Norðanfari - 28.03.1876, Blaðsíða 1

Sendur kaupendum hjer á landi
kostnaðarlaust; verð árg. 30
arkir 3 krónur, einstök nr. 16
aura, sölulaun 7. hvert.
MÐANFARI.
Auglýsingar eru teknar i hlað-
ið fyrir 8 aura hver lína. Yið-
aukahlöð eru prentuð á kostnað
hlutaðeigenda.
15. ÁB.
AKUREYRI 28. MARZ 1876.
Nr. 11.—12.
Ferðaáætlttn
póstgufuskipsins
milli Kaupmannahafnar, Færeyja og íslands 1876.
Frá Kaupmannahöfn til íslands.
Skipið fer frá Kaup- mannahöfn !>að leggur í fyrsta lagi á stað frá Venjulegur komudagur til Reykjavíkur
Leirvík Færeyjum (pórshöfn). Seyðisfirði
l.marz9f.m. 4. marz e. m. 6. marz f. m. . . 15. marz.
16.apr.9f.m. 19. apr. e.m. 21. apr. f. m. • • • • • 30. apríl.
28. maí 9 f. m. 31. maí e.m. 2. júní f. m. 3. júní e. m. 8. júní.
7. júlí 9f.m. 10. júlí e.m. 12. júlí f. m. 13. júlí e. m. 18. júlí.
16. ág. 9f.m. 19. ág. e.m. 21. ág. f. m. 22. ág. f. m. 27. ágúst.
27. sept9f.m. 1. oktbr. e.m. 2. okt. e. m. • • • • • 11. október.
8. nóv. 9f.m. 12. nóv. e.m. 13. nóv. e. m. • • • • • 22. nóvbr.
Frá íslandi til Kaupmannahafnar.
Skipið fer frá Reykjavík |>að leggur í fyrsta lagi á stað frá Venjulegur komudagur til Kaup- mannahafn.
Seyðísfirði Færeyjum (|>órshöfn). Leirvík
23. mrz6f.m. 26. marzf.m. 28. marz f. m. 6. apríl.
7. maí 6 f. m. • • . • • 10. maí f. m 12. mai f. m. 21. maí.
17. júní6f.m. 19. júní f. m. 21. júní f. m. 23. júní f. m. 29. júní.
27. júlí 6f.m. 29. júlí f. m. 31. júlí f. m. 2. ág. f. m. 8. ágúst.
5. sept. 6 f. m. 7. sept. f. m. 9. sept. f. m. 11. sept. f. m. 17. septbr.
18. okt.8f.m. • t • t • 21. okt. f. m. 23. okt. f. m. 31. ottbr.
29. nóv. 8 f. m. 2. des. f. m. 5. des. f. m. 13. desbr.
1. athugasemd. Farardagarnir frá Kaúpmannahöfn og frá Reykjavík, eru fast ákveðnir.
Fyrir millistöðvarnar eru tilteknir dagar peir, er skipið í fyrsta lagi má halda
áfram ferð sinni frá peim, en farpegar verða að vera undir pað búnir, að skip-
ið leggi á stað síðar. |>sgar vel viðrar, getur skipið komið til Reykjavíkur og
Kaupinannahafnar fáeinum dögum fyrr en áætlað er, en kgmudagurinn getur
sjálfsagt orðið síðari dagur. Yiðstaðan á millistöðvunum er sem styzt.
2. athugs. Skipið kemur pví að eins við í Seyðisfirði, að veður og sjór leyfi.
3. athugs. Að Yestmannaeyjum kemur skipíð í hverri ferð, pó pví að eins að veð-
ur og sjór leyfi.
4. athugs. Á 3 sumarferðunum mun skipið eptir komuna til Reykjavíkur, fara ferð til
Hafnarfjarðar og Stykkishólms fram og aptur.
Farargjaldið
milli íslands og Kaupmannahafnar . 1. lypting. 2. lypting.
. . 90 kr. 72 kr.
— — — Leirvíkur .... . . 54 — 45 —
— Reykjavíkur og Jórshafnar . . . . 40 — 30 —
— — .. Seyðisfjarðar . . 24 — 18 —
—- — Vestmannaeyja . . 16 — 10 —
— — .. Stykkishólms . . 12 — 8 —
■— Seyðisfjarðar og þórshafnar . . . . 24 — 18 —
— — .. Vestmannaeyja . . 16 — 10 —
— - Stykkishólms . . . 36 — 24 —
Um flutning alþingistíðindanna.
(Úr hrjefi).
