Norðanfari - 19.11.1870, Blaðsíða 3

tt'anninn í Sníurmúlasýsln, sem býr rjett lijíi
Isekni, a& bera opinberlega vitni um abgjörbir
hans og dugnab, þá kæmi hib sanna í Ij<5s;
t>eim manni mundi veria triíab.
Læknir minn gefur í skyn í grein sinni
hann muni vera talinn hjer góbur læknir
°g geísfelldur, betur satt væril þa& er eigi
*nitt ab dæma um lækniskosti hans, en víst er
þa&, a¥> til eru þeir æíi margir sem hann
fiýndi óþýfcleika og ógreiba eptir ab hann kom
hingaí). Eía er þaí> eigi ógreihasemi af lækni,
þegar hann fer um hlö& á bæjum, e&a hjá
túnum, a& vilja eigi koma af baki til a& líta
á sjúkling, e&a óþýfcleiki a& reka menn, sem
eiga erindi 'ifc hann, út úr húsi sínu ef þéim
verfcur óvart a& hrækja á góllifc, e&a blófc-
‘dropi vill renna á gólf hans úr ákomu á þeim
ér læknirgjörfci (vi&) og fl. þvílíkt. A& menn
bafi lítifc traust í binurn fjarlægari sveitnm á
lækningahjá'psemi bans, (þó hún geti verifc
mikilsverfc í raun rjettri), vir&ist þafc bera
tiokkurn vott um, a& sífcan seinast í október
cfca fyrst í nóvember i vetri var, hefir Zeu-
then læknir eigi verifc sóttur til sjúklinga, þafc
jeg veit ntan vi& Rey&arfjörfc, efca afc minnsta
kosti varla farifc til þeirra, nema alsendis eina
ferfc út á Hjerafc. Hann fórafc vfsu su&ur á
Djúpavog í vor, eptir því sem talafc var, til
e& fá peningalán hjá Kammerassessor Wey-
Vadt; en þafc gat nú líka verifc til afc'lækna menn,
Og f Mjóafjör& fór hann í sumar, a& sogn
manna eptir amtmanns skipun, hva&a erindi
sem hann liefir átt. Og þafc hafa þó verifc
nóg veikindi í vetri var, í vor og fram eptir
sumri vífca um svcitir, svo vífca mun hafa
þurft læknishjálpar. Ymsir geta liafa leilafc
til lians um mcfcul, þa& mun liafa vcrifc, en
lækningaferfcir befir hann varla farifc fleiri en
jeg nefndi.
þetta litla, sem jcg bcfi minnst bjer á
tek jeg fram eins og bendingar til þess a&
þafc muni — því mi&ur eigi vera svo hæfu-
laust sem jeg skrifafci fyrr, afc fólk mun álíta
lækni okkar hjer ijettvægann og fremur ó-
þýfcann. '
En hins er og skylt jeg minnist, sem
fcetra er og Zeuthen læknir telur sjer til hróss
í grein sinni, a& bann hcfir veitt mikla mefc-
slahjálp hjer í sveit sí&an í vetri var þa& er
Satt. þó draga mætti, ef til vill, nokkra frá
þeim nærri 150, sem hann segir hjer hafi
lagst í taugaveiki, þá voru þeir næsta marg-
ir, en aldrei vissi jeg samt til, afc hann gerfci
sjer ferfc hingafc til sjúklinga, hversu megn
sem veikindin voru, þó hann væri nærri allt-
af heima og örskammt sje í milli. þ>a& er og
satt sem hann segir, afc hann hefir lánafc mörg-
um me&öl sí&an í vetri var og jafnvel sífcan
f haust þó mjer væri þafc lítifc kunnngt þegar
jeg skrifafci þjer 20. janúar. Og yfir höfufc
segja menn afc læknir vor sje nú optast þægi-
legri vifc menn en mörgum þótti hann fyrst
og þafc getur vel veri& a& okkur hafi orfcifc
þafc til meins, sí&an í fyrra sumar, a& hann
haffci eigi tök á a& ná í fyrstu almennt þokka
manna e&a trausti. f>afc er eigi ofhermt þó
jeg taki svo til orfa.
þó læknir minn beini mjer í grein sinni
nokkrnin hrakyrfcum og áinælum fyrir heimskn,
þá I iggur mjcr þafc í Ijettu rúmi. Jeg er ó-
menntafcur mafcur — og kann eigi afc hagleg-
um rithætti — cn satt geta ómennta&ir menn
sagt, eins og hlnir.
En er hann getnr þess til, a& jeg muni
jafnvel hafa látifc annan e&a a&ra hafa mig til
afc rita um hann þá fer hann villt f því. Nei!
