Norðanfari - 13.04.1875, Blaðsíða 4

e’mim degi, og verja þeesum t?ma mesfmegnis
til a& híma vih hrambú&arborfi&, þríibifja þeir
um í etaupinu, og milli þeseara inntaka, sýna
sig útlendum ekipsmönnum, eem þeim gefst færi
á aí> sjá í kaupsta# þannig ímyndum vjer
oss, aö mestmegnis sje tilorfit) þab <5orf>, sem
erlendis liggur á oss Islendlngum fyrir drykkju-
skap.
Oss þykir vel til fallib, af> taka lijer upp Ht-
inn kafla úr hinni ágætu ritgjört) Jóns Sigur&s-
sonar riddara ,Um verzlun og verzlunarsam-
tök“ (Ný fjelagsrit 29. ár, bls. 88), þar sem
svo er a& or&i komizt:
„Pelagjafirnar og staupagjafirnar, eru frem-
ur handa alþý&unni, og eugin ni&urlæging getur
veri& sárgrætilegri, en a& sjá þann an&mýktar-
og úfrelsissvip, sem menn setja upp þegar menn
eru a& bi&ja um í „staupinu“ vi& bú&arbor&in,
og liíma þar heilum tímum saman, i&julausir, til
a& snýkja sjer út hálfpela e&a brau&köku. f>a&
væri hin nytsamasta si&abót, ef verzlunarfjelög-
in e&a einhver kaupma&ur vildi ganga á undan
í a& koma þeim ósi& af, svo a& menn sæi al-
drei skenkingar vi& bú&arbor&i&; vjer ímyndum
oss a& þar mundi fleiri eptir breyta, ef einn tæki
sig fram um þa&, og þar me& yr&i mikilli þjó&-
bney8ii af oss ljett“.
Vjer vonum a& þessi or& þjó&mærings vors,
komi mönnum, a& minnsta kosti, til a& hug-
leita þetta efni; sjer í lagi viljum vjer vekja
athygli bænda á því, hvort sem þeir eru ríkir
e&a fátækir, a& þeir eru of heifevir&ir menri til
þess a& lítilækka sig svo mjög, a& koma fram
f margmenni eins og au&vir&ilegustu þurfamenn;
einnig leyfum vjer oss a& skóra á alla verzlun-
arstjóra hinna innlendu verzlunarfjelaga, og a&
ö&ru leyti á aila þá, sera meta sóma Islendinga
a& nokkru, a& taka alveg fyrir allar skenking-
ar vi& bú&arbor&ife, sem allt of lengi hafa átt
sjer stafe, öllum til ska&a, enn þjó&inni tii
hneysu.
f>a& er ekki meft þessu meining vor, a&
kaupma&urinn ekki beini neinu gó&u a& skipta-
vinum sínum; nei, langt frá, eu ekki í þessari
mynd, sem er alltof lík ö&rum gömlum vatia,
sem hefur tífckast hjer & landi, nefnilega a&
gefa smalahtindinum á kvíftveggnutu fro&uua of-r
anaf mjólkinni.
— þar sem Norfanfari 14. árg nr 1—2 hefir
me&ferfcis brjef, er Sigtryggur nokkur Jónasson
skal hafa skrifafc frá Ontario, og af þv( hann í
brjefi þessu tekur nokkufc gífurlega tii or&a um
mig og Allanfjelagið, skai jeg ieyfa mjer a&
fara nokkrum or&um um þa&.
A& þv( leyti hann í brjefi þessu sta&hæfir,
a& skipi& St. Patrick hafi verife álitife ósjófært
í fyrravor, þá skal þess getife, a& þa& var á
fer&um milli Englands og Ameríku þegar jeg
var á Skotlandi f fyrrasumar og flutti bæ&i
menn og vörur; og sannast þa& frekar á því
a& jeg beife eptir a& þa& kæmi frá Qvebec, á&-
ur jeg gat fengife þafc iil fer&ar hingafc, og sá
þa& losa farmi sínum eplir a& það var komiö
þa&an í Giasgow, og veit jeg ekki til a& ósjó-
fær skip fái farm afc sigla me& neinstafar í
heimi, enda reyndist skipifc vel bæ&i á leifc
hingaö og líkt til Ameiíku hje&an, líka sjá
menn a& þa& eigi mun sigla skipa verst þó hann
brixli því um gangleysi, því þa& gjör&i fer&ina
á 10 dögum frá Saufcárkrók til Qvebcp; þa& er
enn þá óvíst a& Sigtryggur þessi gjöri betur á
flugdreka þeim, er itann vísast byggst a& flytja
vesturfara á hjer á eptir,
þar sem liann talar um 6 dollara styrk
þann, er stjórnin í Ontario borgar innfluttum
mönnum eptir þriggja mána&a þarveru, þá finnst
mjer bæ&i óskiljanlegt og ólíklegt, a& Agent
Ontario stjórnar á Englandi hafi nokkur umráfc
e&a afskipti af þessum styrk, sem hann segir
hann í leyfisleysi hafi útborgafc, afc minnsta kosti
veit jeg þafc, a& þeir sem f hitti&firra fóru hjefc-
an ti) Ontario og fengu styrk þenna úthorgafc-
ann þar, þurfti ekki afc sækja hann til Englands;
jeg skal ekki fara í getgátur um hvernig þessu
er vari& a& sinni, þó jeg má ske geti ra&ifc dá-
lítifc í hva& Sigtryggi kann a& ganga til þessar-
ar sögu, jeg vil beldur geyma mjer a& útjista
þafc betur þar til jcg hefi vissu þar um, cn
skal þó bæta því vifc, a& mjer er ókunnugt um
slíka útborgnn tii fjelagsins, en hilt veit jeg a&
stjómin samkvæmt lofor&i því er jeg af hennar
hendi haí&i borifc frarn hjer, veitti 9 rdl. styrk
handa hverjum fullor&num til flutningsins.
