Norðanfari - 06.10.1866, Blaðsíða 4

48 —
SÖKNUÐUR.
Mjer er líf leitt
langa daga
og andvökult
allar nætor,
aíöan jeg missti
minn ór lieirni
bróbur, íööur
og beztan vin.
þeim unni jeg meir
enn meya sveimi,
mafcur mœr
mófcir barni.
Gnífir því grátinn
afc grof nifcur
hugur minn
og harma telur.
þá vorn sólhvörf
sálar minnar
og dægramát
daufca og Iífs;
þegar hann Iivarf,
hvarf mjer ástar
minnar kvölds —•
og morgunstjarna.
Sá var stjarna
sálu rtiinni
leifcarljós
á lífs vegi.
Sú mjer á daufca
dimmri nóttu
aptur upp rcnnur
ástarstjarna.
Páil Olafsson
.*
Jiessi Saknafcarstef eru orkt eptir Björn
heitinn u'mbofcsmann Skúiason, en höfundur
þeirra leylfci mjer, afc þau mœttu sjást í Norfcan-
t'ara, og gladdi þafc mig vegna lesenda blafc-
sins, sem öfcrum eiga afc venjast erfiljófcunum
B. H.
HYLLINGAR í GRfMSEY
vorifc 1848,
}>ar sem langt um landifc sjer
Hve lypta fjöll og tangar sjer,
Leika hafs vifc gullifc gler,
í gamni myndum breyta;
Loptifc allt í loga fer,
Leikur aldan hógt vifc sker,
Af fuglum bjargifc fjölskreytt er
Flest má yndi veita.
J<5n Norfcmann.
KVEÐJA.
Forlög eru’ úr garfci gjiirfc
sem gyldir ekki afc slíta
aldrei mun jeg Eyjaíjörfc
upp frá þessu líta.
Adams dómur órofinn
sefi- slítur -vafcinn:
kvefc jeg hjer í hinnsta sinn
heifcurs fdlk og stafcinn.
*
Stökur þessar eru kvefcnar af hinu al-
knnna skáldi og fræfcimanni Hjálmari Jónssyni
á Minni-Ökrum í Skagafiifci þa er liann var
hjer seinast staddur 20. júl! næstlifcinn og nú
cr 76 ára ganiall. Ritst.
FM.5E,3,Tíí2 IIIWLEIIIDitR
Kand júris Bergur Ólal'sson Thorberg,
sem í fyrrasumar var settur amtmafcur í Yeslur-
amtinu og komingkjöriiin alþingismafcur, cr nó
veitt embælti þctta.
Sífaii illvifcrunnm linnti, þá hefir hjer
verifc og þafc til beíir spurzt, sunnanátt og opt-
ar gófcir þerridagar, sv» flestir mnnu nd vera
búnir afc ná því er þeir áttu úti af Iieyjum
sfnum og hættir heiskapnum sem vífcast er
sagfcur mefc minna og sumstafcar minnsta móti.
Auk þessa kvarta ýmsir um, afc heyifc sem
inn var komifc fyrir ótííina hafi, einkum i
hlöfcunmn, meira og minna drepifc og skemmst,
enda voru iijer svo ákafar rigningar og bleytu-
Iirí^ar, afc fá luís vörfcust leka, og í möigum
engi fióarfrifcur. Á Stóra-Eyrarlandi, scm lijer
er mesti bær vifc kaupsiafcinn, bnuinu um nótt-
ina millum liins 18 og 19. september. 50 — 60
hestár af töfcu, og mikil heppni afc eigi varfc
meira tjón afc, því tóptin sem tafcan var í, var
áföst viö bæjardyrnar og göng á millunr sem
farifc var afc kvikna í.
Fremur er nú kvörtun um, e.fc fje sje meö
rírara móti til frálags, einknm þafc sem illa
gekk undan í vor; skepnur bafa líka hrakast
nifcur mefcan óííöin stóö ylir. Ýmsir kvarta
Iíka yfir illurn lieimtum, og hræddir uin afc
fjé muni hafa fenrit Af því sem heyskap-
urinn brást afc nokkru, og koma skipanna frá
Engiandi, sem bölfcu pantafc Ijefc, þá íiefir fjár-
takan oifcifc nriklu meiri en áborfdst. Fjár-
tökuverfcifc er nd hjer: 1 Lpd. af kjöti 7 — 8
mörk, mörpundib J8 sk., gærur 4 — 7 mörk,
slátur mefc garnmör úr þrjevetrum saufcum
og eldri 3—4 mörk, eri úr veturgömlu og tvæ-
vetru 2 mörk til 40 sk. Fiskaflinn er nú
mikill hjer vífca á firfcinum þá sý!d er til beitu
og menn vegna óvefcra, brima efa anna bafa
getaö sætt honurn. 1. þ. m. kom hjer mafcur
aö austan, sem baffci verifc sendur frá Grafar-
ós af Anderson stórkaupnianni austur á Seyfc-
isfjörfc, sendimafcur þessi heitir Árni og fsagíi
óiífcina sömu eystra og hjer var. Eittaffjár-
kaupa gufuskipurn Englendinga var sagt komifc á
Eskjufjörfc, þafc haffci átt afc fara á Saufcár-
krók en v’egna þess afc þvf haffci eitthvafc taf-
ist efca áhlekktst á leifcinni, snjeri þafc af afc
fara lengra en á Eskjufjörfc, og ætlafci afc ferma
sig þar mefc fje. Úr brjefi er kom mefc Árna
afc auslan úr Seyfcisfirfci og dagsctt er 24.
