Norðanfari - 02.11.1868, Blaðsíða 1

AKUREYRI 2, NÓYEMBER 1868.
m
LOG
fyrir sparnaí)arsj(5& Múlasýslna á Seyftisfir&i.
1. gr.
Frá 1. marzmánaíiar 1868 er stofna&nr
sparnaðarsjú&ur á Sey&isfirði fyrir bá&ar Múla-
sýslur.
2. gr.
Tilgangur sparnaðarsjó&sins er:
a, a& bæta úr vanda þeim sein leiðir af því
að jarðabókasjóíiurinn veitir ekki lengur
opinberu fje móttöku;
b af> geyma og ávaxta einkum fje þab sem
’ efnalitlir menn geta baft al'gangs, og á
þann hátt hvetja þá til sparnabar og
reglusemi;
c ab gjöra mönnum Ijettara fyrir aÖ geta
’ fengið lán með góðutn kjörum.
3 gr- ....
Trygging sjóðsins er ab mestu leylt inni-
falin í því, ab vaxta fje sjó&sins ver&i varib
samkvæmt lögum hans, og af> alltlr ávinning-
urinn sje eign hans; en til enn meiri trygg-
ingar hafa hinir 8 stofnendur lagt í sjóðinn
200 rd sem strax verða eign hans, og er þab
ætiun þeirra, ab auka tölu stofnendanna til 12,
og ábyrgbarsjóbinn um leib til 300 rd.
4. gr.
Stofnendur skulu vora forstjórar sjó&sins,
og takast á hendur alla stjórn hans. þeir á-
byrgjast að lögum hans sje fylgt.
þegar einhver þeirra deyr, eba getur ekki
af öðrum orsökum gegnt forstjóra störfum,
kjósa þeir, sem eptir eru, annann í hans stab
sem skuldbindi sig þá skriflega til ab halda
lög sjóbsins.
Enginn getur verið forstjóri, sem þiggur
af sveit, verbur gjaldþrota eða gjörir sig sek-
ann { afbroti, er skerfci mannorb hans.
5. gr.
Hínn fyrsta mibvikudag júnímán. hafi for-
stjórar árlega fund meb sjer á Seybisfirbi. þá
skal framlagbur ársreikningur, og þær álykt-
anir gjörbar sem reikningurinn og ástand sjóðs-
ins gefur tilefni til. Forstjórar kjósi þá úr
sínum flokki: forseta, varaforseta og tvo menn
til ab endurskoða næstu ársreikninga, og tak-
ist þeir allir störf sín á hendur frá þeim degi.
Ef þörf gjörist skal einnig kjósa einhvern
duglegann og áreibanlegann mann, sem ekki
þarf ab vera cinn af forstjórum, til þess ab
vera fjehirbir eptirleibis.
Aukafundi má forseti halda hvenær sem
þörf gjörist, en skildngur er hann ab ákveba
aukafund þegar 4 forstjórar krefjast þess.
Geti einhver forstjóri ekki sótt fund, er
hontim heimilt ab senda annann í sinn stab,
sem greibi atkvæbi fyrir hans hönd.
6. gr.
Um uppástnngur allar skal atkvæbafjöldi
rába; þó sje bæbi vibaukar og breytingar á
lögum þessum, komið undir samþykki amt-
mannsin8 yfir Norður- og Austuramtinu.
Allar ályklanir fundarmanna, skal rita í
gjörbabók, sem forseti geymir. í hana skal
einnig rita lög sjóbsins, ársreikninga, athuga-
serndir endurskoðunarmanna og svör til þeirra,
og sjer forseti um, ab svo verbi gjört.
7. gr.
Forsetihefir alla yfirumsjón sjóbsins; hann
stýrir fundum, og sjer um ab ályktunum fund-
armanna verbi fullnægt, og ab allar naubsyn-
legar rábstafanir sje gjörbar.
Hann skal hafa vakandi auga á því, ab
reikningsfærzlan sje regluleg Og ab skulda-
brjef og peningar sjóbsins sje til stabar.
þess vegna á hann eba varaforscti, ásamt
fjehirbir, ab kvitta fyrir allt þab sem komib
er á vöxtu í sjóbinn, þar sem annars er ekki
hægt a& s.)á "m' þet(a komi til skila.
Hann rábstafar meb fjehirbi fje sjóbsins
samkvæmt lögum bans, veitir lán úr honum og
gjörir ársreikning. Sje hann hindrabur, tekst
varaforseti störf hans á hendur.
8. gr.
Fjehirbir hefir á hendi alla reikningsfærzlu
sjóbsins, og geymir peninga, skuldabrjef og
reikningsbækur hans. Hann skal hafa abal
rcikningsbók og sje gefin í henni reikningur
hverjura þeim, sem kemur fje á vöxtu í sjób-
inn eía fær lán úr honum; og cinnig dagbók,
er dag hvern sýni allt þab, sem borgab er inn
í sjóbinn eða út úr honurn.
