Norðanfari - 08.05.1875, Blaðsíða 4

arsyni og Jakobi Lindal; cr byggfcu sjer skála
mílu frá þeim fyrnefndu; mfcu þessir menn
okkur bjargvæltír meb aí) Ijá okkur húsaskjól
þar í óbyggíum um hávetur; þegar lengra dró
uppí skóginn og ofiangt var ortih at) ganga
heim og heiman á dag, Gekk verkib heldur til
seint fram, því bæti var skógurinn stórvaxinn
og talsverfur snjór til tafar, lausamjöll því al-
drei kom gola ab þjappa henni saman, samt
var haldib áfram þangat) til komnar voru 6
mílur a?) öllu samtöldu (ásamt 2. er 3 Norbmenn
ruddu), fóru þá flestir að letjast, því þá stób
líka yfir haitasti tími seint í febrúar, þá snjór
og frost voru hjer mest. Fóru þá sumir af
þeim er land áttu afe rybja möikina fyrir sjálfa
sig; þafe er afe skilja, þeir er þá vildu halda
f lot þau er þeir höf?u látife skrifa sig fyrir;
hinir sngbu sig alveg frá þeim, þótti þar snm-
stafear grítt þó vífeast sje þar allgott land á
milli, meb því líka þcir höfbu fregnir af betra
og jafnara landi norbar, meb veibi vötnum og
smágjörbari skógi, vildu því leita þangab; varb
þetta tilefni til þess, ásamt atvinnuleysi f Rosseau,
afe vife fluttum hingafe 23þ enska mílu til N V.
á oíanskrifaban stab,; seinast urfcu ekki eptir í
Rosseau nema Anton og Brinjólfur frá Mývatni
og Flóvent frá Skrifeulandi vife Eyjafjörfe. Vife
fengum hjer vinnu vib sögunarvatns-milinu og
1 dollar um daginn. þókti okkur nú þetta gott
hjá því sem vib hölfeuin vanist ábur, þó dag-
laun væru almennt 1 dollar 25 cent sunnar í
laridinu; en þab var gób uppbót ab vife fengum
hjer leigulaust húsnæfei og ináitum taka núg tii
eldivitar aí því er sagafeist utanaf trjám og
borbvib í millonni; er þetia hvorttvegeja nokk»
ub dýrt i hinurn stærri bæjum. Ujelzt þessi
millnu vinna vife frammí mifejan nóvember; eigi
afe síbur situr einn af lönduru enn vib sömu
kjör í allan veiur bjá fjelagi því er á þessa
millnu. Vib liinir abrir landar höfnm ekki haft
verk sffean, af því vib böffeuin visiaskipti nema
háiíari tímann vife afe saga í sundur trje til ann-
arar milinu uppí skógi iijer allskamt frá, samt
dollar um daginn; en nóg höfurn vib afe likind-
«m afe starfa þegar dregur ab vorinu.
Tíbarfarinu eet jeg eklti lýst náltvæmlega,
hvafe hiti Og kuldi hali verib, sízt eins og þab
gjörfeist í fyrra vetur, því vib bölfcum engar
lopts-lags eba frostmælir (Therometer); okkur
fundust froslin í fyrra vife líka og þau gjörust
f metalvetri a Islandi. Snjór varfe á jafnsljettu
( mití lær og meir , kalhUup út f akóginum,
því þar er allt bolt afe netan og eins og í „fyrstu
snjóum“ heima, sf því þetta er ysja sem fell-
ur á jörbina í logni. Aldrei koin hlákubloti svo
jeg muni frá því snemraa í janúar og til þess
1 mifejum marzm. Var optar frost og bjartvibri.
og þá hlýindi af sól um mifcjun dagiun þegar
hennar naut, efea þá þykkt lopt, stundum þá
mugga efea molludrifa. Eptir þann tima fór
veburátl ab srná hlyna og rigna optar en snjóa,
þó opt væru næturfrost framundir lok aprílis,
eptir þab var hver dagurinu öferum betri og
biffeari allt til enda; komu hæfiligar gróferar
skúrir framanaf og svo aptur skiri eplir skúr,
og sjaldan rigndi lengur en hálft dægur í serin,
eptir mitt sumarib mjcig gjaldan, svo sumum
þótti nóg um þurkana af þvi þá líka var nógu
heitt; opt þetta frá 25° til þess kringum 30
stig afe reikria epiir Raumer í skugga , (tijer er
ekki til nema Therometer Farenhaits), aldrei
hærra svo jeg fæki eptir; samt varfe uppskera
hin bezta hjábændum; nýar kartöflur komu þeir
meb strax snemma í júlí, enda varfe nýtingin á
öllu gófe hjá þeim, því afe liaustife var kjurt og
fagnrt, vfst hib skemrntilegasla og bezta er vib
Islendingar höfum lifab. Um velurnætur voru
ekki grös meira nölimb en varialega á Islandi
um rjettir; sló þá öllum regobogans litum á
skóginn. Varla gat heitið ab vetur geogi hjer
I garb fyrr enn meb desember, síban hefir varla
dregife úr /rost nema litife eitl inilli júla og ný-
árs, þó var hib mesta frost sem komib hefir í
vetur á gamlaársmorgun, efea 20° litla stund,
endrar nær hefir þafe verife 5—10 og einu sinni
stigifc opp í 16°. Snjór er vife líka og í fyrra.
