Íslendingur - 05.09.1860, Síða 7
87
ber að greiða innan 8 vikna frá dóms þessa löglegri
birtingu, og dóminum að öðru leyti að fullnœgja undir
aðför að lögum.
„þarebjeg var einn af þeim, er suímramtsins húss- og
bústjórnarfjelag kaus til ab dœma um ritgjörbir þær, cr því
bárust upp á verblaunaspurningu þess þá, er meint er til
í „Þjóbólfi" 12. ári, nr. 17, og meb því þar er sagt, ab einn
skólakennaranna hafi fengib fyrir „svar" sitt upp á þessa
spurningu fjeligsins hjá oss hjer um bil „laklega", þar eb
vjer hefbuin sett ritgjörb hans hina 5. ebur 6. í röbinni af
7., þá finn jeg mjer skylt ab geta þess, abjeg ekki gaf neina
einkunn fyrir nokkra ritgjörbina. Eptir því sem mig niinnir
til, töldum vjer fyrst þá ritgjörbina, er oss þá fannst ab
helzt æt,ti ab fá launin, en síban hinar ritgjörbirnar í fleng,
og drápum á, hvab oss þótti helzt ab hverri þeirra. Sízt
vil jeg vera þekktur ab því, ab jeg hafi álitib þá ritgjörb
skólakennara Halldórs Fribrikssonar upp á spurningu þessa,
sem hann nú hefur látib prenta, illa samda, því mjer þykir
hún prýbisvel samin, bæbi ab efni, niburskipun og máli.
í>etta bibjeg hinn heibraba ritstjóra „Þjóbólfs" ab taka
sem fyrst upp í blab sitt.
Reykjnvík 7. aprílin. 1860.
Jón Pjetursson.
Til
herra inálaflutningsmanns Jóns Gubmundssonar".
Meb því nú ritatjóri Þjóbólfs ckki vildi taka brjef þetta
í blab sitt, höfuin vjer veitt því móttöku í „íslending".
Innlendar frjettir. Síban biab vort kom
seinast út lijer a undan, befur tíbarfar verib hib œskileg-
asta hjer á Suburlandi. Menn Iiafa hirt heyib eptir hend-
inni, og þó grasvöxtur sje sumstabar í rýrara lagi, þá er
aptur á öbrum stöbum allvel sprottin jörb, en nýting hlýt-
ur ab vera afbragbsgób, og er þab jafnan fyrir mestu. Vjer
þykjumst mega fullyrba, ab allt hib sama gildi um allan
Vestfirbingafjórbung, nema ef vera skyldi á Ströndum, en
þaban höíum vjer enga fregn. En ab norban og austan
úr Múlasýslum er illasagt af óþurrkum, og eru þab hörmu-
leg tíbindi ofan á mjög hart vor. Sjávarafli hefur mátt
heita góbur hjer í Faxaflóa, hvenær sem menn hafa getab
Stundab sjóinn, en þab vill nú opt ganga skrykkjótt um
sláttinn. lláfur fjekkst ílnikill hjer alstabar sybra um tfma,
og fyrir fáum dögum, ábur en norbanvebur þab gekk
upp, er nú stendur yfir í gær og í dag (30. ág.), var bezti
173
Lyfjakúlur Methúsalems.
Eptir Ch. Dicliens.
Snúib úr ensku.
Mabur er nefndur Prattles; hann var niabur fátœkur;
hann var kvæntur mabur og átti fjölda barna. Hann var
prentari, en hafbi litla atvinnu. Nágranna hans furbabi
opt á því, hvernig hann gæti haft ofan af fyrir sjer og
fjolskyldu sinni. þeim var ókunnugt uin keppni þá, er
átti sjer stab í prentsmibju hans. Kaupinenn þeir, er bjuggu
í grennd vib hann, voru skiptavinir hans, og sjálfur var hann
mabur sjebur í verkum. Þegar sœtindasalinn hinu megin
vib strætib beiddi hann ab prenta fyrir sig 50 smáblöb
meb þeirri áskril't: „Gott Cong'otegras fyrir 3 shillings og
5 pencel“, þá átti hann þab víst, ab sœtindasalinn, sem
hjó nebar vib strætib, mundi brábum bibja sig, ab prenta
önnur smáblöb, meb þeirri áskript, ab liann hefbi til sölu „Gott
Congro-tegras fyrir 3 shillings, 4 pence og 3 farthings2“,
1) 1 shilling enskur er hjer um bil 42 skildiugar danskir, en
penny er 3'/t skildingur.
