Norðanfari - 01.05.1862, Blaðsíða 7

39
Reyndwn vjer fþr<5tt, afl og þrek
öbrura hvorugur framar ljek.
Sárbeitta Ijet jeg orlia ör
övinar lirjóstib gegnum stinga,
Sem ineb atferlib sómaringa
veltii mjer forbum kulda kjör.
Ítrennandi hatur blaufcum kenndi
björtura afc yppta sára vendi.
Nd ber hann ab mjer sverbib sitt;
sfbara slagifc græfcir hítt.
Himinblífc rödd og mærust mynd
mætrar Oddnýjar hinnsta sinni
Ijómar nd gefcs í leynum inni;
þab er mjer sætust svalalind.
Mófcakam sollifc má því bresta;
inun jeg um sífcir sprundib festa,
þar sem ódáins clfan tær
andlegum þróska svalafc fær.
Sfgur afc augum sorti hels,
sólfögur minning hreystiverka,
ttifn seta ab háfci höndin eterka
tffcum vib rimmu randa jels,
fær nú ei æíi forfcafc grandi,
flughrafcur brábla svffur andi
yfir háfagran geisla geim
glebinnar til f sælu heim.
Jafnaðarsjóða gjaldið á Islandi árid 1962.
A. í Sufcuramtinu eru þab af hverju tíundbteru
lausafjár hundrabi..........................12 sk.
B. í Vesturamtinu eru þab af hverju tíundbæru
lausafjár hundrabi..........................lO -
C. og í Norbur- og Austuramtinu .... ÍO -
Til ab etidurgjalda alþingiskostnafcinn hefir
Stiptamaburinn ákvebifc mefc brjefi dags 24. marz þ. á. skuli
hcimta af hverjum ríkisdal jarfca-afgjaldanna , . 2 j sk.
Verbiags-skrárnar f Suburatntinu.
a. í Skaptafellssýsl mefcalverfc allra mebal v. 23 rd. 2sk. 18| fal.
thiniim öbrum sýsluni Sufuramtsins 27 rd. 86 sk.22|f al.
b. í Vesturumdæminu............„ - „ - 22}fal.
Inulendar fpjettir, Frá því 4. þ. m. hclir vefc-
uráttan verib hverjum degi blíbari og betri, svo flestar
sveitir eru ab miklu orbnar snjólausar. Aptur er sagt i
snjóþyngslaplássum sjc varla saubjörb komin upp. Hald-
77
Iaus af liræbsln og samvizku nögun ; fjell skjálfandi á knje
fyrir frakkneska uianninum, og kom ekki upp meira en
orbinu vægb, en hugsabi þó ab þab mundi lítib duga.
Hinn góbfúsi lesari hugsar líklega líka, ab frakkneki
mafcurinn muni nú hafa liöggvib búsarann banahögg, og
glebst, ef til vill, fyrir fram af því; en þab fór eigi á þá
leib, því þegar hjartab hefir komizt svo mjög vib og því
liggur vib ab springa af liarmi, þá hefnir maburinn sín
sjaldan. Ilonum þykir þá hefndin of lítilsverb og aub-
virbileg, en Iiugsar: „Vib stöndum undir Gubs stjórnun“,
og vill því eigi gjalda illt fyrir illt.
þiannig httgsabi hinn frakkneski mafcur líka, og mælti:
„þab sem þú helir misbo'ib tnjer skal jeg fyrirgefa þjer ;
þab sern þtt heíir misþirmt foreldrum mínum og gjört þau
öreiga, þab munu þau líka án efa fyrirgefa þjer; en
þab ab þú kastabir henni systur minni í brunninn, svo
ab iiún drukknabi, verbur Gub ab fyrirgefa þjer‘‘. Ab
svo mæltu gekk iiann í burt, án þe-s ab gjöra húsaran-
um hib minnsta mcin, og hinum góba manni varfc þá apt-
ur Ijctt fyrir lijartanu. En húsarinn var eptir þetta cins
ist því þessi gó'a tíb, og jörb nái ab gróa eptir sem nú
cru horfur á, þá eru likindi til ab skepnuhöldin verbi
betri, en útleit fyrir, í byrjun þess- mánabar, þegar marg-
ir voru komnir á nástrá, og enda nokkrir, sem aldrei áb-
ur hafa bilab í því tilliti. Veturinn hefir líka misjafnlega
lagst þungt á byggfcir manna; hcyin reynzt sumstabar
illa verkub og víba mikilgæf og vanþrif í skepnura, sem
ekki er nema eblilegt, þegar skepnan hefir slæmt fóbur,
sem henni býfcur vib og trjenast uppá; auk hins, ab opt-
ast cr þá gefib oflítib ab vöxtunurn, og eins og ekki hríli
ab heldur, einkuin ef skepnur ná ab megrast framan af
vetri, er nú átti sjer stab vegna harbindanna yfirnóvem-
mánub og skakvifcranna scm optast voru í vetur, þó ekki
væri hagskart. Náttúran og reynsian hefir því enn varab
o»6 Islendinga vib, ab vjer framvegis stofnum ekki skepn-
um vorum í sama vobann og daubann, sera grúfbi yfir
iífi þeirra og manna, allt þar til ab drottni þóknabist ab
senda þenna bagstæba blessaba bata.
