Norðanfari - 01.05.1863, Síða 7

39
fíigur ásýndum,
en fegri ab díbum,
menntun og flestu,
er manni sæmir,
gáfum og abli,
sem undaun skreytir.
t>at) er æ huggun
liryggu foreldri,
ai) vita börn
í bestum heirrii,
falin fretsarans
frrebandí leibslu,
en eblis spillmgu
alls vib. skilin.
Hjeban þá ybur,
heibnrs foreldrar,
Drottinn kallar
á degi frelsunar,
dýrMegur andi
dáinna barna
mun ykkur mæta,
þars mein eru þrotin
Gub ykkur blessi
í blundi’ og vöku
og huggun blíbri
frá liæbum beini.
Virbib nú betur
verbung sljófri
fáyrbi lokin
frænda og vinar.
. J. H.
T
Leyst er nú sál frá líkams þrautum
tofsverbu merkiskonunnar,
og skín því stjörnu ofar brautum
I fabmi drottinns niiskunar;
ætíb sjer lýsti henni bjá
bún meban jörbu ‘dvaldist á.
Frábær dugnabur dábríkt sinni,
dæmafár kjarktir, stilling, tryngb,
starf- og sparsemi í stöbu sinni,
stundabi sanna trú og dyggb;
miniyi og gáfur meiri bar,
en margur sá' er lærbur var.
Orlaga bylgjur aldrei hræddist,
örugg í trúar kiapti stób,
andans herskrúba andinn klæddist,
árvekni, bæn og styrkvan mób,
Gubrún flallsdóttir geymdi því
meb gubsóttanum bjarta í.
9.
Nlaiiualát <>u sJysfaríp.
26. júnfmán. næstl. andabist á Hafursá í Fljóstdals-
hjerabi Einar bóndi Einarsson 49 ára ab aidri. llann
var sonur merkisbóndans Emars Einarssonar á Mrafnkets-
stöbum í Fljótsdal, sein andabist þar í fyrra vetur. Einar
sáh. á Hafursá iiafbi orbib þríkvæntur og eignast meb þeim
12 börn, eru 6 af þeiin dáin. IJanri liafbi ávalt góba heilsu
en tók nú í veikinni, sem gt>kk í vor, sviplega sinadrátt lík-
lega af bastarlegri kælingu eptir ervibi og svita; síban sofu-
aöl hHtín og ætlubu memi hann belbi fengib s!ag í þessinn
svefni andabist hann á 3. dtetri, frá ungri konu. Einar
bóndi var mikill duguabar og búmabur, mikill hiibu mabur
*g stjórnsamur á sfnu tieimili. Ilann var skinsamur og vel
ab sjcr tiyggur mabtir og vinfastur og gjörbi opt þur(-
andi ,gott.
I nóvember mán. næAlibnum, andabist á 6tugs aldri f
Njarbvík í Borgarfiibi beiburskonan Gubbjörg Vemharbsdóttir
prests t Reykiiolti. Hún var ekkja og hafbi verib tvígipt,
fyrra sinui Jóni söblasmib Gunnarssyni á Fljótsbakka í Hjer-
abi, en seinria Jóni bónda Jónssyni á Bakka í Borgar-
firbi. Börn bennar lifa 3, en liafíi misst mörg, 2 af þeim
á þessu ári. Gubbjörg sáluga var bezta kona blíblynd rögg-
söiii og hreynlynd, ástsæl og virt af öllum sein þekktu hana,
reynd af mótlæti og reynd ab dyggö.
I næsti. marz, bafbi rnabur f Vopnafirbi fyrirfarib sjer
fram af sjóarhömrum. 25. f. m. drukknabi ríöandi mabur
ofan um ís á Lagarfljóti, sá hjet Eyjóifur Snjólisson frá Mib-
liúsum, bafbi verib kendur. Hesturinn nábist lifandi en maí-
uririn var eigi fundinn þá seinast spurbist.
