Norðanfari - 07.04.1865, Blaðsíða 2

1,561 U af rósínuni, 2,690 S af hrísgrjónum,
3.652 af ncítóbaki, 2,256 U af munntóbaki,
817 U af reyktóbaki, 22,500 vindiar, 2,641®
af ýmsri sápu, 2,084 bækur af ýmsum pappír,
8,305 hvít eba máluh leiríiát (Fajance), 12
kjer af rauibum leir, 18 t. af saiti, 22 t. af
tjöru, 1,260 t. steinkola, 11,455 íi af járni,
331 U af stáli, 76 poítar ýmislega stórir, 392,
I, 50 naglar, 144 þósund af ringium, 1,937
hnffar, 110 skari, 334 þjaiir, 336 pör ullar-
kamba, 552 bjálkar og júffertur, 72 plankar,
2,742 borb, 300 spírur, 112 ® af hampi, 23
Sf af hör, 1,121 færi eba strengir, 221 £í af
seglgarni, 2,418 U af kijblum, 16 É af bláum
steini, 2,237 U af brúnspæni, cba blátrje, 422J
2' af púbri, 3,212J- Í6 af högglum, og blýi,
550 brýni, 2 hverfusteinar, 722 álnir af klæfci,
19,726 álnir af ýmsum Ijereptum, 5,082J áln.
af babinullarvefnabi, 148 álnir af sængurvers-
vefnabi, 218 hatiar, 16 U af silkitvinna,
2,145 Ijercptsklutar,' 79 silkiklútar, 1,515 U
af álúni, 2,086 pd. af vitrjóli, 1,109J þd. af
blásteini, 100 pd. af persíkólit, 100 pd. af
saxgrænu litarefni, 54 pd. af ýmsum öörum
litarefnum, 17 akker af ýrnsri stærb, og sem
ö!l vógu 1,586 pd. 1,220 pd. af skipafestum,
90 álnir af járnkebjum, 20 pd. af biki, 44J
af íinkþynnum, 800 bindlni af böndum og borfc-
um, 122 pottar af tóbakslög, 688 pd, af sút-
ubu lebri, 48 pd. af hellulit, 5 fabmar af birki-
brenni, 16 pd. af Ijósagarni, 72 pd. af tvinna,
258 pd. af blýhvítumáli með olíu, 80 pmtar
af fernisolíu, 1,092 lylftir af hnöppnm, 638
pd. af járnþynnum, 1,200 tvinnastokkar, 36
pör af trjeskóm, 40,000 af kvellbettum, 225
glös og flöskur, 500 álnir af segldúk.
FLUTTAR VÖRUR FRÁ AKUREYRI 1864.
1,634 tnnnur af hákarUlýsi, 20 t. of boika-
lýsi, 3 t. af sellýsi, 258 t. af sahkjöti, 67,
526 pd. af tólg, 266 saltabar gærur, 637 hert
saufcskinn, 922 lambskirin, 10 hafursstökur,
338 pd. af hafra- og geitaskinnum, 50 kálf-
skinn, 22 folaldaskinn, 3 kattaskinn, 214 pd.
af æ&adún, 79,855 pd. af hvítri ull, 529 pd.
af svartri ull, 7,726 pd. af misiitri ull, 34,819
pör tvíbandssokka, 658 pör eingirnissokka,
II, 952 pör hálfsokka, 254 pör af smátættum
ýmislega litum hálfsokkum, 5,827 pör af tví-
þumlubuin sjóvetlingum, 383 pör af íingravetl-
ingum, 337J pd. af óþvegii)nihaustul!,45 J al. vab-
máls,742pd-af ullar-ogijereptsdruslum,2 hestar.
FATT ER OF VANÐLEGA IIUGAÐ.
Vjer iieyrum, a& sumir af iöndum vorum
hafi í hyggju, ab fara ab skipta um bústabi,
DYGGDIN ER SIGURSÆL.
(Framhaid). þegar hann heyrbi getib um
hin^r frægti góbgjörbir Natans, kviknabi hjá
hónum löngun a‘o líkjast honum e&a ver&a hon-
nm iremri og geta siíkan orbstýr. þ>ví sendi
hann menn til Gencvu til a& njósna nm hátt-
semi Natans, hvernig hann haga&i gó&gjör&um
vi& samborgarmenn sína og utanborgar. Sí&-
an tók hann sömu y?ju og spara&i ekkert ti! ab
ver&a Natan sem iíkastur. En hversu, sem hann
býtti fje á báíar hendur og veitti atvinnu fjöida
manna, heyrbi hann menn aimennt hrósa meira,
en sjcr, hinum göfugiynda manninum í Genevu.
þ>a& hefir jafnan reynzt svo, a& fá fet er
a& stíga frá dyggb íil iasta. Ef vjer erum
ekki au&mjúkir í Iijarta og lítiliátir, lieldur
leitum oss heiburs og hróss me& gó&verkun-
um, þá er oss hætt vi& a& hvcrfa af vegi
dygg&anna. Svo fór og fyrir greifanum.
