Norðanfari - 03.06.1878, Blaðsíða 4

mundi fara oðruvis, að ef jeg mætti byrja
nýtt biiskapar líf.
Fyrst og fremst skyldi jeg boita gróða
fýsn minni að hverskyns jarðræktar-meðölum
sem jeg ætti ráð á, hagnýta allar áburðar
tegundír til geymslu og brúkunar, samkvæmt
fróðra manna ráðum og reynslu, sem ýms
rít hafa inni að halda. J>á skyldi jeg ekki
heldur láta lækina sem liggja við tún og
engi hafa íengur frið í farvegum sínum;
par næst kappkosta að fá heyið sem mest
snemmslegið og með góðri verkun; sömuleið-
is fjárkyn mitt hraustast og kjarkbezt, með
pví að eyða helzt pví rýrara og kveifarlegra
en forðast að fara illa með liitt; síðan skyldi
jeg eigi fyrst setja fleira á vetur, en svo
að jeg pyldi vetur í harðastalagi, og eigí
svo margt, ef heyföng væru í beztalagi, pví
pað er skaðræði að setja í fyllstalagi á hey
pegar pau eru mest; en lfltt er áríðandi
að hafa jafnmikinn sparnað í ásetningi og
allri meðfcrð á heyi, pegar nægtir sýnast
miklar, eíns og pegar grasbrestur hefir upp
á fallíð, pvi pá parf sjaldan að spara um
of, fjenu til rírnurnar og eyðileggingar;
með peim hætti munu heyfyrningar ávinn-
ast, og par sem lieyföng mín með pessari
aðferð eigi pyldu fleira fje enn pað sém
namnlega hrykki til að fram færa hyski
mitt, skykli jeg neita mjer og pví um alla
ofnautn, munað og yfirlæti, prátt fyrir álas
og fyrirlitning pjóðernis fráviflinganna, held-
ur enn líða skuldum að leggjast á bxistofn
minn; skyldi jeg reyna að fá hju mín til
að pola pað með mjer, með pví að lilynna
betur að peim i kaupgjaldi, pvi pað væri
bæði mjer og peim hagur.
Ollum vinnukrapti karla og kvenna
skyldi jeg að vetrinum — afgangs fjárhirð-
ingunni — verja til að tæta föt á folkið
og líða eigi pað yðjuleysi kalimannainnan-
bæjar, sem víða er venja. f>ar hjá skyldi
jeg eptir hæfilegleikum undirbúa amboð og
verkfæri til sumarsins. Með pessum hætti
ætia jeg að lieimamenn yrðu betur fataðir
pegar vorvinna mætti byrja og svo aflokin
innivinna, að með meiri alúð mætti gefa
sig við túnræktinni; pannig styður skynsam-
leg innanbæjarvinna á vetrum eigi svo lítið
að heysöfnunum, sem margur kann að
hugsa,
i m lnisabyggingarnar sem svo fjarska-
lega taka af manni tímann frá jarðræktinni
og afurð fjenaðarins frá öðrum nauðsynjum,
vil jeg nú ekkert liugsa, fyrrí en reyndir
og fróðir menn í peim efnum, eru búnir
að sýna pá breytingu er leíði til umbóta,
og geti sairrímst ásigkomulagi og lögum
hjer i landi, mundi jeg pví að svo stöddu
heldur vinna mjer inn fiskvirði við vega-
bætur, ef timi værí afgangs jarðræktinni;
og láta kofana lafa órótaða sem lengst, og
læt jeg nú hjer með lokið pessu eintali
mínu.
1 Koti vorið 1878.
Faraldur.
Hitt og I»etta.
B ær á vatnsbotni.
Blaðið Gaz de Lausannae, segir svo frá,
að vorið 1877 hafi kafendur tveir verið að
leita að ferðatösku í Genfervatninu hjá St.
Prex, er maður nokkur frá Ameríku hafði
misst, er báti hvolfdi par undir honum, og haíi
peir ekki einungis fundið töskuna, heldur
eínnig Ijómandi fallega handarhaldskönnu
með etrúrísku lagi. Kafendur pes.sir skýrðu
báðir frá pví, að vatnsbotninn hefði verið
mjög ósljettur, svo að peir hvað eptir ann-
að hefðu lent niðri djúpum grófum eða
skorum, en allstaðar hefði verið jafnlangt á
milli peirra. J>eir hjeldu pvi, að á vatns-
| botninum par mundi standa eitthvert eld-
| gamalt húsaporp. Bæjarstjórarnir í St.
