Norðanfari - 26.10.1875, Blaðsíða 1

Sendur kaupendum lijer á landi
kostnaðarlaust; verð árg. 30
arkir 3 lsrónur, einstök nr. 16
aura, sölulaun 7. bvert.
VORÐVVFAUI,
Auglýsingar eru teknar í Mað-
ið fyrir 8 aura hver lína. Við-
aukablöð eru prentuð á kostnað
hlutaðeigenda.
Id. ÁK
AKUREYHI 26. OKTÓBElt 1875.
Nr. 39.—40.
Háttvirtu og' lioiörniiu kaupendur
N orðmifara!
„Gott er að eiga góða að,
eklci sízt þá áliggur“.
— Loksins bvrjar þá Norðanfari göngu
sína að nýju, eptir að liafa haldið kyrru
fyrir síðan 16. júní þ. á.
Jeg þarf ekki að segja yður frá orsök-
um þeim, er hafa valdið þessari kyrrsetu
hans, því þær eru flestum af vður, ef eigi
öllum kunnar, og máské líka það, að nú
hefi jeg fengið aptur aðra prentstmiðju en
þá er jeg liafði undir liöndum, sem mester
nð þakka systursvni mínum lierra kand. med.
& chir. Edvald Johnscn, pralctiserandi lækni
í Kaupmannahöfn, er varð skjótaritil fram-
kvæmdanna en mig og nokkurn varði. Jeg
Imfði aðeins skýrt honum frá kringumstæð-
um mínum í þessu tilliti, og að jeg hefði
sótt um til konungs, að rnega stofna hjer
og nota ' aðra' prentsmiðju víð lilið þeirrar
sem er, og fengið leyfið. sem prentað er hjer
að neðan á dönsku og íslenzku. j>ánúherra
Edvald lækuir heyroi að leyfið væri fengið,
ljet hann ekki lengi bíða að útvega og senda
mjer með sldpi L. Popps stórkm. og Grránu,
prentsmiðju með letri og hinum nauðsynleg-
ustu úhöldum, er hjer urðu ekki smíðuð, og svo
mi'við kapp lagði E. læknir á að jeg gæti
fengið prentverkið með nefndmn skipum, er
voru þau seinustu í sumar frá Kh, oghing-
að til Akureyrar, að hann fjelck af letur-
steyparamun William Simmelkjær, að láta
vaka bæði nótt og dag til að koma letrinu
af Aður (li'ána legði af stuð., s® það kom
með, því annars hefði jeg ekkert letur get-
að fengið fyrri en aðvori; einnig sendi liann
mjer pappír, svertu, og fl., sem hann hngði
jeg mundi niest þarfnast í hráðina, er hann
allt fjekk til láns og gekk í horgun fyrir til
þess það verður borgað, og múndu fáir í hans
sporum hafa lagt svona fje sitt í sölurnar,
heldur þótzt gjöra vel að útvega mjer prent-
Smiðjuna til kaups og segja að jeg gæti lát-
ið vitja liennar jafnframt og andvirðið væri
greitt. Enn fremur Ijet herra Edvald lækn-
ir eigi hjervið staðar nema, heldur skrifar
liann þeim til lijer á landi, er liann treysti
bezt til að efla fyrirtæki þetta og útvega
borgun fvrir prentsmiðj;ma og hið annað er
hann sendi og allt átti að kosta, fyrir utan
pappírinn og svertuna m. fl., 1200 krónur.