Iíann haf&i sótt eptir a& ná slíknm or&s-
týr sem Natan fyrir gó&verk efn. Ea er hann
— —
og a& 150 manns sje rá&nir úr þingeyarsýslu
tii ab flytja sig, ekki skemmra en sti&ur til
Brasilíu; oss undrar þetta því fremur, sem
vjer álftum Brasilíu þann ólíklegasta sta& fyrir
Islendinga til a& stofna á nýlendu og lilýtur
slíkri fásinnu a& valda ókunnugleiki hluta&-
eigenda og ósannar sagnir, sem þeim em þa&-
an fluttar. Menn ætlu þó a& verba vissir uin
hvab þeir hrepptu, er þeir iiafa í áformi, a&
yfirgefa eignir og ó&öl, vini, frændur og kunn-
ingja, þjó&etni og fósturjörb, og ver&a útlagar
á sy&ra borti veraldar og láta ekki ginna sig
af því, er þeir vita engan samdeika á, fyrr
enn þangab er komi&, hva&an þeir naumast
munu eiga apturkvæmt. Brjef Jónasar Brasi-
líuíara, er stendur í Nor&anfara, lireiflr ekkert
því er menn var&a&i mestu a& viia, enda gat
hann ekki verib orfinn kunnugur þar, eptir
jafn stutta dvöl; og sjálfur máske dulinn sann-
leikans.
I hva&a tilgangi er keisarinn í Brasilíu a&
bo&a nienn til sín úr ö&rum löndum og bjófa
þeim gó& bo&, er menn svo kalla, til a& setj-
ast a& í sínum löndum? Er þa& af fólksfæb?
Nei enganviginn, þar eru nógir itjuleysingjar
og fátæklingar, sem hal’ast vi& atvinnulausir á
götunum í Rio Janero og ö&rum borgum keis-
aradæmisins, en þessir fást engir til a& setj-
ast a& í nýlendunum, sem eru á takmörkun-
unt milium hinna si&u&u manna og blökku-
manna hvar þeir, þegar minnst vomun varir,
mega eiga von á áhlauptint þessara villuþjó&a
og verta strádrepnir. Af löndum þeiin sem
Brasilíu keisari eignar sjer, er naumast byggb-
ur meir en íimmti e&a sjötti hlutinn af siiui-
um e?a kristnum mönnum, en í hinum hlut-
unum búa villtir menn, mannætur og annab
illþý&i. Eru þau lönd a& inestu ókttnn, þar
enginn hvftra manna nær þar yfirfer& fyrir
árásum blökkumanna. Greifi Castelnau fór
þar eptir nokkrum ám og um nokkurn hluta
lands, árin 1844—45, gjöröur út af stjórninni
á Frakklandi í vísindalegu tiiliti, og liann seg-
ir: „Á me&an menntunin er a& aukast á strrind-
um Brasilíu eykst þó villumönnum a& því
skitpi fylgi og áræti, scm búa hiÖ innra í land-
inu. þessar villiþjó&ir krefjast sinnar upp-
runalegn eignar á löndunum og ræna og brenna
til kaidra kola bæi og nýlendtir, og þeir sem
þar hafa setzt a&, yfirgefa undir eins þessar
stö&var, hvar líf þeirta er sífellt í hættu, til
þess, a& forfcast slík bló&bö&“. Vegna þcss er
þa&; gó&ir landar! sem stjórnin í Biasilíu vill
fá ókennda inenn til ab setja6t a& á þessum
stöfcvum, til þess ab láta þá taka á móti á-
rásum villumanna og svo smám saman ef ske
mætti færa takmörk sín upp á lörid þatt, er
skildi þa& inundi eigi linast, fylltist hjarta
hans gremju ogöfund, svo harm lutgsafci eigi
um annab en hvernig liann ætti a& sigra þenna
mótstö&u mann sinn, Honum bárust dagiega
nýjar frjettir um einhver stórkostieg mann-
dygg&a vcrk, sem Natan gjörfci. f>á gætti
liann þess og a& au&ur hans var mjngáþrot-
um, svo hann örvænti a& ná frainar líku mann-
orfci og Natan, Af þessu æstist hjá hpnum
öfundin og varb seinast a& liatri.
Lengi haf&i gieifinn haft bezta or& og
var mikill mannkosfa ma&nr.