A& Sigtryggur þessi hafi ( þjónustusemi
s!nni> 8ctn túlkur Islendinga f Ontario, fundifc
sjer skylt a& hlanpa á nokkurskonar hundavafci
í brjefi til Ontario8tjúrnar, eins og bann segir
eptn ausri BóguBögn einhverra vesturfara, þa&
en ab „svar stjórnarinnar
Jiljóh á þessa lei&“ eins og hann liltekur, þa&
Jeyfi jeg n>ier a& efaet um.unz þa& veríur rann-
sakafe, seœ öe'ao œun verta, þar jeg þeklti
Allanfjelaglii a& því a& þa& bæfci vill og geturbor-
ifc hönd fyrir böfufc sjer og þarf ekki a& liggja
undir smánarlegum árásum hvorki af Sigtryggi
nje öfcrum, og enda ekki á þafc skilifc fyrir a&
hafa hlaupifc undir bagga me& vesturförum í
fyrra, sem annars hefíu verifc illa staddir, því
þeir þátu þó bæ&i gó&ann og grei&ann flutning
af beridi þess mót sanngjarnri borgun.
Ef mjer sýnist þörf mun jeg sí&ar bæta
bjer vi& fáum ortum.
Reykjavík 8. febr. 1875.
G. Ijambertsen.
CS
s
itO
OT
a
s
6D
□

'es
'£j>
o
>
Q,
'O
Q
■es
'>
a
a
o
J-i
a
m
’Sb
a
=j
c
’öj
'co
'Ja
2
eo
-O
eu
T3
a
o>
tr:
Cð
6D
9
—j
<1
FRJETTIR INNLENDAR.
5. þ. m. var hjer haldin „Tombola* , efca
hlutadrátiafundur, einnig sjónarleikur af börn-
urn um kvöldifc og annar kvöldinu fyrir af en-
um sömu; allt f þeirn tilgangi, a& kirkjan hjerna
skyldi ujóta þess er ynnist auk útgjaldanna, og
er sagt a& avinningurinn liafi or&ií yfir 400
krónur. Drættirnir böl&u verife 1,500, þaraf
400 null e&a eyfumi&ar. Inngangurinn kosta&i
4 sk., en hver dráttur 16 sk.
8. þ. m. á afmælisdag kqnungs vors Christi-
ans IX, var bjer veifa uppi á hverri stöng, og
um daginn söfnufcust helztu menn bæjarins me&
amtrnann vorn og bæjarfógeta f broddi fylk-
ingar sainan f veitingaliúsi L. Jensens, sjer til
skemtunar, og jafnframt var efnt til mikillar
dansveizlu: fluttu menn þar tölur og mæltu fyrir
skálum, sjer f lagi konungsins. Vi& þetta tæki-
færi var alJs skotife 9 fallbyssuskotum. J>a&
vai lika sem cldgosife væri a& (aka þátt ( bátífc
þessar! og bamingjuóskum til konungs, mefc þyí
a& þa& aldrei befir, hje&aD a& sjá hvorki fyrr nje
sí&ar, gnæft jafn hátt á lopt upp og þá nótt.
Nýlega böfum vjer fatt árei&anleat frjett
af eldgosinu , nema a& þa& væri alltaf a&
brjótast ví&ar upp, t. a. m. í útsu&ur, skammt
Irá Mö&rudal og austanmegin Jökulsár. Og ó
Mývatnsöræfum er þa& sagt kotnifc nor&urasvo
nefndan Uraunháls. svo að þjó&vegurinn er t
bráfc og maske hjefcan af aftekinn. Austur-
lands pósturinn á nú á a& lesgja leifc sína yfif
Reykjahei&i e&a Tunguliei&i a& Skinnastö&um
í Axarfirfci og þafcan yfir Hólssand a& Giíms-
stö&um. Svo haf&i mikifc af hraunle&ju og vikri
fallifc í jökulsá á Fjöllum, a& hún varfc nær því
óferjandi, sem í mesta fsreki og krapabur&i á
haustdag, og flófci meira og minna áland upp allt
í sjó út, en þó óvífca til stórskemmda. Hraun-
le&jan og vikurinn, er nú sagt rekifc á land
aptur fyrir Kelduhverfi , Núpasveit og vestur-
sljettu.