Borgunin ætlast hann til að greiðist með
Idutahrjefum, hvert að upphæð 20—50 kr.,
þannig að hjer á landi sje greiddar 900
krónur, en sjálfur ætlaði hann aðútvegaer-
lendis 300 kr., og þeir sem þannig greiddu af
kostnaðinum, eignuðust jáfnframt prentsmiðj-
una, og leigðu mjer hana síðan með sann-
gjörnum skilmálum, að því leyti sem jeg
ækki sjálfur legg til hennár, eða get kvittað
úf kostnaðinum. Auk þessa áður nefnda
kostnaðar, hefi jeg sjálfur orðið að láta
smíða ýms áhöld, mestpart af trje og nokk-
ur af járni, er þurfa til viðbötar því áður
er fengið og kostar yfir 200 kr. J>að liefir
og talsvert aukið áðurnefnd útgjöld mín, að
ná til mín herra Jónasi Sveinssyni, sem
ýfirprentara, er var austur á Seyðisfirði, og
jeg varð að senda gagngjört eptir. Mjer er
því mjög áríðandi, að geta fengið borgun
fyrir blaðið og hið annað sem jeg á hjá
öðrum, sem allra fyrst að hverjum er unnt
íið leysa liana af hendi í þessum eða næstú
mánuðum yfirstandanda árs, jafnframt og
jeg hið iimilegast hina háttyirtu og lieiðr-
uðu kaupendur hlaðsins, að misvirða eigi við
mig hina Íöngu kyrrsetu þess, lieldur sýna
mjer og því hina sönm velvild, lijálpsemiog
gengi sem áður.
Virðingarfyllst og vinsamlegast.
Björn Jónsson.
VI CRISTIAN DEN NIENDE, af Unðs
Naaðe Konge til Daninarlí, de Venders
og Dothers, Hertug' til Slesvig', Hol-
steen, Stormarn, Hitmarsken, Lauen-
horg- og- Oldcnhorg'*
Gijöre vitterligts At Vi efter derom
allerunderdanigst gjort. Ansögning og Bo-
gjering samt de Os i den A.nledning fore-
dragne Onistændigheder, allernaaðigst have
hevilget og tilladt, saa óg herved bevilge og
tillade, at Redaktör Björn Jönsson maa
paa Akureyri i Ofjörds Syssel inden Norð-
og Ostamtet i Vort land Island anlægge og
drive et Bogtrykkeri til Bekvemmelighed og
Brug for dem, som sig íleraf ville betjene.
Til hvilken Ende han skal forpligtet være, et
godt og forsvarligt Bogtrykkeri sammesteds
at vedligeholde og sig derudi tilhörligen rette
og forholde efter Loven og de om Bog-
trykkerier udgangne eller herefter udkom-
mendi Love og Anordninger.
Ligesom Eortolkningen af denne aller-
höieste Bevillings Ord og Mening, forhe-
lioldes Vor Minister for Iá'land, saaledes
maa den ikke benyttes, forinden den har
været forevist Politimesteren i Akureyri
Kjöhstað,
Forhvdende Alle og Enhver imod det,
som foreskrevet staaer, Hinder at gjöre.
Givet i Vor Kongelige Residensstad
Kjöbenliavn den 28. Júni 1875.
Untler Vort Kongeligc Segl.
(L. S.)
Efter Hans Kongelige Majestæts aller-
naadigste Befaling.
J. Nellemann.
J. Havsteen.
asst.
B'evilling
for Redaktör Björn Jónsson af Akureyri
til sammesteds at anlægge og drive et
Bogtrykkeri..
Aldeles gratis.
Forevist. Akureyri Byfogedcontoir
den 16. Aug. 1875.
S. Thorarensen.
VJER KRI8TJAN IHNN NÝUNDI af
Ruðsnáð Danmerkur ltoniingur, Viiula
og- Grauta, hertogi í Sljesvík, Iloltseta-
landi, Stórmæri, Rjettmerski, Lauin-
horg og Aldinhorg.
G j ö r u m k u n n u g t: að Vjer eptir allra-
þegnlegustu bænarskra og tilmælum, svo og
vegna kringumstæða þeirra er Oss í tjeðu
tilliti hefur verið skýrt frá, allra mildilegast
höfum veitt og leyfum. svo og hjermeð veit-
um og leyfum, að ritstjóri Björn Jónsson
megi á Akureyri í Eyjafjarðarsýslu í Norð-
ur- og Austuramtinu á Voru landi íslandi,
stofnsetja og nota prentsmiðju til hæginda
og notkunar öllum þeim, sem nota vilja.
jpví skal hann skyldur til, að halda þar við
góðri og gildri prentsmiðju, og liaga sjer og
og liegða í því efni, sem vera her, eptir lög-
unum og þeim lagagreinum og tilskipunum,
sem eru eða kunna að verða settar um prent-
smiðjur.