Hann sjer um að ieigur og skuldafje sjóbs-
ins sje borgab í tækann tíma, og ab þeir, sem
ekki gjöra þab, verði lögsóttir.
Kvittanir hans fyrir leigum og skuldafje
eru fullgyldandi, sje þær ritaðar á skulda-
brjefin sjalf, en kvittanir hans fyrir fje sem
er sett inn í sjóbinn til ab ávaxtast, verba þá
ab eins gyldar þegar forseti eba varaforseti
hefir einnig skrilab undir þær.
Hann rábstafar meb ferseta peningum
sjóbsins, veitir lán úr honum og gjörir ársreikn-
Ing. Áður enm-hann tekur ab sjer staría þenna,
skuldbindi liann sig í gjörðabókinni til að halda
lög sjóðsins, og ab ábyrgjast fjemuni hans.
þegar ástand sjóbsins leyfir» honum
verba veitt laun, eptir því sem forstjórar á-
ltveba; þeir geta þá urn leib krafist þess, ab
hann setji veb fyrir fje því, sem hann hefir
ur.dir höndum.
9. gr.
Endurskobunarmennirnir eiga nákvæmlega
ab gagnskoða ársreikninginn, bera hann saman
vib reikningsbækurnar, skuldabrjefin og önnur
fylgiskjöl, og gjöra þær athugasemdir, sem þeir
álíta naubsynlegar.
þar að auki eru endurskobunarmennirnir
skyldugir ab gagnskoba reikningsbækur sjóbs-
ins, ab minnsta kosti einusinni á ári, án fyrir-
vara, og fuilvissa sig um, ab skuldabrjef hans
og peningar sje til stabar.
Finnist forseta og fjehirbir þeir Sef' ekki
a&hyllst athugasemdir endursko&unarmanna, þá
verbur skorið úr því niáii á forstjóralundi.
10 sr-
Reikningsári sparnabarsjóðBÍns er lokib 11-
marzmán ár hvert. Ársreikningurinn á a&
vera saminn og fengin endnrsko&unarmönnum
f hendur innan 15. aprílmán. næsi á eptir
Eptirrit af reikningnum með áteiknun end-
urskobunarmanna um, að athugasemdum þeirra
eða ályktunum fundarmanna sje fullnægt, skal
árlega sendast amtmanninum yfir Norbur- og
Austuramtinu, ekki seinna en meb fyrsta posti
sem fer hjeban eptir 1. júlímán.
Einnig skal árlega auglýsa ágrip af reikn-
ingnum í einhverju því blabi, sem víbast fer
um hjer austanlands.
‘ 11. gr-
Sjerhver sem kemur fje á vöxtu í sparn-
abarsjóbinn fær vibskiptabók fyrir sanngjarna
borgun og skai, kvitta í henni fyiir fjeb. Auk
fjeiiirbis á forseti eba varaforseti ab undir-
skrifa kvittunina og er hún ekki gyldandi á
móti sjóbnum, sje þess ekki gætt.
Fjeb ávaxtast ckki fyrr en þab ncmur
10 rd., en ávaxtast þá nieb 3 af 100 árlega
frá 11. degi næsta mánabar eptir ab þab er
sett inn í sjóbinn, t d frá 11. júlímán, sje
það sett inn í júnímán, frá 11. ágústmán., sje
það sett inn í júlímán. osfrv.
Leigurnar verða lagðar vib höfu&stólinn 11.
júnftnán, og 11 desemberm. ár hvert, og á-
vaxtast ásamt honum frá þeim degi, a& svo
miklu leyti þess er ekki beinlínis óskab a&
þær fáist útborgaðar.
þa& fie sem komi& er á vöxtu í sjó&inn,
,ná ekki kalla aptur fyrr enn a& þremurmán-
u&um liðmim. Eptir þann ifma má upp segja
því til útborgunar með hálfs árs fyrirvara til ein-
hvers ll.júnímán. cba desembermán gjalddaga.
Vilji nokkur setja 300 e&a meira í senn
inn í sjó&inn, geta förstö&umenn gjört það a&
skilyr&i fyrir móttökunni, a& fje& standi í
sjó&num a& minnsta kosti eitt ár..-
Eptir samkomulagi vi& hluta&eigendur, er
samt ekkert því til fyi'ifstöbu, a& vaxtafje
ver&i borgab út án uppsagnar, þegar ástand
sjó&sins leyfir þa&. Vaxtafje útborgast móti
afhendingu vibskiptabókarinnar, er sje útbuin
meb kvittun hlutabeiganda.
12. gr.
Vaxtafje sjó&sins má verja:
a, tii ab kaupa fyrir rlkisskuldabrjef e&a önnur
opinber skuldabrjef sem eru álitin jafngób.
b, til a& lána út móti vebi e&a árei&anlegri
ábyrgb (Selv skyldner kaution).