Loksins kom þá norfcanpósturinn hingafc
aptur a& sunnan 11. þ. m.; hann haffci farifc
úr Reykjavik 28. f. m. og þá var póstskip
en ókomifc þangafc. A&ur haf&i frjettst me& jakt
er kornið liaf&i frá Englandi, fermd mat, kaff',
sykri og ýmsu ö&ru til Ziemsen og Knútzons
stórkaupmanna. þegar næstli&inn vetur, kva&
hafa verifc ví&a erlendis afiaka har&ur af snjó-
um og ísalögum, og svo a& menn muna eigi
slíkan í næstl. 50 ár. 7. marzm. haf&i Eyr-
arsund verið þakife fsum og öll skip þá fros-
in inni. gpánverjar hafa koaife yfir sig nýan
konung, er heitir Alfons, og er sonur Isabellu
drottningar, hann er 17 ára; þá er þetta skefei
liöffcu karlongar en eigi gefizt upp, en þó
talife líklegt, a& þeir vegna peningaskorts yr&u
a& leggja ni&ur vopn sfn. Keisarinn í Kina er
sagfeur dáinn. Mælt er a& Mak-Mahon mar-
skálkur og ríkisforseti Frakka, ætli a& mægjast
viö son Napoleons III.
A su&urlandi haf&i sama ve&urbií&a verifc
og hjer, og fiskiafli mikill í öllom vei&istö&um,
sjerílagi á Innnesjum. Kláfinn er sag&ur á
sama stigi og fyr hefur frjetzt hingafe, enda
eru liluta&eigendur ekki á eitt sáttir um það
hvernig bezt sje að útrýina honum; sumir vilja
enn þreyta vi& lækningarnar a&rir skera ni&ur.
Tiieodor Jónassen f Hjar&arholti, sem hjer var
eitt Binn hjá okkur settur amtma&ur og kunnur
a& gó&u einu, kvafc vera einbeittur ni&urskurfc-
arma&ur, og hala skora& á sýslumennina (
Hiínavatnssýslu, Stranda- og Dalasýnluin, afc eiea
fund me& sjer a& Hjar&arholti, og Bkyldi hver
þeirra hafa me& sjer a& heiman einn sýslu-
nefndar mann; er svo ætlast til a& fundur þessi
segi álit sitt um , hvernig bezt væri a& rá&a
úr nefndum ágreiningi og vandrætum.
AUGLYSINAR.
— Af undírskrifu&um voru á nsfstl. haustí
seldar 2 óskilakindur me& þessum mörkum.
1. Bla&stýl‘t fr. fjö&ur apt. hægra, illagjört hálft-
af e&a sneitt fr. biti apt. vinstra.
2. Tvístýft aptan fjö&ur fr. hægra, sneitt apt,
viustra.
Hringveri 1. marz. 1875.
Jón Jónsson.
— Hjer mefc gjöri jeg heyrum kunnugt, aö
jeg, ef Gu& lofar, tek vi& forstö&u prent-
smi&junnar á Akureyri þann 21. júní næst-
komandi; og vil jeg því bi&ja þá, er ætla sjer
a& láta eitthvafe prenta í tje&ri prentsmifju ept-
ir nefndan dag, a& snúa sjer til mfn, Og vona
jeg a& frágangurinn á því prenta&a ver&i vi&un-
anlegur, þar sem jeg hefi von um, afc bætt verfci
a& nokkru áhöld prentsmifcjunnar. Um leifc og
jeg tek vi& prentsmi&junni, mun jeg byrja á út-
gáfu dagbla&s, og mun jeg fúslega veita mót-
löku gófum og vel sömdum ritgjör&um, frjett-
um og ö&ru þvf er fró&leikur og skemmtun er
i, er gó&ir menn kynnu a& vilja sæma b!a& mitt
me&.
Halldórsstöfcum ( Bárfcardal þ. 5. apríl 1875,
Skapti Jósepsson.
L e ifc r j e t ti n g: Me&al markeigendanna í
aukabl. nr. 16—17, bls. 38, 3. dálki línu 8.
ne&an lcs: Jólianns
___ ■
.......— J ...,
Eiyandi oy dbyrydarmadur: BjÖm JÓIlSSOfl
Akureyri 1675, B. M. «•