Eins og þýðingin á orðum og meiningtt
þessa vors allraliæsta leyfishrjefs, er áskilin
ráðherra Vorum yfir lslandi, þannig má það
ekki notast fyrri enn húið er að sýna það
lögreglustjóranum í Akureyrarkaupstað. En
það höiinum Vjer hverjum og einum að léggja
tálmanir gegn því, sem hjer er fyrirskipað.
Gefið í Vorum konuuglega aðsetursstað
Kaupmannahöfn 28. júním. 1875.
Undir Voru konunglega innsigii.
(L. S.)
Eptir allranáðugasta hoði Hans konunglegu
Hátignar.
J, Nellemann.
J. Havsteen.
asst.
Leyflshrjef
handa ritstjöra Birni Jónssyni á Akureyri
til þess samastaðar að setja og nota prent-
smiðju.
Alveg gefins.
Framvísað á skrifstofu hæarfógeta á
Akureyri 16. d. ágústm. 1875.
S. Thorarensen,
Um vikuröskuna í Múlasýslum 11.—6,
1875,
Síðan jeg skrifaði 24. næstl. aprm. ura
vikuröskufaliið yfir Múlasýslur, hefir mikið
hreytzt til hatnaðar á vikuröskusvæðinu,
Jóykir mjer það eiga vei við, að jeg skýri
írá, hvernig lijer er nú útlits og horfa sýn-
ist til um hag manna,
Tiðarfarið hefir optast verið æskilegt
síðan aslcan fjell, nerna 2 áfeUi hafa komið;
hið fyrra til lítils meins, og dreif þá býsna
snjó á upphjeraði, en með liægviðri — en
liið síðara, 30. f. m. með háskalegu snjó-
hleytúveðri, scm deyddi víða nýrúnar kind-
ur, einkum innantil á Jökuklal. í Foss-
vallalandi var fjöldi fjár, því þar var nærri
öskulaust. Elest af því var nýrúið, þegar
veðrið datt á — það kom um nótt eptir
blíðuveður, og varð svo sem engu af fjenu
bjargað í liús. Nú fyrir viku var búið að
finna um 80 fjár dautt og vantaði margt,
Hvassviðri, sem komið hafa endur og
sinnum, hafa feykt öskunni til og frá og
minnkað hana furðanlega á þúfum og hæða-
bungum öllum —- stórrigning kom í fjörð-
um og nokkur í upphjeraði 22. f. m,, sem
hreinsaði víða í fjörðunum, og dróg allstað-
ar hið smærsta af öskunni ofan í rótina, og
nú kom fyrir skömmu skaðááfellið, sem
vann að liinu sama, þegar siijórinn bráðn-
aði,
Fyrir allt þetta, rifveður nokkur, úr-
komur og veðurblíðu á milli, liefir „fyrir
lcrapt haiís, sem tilsendi liitann“ komist
furðumikill gróður upp úr öskunni, Svo
fjenaður fær, nú orðið, nóga hjörg í útliög-
um víðasthvar — nema á efra Jökuldal er
líklega smátt um haga en þá kýr eru
nú látnar út lijer allstaðar og geta náð tölu-
verðu af gróðri, sem ljettir gjöfina inni, og
sumstaðar er hætt að gefa þeim. Hestar
hafa og nú fengið nokkra hjörg. Gróður-
inn er gisinn enn þá — því þjett öskuskóf
og vikurmöl er í rótinni allstaðar — en
furðu kjarngóður cr hann svo sauðhurður
hefir orðið miklu farsælli, en menn væntu,
einku-m þeim, sem hörðust með ærnar lieima.
Flestir liafa nú rekið lieim geldfje sitt
og hest-a úr sveitunum, sem hjörguðu okkur
öskuhúum, cðu rúið pað þav — svo eru og
— 81