— 61 —
13. gr.
Sá sem óskar láns úr sjóbnum, hlýtur
ab sriúa sjer til forseta eba fjehirbis um þab,
og ab skuídbinda sig skriflega til ab bovga leigu
frá þeim degi sem ritab er í gjör&abókina, ab
lánib sje honum veitt, og brjef hjer ab lút-
andi eru afiient umbobsmanni hans hjer á
Seybisfirbi, ef hann er ekki sjálfur vibstaddur.
Leigur af lánum skulu borgast fyrirfram
fyrir hvert hálft ár, og er upphæb þeirra frá
4 til 6 af 100, komin undir samkomulagi vib
skuldanaut.
Fjehfrbir skrifar skuldabrjefin eptir formi
því sem forstjórar hafa samþykkt, og ber hon-
um sanngjörn borgun fyrir þann starfa, eptir
ákvörbun forstjóra.
I skuldabrjefunum skal ávallt vera tekib
fram, ab dragi skuldunautur borgun skuldar
sinnar lengur en 8 daga, fram yfir ákvebin
gjalddaga, sje hann skyldnr ab grei&a auka-
leigu 2 af 100 rd. frá gjalddaga og tll þes3
skuldinni er loki&; einnig a& liann mæti fyrir
gestarjetti á Sey&isfirbi e&a Eskifir&i, ef mál
rís út af sknldinni. Hafi skuldanautur fengib
8jer ábyrgbarmann á sá ab skuldbinda sig til
einnig ab mæta fyrir gestarjetti, og ab ábyrgjast
lánib eins og hann sjálfur skuldabi þab; en
fari svo ab hann verbi ab borga sjóbnum þab,
hefir hann heimtingú á, ab skuldabrjefib verbi
fengib honum í hendur meb öllum þeim rjett-
indum, er sparnabarsjóburinn átti þab meb.
14. gr.
þab sem sparnabarsjóburinn græbir, verb-
ur ábyrgbarsjó&ur hans, og hefir hann reikn-
ing sjer í a&alreikningsbókinni. Úr honum á
að borga eptirfylgjandi útgjöld:
a, kostnab til reikningsbóka, skriffæra, prent-
unar laganna, ágripsins og auglýsinga;
b, skaba þann sem sparnabarsjó&urinn getur
Oí&ib fyrir af óhöppum;
c, laun fjehirbjs, þegar þau ver&a ákve&in-
Sjóð þessum má fyrst um sinn ekki verja
til annara útgjalda en bjer er ákveðib, en þeg-
ar hann er or&inn svo ríkur, að forstjórar álita
þa& óliætt, og amtma&ur f Nor&ur- og Austur-
amti samþykkir þa&, geta þeir ákve&ið a& ein-
hverju af árlegum tekjum hans ver&i varið al-
menningi f Múlasýsltim í hag.
15. gr.
Strax sem því ver&ur vi&komi&, eiga lög
þessi a& prentast, og á þá prentab eptirrit ab
fylgja vibskiptabókum sjóbsins.
Seybisfirbi 12. dag febrúar 1868.
0. Smith. S. Gunnar8son. Sig. E. Sæmund-
sen, í. E. Arnesen. S. Sigurbsson. N. Jóns-
son B. Hermannsson. P. Sveinsson.
NOKKUÐ TIL KATÓLSKA BÓNÐA-
MANNSINS.
(sjá Norbanf. 11 —12 nr. þ. a.)
Kristileg trú og trúarlæidómar eru svo
mikilvæg málefni, ab þau draga hnga, vorn ab
sjer með ómótstæ&ilegu afli, cn jafnframt svo
háleit málefni, ab allir vilja varast a& au&vir&a
tign þeirra me& hjegómlegum or&uin. Margir
sem þó annars hugsa lítib uin þess konar hluti,
vilja ekki hafa þá í fíflskaparmáluni, og hafa
lei&indi afa&heyra þa&. Jafnvel heibnir menn
hafa stundum veri& svo skapi farnir. En öferu-
vísi er þeim vari& me&al vor, sem gjöra sjer
far um a& ræba og rita um slík efni, eigi a&
eins a& nauðsynjalausn, þ. e án þess a& fræ&a,
vekja og lei&rjetta, hcldur í þeim tilgangi a&
vekja efasemdir, ágreining og þrætur um þá
lærdóma, setn kirkja vor Mótinæianda er grund-
völlub á, sem standa me& ómáanlegu letri í
hinum helgu ritum og þolað hafa eldpróf tím-
ans árásir hins rómverska klerkavalds, grimm-
ar bló&súthellingar og ni&urbrjótandi efunar-
speki og trúleysis-rannsóknir og sem þola munu
hjn veikhljó&u&u andmæli hins örvasa og styiíj-
andi páfadóms og allra hans þjóna. En þetta
hlýtur a& vera tilgangur þeirra, sem játa skoit
7. AR