Norðri - 31.12.1861, Blaðsíða 6

142
rammleik, því varla erlfklegt, ab vinnnmönnum
væri gjört þaö «& skyldu aö eiga öll nauíisynleg
verktól til vegabóta, eins og þ<5 sjá er aí byrjun
greinaiinnar. þar sem síbar er ti! tekib, ab vinnu-
tíminn sktili vera frá dagmálum til náttmála, en
aptur í 2á. gr., ab enginn skuli hafa nema cins
dags verk, þá virbist þai> ennfremur óhugsandi,
ab verkskyldan skuli einnig liggja á vinnumönn-
um þegar þessar greinar eru bornar saman vib
18. gr., þar sem tiltekib er, ab hreppstjóri skuli
skipta nibur vinnunni eba gjaldi til aukavegabóta
á verkskylda menn eptir efnum og ástandi, því
auk þess sem lireppstjóri ætti næsta ör'ugt meb
ab gjöra þessa niburjöfnun á vinnumcnn eptir
nokkurri sanngirni, þar hann getur varla til neinn-
ar hlítar þekkt kringumstæbur þeirra, þá liggur
þab eins í augum uppi, ab þab væri svo fjærri allri
sanngirni, ef ab fátækur vinnumabur, nýorbinn
verkfær, skyldi leggja til jafnmikib vcrk og rík-
isbóndinn, sem vegirnir eru einkum fyrir gjörbir,
en þó yrbi þetta svo, effara ætti eptir 24. og 25.
prrinnm, þar sem ákvebib er, ab hver verkskyld-
ur mabur skuli vinna frá dagmálum til nátlmálai
en enginn þó meira en eitt dagsverk.
Ef vjer gætum ab alþingistfbindunum 1859,
sjáum vjer líka, ab liin tilsvarandi grein hjá
meiri hluta alþingisnefndarinnar er þannig orbub,
ab aubsjeb er, ab ekki var þar ætlazt til ab vinnu-
menn taki þátt í vegabótum.
jrab er enn eitt atribi f tilskipnn þessari,. er
vjer ab endingu viljum drepa á og vjer álftum
næsta óhentugt og geta valdib ósamlyndi og of-
miklu sjálfræbi hjá hreppstjórum, og þab er þab
sem 12. grein ákvebur, ab vilji einhver, sem
skylduverk á ab vinna greiba andvirbi verksins í
peningum, þá skuli hann ábur koma sjersam-
an ura þab vib hreppstjóra, og efab verk-
skyldur mabur bregzt undan vegabótavinnu án
löglegra forfalla, skuli hann auk ákvebinnar sektar
greiba slíka borgun, sem hlutabeigandi
hreppstjóri álítur nægja til ab leigja fyr-
ir annan verkamann. Oss finnst þab nú næsta
óheppilegt, ab þetta gjald til þess, ab hver ein-
stakur geti leyst sig undan vegabótaskyldunni,
skuli ekki vera fast ákvebib, heldttr einungis vera
komib undir áliti hreppstjóra, sem meb þessu lagi
gæti fengib margt tækifærib til ab gjöra þeim ó-
jeik, er honum væri mibur í þokka vib. Vjer
getum varla annab ætlab, eptii því hve mikib
verk cba verksverb er ab tiltölu ætlab til vcgabóta á
aukavegum f liverjum hrepp, en ab nóg heífit
verib, og þar ab auki rjetlast og óbrotnast ab
elnskorba gjaldib fyrir dagsverk til vepabóta vib
verblagsskrárverb hvers árs á daesverki, ogabsá
er undanbrigbist vegabótum, skvldi einnig gjalda
slíkt jafngildi dagsverksins auk hinnar lögbobnu
sektar. Vjer getum varla ætlab, ef ab gjaldþetta
stöbugt greiddist, en ab þab yrbi nægilsgt til vegu-
bóta innsveitis, og engin naubsyn ab feia verb-
leggingu vegabótaskyldu hvers eins undir sjálf-
dæmi hreppstjóranna. En sjálfsagt þyrftl hrepp-
stjóri ab fá ab vita á hreppski'um, iiverjir ætl-
ubu ab leysa vegabótaverkib af hcndi ogjjjhverjir
greiba borgun fyrir þab eptir verbiagsskrá.
þó ab margt fleira mætti til tína um þessa
tilskipun, er sýnir ab bún er næsta óhafandi í
mörgum greinum, verbum vjer ab nema stabar
hjer vib, en vonum ab ytirvöld og blöö vor skýri
þetta mikilsáríbandi lagabob svo fyrirjalþýbu, ab
ávextir þess verbi betri í verkinu. en löggjöfin sjálf
virbist eptir framantöldu leiba til.
4«^» Hjer meb bib jeg alla þá, sem jeg á hjáfyrir
Norbra eba bækur, bæbi frá árinu 1861oghinum
fyrri áruin, ab greiba mjer þab sem eptir stendur
tiib allra fyrsta. Jeg býst vib ab hætta hjer viö
prentsmibjuna frá næstu KrossmesfU, og er mjer
þá árfbandi ab hafa fengib allt sem jeg á úti-
standandi svo jeg geti losab mig vib sknldir sem
á mjer hvíla.
Akoreyrl 20. Jtniíar IS62.
S. Skúlason.
lívcdja til kaupenda Hurðra.
Um leib og jeg lýk vib þetta ár Norbra, hib
6. og síbasta frá minni hendi, gríp jeg tækifærif)
til ab votta innilegustu þakkir mínar öllum kaup-
endum þess, og sjer f lagi hinurn virbulegu út-
sölumönnum, er meb miklum umsvifum og fyrir-
höfn og stundum sjcr í skaba, hafa styrkt blabib
allt til þessa dags. þá ab þessi ritstjórnarár
mín hafi ekki aubgab mig ab peningura, hafaþau
kennt mjer ab þekkja brjeflega og munnlega svo
marga drenglynda Islendinga, er mjer varla liefbi
öbruvfsi gefizt kostur á, ab jeg tel mjer þab stór-
an ávinning; og hafi jeg einhverstabar af góbum
vilja reynt til ab hrinda þjóbmálefnnm vorum á
rjetta leib, þá tel jeg ekki þessum árum mínum
til ónýtis eytt.
Sveinn Skúlason.
Eigandi og ábyrgðaruiaður Sveian Skúlason.
Prentabur í prentsoiibjunni á Akureyri bJáJ. Bvcinssyui.