Ingólfur - 26.06.1854, Blaðsíða 4

124
börnum að stafa, hann getur ekki búið þeim
í höndurnar Stafrofskver, jafnvel f)ó hann geti
sagt hörnunum svo fj-rir: þú átt ekki að nefna
a eins og á, ekki gleypa stafi eða orð, og
ekki tafsa. 5að er líka eins og höfundar
þessa hins nýja Stafrofskvers hafi sjálfir fund-
ið ófullkomlegleika sinn í þessu; raunar er
það fyrst á þeim að skilja í formálanum, að
þeir fyrir hina föstu áskorun hafi fundið sjer
skylt, að greiða götu fyrir almenningi í tilsögn
barna, með því að fá honum í höndur þetta
Stafrofskver, sem menntunargrundvöll þeirra,
en seinast í formálanum segjast þeir ánægðir,
ef þeir með kverinu hafi greitt götu fyrir öðr-
um, er búa vildu til Stafrofskver. Og það er
gleðilegt, liversu hinir góðu höfundar hafa
sjálfkrafa komizt til sannleiksins viðurkenn-
ingar í þessu efni. jþví það er álit vort, að
sjálfir hafi þeir í tifliti til stöfunarkennslu
alls engan grundvöll reist, en borið að efni
fyrir byggingarsmiði; og eiga þeir „að visu í
sannleika“, miklar þakkir skilið fyrir það.
En vjer skulum nú virða nokkuð fyrir oss
kverið sjálft sem Stafrofskver. ^að byrjar þá
á hljóðstöfunum, og sýnir þá tvisvarsinnum
með alls engri leturbreytingu, heldur með sama
letri, og því mjög stnáu. Já hefði verið miklu
betra að hafa þá ekki nema einu sinni, og að
þeir hefðu verið settir með stærra og skýrara
letri; því betur sem myndin gengur í augu
barnsins, þess betiy og fljótar festist hún í
sálu þess. A eptir þessurn tvísettu hljóðstöf-
um koma Samhljóðendurnir allt að einu tví-
settir, en með engri leturbreytingu og ofsmáu
letri líka. jietta er nú á fyrstu blaðsíðunni,
og er það aðgætandi bæbi við hljóðstafina og
samhljóðendurna, að þeir oru hjer eigi látnir
koma fram í þeirri röð, sem þeir vanalega
hafa í stafrofsröðinni, lieldur hafa höfundarnir
flokkað þá eptir liljóði og talfæri, sem þeir
svo kalla. Á annari blaðsíðunni eru bæði hljóð-
stafir og samhljóðendur sýndir með upphafs-
stöfum tvisvarsinnum, en með alls engri let-
urbreytingu, og eins í ruglingi og áður. Loks-
ins kemur stafrofið í venjulegri röð neðst á
þessari blaðsiðu. Bágt er aðsegja, hvað vak-
að hefur fyrir höfundunum, er þeir völdu þessa
niðurröðun; en svo lítur út sem þeirhafi hugs-
að sjer, að gjöra barnungann að einhvers konar
staffræðingi.meðan hann væri að læra að þekkja
stafina. jþað er þá eins og vjer færum að kenna
börnum vorum faðirvor, en flokkuðum bæn-
irnar allt öðruvísi, enn þær eru þar, og þá ept-
ir því, sem oss þækti bezt við eiga eptir efni
og anda; síðan færum að kenna því bænirnar
í venjulegri röð. Mundi slík aðferð trautt flýta
kennslunni, og ekki gjöra annað en villa barnið.
(Framhaldið síðar).
Auglýsíng.
Innanríkisráðgjafinn hefir nieð bréfi til stiptaint-
mannsins yfir íslandi, dagsettu 12. apr. [>. á., sett yerð-
lag það, sem hér segir, á ýmsa utanríkispenínga, Jregar
þeir eru greiddir til jarðabókarsjóðsins:
Enskpr Souvereign (1 pund Sterlíngs í gulli) á 8 40
20 fránka-gullpeníngur..................... . 6 64
Spánskur pjastur (stólpadalur)..............1 84
Ensk lu óna (heill krossdalur)..............2 4
5 fránka-peníngur . . >...................1 71
Svensk spesía................................ .1 94
Franskir laufdalir (6 „livres“, liljudalir), niður-
lenzkir 3 gyllinapeníngar (einfætlingar), ham-
borgar | peníngar og hollenzkir Albertus-
dalir, eptir vigt, lóðið á...............1 „
Mecklenborgar, liineborgar og saxneskir fpen-
íngar („Zweidrittler"), lóðið á..........„ 80
Til þess að prófa þessar peníngateguadir, er til
landfógetaskrifstofnnnar send peníngavog; er stærsta
vi-gt hennar 1 (köllner) mörk=~16 lóð, en 1 lóð er =
4096 „Richtpfenningstheile". þegar frainannefndir pen-
ingar eru fullgildir, eptir verðlagi því, sem á þá er sett
af inanrtkisráðgjafanum, eiga þeir að vega:
Enskur Souvereign...................„ lóð 2239 Richtpf.
20 fránka gullpeníngur . „ — 1805 —
Spánskur jijastur.................. 1 — 3469 —
Ensk króna......................... 1 — 4068 —
5 fránka peníngur ..................1 — 2911 —
Svensk spesía...................... 2 — 1349 —
Jafnframt því að auglýsa þetta, get eg þess, að
stiptamtmaðurinn yfir íslandi befir í bréfi dagsettu 15.
þ. m. skipað mér, að taka því að eins enn þá móti
ofangreindum utanríkispeníngum með verði því, sem
híngað til hefir á þeim verið, og sem er hærra, en það
sem nú er ákveðið, að hlutaðeigandi embættismenn eða
umboðsmenn, sem kunna að liafa veitt móttöku slíkuni
peningum, áður en þeim er kunnngt orðið um ofan-
greínda breytíngu á verðlagi þeirra, skýri mér, jafn-
skjótt og þeira verður kunnngt þar um, bréflega frá
upphæð þeirra utanríkispenínga, sem þeir þá eru búnii
að taka á móti við hinu eldra verði, og sendi síðan
upphæð þessa, upp í opinber gjöld eða aðrar skyldu-
greiðslur, til jarðabókarsjóðsins, í síðasta lagi með póst-
ferðum í október og nóvember mán. næstkomandi.
Skrifstofu landfógeta á íslandi, 17. júní 1854.
V. Finsen.
Prentaður í prentsmiðju íslands, hjá E. þórðarsyni.