þá er Iftib eitt afe minnast á þorpib sem
vife búum í, og ér hægt yfir sögu afe íara, því
þetta er ekki mikil horg, bærin er líka ungur
og í barndóuii; þegar jeg kom hjer fyrst, virt-
iet mjer hann ekki öllu stærri en Akureyri, en
sífcan hafa verife byggfe 30 hús, og eptir því er
Ifklegt hann fari sívaxaudi; bann liggur líka
allvel vife verzlun.
Parry Souod sfendur hjer nm bil á 45°
20' N. [3, 0g gQO v, L. vife Georgiao bay, sem
vife landar köllum Georgsfióa, eem er vík er
gengur oortaustur úr liinu mikla Huronsvatni,
Ekki veit jeg hvafe margir eru innbúar. Afeal-
bjargrætisvegor bæjarmanna cr timbnr og millnu
vinna. Ivær ern hjer sögunarmiilnur, gengur
önnur af vatnpafii; hún er byggfe vife Iftinn foes
( Seguinfljóti, (þafe er á horfe vife Ilörgá) rennur
hjer gegnum bæinn. Gekk hún fyrri hluta sum-
arsius nótt eem dag, og unnu vife hana 80
— 52 -í
manns, sagafei litín 50,000 ferhýrningsfet mefe
dægri, enda voru fluttir frá fjelaginu sem á hana,
milli og 30 skipsfarmar afborfevit) næstl. sum-
ar; hætti hún þú snemma. því hún var rifin,
og byggfe npp aptur í haust og vetur helmingi
stærii og margbiotnari en ábur, svo hún vinhur
ab því skapi meira framvegis. Hin millan
gengur af gufu, starfa vit) hana vanatega 40
menn. Hina þrifju er verib afe byggja hinu
megin vib höfnina sem á afe verfea mikil gufu-
millna og verfa fullgjör í vor ; er gjört ráb fyr-
ir 200 til 300 menn íái vinnu vib allar þessar
milinur. Líka slendnr stór mölunar millna of-
ar meb fljótinu ; aferar verksmibjur eiuhjerekki
komnar upp enn þá.
(Nifcurlag sífear).
þAKICARAVÖRP.
— 1 marzmánuti næstl. vetur voru nokkrir
menn af Flateyjardal á heimleife frá Húsavíkur-
verzlonarstafe, gjörfei þá vefcur mikif) og stórsjó,
og ( þeirri svipan lirökk stýrib frá skipi því er
þeir voru á, svo þegar gekk sjór á þafe; var
þá eigi annafe ráfe fyrir hendi enn afe bera fyr-
ir borb 6 tunnur af kornvöru, þvi ella muudi
skipife hafa sokkib þegar í stafe. þannig misstu
5 fáfæk heimili töluverfea matbjörg, er varö
þeim mjög t-vo tilfinnanlegur skafei.
þegar atburfeur þessi spurfeist, urbu ýmsir
menn ! hreppnum til ab rjetta hjálparhönd.
Einnig gáfu 2 utansveitarmenn, Björn prófastur
Hallldórsson í Laufaei 4 kr., og þórt ur verzl-
unarstjóii Gufejónsen á Húsavík eitthvafe af koin-
mat. þeir af sveitarmönnum sem hvab mest
studdu at) hjálp þessari voru: Páll Bjarnason
yngismabur á Hallsilsstöbum, er mefe tilstyrk
btúfeur sfns Benedikts bónda á Vöglum og
Eggeris uinbofcsmanns Gunnarssonar gekkst fyrir
hlutaveliu. er avann þeim er skabann bibu rúma
84 kr , Jón óbalsbóndi Sigfússon á Sörlastöbum
er gaf 16 kr. Gubmundur bóndi Davifcsson í
Hjaltadal og Hannes bóndi Fribriksson f Aust-
arikrókum. — Olannefiidum mannvinum, og
öllum þeim mönnum öbrurn, sem á líkan bátt
lögfcu fram lifsinrji sítt, svo ab þeir er misstu
fengu skafeann aptur bættan afe rnestu, votta jeg
hjer mefe í nafni þiggjendanna innilegt þakk-
læti, og bife Gufe afe láta örlæti þeirra og vel-
vild til hinna bágstöddn færa þeim sjálfum heim
aplur tiuiaulega 02 eilífa blessun.