Báglega gengur okkur hjer um sveitir
að fá alpingistíðindin síðustu, og hafa pó
margir löngun til að sjá pau og lesa. Mönn-
um hefir að undanförnu verið hrugðið um
pað, og ekki ástæðulaust, að peir hirtu lítið
um að kynna sjer pað, sem gjörðist á al-
b’ngi, en pá var nokkuð öðru máli að gegna
heldur en nú; pá var pingið ekki nema ráð-
gjafarþln„
sem aðeins hafði rjett til að segja
gtjórninni álit sitt um löggjafarmálefni lands-
ins, án pcss hún væri neitt bundin við borð
að fara eP^n állt' pingsins framar en henni
sjálfri sýndis . Með petta rjettleysi pingsins
voru menn a mennt mjög óánægðir, og á-
litu pingið lítilsvcrt, hirtu eigi um ^
kynna sjer hvað par gjörðist, með pví aldrei
var að vita, að stjórnin tæki neitt af pví til
greina. J>á voru líka póstgöngurnar í land-
inu enn pá ófullkomnari, heldur en pær eru
nú, pó mikið vanti til pess, að pær sjeu
komnar í gott lag, og varla var pá hugsandi
til að fá pingtíðindin hingað norður á annan
hátt, en að setja út mann í Reykjavik til
að útvega pau og senda til Kaupmannaliafn-
ar, setja par út annan góðan mann til að
taka móti peim, geyma pau og koma peim
síðan við tækifæri hingað; en pegar allt
petta var komið í kring, pá má nærri geta
að mesta nýjabrumið var af tíðindunum.
Kú er mikil breyting á orðin. Alpingi
hefir fengið löggjafarvald, pað semur öll lög,
pað ræður öllum sköttum, pað úthlutar íje
— 21 —
til allra stofnana, sem pjóðfjelaginu heyra
til og fram eptir peim götunum. |>að er
pví í alla staði eðlilegt, að allan porra manna
fýsi langt um fremur en áður að lesa alping-
istíðindin. Liklegt mætti pað líka virðast,
að nú væri hægra að nálgast pau, síðan
póstgöngurnar hafa verið mikið auknar og
bættar innanlands. Landið leggur eigi all-
lítið fje í sölurnar til pessara póstgangna,
alping rífkaði eitthvað í sumar laun póst-
meistarans, og menn skyldu ætla, að hann
finndi skyldu sýna að standa engu miður í
stöðu sinni eptir en áður. Eitt meðal pess,
sem póststjórnin á að gjöra pjöðfjelaginu x
hag eptir póstlögunum, er pað, að hún á að
vera milligöngumaður, hvenær sem pess er
óskað, til að útvega mönnum innlend tímarit.
J>egar á allt petta er litið, skyldu menn ætla,
að eigi væri nú miklum erfiðleikum bundið
að fá sjer alpingistíðindi til að lesa, jafnóð-
um og pau koma út frá pessari góðu lands-
prentsmiðju í Reykjavík, sem aldrei hefir
fengið orð fyrir að vera fljót að ryðja tíð-
indunum af. Eins og vænta mátti, hafa
menn nú hópum saman snúið sjer að póst-
afgreiðslumönnunum víðsvegar um land, og
beðið pá um tíðindin frá pessu nýja löggjaf-
arpingi, póstafgreiðslumennirnir hafa skrifað
og skrifað til póstmeistarans í Reykjavík
eptir alpingistíðindunum, en hann hefir jafn-
an slcrifað neitun til baka. |>ó að nú póst-
meistarinn hafi svarað stutt, og ekki borið
við að færa neinar ástæður fyrir neituninni,
pá lítur svo út, sem honum hafi verið farið
að leiðast að skrifa pessar neitanir sínar, sem
liann hefir látið fjúka frá sjer í allt haust
og vetur í allar áttir, pví 30. janúar næstl.
hefir hann tekið af skarið, og gefið út frá
sjer á prent auglýsingu í „pjóðólfi“ um pað,
að hjer eptir gegni hann engu pessum bæn-
um manna um alpingistíðindi, eða eins og
hann kallar pað á sínu kynlega máli „pönt-
unuin upp á Alþingistíðindi11. Ástæðan,
sem hann til færir, er sú, að enginn samn-
ingur liafi verið gjörður við póststjórnina
um útsölu á pessum nýustu alpingistíðind-
um. Hann segir að peir, sem vilji fá tíð-
indin, verði pví að snúa sjer til hins rjetta
útsölumanns, sem hann ekki pykist vita hver
sje, en ímyndar sjer að vera muni einhver
Friðrik G-uðmundsson í Reykjavík. Auglýs-
ing um póstmál á íslandi 3. maí 1872, sem
sjálfur póstmeistarinn ætti að pekkja, en ef
til vill pekkir ekki, segir pó í 23. grein:
„|>að er skylda póststjórnarinnar, að annast
um blöð og tímarit, sem pöntuð eru á póst-
húsum . . . XJmhirðing pessi skal vera í pví
fólgin: 1. að taka við beiðni frá peim, er
vilja gjörast fastir kaupendur, og jafnframt
að taka við borgun, gjöra reikningsskil, og
panta ritin hjá peim, sem gefa pau
xit; 2. að taka við exemplörunum, eptir pví
sem pau koma út og eru fengin póststjórn-
inni, búa um pau, flytja pau og skila peim“
og svo frv.
Að alpingistíðindin sjeu tímarit, ætla jeg
enginn geti neitað og ekki einu sinni póst-
meistarinn, nema pað sje regla hans að
neita öllu. Bæði alpingistíðindin og stjórn-
artíðindin eru tímarit, sem sjálft pjóðfjelag-
ið gefur út, og sem hverjum lifandi lim pjóð-
fjelagsins er nauðsynlegt að lesa. Póststjórn-
in er líka stofnun, sem pjóðfjelagið elur og
uudirheldur, ekki til gamans heldur til gagns,