þeBS þurfti cigi. — Gremja mfn út af óorfci
því, sem lagfist á sveit mína út af fransós-
gkyaldri Zeuthens læknis, hvatti mig til a&
hripa greinina. Hef&i annar, sem mundi þó
hafa orfifc a& vera mjer fremri, haft mig til a&
riia hana, þá var líklegt a& grein mín hef&i,
veri& hetur samin — því þá hef&i jeg efalaust
farifc í smi&ju me& hana, eins og sumir halda
a& læknir minn hafi farifc til einhvers me& grein-
ina sína, en jeg trúi því ekki. Hún er ekki svo
vei samin, a& siíkt sje ofætlun kandidat úr
Reykjavfk.
Og bá&ir endum vifc greinir okkar, svo
afc segjn, mefc málsháttum; minn bendir til afc
ni&ra lækni mínum, sem nú er, þa& játa jeg,
en lians bendir til a& ni&ra hinum dánu. Ef
ieitafc ræri atkvæ&a hjá heztu mönnum hjer á
Austurlandi um þa&, hver okkar mundi hafa
meira tii síns máls í þessu efni, þá er jeg
Iivergi smeikur.
Ef þú færir nú, Nor&anfari minn 1 lækni
mínurn þessa grein — þá get jeg því nærri,
a& iiann segji jeg muni hafa fari& me& hana
í smifcju, og jeg skal aldrei neita þvf. Hví
mundi jeg dirfast, svo fákunnandi sem jeg er,
a& lialda uppi deilu f bla&amáii, hjálpar laust,
móti kandidatinum.
Skiifafc í ágústm 1870.
Bjarni Stefánsson.
’ LAUNAUPPHÆÐ og DÝRTÍÐARUPPBÓT
þeirra enibsettismanna á fslandi, er fá laun sín
borgufc úr ríkissjó&num árifc 1870.
1. Sliptamtmafcur Hilmar Finsen 5 200 „
2 Amtm Havstein . . . 3.524 „
3. Amtm Tliorberg . . . 3,074 „
4 Landfógeti Á. Thorsteinsen 2.244 „
5. Forseti ytírd. þórfcur Jónasson 2,724 „
6. Yíirdómari Jón Pjetursson . 2,114 „
7. Yfird Benedikt Sveinsson . 1,862 32
8 Bæarfógctinn á Aknreyri . 200 „
9.------- - fsafir&i . . 200 „
10. Sýshim. á Vestmannaeyjum . 300 „
H. Hjera&sdóm. í Gullbringusýslu 235 „
12 Fyrsti lögregluþ. f Reykjavík 195 „
13. Annar---------------------------- 194 „
14 Landiæknir Ðr. Hjaltalín 1 852 „
15. Hjera&sl. Skúli Thorarensen 1.250 „
16. Iljera&sl. þ>. Jónss á Vestmanneyj. 806 ,,
17. ------Hjörtur Jónsson 799 „
18---------þorvaidur Jónsson 919 „
19. ------J. Skaptason . 1,250 „
20. ------Þ- Tómasson . 770 „
21---------Fritz Zeuthen . 770 „
22 Lyfsalinn í Reykjavík . . ISO „
23. Ljósniæ&urnar í Reykjavík . 128 „
24. Hinar a&rar ijósmæ&ur á iandinu 100 „
Samtals 30 860 32
II"”
Styrkur handa nppgjafa landset-
um í Gullbringusýslu . . 96 „
í þarfir póstmáianna . . . 1,000 „
Til eflitiííar garfcyrkju . . . 300 „
— gjafaine&aia handa fátækum 400 „
Styrkur handa hinu ísl. bókinenntafjel. 400 „
Til útgáfu hins ísl. lagasafns , ætlafc 933 32
”"~3)T29~32
Tii þess a& stanáa kostna&inn er
lei&ir af alþingi . . . 12,000 „
Samtals 15 129 32
III.
Til byskupsins yfir íslandi Dr.
P. Pjeturssonar t . . . 3,724 „
— dómkirkjuprestsins Ó. Pálssonar 400 „
— forstöfcum. prestaskól. S. Meist. 2,062 „
— fyrsta kennara síra H. Hálfdánss. 1,010 „
— annars kenriara H. Árnasonar 1,250 „
— Rektors Jens Sigurfcssonar 1,904 „
— Yfirkennara J. þorkelssonar 1,470 „
— fyrsta undirk, H. Kr. Fri&rikss. 1,250 „
— annars — G. Magnússonar 1,250 „
— þrifcja — J. Gufmundssonar 1,250 „
— fjór&a — H. Gu&nmudss, ? 1,010 „
— söngkennarane, til kennarans í
fimleikum og húsgæzlutnanns, alls 960 „
— umsjónarmanrisins vi& skólann 300 „
Alss 17,840 „
ÍV.
Til uppbótar hinum rýrustu
prestaköllum á Islandi
Til uppbótar rýrustu brau&um í
Uólastipti . . ,
Styrkur handa ekkjumog
börnum presta á Isiandi
Styrkur handa fátækum uppgjafa
prestum og fátækum
prestaekkjum
Alls
Auk þessa eru og tilfærfc 8,484rd.
f þarfir lær&u skólanna, og
til ýmsra annara útgjalda
til samans
Alls
Athugasemd. ÖII framantalin
útgjöld til samans eru
a& upphæfc
a, í fyrsta flokki
b, í öfcrum flokki
c, í þii&ja floltki
d, í fjór&a flokki
Utgjalda upphæ&in
rd. sk
318 72
300
400 „
500 ,.