þverá í marzm. 1875,
Gísli Ásmunddson.
„Sjúkup var jeg og J»jer vltj-
nðuð min“. fflatt 25. v. 3Í> A næ»t-
lifenu vori varb jeg fyrir því mótlæti, ab missa
heilsuna, og lá því eigi annafe fyrir mjer mefe
konu og 5 börnum, en afe lenda á sveitinni, ef
ab hinn göfuglyndi hreppstjóri trjesmifeur Jóhann
þorsteinsson á Svalbarbi ásamt ótalsbónda Jóni
Bjarnarsyni á Laxáidal, eigl befbi gengib á und-
an og hvatt afcra tii þess, afe hjalpa mjer, mefe
ráfeum og dafe, bæfei met) því ab láta siá tún
mitt, taka af mjer skepnur, og svo afe gefamjer
allan kostoafe til lækninganria, ásamt fleiru er
konu minni var lifcsint í fjærvenr minni; líka
liefur bróbir minn, mefcal annara velgjörba hans
vife mig, tekib af mjer eitt af börnum mínurn
árlangt. Jeg er því fyrir Gufcs og góbra manna
iijalp komin til iieilsu, og finn þab þvf skyldu
roína ab votta öllum hinum efeallyndu velejörba
mönnum mfnum, æferi og lægri, skyldum og
vandalausum innilegustu þakkir mínar fyrir veg-
lyndi sitt og lijálp vib mig og mína; 02 bib
jafnframt binn algófa gjafarann ailra góbra hluta,
ab blessa þá og afkorneudur þeiira í líti og
daufca. Ritafe í marzm. 1875.
Stefán Gislasom
AUGLÝSINGAR.
— Um kosti þá er Nova-Scotia etjórn býfenr Isiend-
ingnm þeim er flytja þangafe (til Nova-Scotia) í þeim til-
gangi afe setjast þar afe:
1. Hver fiillorfeinn (21. árs) skal fá 100 (hundrafe) ekr-
nr lands fríar, og ef mafenr æskir þess, ekki lengra
frá sjó en 14 mílur enskar.
2. Af hvorjum 100 (hundrafe) ekrnm sknlu 2 ekrnr rndd-
ar og brendar, til Ijattis fyrir nýbyggaraun.
3. tlús sknlu líka verfea byggfe.
4. I.ögfe sknlu hverjum til matvæli, þar til hann er sjálf
ur fær nm afe sjá sjer fyrir þeim.
5. 11 dollarar sknlu borgast frá stjórninni til hvers
eins staks mannB, sem er 21 ára afe aldri.
6. Vife fyrstn hentogleika skal verfea stofnafenr frískúli
og kostufe kennsla þar til heyrandi.
I umbofei Nova-Scotia stjúrnar.
Halffax 6. doseœber 1874.
Jóhaunes Arngrímason.
Komife hefir til oría, afe Jog yríi sendnr, frá Nova-
Scotiastjóm, ttl fslands á næ8tkomandi vori, en hvenær
sem þafe kemst á, læt jeg ykkur landa mína vita þabi
mjer þykir nær þvf víst, afe þafe mnni komast i, á næst-
komandi hausti, ef jeg forfallast ekki nfe neinn leyti; en
skyldi nú svo fara afe nokkrir íslenzkir vestorfarar kæmn
hjer til Nova-Scotia, eptir afe jeg væri farinn á leife til
íslands, er ákvarbafe afe Konráfe Egil6son taki á múti þeim,
sem leifebeinandi túlknr, kostafenr af stjúrniuni til þess.
Afe mínu áliti virfeist mjer afe Nova-Scotia-land eigi
vel vife Islendinga afe mörgn leyti, þótt frjófsaniari og
heitari landshlutar sjen til í Ameríkn, þá liggnr þafe lfka
einkar vel vife verzlnn vife uorfeurálfuna, ef mabnr vildí
rentia hng síunm svo langt frain f ókumna tímann, afe
þar kynni afe stofnast fsleuzk nýlenda, einnig er þar veifei-
stafea ágæt, — þar var í snmar hlafeafli, og flskakyn þar
hife sama og á Islandi.
