst sjálf •
ir að ræða það atriði sín á milli, enda heyrði
það í raun rjettri ekki til þessum fundi; það
yrði því að bíða hius alinenna prentsmiðju-
fundar.
3. Kom til umræðu, hvert uppsögn Sv.
Skúlasonar á prentsmiðjunni ætti nú þegar að
takast gild, og voru flestir fundarmcnn að
vísu á því, að eptir skýlausum samningi við
Svein bæri honuni að lialda smiðjuna út hin
ákveðnu 5 árin, en þar eð Sveinn lýsti því
yfir, að þctta væri hið sama sein að loka
smiðjunni, því hann vildi ekki þótt hann gæti
halda áfram störfum viö smiðjuna, var fyrir
fundinn einn kosturinn nauðugur. Annað mál
þótti það, hvort Sveinn, sem ekki sagðist
gcta Ijeð smiöjunni hús eptir krossmessu, gæti
þrátt fyrir þessa tilslökun irá fundarins hálfu,
sem auðsjáananlega væri sjálfum honum í hag?
jafnfraint svipt smiðjuna húsnæði, fyr en hinn
ákveðni leigutími væri úti: og hjelt nefndin,
að Sveinn ekki gæfi það, en hann ætlaði að
svo væri, þegar fuRdurinn tæki uppsögnina
gilda.
4. Var sú spurning borin upp, hvort nokk-
ur vildi taka að sjer ritstjórn blaðs, og
enda prentsmiðjuna sjálfa, að minnsta kosti
þangað til á næstkomandi hausti að hin fyrir-
hugaða fjelagsstjórn kæmist á, og kvaðst fyr-
verandi ritstjóri „Norðra", Björn Jónsson,
vera láanlegur til þess með þeim nákvæmari
skilmálum, er honum og nefndinni kæini sam-
an um; en kæmi einhverjir, er hæfari þættu,
eður sem byðu betri kjör, kvaðst hann fús
að hverfa frá þessari fyrirætlun sinni, því
Iremur gjöröi hann þetta af rækt við prent-
smiðjuna, lieldur en í ávinnings skyni var
þessu boði hans tekið með þökkum.
5. Varð tilrætt um, hvert Björn mundi ekki
fá aðgang að siniöjunni lyr en á næstkom-
andi krossmessu; var það auðsótt inál og leylði
Sveinn ritstjóri honuin fullan aðgang til sniiðj—
niiMar,þegar miösvetrar póstarnir værikomnir á
stað, cn sjálfur yrði Björn að sjá sjer fyrir verka-
mönnum; þi skyldi og smiðjan með öllum á-
höldum, afhendast eptir löglegri úttektargjörð.
Einnig tók Sveinn það frain, að liann ekki
sleppti við Björn „Norðra“ nafninu á blaði sínu.
C. Var stungið uppá, hvcrt Björn gæti ekki
tekið prentsmiðjuna heirn til sín, þar sem hún
hefði verið hið fyrra skiptið, og gaf hann
góðar vonir uin það, eins og hann þá líka
lofaði húsinu framvegis handa prentsmiðjunni,
þótt hann sjálfur hætti við prcntstörf.
7. Skuldbatt nefndin sig til að kaupa all-
an þann pappfr og önnur tilföng, er afgangs
kynnu að verða, þegar Björn skilaði aptur
smiðjunni.
8. Varð tilrætt um stíl prentsiniðjunnar, og
þótti hinn stærri stfllinn góður og lítið brúk-
aður, en hinn smærri, er „Norðrj“ er prent-
aöur með, þótti líttbrúkandi, nema því að
eius, að tínt væri úr hið lakasta; mætti þá
nota hitt, sein cptir væri, og sem vcrða mundi