2) 1 farthing er fjórbungur úr penny.
fiskiafli hjer á Inn-nesjtim af ísu og stútungi (stuttungs-
þorski). Laxveibi mun hafa verib heldur rýr í ár, þó segir
sagan, ab hinir ensku menn, er hafa laxveibina hjer í
Elliba-ánum, Iiafi veitt betur en f fyrra-sunrar. Lax er
hjer seldur hvert pund á 10—12 sk., eins og hann kemur
upp úr ánum; fyrir nokkrum árum kostabi fjórbung-
ur af laxi austur í Arnessýslu ekki nema 2 mörk, þá var
pundib selt hjer í Reykjavík 6—8 sk., en á Akureyri nyrbra
fyrir 6 sk. Svona hefur þessi eina vörutegund, eins og
abrar fleiri, stigib í verbi liin síbustu árin. Hrossakaup-
mabur einn frá Skotlandi hefur komib hingab fyrir skemmstu,
og er mælt liann ætli ab kaupa um 100 hesta. Eru þab
ekki litlir peningar, sem slíkir menn flytja hingab til lands
á ári hverju. Enda verbur ekki annab sagt, en ab út-
lendingar fœri nú margt fiskvirbib til íslands síban losna
fór um verzlunina; hrossakaupmenn þessir, brennisteins-
kaupendurnir í fyrra og hitt eb fyrra, allur sá skari ferba-
manna, sem í suinar hefur komib, sumir meb póstskipinu
Arcturusi, og sem ábur er getib í blabi þessu, og sumir
á enskum eba írskum Ijettisnekkjum, eiris og „Markvis“
Drogheda og Bulwer lijer á dögunum, og nú síban þ. 15.
f. m. þeir „Viscount“ Milton og hans fjelagar, sem
ferbubust austur ab Ileklu og Geysi. Hinn 26. dag f.
m. kom þrímastrab skip af liafi og lagbi fyrir Garbskaga
inn á Faxaílóa í stinnum landsynningi, og beitti bæbi segl-
um og gufuafli, og kastabi akkerum á Reykjavíkurhöfn um
kveldib. Þab var Fox, eitt hib frægasta skip á norbur-
löndum, og, ef til vill, hib ranunbyggbasta og traustasta, sem
á sjó flýtur. Fox er smíbabur subur á Skotlandi, og ljet
Aberdeen lávarbur gjöra hann handa sjer fyrir nokkrum
árum, og fór skemmtiferb á tii Noregs. Síban seldi hann
skipib ekkju Franhlms, þess er í ísuin týndist fyrir norb-
an lönd öil, og frægur er orbinn af dauba sínum. Frú
Franklín sendi Fox í norburlcit eptir manni sínum, og þá
hafbi sir M’ Clintoclc, sá er hingab kom í sumar og nú
stýrir herskipinu Bulldog, yfirstjórn í þeirri för; komust
þeir Clintock í ógurlegan ís og hina mestu mannraun, en
hvorugt bilabi, hvorki hugur skipverja, nje súbin á Fox.
Eptir ab Fox kom aptur úr þeirri för, var hann seldur
mönnum í Kaupniannahöfn, og Iijeldu þeir honum til sel-
ferba norbur undir Spitsbergen, og þar var hann í vor
sem leib. þá komst liann aptur í eign enskra manna, og
er hann nú gjörbur út af Norður-Atlandshafs segulpráðs-
fjelaginu, til þess ab kanna sjóinn vib strendur allar, þar
sem þrábinn skal leggja á land eba af landi; en Bulldog,
174
og vib þetta var þá bœtt þeirri athugagrein, ab „þetta verb
væri ab eins þá í svipinn". því meiri sem verzlunarkeppn-
in var í nágrenninu, því meira hafbi Prattles upp úr því.
Einhvern dag var hann bebinn ab prenta þúsund sebla ut-
an um „lyfjakúlur herra Smiths, er grœddu öll niein".
Obar en hann hafÖi afhent þetta þúsund, var hann bebinn
um fimm þúsundir í vibbót, og aÖ því búnu fjekk liann
bob um rneira, og svona gekk koll af kolli.
Prattles furbabi sig næsta mjög á því, hve mikiö nú
barst ab honum til prentunar, og hann tók ab öfundast yfir
því, hversu vel Smith þessum gengi. Honum datt þegar
í hug, ab þab gætu engir örbugleikar á því veriö, ab búa
til einhverjar lyfjakúlur. En hvernig gat hann búizt vib,
ab geta smíöaö eins áheyrilega sögu, og þá, sem vafiö var
utan um öskjurnar meb lyfjakúlunum lians Smiths. Þab
var þab, sem honum veitti örbugt. Herra Smith hafbi bú-
ib svo vel um alla hnútana. Hann hafbi valib úr þau
þorp landsins, sem almenningi voru ókunnugust, og hafbi
sett saman mjög einkennilega vitnisburbi, sem enginn fótur
var fyrir, frá ymsuni sjúklingum, er áttu ab eiga heima í