Ab því leyti vjer höfum frjett, af hdkarlsaflamönn-
um, hafa ílestir þeirra aflab vel, og sumir afbragbs vel
fr« einni til fjögra tunna lýsis í biut, og þab í einni fcrb,
enda sóttu nú sumir afla sinn lijeban af Eyjafirbi vestur
fyrir Iíornstrandir, frain af mibum Isfirbinga, er flestir
iiggja ab sögn, optast á 100—150 fabma dýpi; þar sem
Eylirbingar, þegar svo ber undir, Iigga á 300 föbmum,og
iiafa jafnast 4—6 vabarhöid á borbi, þá hákarl er undir,
og neyta þá ekki svefns mörgum dægrum saman, þab er
því rcyndar engin furba þótt þeir afli manna mest bákarl
hjcr vib land, þegar hvortveggja fylgist ab, bezti útbún^,
afcur og harbasta sjó- og aflasókn. Um selafla höfum vjer
enn ekki iieyrt neitt greinilegt nema ab samtals eru mörg
hundrub selir kornir hjer nyrbra á land, f nætur, á skutul,
unnir meb byssu eba slegnir á ís, t. a. m., 100 f Grímsey,
flest blöfcruselskópar. Alit tii skamms tíma hafbi mikill
ís legib djúpt fyrir, svo sumir hákarlamenn höfbu varla
legufrib.
Af Vesturlandi liefir oss verib skrifab, ab þar hafi
komib í aprílmánubi miklir snjóar, sem hjer víba um sveit-
ir, og frostib orbibib 18—20 gr, á Reaumur. 16. dag
s. m., hafbi og gjört ofláta landnorbanvebur, svo allann
Breibafjíirb rauk; 2 menn urbu þá úti, sem áttu heima í
Steingrfmsfirbi, og voru á ferb norban afKúvíkum. I þessu
sama vefcri hröktust 17 kindur af Flatey á Breibafirbi í sjó.
Ivaupskip var þar á ferb í sama vebri utan eyjar, sem
nær því hafbi fleygt um, eu skipverjar meb hörkubrögb-
78
og hann hefbi staíib fyrir hinttm efBta dómi, og ekki feng-
ifc gófca úrlausn, því liann Iiafbi enga ró framar, og dó
hálfu missiri sfbar.
(5)
Abd cl kader,
Tignar mey ein í Amboiseborg á Frakklandi, varb
ástfangin í furstanum Abd el kader, þá er liann var þar
í landi, og lýsti þcssu fyrir honuin brjefiega. En ábur
furstinn fór þaban burtn, sendi hann meyjunni fingurgull
og brjef svo bljóbandi:
„Hei'rub sjert þú engill kærleikans og yndisins
Aliah (þ. c. Gub) verndi æsku þína, og vaki yfir sakleys;
þlnu! Himininn er í augum þjer og nóttin í hjartaþínu.
þú hin hvítfágaba dúfa; óttastu óvininn sem situr eptir
tækifærinu til ab komast yfir fegurb þfna. IlÖggormarn-
ir læbast hvcrvctna. Akallabu Allah, ab .hann varbveiti
þig. OI ab hringur þessi gæti verib þjcr ímynd varb-
haldscngilsins gegn sjerhverri freisting. Finnir þú til van-