sept þ. á. „Tífcarfarifc iiefir hjer verifc frem-
nr óstillt og óþerrasamt, einkum sífcan mefc
byrjun september, Hjer varfc vegna óiífcar-
innar í vor eigi byrjaöur slátiur fyrri en um
lok júlímánafar, og var því skammt kominn
þá óþerrarnir bvrjufcu, en margir bafa treyst
því, afc haustiö myndi verfca gott, sem afc
þessu lielir brugfist, þafc boifir því báglega til
meb skepnuhöldin, ef vetniinn skyldi ofan á
þeita verfca harfcur, Eigi eru verzlunarstjórar
hjer farnir afc kvefca upp fjártökuverfcifc; menn
eru htæddir um afc þafc muni verfca lágt, þvf nóg
fje muni þeim bjófast til sláturs. Fiskaíli
heíir verifc hjer inn á fjörfcutn talsverfcur.
AmeiíkWwenn eru búnir afc fá 38 hvali Reng-
ifc afJpeim hvölum, sem þeir iiafa fengiö iijer
innlfarfcar, hafa þeir mestpart geíib, og þetta
orfcifc( mörgum gófc bústofc“.
POSTARNIR. Níels póstur fór aptur hjefc-
an til baka 26. f. m. Norfcanpóstminn Björn
Gufcmundsson á Mýrarlóni á afc byrja bjefc-
an næstu póstferfc sína, til Reykjavíkur 12.
þ. m , sem er föstudagurinn þá 25 víkur eru
af suniri.
MANNALÁT. Ur brjefi af Seyfcisfirfci dags.
24.- 9.—66: „Kvefsóttin geysafci hjer ákaf-
lega í siiinar og dó lijer margt manna, og
mefal þeina voru nafnkenndastir, lireppstjóri
Sveinn Jónsson á Kiikjubóli í Norfcfirfci, greind-
ur og merknr mafcur. Gufmundur bóndi á
Seidal í sömu sveit, grcifca- og gófcgjörfcamafc-
ur. 15. júlí í sumar, andafcist, cptir stutta
sjiíkdómslegu meikiskonan Gufcrón Sveinsdótt-
ir á Hánefsstöfcuni í Seyfcisfirfi, ekkja eptir
Snjóll sáluza Einaisson, sem fyrr er geiifc í
Norfcanfara; bún var livívelna ástsæl, nafn
liennar nmn því Iengi verfca geynit í þakk-
látri endurminningii, mefcal þeirra sein kynnt-
nst bvnni. Nýlega er og dáin yfirsetukona
Sigurbjörg Jónsdóttir; Iiún haffci lært yfir-
setukveiinafræfci í Kaupmannahöin, og reynd-
ist afbragfcsvel í þeim elnutn og nærfærin vifc
læki ingar. 1. sept. þ á, varfc mafcur bráfc-
.kvaddur á Ilofi í Mjóafirfi, sem bjet Magnús
oz lialfci lengi verifc bóndi“. Sania dag varfc
ekkjumafur á sixtugsaldri, sem lijetJón Jóns-
soii og átti heima á Sandá í Svai fafcardal,
bráfckvaddur á heimleifc l'rá sjó millnm Urapp-
stafca og Ytraholis í sömu sveit. Hann haffi
lóifc til fiskjar nm daginn, og kenndi þá afc
sjá og iieyia einkis ineins, nie þegar liann
lagfci af stafc, en btifc eitt liaffci liann verib
kenndnr af breniiivfni.
Af því Jón þessi átti cngin börn á lífi,
efcur nákomna ættingja, svo menn viti, þá heflr
hlutafceigandi hreppstjóri, dannibrogsmafcur Áml
Pálsson á Syfcrabolti í Svarfafcardal, mælzt til
afc þessa væri getifc hjer í blafcinu, svo afc
honum efca þeim, sem hlut ættu afc hinni
litiu arfsvon hjer kann afc verfca, gcfist kostur
á því afc segja til sín.
