Norðanfari - 01.04.1862, Blaðsíða 8

32
le?, en hinntn þdít mtfe því hallalb þj(5íirjettii sínum. því
veríor ekki neitah, a & blö& Englendinga og enda
Palmerston lávarbur, lijeldu framan af taum Sufcurfylkjanna,
vegna viíarullarinnar, af þv( atvinna margra á Englandi
cr undir henni komin. En þá tóka önnur bli'b og abrir
inenn í hinn taun.inn, og sýnöu ofan á, hvc mikil van-
virta þah væri fyiir Breta, aíi I,íta hagsmuui manna—vífar
mætti fá ull en í Suiurfylkjunum —, standa í vegi fyrir því ab
litmenn sje leystir tir ánaub sinnt, og því hcUlur sem Bretar
hefbi um Iangan aldur veril aí; vinna aíi frelsl þeirra. Englend-
ingar rjebu því af, ah láta strífií) afskiptalaust fyrst fram cpt-
vorinu, og bönnubu alla flutninga, til Vesturh, en hvaí) um gildir
þeir færa Suhurfylkjunum samt herbúnab og aírar nauíisynjar-
Englendingar hafa or&ib í vetur, a& sjá á bak merk-
um og góium manni, þar sem prinz Albert maíur Vic-
toriu drottningar dó 14 des.f. á. Einnig er dáinn konungur-
inn í Portdgal og tvelr bræf'ur hans, en sá fjórti lifir og
er kominn til ríkis. Sótt gekk þar ílandi íraman af vetri.
I Hartley kolanámu á Englandi, fórust f vetur 219.
rnanns, Scm voru þar ab vinnu Binni, þannig aí) hrunib
haíbi fyrir uppgöngu námunnar, og heyrfcist ab liflu þar
5 dægur, en varB ekki koinist ati þeim fyr enn allir voru
dautir. 103 konur rnisstu þar menn sína, 247 börti urtu
föturlaus, og 47 tökuómagar munatarlausir. I annari kola-
námu, sem er f Wales, höftu 50 mauns týnt líti, og hafti
eldkvcikja banat þeim.
Eldfjalfit Vesuv á Iialfu hefir gosit f vetur og byrj-
ati þab 8. deicmber f. á. og hjelzt til hins 12. s. ni., en
tók sig upp aptur þann 17. og hjelzt enn vit> til hins 22.
s. m. Gosil) byrjati met jartskjálftum. Grjótkastiti og
liraunletjanhafti nát 700 álnir í lopt upp. Ösku - og sand-
fallii vurt mikit, t. a. m. um gölurnar f Neapelaborg, sem
liggur 8karamt nortan fjallí?. Ein borg scin bjuggu í 22
þúsundir manna lagtist f autn. 15 þúsundir urtu fjé-
lausar og fóru á vergang. 26. áesember urtu ógurlegir
jartekjálftar á Grikklandi kringum fióan Lepuntó, svo marg-
ar borgir og bæjir fjellu í grunn nitur, og rnargar þns-
undir manna misstu þar eignir eg húsakynni og fóru á
vonarvöl. 1794 hafti jartekjálfti í þessum aama stat eyti-
lagt þar borg, hver at mestu hafti sokkit f jört nit-
ur og lukst yfir, en nú sáust húsakynnijþessi heil eta hálf
eta f minni pörtum gegnumsprunguroggjár er komu í jörí ina.
Öndvertlega í febrúarm. urtu f vi tur víta um {>ýzka-
land hinir mestu vatnavextir, svo þvílíkir hafa ekki kom-
it sítau 1845 og 1S30. Vatnit óx sumstatar aft vaift
63
Hvat segit þjer herra minn, mælti Katrín eins og
bún risd ekki hvatan á sig siót vetrit.
Sannleikan, ekkert annat en sannleikann.
Verit þjer nú ekki iengur at þessu herra Jeróme,
segir Katr'n, töium sannleikann. ílvab á ailt þetta spaug
ft þýta, vitranir, fyriróranfr og jeg veit ekki at telja þat
allt upp, sem þit fetgar hatit haft á spötunum.
tírlausnin, segir Jeróme er, at húsit er ybar eign,
at skrínit ytar er komit til »kila, og cr eins á sig kom-
ift oe þá þat var borit út úr þessu húsi, því þat vant-
ar ekki einn hvíting.
Mikli Gut! hiópar Katrín upp hástöfum, og fjell f
ómeginn.
Sjáit nú til, hvat sagti jeg Pjcrre, nií sker Jietta
þrátt fyiir alla mína vurkárrii.
Allir þirptust utan um Katiínu til þess atlífgahana
vit aptur, sem tókft epiir ymsar tilreUnir, en heil klukku-
stund leit þó þar til hún sýndist jafi gót eptir aungvjtit,
og sannfæiftist um at húsit væii oríit aptur eign sín og
skrínit Ki mit tll skila, sem Jtrón.e kom mi met og af-
hennti henni nm leit og hún kamatift vit, at þat vari
cins tim búit eg þá matur sinn sadl hcf i farit met þ*t
út úr htisinu. Katiín og dóttir hennar sögtust aldrci fá
fuliþakkat Jcrón e og syni lians veplyndi þat og veleji'rt-
ir, er þtir helíi látit þeim í Ije, ui síiur i.mbiii at
8 — 9 áln. dýpra en venjulegast; hús'n sem sfótu á lág-
lendi fóru minna og mcira í kaf, Fólkit sem ekki fjekk
bjargat sjer á aurian hátt, fór upp á efsiu lopiin et-
ma nirana. Flest þat sein var f húsum eta hiötum, epillt-
ist ata ónýttist. Fjenatinum vart sumttatar ekki bjarg-
at. Rrenni og timbur sem lauslegt lá úti, flaut burtu.
