Norðanfari - 05.04.1879, Síða 4

36 —
við kláðasvæðið höfðu stöðugar gætur á
Jiví, hvort kláði væri kominn í fjeð, eiga
ýmsir að sögn að liafa fundið á fjenu stóra
maurategund, sem eigi orsakaði neinn reglu-
legan kláða. — J>ótt margir hafi efast um,
að pesskonar maurasögur væru sannar, pá
eru þær pó alls eigi ósennilegar, eins og
menn geta sjeð af pví, er jeg hef sagt hjer
að ofan. En fróðlegt væri að vita, hvaða
maurategundir hjer er um að ræða, og
væri pví æskilegt, að peir, er finna pess-
konar maura á fjenu, vildu senda mjer
nokkra peirra í litlu glasi með góðum
tappa i.
Sn. J.
fakkarávðrp.
Tnnilega hrærð af skyldugustu auðmjúkri
pakklætistilfinningu finn jeg mjer hjermeð
skylt að votta heiðurs hjónunum óðalsbónda
Jónasi Jónssyni á Látrum og konu hans
Eliná Halldórsdóttur, innilegasta hjartans
pakklæti mitt, fyrir alla pá mannelskulegu
aðhjúkrun og liðsinni, er pau svo fúslega
i sjerhverju tilliti, leituðust við að sýna mjer
og manni niínum sál. alla pá tíð er hann
lá par banalegu sína, er pau í ýtrasta máta
spöruðu engann tilkostnað nje fyrirhöfn,
með að útvega og láta allt pað i tje, er peim
hugkvæmdist að gæti orðið hinum pjáða til
bóta eða Ijettirs; og pess utan tóku hina
mannelskufyllstu liluttekningu í hinum sárt
að prengjandi kjörum mínum, með alskonar
ijúfmannlegustu viðbúð, meðliðun ogvelgjörð-
um allann pann tima er jeg dvaldi par;
sömuleiðis sýndu börn peirra og hjú allt
pað gott sem i peirra valdi stóð, pessum
kringúmstæðum viðvíkjandi; og loksins að
mæðu pessari afstaðinni, vildu hin upphaf-
lega áminstu heiðurshjón ekki heyra nefnt
svo mikið sem eins eyris endurgjald auk-
heldur meira, fyrir allann pann kostnað,
mæðu og fyrirhöfn, er kringumstæður pess-
ar höfðu pó punglega bakað peim.
Sömuleiðis finn jeg mjer einnig skylt,
að votta hjer með heiðursmanninum Hall-
dóri Jóhannssyni bónda á Grimsnesi alúðar
fyllsta pakklæti mitt fyrir alla pá mann-
kærlegu hluttekning er hann vottaði í
pessum sorglegu mæðukjörum mínum, með
fleiri fyrirhafnar sömum ferðum, ekki ein-
asta sjálfur, heldur og ástundum með mönn-
um sinum, um hæsta annríkis tíma sjer til
töluverðs baga, við meðala útvegun hans
handa hinum veika,' án pess að beiðast eða
taka nokkurt endurgjald par fyrir.
Hvers vegna að jeg hjer með, að end-
ingu af jnnsta og einlægasta hrærðu hjarta,
pakka öllum hjer nefndum nauðhjálpar
mönnum minum, sjer í lagi fyrir allar pær
gjafir og mannúð er peir svo ljúfmannlega
]jetu mjer i tje og sömuleiðis öllum öðrum,
sem á einhvern hátt hafa ljett undir mína
pungu mæðu byrði, og óska af hrærðu
hjarta, að allsráðandi almáttugur Guð um-
buni peiin rikulega með náð sinni og bless-
un, bæði bjer og siðar. fynr alla pá mann-
elsku, liðsinni og velvild, er mjer af peím
hefir verið auðsýnt. \
Hóli í þergeirsfirði, 7. jan. 1879.
Ingibjörg Jónatansdóttir.
*
* *
Sígur mjer sorti að auguna,
pví sært hefir hjartað,
Alföðurs algóða höndin,
ógn bitru sári,
blóðund sú blædir til dauða,
með brennandi sviða;
enn seinna lífsvonin mjer veitir,
vissustu bætur.
1. J.
Hjer með vottnm við undirskifuð, heið-
urshjónunum, herra Jónasi bónda Jóns-
syni og húsfrejrju Elíná Halldórsdóttur á
Látrum, okkar innilegasta bjartans pakklæti
fyrir alla pá hjálp og aðstoð, sem pau ljetu
í tje, við okkar heitt elskaða og sártsakn-
aða son Hálfdán sál. allann pann tíma
sem hann lá banalegu sína á héimili peirra,
sem var pví tilfinnanlegra, sem tími sá var
dýrmætari, par petta var um sláttinn og
pau höfðu fáa verkamenn heima. |>ó spör-
uðu pau engan tilkostnað, með meðalasókn
og öllum par að lútandi frátöfum, sein
rniklar voru og pau liafa ekki pegið fyrir
eins eyris virði.
