Norðanfari - 01.02.1862, Side 6

14
físldskipi nokkru, sem árleja gen-ji til fi kivei'a um Nor?>-
ursjóinn segir liinn gamH marhnútur, pokurinn eigi Norír
ursjóinn. f>ú veizt þá ckki sjálfur fiskima?urinn, hvar
þú átt ab leita fiskjar; farhi til „Hockalí kuuningi! þar
er grunn mikib, sem er 80 enskar mílur á lengd oa: aKl mor-
ar af fiski. Jeg liefi leeib þar í logni tvisvar eba þris-
var sinnnm, og jeg dróg þar regin jþorska, sem voru
stærri eun asnar og svo margir sem uiC't ber í berjamó.
Skipari „Rhodes“ ljet sjer nú þetta ab kenningu verba auk
þcss sem hann opt síban haffi hugsab um ab reyna fyri
íisk á þessu grunni, en af því lionum þótti þetta langt
undan landi og einmanalegt fyrir cinn ab fara þangab,
hafti aldrei orbib af því. Frá Rockall og til 8t. Iíiídi,
sem liggur vestust Subureyja fyrir vestan Skotland væri
skemmst til lands, og þó 130 mílur e< skar. Hann mælt-
ist því, til ab skipari Gardener viidi nú fara ineb sjer.
jvessi 2 skip lögbu því af stab 2. dag júiímánabar og til
allra fur&u komu aptnr til „North Isles“ hinn 13. s. m.
annab meb nær því 15, en hitt ineb 12 Toris (liveit Ton
er 2,230 pd.) af hinum stærsta regin þorski sem líokk-
urntíma hcfir sjezt, því margir vógu upp úr sjónum 100
pd., og höfíu þannig á 5 dögum allab nieir enn 900 rd.
virbi hver um sig. Skipari Rhodcs segir frá, ab fiskur-
inn hefbi verib svo tíbur, ab ekki þurfii annab en beita,
rcnna og drapa. Fiska þá seni misstust af önglutium,
svelgdu háfarnir óbara í sig, er þar \oru feikna stórir
og dökkbláir ab lit. Fuglarnir voru svo gæfir, ab aub-
sjeb var, ab ekki hefbuá'ur mætt þar stygib af mnnnuni,
þrí sumir fuglarnir settust áskipin og voru þar ab máltfb sinni,
ilógi og lifur. „Rhodes“ segir ab lifrin í þorski þessum sje feit
Ug lýsismikil. „RockaII“ sem ábur er nefndt, er klettur riokk-
ur á grunni þessu, en er þó ekki hæiri en svo, ab þá
nokkurt Bjórót er, gengur yfir hann. E gi ab Sfbur verb-
ur hann fiskimönnum þeim sem leita afla síns á þessu
grnnni einskonar hæli eba verstaba. þá nefnd skip höfbu
affermt, lögbu þau af stab aptur. Herra „Ðawson*1 bætir
því vib fiskisögu þessa, ab hann heldur þab mundi svara
kostnabi, ab senda skip ásamt fiskiskipunum til ab taka
höfub og slóg, sem væru margar þúsundir pilnda og hib
bezta áburbarefiii og jafnvel betra cnn fueladrit. þab
ræíur ab líkinduni, ab þjóbir þær sem verib hal'a ab fiski-
'veibum sfnnm hjer undir landi, og þab til óba’taniegs
skaba fyrii okkur Islendinga, sæki nii fiskiafla sinn á
ncfnt grunn, sern lfka óskandi væri, og vjer þá jafnframt
hefbum mannskajv og áhöld til ab færa oss þorskaílam í
27
fíl þess, en aufmanninn R.. sem líka væri húinri ab vera
vimir hans í meir en 20 ár, og þeir skiptst inikib vib og
m verib hinn varidabasti og einstaklega áreibanlegur í öll-
tim viífkiptuni. Trúbu injer til heillin mfn, þeiia ráb er
nú liíb óyggjanlegasta, sem okkur í þessum kringumstæí-
utn getnr hugsast, og engu aubveldara eu þessu ab fá
framgengt. þab mundi og afla R... liinnar mestu ánægju
ab geta verib okkur til þjenustu í þissu tilliti, og því
heidur sem meira vib lægi. j’au gætu heldur ekki los-
ast vib þessa særandi áliyggju meb Öbru móti, jafnramt
þtf seni þau tryggbn velfarnan sína hina ókomnu daga og
einkum og lielzt dóttur þeirra, sein allt gott ætti ab þcitn
skilib, og væ.ri þeiut hverjum degi hugþekkari, gáfub og
Ulíbtynd og hin efnilegasta Hinn gandi kaupmabur unni
of mjög húsfrcyju sinni til þess, ab haiin vildi nú framar
•n endrarnær ónýta ráb lienuar e?a breyta gagnstadt þeiin,
auk þess sem hann ekki gat rekib sig sjálfaii úr viini um,
ab ráb þctta var bæbi liyggiirgt og forsjált. I stórri horg,
sem Rryssel, væri engin líkindi til, ab fjársjóbur sinn
inuridi f nokkurri hættu, þar sern væii iiógar varnir til
nyt sem abrar þjóbir, t>g því fieldtir sétn fiskuiiufl Sjaid-
an bregbst hjer einhversstabar kringum Iandib.
