Ingólfur - 28.10.1853, Blaðsíða 2
66
urgjaldi a5 lúka innan 8 vik»a frá dóms
|>essa löglegri birtíngu, og honurn aö ööru
leyti að fullnægja undir aðför að lögum.
Jessurn dómi hefur Suðurarntið skotið til
Ilæstaréttar.
'Jrað getur verið, að herra lögfræðíngur
Jón Guðmundsson Iiafi rétt fyrir sér í því, að
það hafi verið ofmikið litilæti af mér að svara
hréfi því i jajóðólfi, sem liann hefur eignað
einhverjum Vestfyrðingi; eg mundi lieldur
ekki hafa haftfyrir því, hefði brjefið eingöngu
snert sjálfan mig; en af því það einnig rjeð-
ist á þá menntunarstiptun, sem eg er settur
yfir, og eg veit, að það er hægt að biekkja
marga, sem ekki þekkja til, með stóryrðum,
séu þau fram sett með nægum hroka, þá á-
leit eg mér skylt að brjóta odd af oílæti inínu,
og svara þvi; og þó herra Jóni Guðmundssyni
þvki það hafa tekist ófimlega, þá vona eg
þó, að það hafi tekist svo, að þeir sem lesið
hafa hréfið í jjjóðólfi og svar mitt, hafi séð,
hver okkar hafði satt að mæla, og það er rnér
nóg. jaetta hefur og herra Jón Guðmunds-
son sjálfur fundið, og því hefur hann í sein-
asta blaði jjjóðólfs bls. 141—42 farið að tappa
uppá brjefið að vestan, og til þess ekki skuli
bera á ósigri hans, slær bann nú íit.í allt aðra
sálma, og snýr því öllu við og berámótiþví,
sem hann hafði áður sagt í brjefinu, allt til
þess að villa sjónir fyrir lesendum sínum.
Jað getur verið, að þess háttar aðferð sé góð
við fáfróða lesendur, en valla mun hún blekkja
neinn af enum byggnari og skynsamari rnönn-
um. Sem sýnishorn uppá þetta skal eg ein-
ungis til greina, að þó hann í brjefinu að vest-
an bafi sagt „að prestaskólakandidatar eigi
að standa jafnt að til brauða við háskólakandi-
data, þá segir hann nú í seinni greininni, að
sig varði ekki um, hvernig þetta eigi að vera
eptir lagabókstafnum, sem hann þó einmitt í
fyrri greininni byggði á kröfur sínar til presta-
skólans. væri hægðar leikur að sleppa
frá öllum ósannindum, ef ekki þyrfti annað
til þess en segja, að meiín varðaði ekkert um,
hvað þeir hefðu áður sagt. Nú hleypur herra
Jón Guðmundsson útí brauðaveitingarnar, og
keniur með eitt dærni uppá aö prestaskóla-
kandídat hafi verið tekinn fram yfir háskóla-
kandídat; en hvað sarrnar það? Getur presta-
skólinn haft ábyrgð á því, hvernig stiptsyfir-
völdin veita brauðin? getur hann haft. tillit til
annars en þess konúnglega úrskurðar, senr
gefinn er um brauðaveitingar? Eða eru ekki
lika dæmi uppá það, að rnenn, sem ekki hafa
notið nema skólameritunar hjer á landi, hafa
verið teknir fram yfir háskólakandidata t. d.
presttirnir á Grenjaðarstað og Breiðabólstað í
Fljótshlíð? íþar að atiki hefi jeg liej'rt, að stipts-
yfirvöldin liafi verið búin að mæla fram með
herra Jónasi Guðmundssyni, til að verða skóla-
kennari, þegar Kálfatjörn var veitt, ogað það
liafi verið því til fyrirstöðu, að hann féngi
þetta brauð, eri ekki hitt, að hann varháskóla-
kandidat Svona líta menn skakkt á málin,
þegar þeir annaðhvort ekki þekkja kríngurn-
stæðurnar, eða láta illgirni stjórna orðunr sín-
um. Hvað veitíngu Mælifells snertir, þá þarf
talsverða frekjti til að fara þar unr þeim orð-
um, sem herra Jón Guðinundsson lrefur farið,
og jeg sje ekki hvernig hann gelur staðið við
þau; en það mál kemur stiptiou við, en ekki
mjer. Sleggjudómur sá, sein herra J. Guð-
mundsson leggur á prestaskólaiin, kann að
vera vel lagaður til þess að láta þá, senr ekki
þekkja til, lralda að ekki sé nrikið í hanri var-
ið; en hinir, senr til þekkja, rnunu kunna að
nreta dónr hans rjettilega, og til allrar lukku
eru nú svo margir orðnir prestar, senr útskrif-
aðir eru frá prestaskólanum, að almenningur
getur sjálfur nokkurn veginn dænrt um þetta
inál. Jró herra Jóni Guðinundssyni sje margt
vel gefið, og þó hann kunni að vera vel að
sjer í mörgum greinum, þá gjöri eg mjög lítið
úr dómi hans unr guðfræðiskennslu, og ekk-
ert sýnir betur, hvað dómur lrans í því efni
er óáreiðanlegur, en dæini það, sem hann hef-
ur tilgreint unr 2 menn, er hafi útskrifast úr
prestaskólanunr, og' sem honuin þykja lítt hæfir
til }irestsskapar, því bæði er það aðgætandi,
að báðir þessir menn sluppu að eins með lök-
ustu einkunn frá prestaskólanunr, og var þó
annar þeirra annar eða priðji að ofan, þegar
hann útskrifaðist úr Bessastaðaskóla, og hefði
þá strax getað orðið prestur, og eins hitt, að
prestaskólinn getur ekki hruiidið neinum, sem
hefur bærilega þekkingu, þó hann kurini aö
vera fáráðlingur i veraldlegunr efnunr. En þai
er eptir annari velvild herra Jóns Guðmunds-