Yið biðjum algóðann Guð að launa og
endurgjalda peim alla pessa áður nefndu
hjálp, og blessa og margfalda öll peirra
efni, svo pau sem lengst og bezt geti hald-
ið sinni góðgjörðarausn og böfðingskap, sem
peim er svo eiginlegt.
Hóli í jporgeirsfirði, 7. janúar 1879.
Halígrímur Ólafsson.
Ingveldur Árnadóttir.
Frjettir.
Úr brjefi frá herra dýralækni Snorra
Jónssyni í Papey, d. 24. íebr. 1879: „Síð-
an fyrir jól hefir tíðin verið mjög storma-
og snjóasöm. skepnuhöld munu pví vera
miög slæm víða hjer í suðursveitunum, eink-
um hefir margt farizt úr bráðafári, og er
pað að miklu leyti fólki sjálfu að kenna,
pví að ekkert er gjört til að koma í veg
fyrir fárið, sem pó að miklu leyti mundi
takast, ef kostgæft væri að fylgja reglum
peim, sem um pað hafa verið gefnar, og
sem einkum eru ljóslega teknar fram í
ritgjörð herra Jóns Sigurðssonar,
er nú mun vera talsvert útbreidd meðal al-
pýðu. Tvo undanfarandi vetra hafa nokkr-
ir hjer reynt að gefa fjenu GlaUbersalt
til að varna fárinu og befir pað gefizt vel;
en í sumar fjekkst ekkert Glaubersalt, og
eru nú margir mjög grauiir yfir pvi. Ann-
ars er pað fásinna, að hugsa sjer, að út-
rýma bráðasóttinni og öðrum sjukdómum
með einu einstöku meðali, án pess að
breyta nokkuð fjárhirðingunni. bess konar
allsberjarmeðal er eigi til. En pað er auð-
vitað, að ekkert verulegt lag kemst á fjár-
rækt vora, fyr en vísindi pau, er lúta að
uppeldi og meðferð gripa, ná fótfestu hjer
á landi, og pað er alpingi, sem hjer hefir
ráðin í bendi sinni með að stofna kennara-
embætti í peim vísindagreinum. |>etta er
hinn beinasti og bezti vegur til að ráða
bót á bráðasóttinni og' öðrum fjársjúkdóm-
um; en pó mega menn eigi ætla að árang-
urinn sjáist ljóslega undir eins á fyrstu
árunum, eða að bráðasóttin og stalbystur
hennar stökkvi strax á dyr“.
Úr brjefi af Austfjörðum, d. 15. marz
1879 : „Frjettir eru litlar nema harðviðri
og jarðbönn. svo langt sem frjettist. Eru
margir heytæpir orðnir pó ótrúlegt sje,
ekki eptir snjó meiri vetur; pví jarðir voru
víðast meiri og minni til miðporra, en illa
hafa pær auðvitað opt notast. Flestir
munu pó gefa i miðjann Einmánuð að jeg
beld, og nokkrir framúr, en yfir höfuð er
samt iilt hljóð í mönnum, kenna flestir á-
fellinu í sept. er affir máttu hætta við hey-
skap. Aflavart verður hvergi og ekkert sjest
vorskipið. Engir látnir nafnkenndir. Heilsu-
far gott bæði, manna og skepna, Enginn ís
sjest enn. Úr Suðurmúlasýslu, er sagt að
fólk ætli að flytja til Vesturheims í vor, og
hefi jeg heyrt tilnefnda 7 eða 8 bændur, en
úr Yopnafirði einum hefi jeg heyrtaðflytja
mundi margt, par á meðal 12 bændur og
pað heldur hinir betri. Kornbyrgðir munu
sæmilegar í kaupstöðum austurlands og jafn-
vel á Eskifirðú Ekki get jeg sagt hver
muni kosinn pingmaður i Suðurmúlasýslu
i vor, en liklega verður pað annarhver peirra
Jóns Pjeturssonar á Berunesi eða
Haraldur Briem, pá inenn hygg jeg
líklegasta til pess af bændum, par kysi jeg
pó Harald lieldur. Hið priðja pingmanns-
efni vil jeg nefna Sigurð bónda Signrðsson
á Breiðavaði, greindann mann og gætinn, er
mun hafa fylgt pjóðmálum vorum, íleirstum
bændum betur, og sýnt sig jafnan dug-
andismann í sveitarmálum“.
Úr brjeíi úr Reyðarfirði, d. 16. marz
1879: „Optast norðanveður og grimmdar
frost 10. (marz) 11°, 11. 15°, 12. U°. 13.,
13°, svo pað er pví líkast sem pegar hafís
er, samt hefir hans enn ekki orðið vart.
þetta eru hin mestu frost er komið hafa
hjer undanfarin ár, pví pegar hjer við sjó
eru 16°.-pá m\ telja að í Yallanesi sjeu að
venju 20°, Yalþjófsstað og Hofteigi 22°, en
á Möðrudalsheiði 26°.“
Úr brjefi ur Seyðisfirð d. 16. marz
1879 : „Hjer hafa verið liin mestu hardindi
alla góuna og hvervetna jarðle.ysur og sum-
ir orðnir tæpt staddir fyrir pening sinn.