Bátar og Prammar brotnutu. Fyrir hletslu gartar, girt-
ingar og stíflur mölfati rekfsinn eta jakaburturinn. Mrt
þessum vatnavöxtum fylgdu ákafar steypirigningar, krapi
og hvassvitur, og stundum frost, enda 5 gr.,sem mikift þyk-
ir nú þar. I Rómabnrg urtu og miklir skatar afTíberfljó’tinJ.
I Suturbandafylkjunum laust eldi 11. desember í
borgina Charleston, biunnu þar 576 hús, og þar á raetal
5 kirkjur, m. fl. Skatinn var metinn 7 milliónir DolUrs.
(Atsent).
Iflannslát. j>ann 26. janúar 1862, deyti ingisstúlk-
an Gutlaug Björgólfsdóttir á Skjöldólísstötum f Heydaln-
sókn; luín var fædd Sl.janúr 1831, foreldrar hennar roru
mcrkishjónin Björgólfur Brynjúlfsson presta aft Staft og
Gutrítar Sveinsdóttur hreppstjóra í Eyjum, lnin býr sem
ekkja á áturnefndura bæ; bæti þes i hjón höftu kyn sill
aft rekja til ennar merku Ileydala ættar. Gutlaug sálugn
vart harmdauti öllnm, ekki cinasta vinum og vandamöiin-
uin heldur öllnm er til henuar þekktu; hún rar hrein-
skilin í lund, en þó ætíft stilt og gótsöm, sitprút í allri
framgöngu. trúföst og trygg vit vini og vandanienn, vlt-
kvæm og gót vit alla einkum anma og hjálparþnrfandi,
rátdeildarsöm, hirtin, yftin og atorkusöm, svo randvirk f
ölhiin verknati, at snilld þótti í öilu, er hún tók hönduru
til, allt hennar framferti bar vott um gui'rækni, mikla og
og góta kvennkosti.
AUGLÝSÍNG.
Hjer á Akureyri stendur Vatnsmilla til kaups ásamt
timburhúsi yfir benni, sem er 64 áin. á lengd, 4} áln. á breidd,
35 á hset undirbita,met þilgólfiogloptif einu stafgólfi. Milian
er meft 2 kvörnum, sem bátar geta malat í senn, þá nóg
er vatn og ekki annat tátmar, 5 tnnuuraf korni yfir »ól-
arbringinn. Millan er haganlega hugsnt og fyrirkomift
og allt rammbyggilegt f henni, sem mestrar á reynsiu þarf.
Sá, eta þeir, sem vild* skota mfllnna f þeim tilgangi
aft fá hana keypta, veita at koma til mín, sem veittur cr
cr rjetturtil, at semja nm kaup á lienni og afhendingu.
Akureyri 30. d»s eprflmátar 1863.
Björn Jónsson.
Etoanrh <>rj ríltyitjjaimndttf lljöril JÓliSSOll.
Prentatur f pieutsmitjnnui i Akoreyrf. Uelgi Helgason.
Si
eins og vert væri. En — segir Katrín, hvernig er
skrínift komitl — Frú, mælti Jeróme, þat er ein bæn sem
jeg vildi mega beiftast af ytur, »em endnrgjalds fyiir þá
iitlu fyrirhöfn, sem jeg haft hefi ytar vegna. Katrfn seg-
ir, mjcr stendur á sama hvers innihaldi bónin er, þá lofa
jeg því og dóttir mfn nú fyrir fram, at fuilnægja herinf,
þat er at segja, ef nkkur er þaft nnnt. Bónin er þessi,
segir Jeróme, at þit alla ykkar lífdaga trúit þvf og sje-
uft sannfær^ar um, at þat er forsjónin ein, en enginn annar,
sem hefir lagt hinar m;sstu eigur í skaut ytvart, og þaft
er lienni eimingis sera þit hafit at þakka hamingju ytar,
og f hverrar hendi jeg at eins hefi verit sem verkfa ri t<l
at frainkvæma hennar f þessu sein öllu ötrn órannsakan-
legu og algótu stjórnun. Enn fremur er þat ski'yrti bund-
ift víft lión mfna, sft þift aldrei spyrjift mig eta neinn ann-
an hvcmig skr nift hafi komit til skila. þ>essu lnfum vjer
hiklaust, sögtu bátar mæfgurnar f einu hljóti SPan tek-
ur .feróme upp úr kampung sínum kaupbrjefift fyrir hús-
ina og rífur í marga parta, en mæftgurnar fluttu í sitt
gamla hús. Aft missiri liftnu giptust Pjerre og Maifa dóttr
ir Kat ínar, og var þar virftugleg veizla og gleftin Ijóinafti
f andliii þeirra allra saman, cinkum ölduugsins Jeróme og
1 úsfru Katrínar hvaft tignarlegust