L5lT72
8,484_„
TÖ,002 72
30,860 32
15,129 32
17,840 „
10.002 72
73,832 40
FRJETTIR AÐ AUSTAN. Eins og fyrr er
getifc í bla&i þessu, var ma&ur 26 f. m. send-
ur austur á Seyfcisfjör& ti! herra kanseilírá&s
0. Smith, sem nú er komin hingafc 16. þ. m.
Hann haf&i farifc a& heiman frá sjer 8. þ. m.
þá kansellíráfci& og fylgdarma&ur hans voru
komnir álei&is til baka, a& Austaraseli á Mý-
vatnsöræfum, skall hrí&in fyrst á þá. Um sein-
ustu niána&auiól, liaffci skip komifc á Eskifjörfc
til kaupmanns Tuliniusar fermt matvöru og
fleira. Ekkert hefir en frjezt hingafc eptir því
uin strífcifc efcur annafc Afcur kansellíráfcifc
lagfci af 8ta& hingafc, setti liann, sem amt-
mafcur, sýsiumann Waldemar Olivarius, til afc
gegna sýslumannsembættinu í Norfcurmúiasýsiu
þar til hann kæmi þangafc aptur, efa önnur
rá&stöfun gjör.
Úr brjefi af Seyfcisfirfci d. 5. þ m : rTífc-
arfarið er jafnan iiifc mildasta, en rigningar og
stormar hafa gengifc hjer óskaplega a& und.
förnuj; sjávarafli hefir verib meí) köflum
engin síldarganga enn sí&an í sumar.
Nor&menn sigldu nú hje&an í fy-
og voru Ijetthiæfcir. þa& er bágt hva& þafc
gengur illa mefc þeirra úthaid, því af því mætti
og öfcrum hjer verfca gagn ef þeim gengi vel.
Abrahamsen, seidi hjer allmildö af trjávib og
kolum, en keypti aptur töluvert af slátri, og
bætir þafc máske úr aflalqysinu hans. Ander-
sen hefir keypt töluvert af slátri fyrir peninga
og reitt nokkufc af fiski. En af síld minnir
mig a& þeir hafi fengifc afc eins hjer um 130
—140 tunnur samtals. Ilammers menn búast
vifc afc fara hjefcan alfarnir í dag á Gar&ar.
Skaliagn'mur er farinn á&ur, og hafa þeir tals-
vert minna í a&ra liönd en Nor&menn, enda
leika nú mikil tvímæli á, hvert þeir komi apt-
ur, efca í hva&a stíl. — Heiibrig&i er hjer al-
sta&ar a& kalla og engir nafnkenndir dánir.
Kaupsta&ir eru byrgir sem stendur, en óvíst
hva& lengi þa& ver&ur.
— 8. þ. m. seinast um kveidifc, iag&i nor&an-
pósturinn hje&an áleibis til Reykjavíkur. 10.
s. m rak og náfcist, svo a& þúsundum skipti
af kolkrabba vestan og austanvert við Pollinn
og upp á- Oddeyri, fengu þá flestir sem til
hans ná&u, einkum út í álum, gó&an afla me&-
an krabbinn entist, ásamt dálitlu af síld. —■
Hjá Sigurgeir Pálssyni í Svartárkoti í Bárfcar-
dal í þingeyjarsýslu, var mör í 3v. sau&um
og eldri nú í haust, mest 32 pd. en kjöt af
þeim 72 pd. I 2v. saufcum 30 pd. og kjöt af
þeim 68 pd. f veturg 19 pd. en kjöt 50 pd.
þrjev. og tvævetrir sau&ir gjörfcu til jafnafcar
samanlagt 25 pd mörs, og kjötifc af þeim
jafnt afc verfci. — Sigurgeir bóndi er talinn
mefc beztu fjárniönnum í þingeyjarsýslu, og
vænleiki skepna hans mefcfram afc þakka af-
bragfcs fjárrækt.
— þafc er fyrir löngu frjett afc Kírkjubær
í Tungu er veittur síra IJjálmari þorsteinssyni
á Stærrárskógji og Hjaltabakki, síra Páii Sig-
urfssyni í Mifcdal.
f 6. þ. m. anda&ist merkisbóndinn þorlák-
ur Jónsson á Fjósatungu í Fnjóskadal, kom-
inn um áttrætt.
f Á næstl. vori þann 30. aprí! andafcist afc
Hofstafcaseli Asgrímur bóndi Árnason. Hann
var fæddur afc Feiii í Sljettuhlifc 18. febrúar
1805, hvar hann ólst npp hjá foreldrum sfn-
um síra Árna Snorrasyni og Gufcrúnu Ás-
grímsdóttur. Svo fluttist hann mefc þeim vor-