Afe lfkindnm flytja flestir af íslendingnin, sem fóru
til Ontarío á næstlifenu sumri, ofan hiugab til Haiifax á
uæslkomandi vori; eptir ab hafa (einsog efelilegt er) skofe-
afe land f Ontario, og fengife lýsingu af skofeunargjörfe
á landi í Nova-Scotia, en leifeir nú af þessn þafe horf afe
útliti fyrir ab í Nova-Skotia ætli afe myndast nýlenda, svo
hugiir Islendinga hnegist þar ab máske fremur öbrnm
stöbnm, liggur beint vife afe áskiija vife agenta flutnings-
línanua (er jeg hygg áreifeanlegastan G. Lambertsen) afe
lítvega mannflutninga til Halifax á Nova-Sctoia.
Ef afe nokkrir vildu senda mjer fáar línur, geta
þeir skrifafe (adressafe) mig eins og fylgir.
J. Andersou Esq. — Education Office — Halifax —
Nova-Scotia C-anada.
Ritab í Halffax í janúarm. 1875.
Jóhannes Amgrímisoii.
(Eyfirfcingur).
— Fyrir næstlifena píska, var hjer í prent-
smifejunni, lohit) vib prentun á litlum bækl-
ingi örk afe stærb f áita blaba broti, sem
er : „Tffírlit yfir Iiiu lielztu at-
ridi í fátæltraloggjol Islarnísu, ept-
ir herra Bjama sýslumann E. JVlagnússon á
Geitaskarfci. Bæklingur þessi, sern er til kaups
bjá höfundinum og undirskriíubum , kostar
inuheptur í kápu 36 sk. eta 75 aura, og
er einkar fróblegur og naubsynlngur, fyrir alla
er þurfa at) iiafa afskipti af sveitamálefnurn, og
jafnvel alla sem greiba útsvar til sveiiar eba
framfærslu skyldra eba vandalausra. þeir fáu, sem
hafa fengib tækifæri lil afe lesa bækling þenna,
hafa hr08at) tronuin, og taliö vfst, a& uiaigic
þyiftu og vildu eignast bann, sein bezta leibar-
vísir til ab þekkja og skilja hin eldri og yngri
lagabob, rjettarbætur, dóma, úrskurbi og yfirvalda
rábsiafanir, er áhræra sveiiastjóriiarrnálelni vor.
Bæklingnum er skipt nibur í 9 kafia,
1. kafli. Stjórn fátækra mála.
2. — Skilyrbi fyrir því ab veita eigi sveitar-
styrk.
3. — Skyldur þær er hvíla á sveit þeirri, þar
sem þurfarnabur á heimili, efea heiuf
afesetur.
4. — Um framfærsluhrepp þtirfamanna.
5. — Um flutning þurfamanna.
6. — Um frainíærslu þurfamanria og hrepps-
órnaga.
7. — Um nibiirjöfnun aukaútsvarsins til sveit-)
ar og reglur þær, er í því efni ber ai>
athuga.
8. — Utn tekjur sveitarfjelaganna, og reikn-
ing ylir tekjur þeirra og útgjöld.
9. — Hver álirif þab liafi á rjettindi manna,
afe þeir þiggi sveitarslyrk efea haö
hann þegife.
Prentvillur þær sem kunna afe finnast »
bæklingi- þessum, er gófefús lesari bebinn ab lesa
f máltb.
Akureyri 4. dag maímánabar 1875.
Björn Jónsson.
__ Rjett eptir þrettánda týndist tunna tnefe
tágjörbum, er tók 2 potta, í litlum strigapoka,
a leibinni frá Kúskerpisnesinu og fram fyrif
Silfrastabi. I slíkri berangttrstíb, setn verib
hefur, hlýtur tunnan afe hafa fundist, er þv^
fundarmabur bebinn ab skila henni til húsbónd-
ans á Silfrastöfeum, bife allra fyrsta, mót sann-
gjörnum fundarlaunum.
Glös,
er fólk befeife afe koma meb á Apóthekife.
P. H. J. Uansen.
á
— Erffeamark síra Jóns þorsteinssonar
Skútustobum er: Sneiferifab ajitan hægra íl0.
ur framan, stúfrifafe vinstra. Brennimark J- *'
Eigundi og ábyrgdarmadur: BjÖMl JÓDSSOfl ^
Akureyri 1875. B. M. Stephdns*o„.