Nú skaut hatrib hóniim í brjóst óttalegu
rá&i til a& vinna þenr.a mann sem greifinn
áleit sinn versta fjandmann. Fannst honum
enginn vtrgnr til þesr, nema hann næfci lífi
Natans. þessa ógurlegu ætiun sína dirffcist
hann þó ekki a& segja neinum manni c&a fá
neinn til a& framkvæma hana. því íór hnnn
sjálfur úr Neapel meö 2 þjóna og hjelt nor&ur
á Sviízaraland til a& myr&a þann mann, sem
blökluimenn byggja, og þyk >r gott, a& hafa út-
ienda til a& leggja fyrst í söhirnar. þeir sern
því þarna setjast a&, mega ávalt þegar minnst
vontim varir búast vifc árástim villumanna, sem
svo eru grimmir, a& þeir hafa fyrir leik, er
þeir ná hvítiim mnnntim, einkum konum, a&
tcyma þá lifandi, eins og seil, á eptir bálum
sínttin,, er þeir ílytjast á eptir ánum, og láta
þá þannig kveljast til dau&a. Greili Castelnau
scgir og, a& af blómlegutu nýlendum, er á&ur
liafi verife, sje þá ekki nema leyfar einar eptir
skildar, en íbúarnir sje fallnir fyrir kylfnmog
örvum villumanna, sem surnir sje svo, a& þeim
þyki enginn matur betri en kjöt hvítra nianna
og hafi þeir þann si&, a& vekja sjer b!ó& á
brjósti í hvert skipti er þeir ná hvítum mannj
í so&iö og þykir sá mestur er flest getur ör-
in sýnt. þessi cr, bræ&url sta&urinn, sem oss
er bo?i& til.
þó nú sje li&in nokkur ár sí&an Greifii
Castelnau fer&a&ist um Brasilíu, er þar þó í
engu veruieg breyting á orfcin. ViIIumennirn-
ir eru þeir snmu, nýleridustö&vamar liinar
sömu, stjórnin kraptlítil og rsefcur engu nema
me& sjávarströndinni, eri upp í nýlendttnum
niesa menn eiga sig sjálfir, og þa& er enn
eins og fyrri, a& þeir sem lialda þar heiísti
og eru regltimenn geta blóingast þar eins og
í hverju öfcru landi, þangab til a& villutnenn-
irnir ktmna a& gjöra árás úr hálendinu og
va&a eins og sannkalla&ur logi yfir akur niefc
allri þeirri giimmd, sem skræiingjum er e&lileg.
Meiin lumna nú a& færa þa& lil, a& þarig-
a& sje komnir og sje afc llytjast menn úr ö&r-
ura iöndum; en því er allt öíruvísi variö me&
þá en oss, þa& ertt atvinnulaupir menn, sem
engin úrræ&i liafa og sein ínáske sjá ekki
annab fyrir en hungursdaubann heima og taka
Jav í fp£iri«!í»mlpö>P h VPrjil nrrapM t í 1
líf sitt, en mimdu sannarlega ckki Imgsa til
þessarar farar, ef þeir æltu sömu kjöruin a&
fagna sem vjer Islendingar, sem telja má me&
einhverjiun farsæiustu þjó&um í heimi og þa&
sjer í lagi hva& hag bænda sneríir. Vjer
njótum hins blessa&a frifcar á vorri afskekktn
fósturjörfc, þar liver má óhuliiir búa a& síntr
og leita atvinnu sinnar án nokkurrar tálrnun-
ar, og mundum vjer víst ekki liafa viljab skijita
um bústa&i vib Jóta ári& sem ieifc. Hjá oss
er velnregun svo jöfn, ab vart mun eins í
nokkrtt ö&ru landi, því þó fáir geti kallast
ríkir í samanburbi við ríkismenn annara ianda,
þá eru itjcr lieldur engir fátækir í saman-
bur&i vi& þafc, scm er í ö&rnm löndum, hvar
menn tí&um í gófctirn árum falla af liungtirs-
neyfc og atvinnuskoi li.
Vjer vitum aö Brasilía er gott iand í
bakafci horiiim þá sífefda hugarkvöl. Sköinmn
á&ur en hann kom ti! Genevn, rei& hanri írani
hjá búgarfci nokkrum skrauilegum þa& var einn
búgar&ur Natans, en Greifinn vissi þa& ekki..
Natan var þar sjáifur og á skemtígöngn me&'
einum þjóni og eigi tfgnlega búinw. Uann var
þá hniginn a& aldri og livítur af liærunv. þeg-
ar hann sá gestina, geklc hann i veg fyrir
þá og heilsafci þeim biífciega. Gieifinn spur&i
hann livafc langt þeir væri frá heimili hins
náfrifræga göfugniennis Natans „þjer eru& rní
hjá því-‘ svarafci hinn ,,og á Natan aiit þetta
byggfcarlag hjer umhverfis“, „þekki& þjer
Nalan“? sagfci grcifinn. Já! sagfci hinn „jeg
lieii lengi þekkt liann“. þ>á stcig Grcifinn af
he-tinum og sagfci: „þar þjer þvkkib hann þá
segifc mjer hvort Iiann cr svo mikill óyggfca-
ma&ur, sem or& fer afum öll lönd og livort hann-
ver&skuldar alian þann iofstýr sem menn veita
honum“. „Mennirnir dæma a&ra eptir ytra
áliti sag&i Natan, en Gu& veit einn livort vjer
I