Prex og Morges fóru nú pangað á bátum,
og ljetu hella oliu á vatnið, til pess að
vatnsflöturinn yrði sljettari, og peim pannig
gengi betur að sjá hvernig botninn værí
lagaður. Gaf pá að lita niðrí í djúpinu
stæðilegan bæ, sem að öflum likindum hefir
verið byggður nokkrum öldum fyrir Krists
burð. Mátti par vel glöggva allteinar húsa-
pyrpingar, pó að pökin væru öll hulin seigri
leðju. Undir pessari leðjuskán höfðu húsin
tigulsteinsrauðan lit, og virðast byggð úr
hinu rauða steinlími (múrkalki), sem mælt
er, að Seltar, Simbrar og Gallar hafi byggt
hús sin úr, og á pað að vera ennpá varan-
legra en hið nafntogaða rómverska s e m-
e n t. J>að var í ráði að byggja garð mik-
inn kringum bæ pennan, purka siðan upp
bæjarstæðið og leggja brú til lands. Yfir
300 hús eru 1 bæ pessum, sem er aflangur að
lögun. Austan við bæinn stendur ferstrendur
turn gildur mjög;hafa menn hingað til haldið
að petta væri klettur. Nær pví í miðjum
bænum, er svæði mikið autt, og hefir pað
líklega verið torgið. — Búið er pegar, að
ná upp úr djúpinu stóru marmarastykki og
steingjörvingum nokkrum.
Merkilegur brunnur er til i Wise
County í Texas í Norður-Amoriku. Hann
er 110 fet á dýpt og gefur nægilegt vatn
alla tima árs, en pó er ómögulegt að fá
úr lionum einn vatnsdropa pegar norðan-
vindur hefir blásið í 12 klukkutíma.
Skipaströndun.
Briggskipið Alexandir 146 tons skipstj.
Ríchard Watson, fór fráLiverpoolmeðlðOO
tunnUr af salti. 9. apríl varð fyrst var við hafís
1. mai í dimmviðri svo skipið var komið inn
i ishroða áður enri skipverjar vissu af, 2.
maí rakst pað á ísjaka og sökk að klukku-
stundu liðinni. Skipverjar 6 að tölu kom-
ust allir í minni bátinn en gátu mjög litlu
bjargað af fötum og nesti, pvi mestur tím-
inn gekk í að losa bátinn. Briggskipið
Norðen skípstj. Hinrich Sörensen frá Tuns-
bergi, er var um pessar stöðvar á selaveið-
um, varð vart við skipsbrot i ísnúm 3. maí
og gat sjer til að eitthvert skip mundi hafa
farist par nýlega, og leitaði hann pví inn-
anum ishroðan ef ske mætti að.hann kynni
að geta bjargað skipverjum af Alexander
og fann hann pá loks sunnudaginn pann 5. mai
og tók p\ á skip sitt og veitti peim pá hjúkr-
un sem bezt hann gat. 11. mai hitti hann
hákarlaskipið Baldur hjá Kolbeinsey og
kom skipbrotsmönnunum í hann til flutn-
ings i land. Skipbrotsmenn voru meira og
minna kaldir, en fyrír hjúkrun pá og með-
öl sem peir fengu í Norden, var flestum
peirra batnað, pegar hingað kom, voru 2 af
peim pegar fiuttir á spítalann, en 4 fengu
gisting á veitingahúsinu, 5 af pessum skip-
brotsmönnum fóru hjeðan með Gránufjelags-
skipinu Herthu, er fór til Noregs eptir
timbri.
7. f. m. fórst kaupskip, sem fara átti
til Hólanessverzlunarinnar á Skagaströnd, i
hafís 20 mílur undan landi norður af
Vopnafirði, en skipverjar fengu með mestu
herkjum, bjargað sjer i stóran liafnarbát
sem fylgdi skipinu, svo að peireptir 3 daga
náðu loksins landi, mikið prekaðir, i Borg-
arfirði eystra.