Vikuna sem leið voru alltaf norðanstormar
og feikna frost 15-16°. Heilsufar manna
nú um stundir gott. Nýlega er hjer látinu
ísak Arnesen, sonur Jóns Arnesens, fyrrum
verzlunarstjóra, fyrst á Eskifirði og síðan
hjer. Isak sál. var verzlunarstjóri um tíma
og alla æfi við verzlun; pað var vænn og
vel látinn maður.“
Eins og kunnugt er, sigldi hjeðan í
haust sem leið, herra verzlunarstjóri Chr.
Jónassen til Kaupmannahafnar, og er hann
1. p. m. kominn hingað aptur heill á húfi úr
þeirri ferð, eptir rúma 7 daga ferðaðsunn-
an úr Reykjavík, ásamt herra alpingismanni
proprietair Einari Guðinundssyni frá Hraun-
um í Fljótum, sem einnig heíir verið erlend-
is í vetur jþessir menn höfðu komið með
póstskipinu, er lagði af stað frá Kaupmanna-
höfn 5. marz næstl., en kom til Revkjavík-
ur 20. s. m. Ágrip af pví helzta er vjer
höfum frjett úr ferð herra Jónassens, er að
pessi næstliðni vetur hafi verið mjög liarð-
ur erlendis, framanaf sífeldar rigningar til
jóla, en þaðanaf fram í marzmánuð grimmd-
ar hörkur og snjóar, sem tálmaði mjög
ferðalögnm og fluttningum bæði á sjó og
landi. Islenzk vara hafði verið í lækkanda
verði einkum ull, sem seinast hafði selzt
fyrir 65 a. pundið. Gránufjelag hafði get-
að selt sína ull í haust fyrir 90 a. pundið.
Mikið af prjónasaum halði legíð óselt af
pvi að engmn vildi kaupa hann. Yfir höf-
uð kvað mikil deyfð í allri verzlun og, peninga-
mennirnir pora ekki að leggja pá í sölurnar.
Matvara var sögð í haust lieldur í lækkanda
verði, ennúdýrari. Friður kvaðyfir allaNorð-
urálfuna, en ófriður millum Breta og Af-
ganhista. Rikisforsetinn á Frakklandi Mac
Mahon liefir sagt af sjer ríkisforsetaembætt-
inu, en Jules Grevy. sem þá er Thjers
var dáinn, pjóðvaldsmenn gjörðu að for-
ingja sinum i stað Thjers. (Sjá „Skírnir“
1878 bls. 68). — I vetur hafði pest komið
upp í litlum bæ í Astrachan á Rússlandi,
sem deyddi par alla hæarbúa 400 manns
nema einn. Til pess að stemma stigu fyrir
frekari úthroiðslu pestarinnar, bauð stjórn-
in að hrenna bæinn ásamt líkunum til
kaldra kola. — Af herra verzlunarstjóra
E. E. Möller, er þau gleði tíðindi að frjetta,
að hann sje búinn að öðlast sjón sína aptur
og lians von liingað í vor, jafnvel á undan
fyrstu ferð „Díönu“. þ>að var í ráði, að
skipin, sem fara eiga áEyjafjörð. leggðu af
stað öndverðlega í þessum mánuði, „Rósin“
til Oddeyrar, „Tngibjörg11 til Höepfners og
Guðmanns verzlana, en „Sophie“ til Popps-
verzlunar, sem Jónassen kvað mun vera að
kaupa, en Popp Grafar- og Hofsóssverzlan-
ina, samt er sagt að Gránufjelag ætli að
verzla par í sumar. —■ f>egar i marzm. hafði
verið komið hlaðfiski á Suðurlandi. Að
sunnan höfðu peir Jónassen og Einarfeng-
ið beztu færð, enda er sagt, að vetur pessi,
syðra og vestra og allt norður að Grjótá á
Yxnadalsheiði megi teljast með beztu vetr-
um. — Norðanpósturinn átti að leggja af
stað frá Reykjavik 3 dögum seinna en „Á-
ætlunin“ gjörir ráð íyrir.
Seint í næstl. mánuði aflaði Friðrik á
Ytri-Bakka á pilskip sitt „Mfnervu“ 39
tunnur lifrar. Hinn 31. f. m. aflaðist djúpt
fyrir Ólafsfirði, .40 i hlut af fullorðnum fiski,
Sildar- og fiskvart er lijer nú inná Polli.
Brauðveiting'. Hallormsstaður í Slcóg-
um í Suðurmúlasýslu, er veittur herra pró-
fasti síra Sveini Níelssyni r. af dbr. í Reykja-
vik, sem seinast var prestur að Staðastað.
Eigandi og áhyrgðarm.: Björn Jónsson.
Prentsmiðja «Norðanfiira». — Ólafur Ólafsson.