Úr brjefi af Snæfellsnesi, dagsettu 18. febróar þ. á.:
„Tveir skiptapar hafa orbib í Rifi í vetur: þann 30 októ-
ber, var hjer landsunnan skúrave'ur, hvolfdi þá, á þeim gvo
nefndu Riísleibum, báti meb 4 mönnum; duglegur formabur
þar, Magnús á Mel bjargabi 2 mönnurn; en annar duglegur
formabur Tórnas í Hallgrímsbúb fór á velmeBntu skipi strax
á eptir Magnúsi, og snjeri upp hinum bvolfandi bát, og ætl-
aM ab ná mönnum ef lifandi væri undir honum, kvab þó cigi
reyndist, og fiytja liann s-vo í land; bann festi því bátinn
vib sig, en gætii þess ekki, ab hann var fastnr á færnnum
sem löst voru orbin í sjónum, og bundin vib skipib, svo
báturinn gekk hvergi, reib þá ab óttalegt rib, sem hvolfdi
skipinu undir þeitn ábur, en þeir gátu losab bátinn vib sig.
Mikill atoikumabur þar, Sigurbur frá Kjörseyrarbúb, brauzt
þá fram á velmönnubu skipi og bjargafi rneb dugnabi
og snarræbi Tómasi og skipverjum bans, sem voru orbnir
laiisir vib sklp sitt og hjeldu sjer nppi á hlunnum og árum.
Jieir voru orbnir nijög þrekabir, en hressust þó allir vib nenra
einn sem Ijetst nýkominn á land, bann hjet Björn Konrábs-
son, brófursonur Gísla Konrábssonar, hins fróba SkagGrbings.
Hinn skipiapinn varb 4. febrúar var lijer þá útsunan fann-
komu kalald, og hljóp upp í norbur um kveldib. 8 inenn
voru á því skipi formaburinn duglegur, en ekki meira enn í
mebalagi gætinn; skipinu bvoifdi á siglingu, hjerumbil á
sama stab og binu fyrra, formaburinn nábist einn lifandi en
7 fóru^f4. Einn mabur varb úti í næstl. janúar millum bæja
f( Skuiulsfirbi( viö ísafjarbardjúp.
Úr brjeli af Alptanesi í Gullbringus. dags. 24. og 25. marz 1863:
„13 marz þ. á. drukknubu 2 menn er voru á báti innan
úr Borgartiríi á leib út á Akranesskaga, lijet annar þeirta Jón
bóndi frá Gríinsstöbuni f Andakýi vænsti mabur; hinn bjet
Hinrik, sem var sagbur dómfeldur í annab sinn fyrir fjögra
hestastuld, mesti slarkari. 21. þ. m., rjeru flest skip til svibs,
en rauk upp meb vestan útsunnan særok meb jeljagangi;
fáir nabu sinni lendingn. Einn bátur fórst þá frá Hiibi hjer
á nesinu meb 3 rnönnum, en þeim fjórba varb bjargab af
kjöl, allir ógiptir. Forrriaburinn hjet þorgrímur hjer inn-
lendur, enn fiinir Bjarni og Einar austan úr Arnessýslu,
allir ungir nrenn.
Nú frjettist ab 20. þ. m. hafi skip farist á Ptokkseyri
meb 13 möunuiii. Formabiirinn hjet Tyrflngur. 19. þ. m.
drukknabi svo nefndu Reykjavabi í Brúará Erlendur bóndi
Beresveinsse'n frá Gröf í Grímsnesi, gaúrall mabur og merk-
is bóndi í sínni sveit; 4 inenn hafa oríib úii samtals í vetur,
setn ekki er þó getib f þjóbólfi, einnafþeimá ferb afEyrar-
bakka uppí Ölves en 3 lijer subur í sýslunni fyrir siinnan
Keílavík-1.