16. f. m. bar skipið „Ægir“, sem fermt
var timbri frá Noregi og fara átti til verzl-
ana peirra Höepfners og Guðmanns stór-
kaupmanna hjer á Akureyri, upp á sker
undan Fúluvík á Sljettu, hvar botninn gekk
undan skipinu; norðan stórhríð var og haf-
ís umhverfis skipið, ætluðu pá skipbrots-
menn pessir að komast til lands á færi,
sem stýrimaður batt utanum sig og synti i
land með, en pá er pangað kom, var svo
mikill klakagarður í fjörunum, að hann
komst ekki af sundinu upp á hann, hvarf
pví til baka, en pá lenti hann millum tveggja
jaka, er bönuðu honum. Hinum skipverjun-
um varð bjargað, en stórhríðin og stór-
sjórinn .bar skipið upp á purt land, og á
nú að bjóða pað upp með farminum 4. p. m.
AUGLÝSINGAII.
yýjar Ibækur til sölu:
Landafræöi, alpýðukennslubók; kostar í
kápu 1 kr. 25 a. Dýrafræði, samin af B.
Gröndal, með 66 myndum; verð 2 kr. 25 a.
Steinafræði og jarðarfræði, samin af
sama, með 32 myndum; verð 1 kr. 80 a.
Brjef frá Islendingi í Kaupmannahöfn;
verð 50 a. — Sömuleiðis hef jeg til sölu
margskonar danskar bækur, sem eru skemti-
bækur og fræðibækur, svo og myndabækur
og orðabækur, og landauppdrætti. Bækurn-
ar eru helst alpýðubækur og vel fallnar til
að æfa unglinga i danskri tungu, sem dá-
litla tilsögn hafa fengið áður, og jafnframt
til að fræða og skemmta. Sumar hverjar
geta verið hentugar við kennslu í barna-
skólum, svo sem dálítið ágrip af náttúru-
fræði, skrifhandar fyrirskriptir og leiðbein-
ing í uppdráttarlist. Ennfremur hef jeg
framvegis til sölu, margskonar skrifpappír
og brjefaumslög, svo og alskonar bókbands-
efni. — Ef menn vilja unna mjer pess, að
kaupa eins vel hjá mjer sem öðrum, í suin-
ar, bækur og pappír, mun jeg fremur geta
haft nægar byrgðir til vetrarins, með pví að
panta viðbót með gufuskipsferðunum.
Akureyri, 31. mai 1878.
Frb. Steinsson.
— Erfðamark mitt er: sýlt hægra, sýlt
og gagnbitað vinstra. — Ef nokkur i nálæg-
um sveitum austan Jökulsár í Axarfirði og
norðan Lagarfljóts, kynni að brúka petta
mark, sem í eldri markaskrám er eignað
bónda Jóni Sigfússyni á ftefstað, pá bið
pann hinn sama, að segja til sin og sömu-
leiðis hreppstjóra i áviknum sveitum, að
gjöra mjer grein f'yrir ef peir hafa á næst-
liðnum haustum selt við uppboð lömb með
tjeðu marki, af hverjum mig hefir vantað
ýmist helming eða priðjung á hausti af
fáum,
Lýtingsstöðum i Yopnafirði, 8/i ’78.
Sigfús Jónsson.
— Ljósrauður hestur ójárnaður með
mark : gagnbitað hægra, stift vinstra, var
tekinn á stroki á Krossastöðum næstliðinn
laugardag, er pvi herra ritstjóri Björn
Jónsson beðinn að taka auglýsing pessa í
blað sitt, sem eigandi hestsins borgar ásamt
fyrirliöfn á honum.
Krossastöðum, 26. Mai 1878.
S. Sigurðsson.
— Fjármark Jóhanns Pjeturs Árnasonar
á Syðrivillingadal í Saurbæjarhrepp: hvatt
hægra, stúfrifað vinstra. Brm.: J P A
— Fjármark Guðjóns Abrahamssonar á
Hliðarhaga í Saurbæjarhrepp: Tvírifað í
stúf hægra, sýlt vinstra. Brm.: G. Abra
— Fjármark Frímanns Guðjóns Beni-
diktssonar á Mýrarkoti í Húsavikurlirepp:
hvatrifað hægra; stúfrifað vinstra.
Brenimark: Fr. G. B.
Eigandi og ábyrgðarm.: Björn Jónsson
Prentaii Jónas Sveinsson.