Gufuvjelar til skiiiasmíðis,
Nathan nokkur Tiio npson frá Nýjn - Jórvík í'Vc«tuf-
heimi, ev sá fyrsti se.n fundib hefir upp á ab iiyggja sfcip
meb gnfuafli og smíbvjeium. En af þvf uppiröirun þessi
er nú orbin alkunnug, furba sig aliir á ab pngum ffkuti'hafa
hugsast þetta fyr. Menn vita þab, ab hver einstakur bát-
ur cba skip, er sert saman af mörgum vibum, er alla verb-
ur ab höggva, saga og hefla og svo framv. og ab lykt-
uin gjöra ab einni heild. Hib óskiljaniega í uppgötvun
skipasmíbisins, er nú innifalib í því, ab hann heíir búib til svo
margar ólíkar sniíbavjelar, sem þurfa til þess meb gufu-
afli^ab sniíba alla þá einstöku parta, sem síban eru skrúf-
abir, slegnir og negldir saman til ab fullgjöra bát eba
skip. Allar þessar smíbvjelar virina, í senn og eins og
hver keppist vib abra, og þess vegna fleygir skipasmíbi
þessu áiratn meb dæmalausum flýtir. Skipasmii'ja þessi
stendur í Lundúnaborg í götu tinni, sem nefnist „Bowu
og kallast „Victoriustofnunin“. Thompson hefir nú þegar
í 19 ár unnib ab framfömm og fullkomntin þessárar sinn-
ar miklu uppgölvunar. Hann er sagbur menntabnr og
nijög kurteis mabur, og enn þó gengur liann á hóhn vii
sjerhverja nýja baráttu, er meira og minna fyluir sjer-
iiverju nýju fyrirtæki, og sein sjer í iagi liinar tuestu
skipasmítir á Englandi liafa reist gegn lionurn. Uppsötvuw
þessi er nú fólgin einurigis í 13 sniib'-jelum, sem þeg-
ar þær vinna allar f einu geta á fáum klukku.stiindurn
I smíbab Jagt eins og þær sem stærstar gjörast. jvab er
og líka f augum uppi, ab þessari smíbaíþrótt má eins komn
vib í byggingti hinna stærstu skipa, þó ab srefbavjelarnar sein
brúkabar hafa verib, einungis sjeu til ab smíba minni skip;
þcgar 12 af siníbavjeiunum hafa hver uin sig lokib sín-
um starfa, eru aliir partarnír settir saman og er þá sem
skipskrokkur á hvolfi. Sjerhver partur hefir sína sjer-'
stöku lögun og vissann stab , og svo er mikil nákvæmni
þessa smíbis, ab þá allt er sett saman, límfalla allar fcllingar.
þab er ólitib abkvæbaveik af einum manr.i, ab haiui
! hefli og búi ttndir ab öliu ‘20 plánka á dæg, og þab því
ab eins, ab liann vinni af mesta kappi, en meb þessuin
smíbavjehim getnr sami mabur unnib ab fullu og öllu á
j 6 klukkustundum ab 500 plönkum. Sú “iníSavjelin, sein
| lagar og gljáir piánkana, og ab hverþeirra er kúpuvaxin
j
. 28
ab friba nm rjett og eignir manna, þvert á inóti þvf ti! sveita,
í hverjutn fámennum og verjulausum bæ, mætti búast vib
alls konar ofbeldi, rannsókiium og misþirmingum afþess-
um hermanna flokkum. Ab vörmu sporí lætur því Rern-
arb taka vagn sinn og spenna hestana aktíinu, sækir síb-
an skrfnib og lætur þab upp á vagninn, eun í sama bili
hann ætlar af stab, kcmur einn nágranna hanv os segir
horuim frá, ab herinn sje nú komin inn yíir landamærin,
og ab liann hvervutna æbi yflr landib meb ránuin og grip-
deildum, og þab geti ekki libib 4 löngu ábur þeir verbi koiim-
j ir hingab tii bæjarins, cf þeir haldi þeiiri stefnu ferbar-
j innar, er hann hafi seinast spurt af þeim. Frjett þessi'
gjörir Katrínu og niatin hcnnar nær þvt frá víta. Eigun*
vib segir hann, ab halda ferbinni áfram, eba hætta vib
svobúií; þegar þau ml liöfbu dálitla stimd liugsab sig uin,
vjebu þau þab btebi af ab iiaída áfrani feibinni og flytja
skrínib til Rryssel. þ>ví verbnr ekki neitab segir Katrín,
ab betra er þó ab stofna sjer í hættn eina klukkustnnd
— þvf iengri tíma þnrfti ekki til ab geta komist til liiif-
! ubborgarinnar —, heldur en mámibum saman ab lifa {