Nýlega er sagbur látinn Eiríkur Eiríks<on bóndi á Kld-
járnsstöbum á Langanesi í Jungeyjarsýslu; hnfginn mjög ab
aldri; hafbi verib breppstjóri fulla 20 vetur, var þó lítib eba
Jregar kominn var háttatími og Jón litli baub móbir
sinni góbarnætur og hún lagbi hönd í liöfub honiim, eins og
hón var vön og sagbi, Gub blessi þig yndib nritt, þá fann
bann aptnr þessa vifkvæmu tilflnningu í brjósti sínii, og
laugabi nú svo mikib til ab íleygja sjer í fabminn á benni
og segja henni allt, sem hann hafbi áseit sjer ab giöra fyr-
ir bana; en hann stillti sig og sagbi: hann hlýtnr ab verba
vinur okkar, iiann kyssti nú móbir sína svo ástrfkt og hjárt-
anlega, og hljóp inn í litlaherbergib sitt, fleygbi sjer þar
nibur á heydýnuna sína og sofnafi fljótt og va;rt — þegar
liann vaknabi, varb boruim bilt vib ab sjá, ab þab var orbib
bjart, og liann var iiræddur uin, þab yrbi ab vera komiri
sólaruppkonia. Hann stökk á fætur, klæddi sig þab flióiasta
liann gat, og batt saman í pjönku tvær stykkjóttar skyrtur
og tvenna gráa sokka; en fallegasta vasaklútuum símim, sem
móbir hans hafbi gefib lionuin í minnisgjöf, batt liann um
rokkinn beniiar, og átti þab ab þýba nokkurs konar kvebjtt
til endurminningar, því hann kunni ekki ab skrifa. Hann
yfirgaf nú kotib og idjóp, sem fætnr togubu eptir endilöng-
unr bakkanttm, og át bita af kveldmatnnm sínntn á Icibinni
— þab var nú ekki fyr en hann var komini) ofan ab höl'n
(í lendingu) ab hann sá ab sólin var þegar komin tipp',
því klifsbjargib haföi skyggt á hana meban hann var á bakk-
anum undir bjarginu. Ilann var nú hræddur utn, þab væri
orbib framorbib, og spurbi því mann nokkurn, (sem stób ineb
höndurnar í vösunum, og horfíi á krabba. sem lá sprikkl-
andi á bakinu iiinanurn þangib) bvab framorbib væri, en
mabtirinn svarabi svo þurrt og leit ekki upp, þab er meir en
tími af óttu.
Æ, góburinn minnl jeg mun vera orbin of seinn, hvab
á jeg ab gjöra? kallabi Jón litli uppyfir sig; licrra minn,
sagbi bann enn fre.nur og snjeri sjer ab manninum, (sem var ab
sópa dálitlu af sandi mcb fótunnm ofan á krabbann sem var ab
I 8prikkla) jcg segi lierra minn! bafib þjer ekki sjeb franskan mana
: hjerna í kting f morgun? Maburinn einblíndi ntí ofurlitia
i stund framan í Jón litla og sagbi — (Lorb), ebalborni herra 1
| hvernig ætti jeg ab vita þab? og snjeri sjer þegar aptur ab
i skemmtun sinni, sem lýsti svo miklu tilfinningarleysi og
gritnmd. Æ, góbur minn 1 hvab á jcgabgjöra? — en mjer
j væri betra ab standa ekki hjerna, htigsabi Jón litli, jeg verb
ab gjöra livab jeg get, ab reyna til ab tirina bann, bann fór
nú til fárra manna, sem bann sá spölkorn f burtu, og sýntl-
ist hontun sem þeir ætla ab fara ab gæta ab nokkrunr fiski-
bátum. Ilann liljóp nú inn á milli þeirra, og fann þá ab
j klappab var á lierbarnar á sjer, bann leit vib og sá þab var
hinn franski vinur hans. Littel anii vinur minn litli sagbi
bann þú ert kominn veb snemma, sje jeg er. Æ! jeg er
svo kátur ab vera búinn ab íinna ybur, jeg var orbin hrædd-
! ur um jeg mundi verba of seinn, því mabur sagbi mjer rjett
i í þessu bili, ab þab væri meir enn ein stund af óttu. Nei,