Foreidrar Jóns heitins voru hjónin Jón
Ásmtindsson og Svanliildur Jónsdóttir? er
binggu á Vögium á þelamörk, sífcan á Kúgili
í þorvaldsdal og seinast í Syfcribaga á Ár-
skógsströnd, og nú eru fyrir löngu dáin.
I bænum Caledonía í Wíseonsín í Ame-
ríku, dó næstl. vor, mafcur sem var orfcinn
141 árs efcur fæddur 1725.
AUGLÝSINGAR.
— Á leifc frá Saufcárkrók, afc Geitagerfci,
týndust látúnsdósir grafnar á loki mefc raunn-
tóbaki í. Hver seni finnur, er befcinn afc
balda þeim til skila afc Mæiifellsá, gegn borgun.
E. Hannesson.
— Ljósbleik óskila hryssa hjerum bil 9 vetra
mefc mark: hamarskorifc iiægra og blafcstý'ft
framan vinstra kom í bross mín fyrir hálfum
már.ufci. Hver sem er eizandi afc tjefcri hryssu
má vitja hennar til mín mót sanngjarnii borgun
fyrir hagagöngn og hirfcingu, og þafc sem þessi
auglýsing kostar.
Öngulstööum 27. srp'ember 1866.
Sigurfcur Sveinsson.
— í næstlifcnnm ágústmánufci fundust 2
pískar á leifcinni frá heimili mínu og Innafc
Akureyri, sem geymdir ern hjá mjer þar til
eigendur viija, borga fundarlaunin og þafc sera
auglýsing þessi kostar.
Lönguhlifc í Hörgárda! 28. september 1866.
Jón Bergsson.
— 17. þ. m. fundnst 2 lykiar f látúnsfestr,
á sandinum anstan vifc Hjálnistafcabakkann,
sem eigandi vildi vitja til mín.
Hranastöfcum í Eyjafirfci, 29. september. 1866.
Jóbannes Jónsson.
VANSKAPNAÐUR.
Næstiifctfe vor bnr rer a Syíra- lióli í Iírækf-
ingahlífc, vansköpufcu lambi, þannig: afc 2 búkar
voru á því afc aptan, en einn afc framan mefc
8 fóturn; höfufcifc var fjarska digurt og enginn
hálsinn en bógar fram undir eyrnm, 2 eyrnn
á rjettum stafc á höffinu, en 3 eyrafc var rjeft
upp úr mifcjum hnakkanum, 2 framfætur stófcu
rjett upp úr berfcunum og vfrlist sem rjett-
sköpufc bringa á millum þeirra, en hinir 2
framfæturnir snjeru rjctt nifcur, en 'fyrir aptan
allar þessar fætur og bóga var lambifc klofifc,
svoleifcis afc þafc var sem 2 lömb rjetisköpuö afc
aptan, mefc sínuui 2 apturfótuin hver hluti,
og sýndist setn kvifcirnir snjeru saman.
LÍKKTSTUR AF JÁRNI eru nú vífca brúk-
afcar í Vestuilieimi, einkum í Nýjujórvík þaö
er einnig farifc afc smífca þess konar kistur f
Austurríki, iielzt í Prag og Wíen og líka lást
þær keyptar í Hainborg. Járnkistur þessar
þykja afbiagfcs gófcar og verja líkin fyrir rotn-
ijn áinin saman, enda þó þær standi í vatni
efca blautri inoldu, því þær eru gjörfcar svo
þjettar, afc ekkert lopt kemst ! þær, því öll
samskeiíi eru biædd saman eca lófcufc. - þær
eru mefc handarhöldum á blifciinum, sem þá
niikifc er vifcliaft, cru af látnni efca silfti. A
stununi er allt lokifc mefc smá glerrúfcum, og
þær stm rninnst er vifchaft mefc einni rúfcu
upp yfir andliiinu og l.leypilok fyiir, hvort
sem rófcurnar eru ein efca fleiri af láttini efca silfri.
Kistur þessar eru snmar fófrafcar ngstoppufcar afcv
innan n.eö ýmsum veínafci, siundum silki, ati-
aski kniplingum m. 11 , eptir sem hver vill
hafa Eptir 'iinisburfcum lækna og fleiri, þykja
járnkisturnar ómissandi til þess afc geýma lík,
j á næniar drepsóttir ganga, og til afc varna út-
breífcslu þeirra, og eins í orustum Ijettar í fluttn-
ingum og hentugar til þess afc standa í kap
ellnm efca greptiunarliúsum. Lfkkistur þessar
vojru fyrst nppfundnar í Vesturbeimi 1855, og
eru jafnast á lit sem Palísandertrje.
— þafc er ómissandi, segir Napólcon keisarí,
án afláts afc fjörga og bvetja lýfcinn áfram tií
nýrra frainkvæmda og framfara
Eiyandi orj dbyrgdaimadur Bjöm JÓnSSODi
Prentafcor i prentsm. á AUnreyri. B. M. S t ep h án sson.