Norðanfari - 05.07.1880, Blaðsíða 4

92 —
"brennandi tára?
af pví að meyjan hin mæta
margir sem unnu
níst er af nákulda dauðans
og náklæðum hulin.
Von er pó syrgendur sáran
sakni pín meyja
sem varst peim svo ástrík og yndi
ætið peim veittir;
ánægju mesta pú mattir
að mega sem optast
gjöra peim sorgina sæta
og sykra peim lífið.
f>ú Matthiidur meyja varst blómi
mannkostum búin;
og ávannst pjer heiður og hyllt
hollra nágranna;
dáfógrum dyggðum pú prýddir
dagfar pitt jafnan,
greindin og guðhræðzlan blíða
pjer glönsuðu’ á hvörmum.
Líkamans pjáningar pungu
með polgæði barstu,
sál pín var heilbrigð og horfði
til hásala jöfurs;
pú vissir að lausnarinn ljúfi
sem læknaði sjúka,
ljúfustu lækning pjer veitti
og leysti pig hjeðan.
Vinir pó sárann pín sakni
og syrgi pig látna,
peir gleðjast við von pá og vissu
að vita pú lifir,
um aldir hjá eilífum Guði
og útvaldra skara,
engin hvar mein eða mæða
mótgjörð pjer vinnur.
Lík pitt pó lagt sje í jörðu
og líkblæju vafið,
sál pín til himins er hafin
í himneskum skrúða,
frelsið og fullsælu pakkar
frelsara pínum,
skammt mun tál samfunda sælli
•við sjáum pig bráðum.
G. J>.
Frjettir innlendar.
Úr Miðdöium í Dalasýslu dag 5. júní 1880. j
-----«Almenn vellíðan er hjer um Dali,
heilsufar í betra lagi, síðan afljetti kvefkvill-
anum í vetur, pá dóu hjer í hrepp nokkur
gamalmenni. Tíðarfarið er hið æskilegasta
og pað síðan í miðgóu, heyfyrningar með
mesta móti, skepnuhöld víðast góð, gróður
kominn jafnt og á Jónsmessu pegar vel vor-
ar, góða tíðin hefir á mörgum stöðum verið
notuð til jarðabóta, kálgarða- og húsabygg-
inga, og pað byrjað á einmánuði; víða á
sumarmálum búið að vinna á túnum. Ný-
komið er eitt skip á Borðeyri; matur hefir
stigið upp í vor hjer í vestur kaupstöðum,
rúgur 21—22 kr., bankabygg 32 kr., kaffi
1 kr. Betur allir hættu að kaupa kaffi og
drekka pað, sem eiga einhvern mjólkurdropa.
I’iskirí hefir verið mjög tregt í vetur og vor
undir Jókli. {>að sem par fiskast af porski
er saltað, en ísuna fær sveitamaðurinn, og
eru pað neyðarkaup fyrir góða vöru, pannig
gengur porskurinn út úr landinu eins og pað
bezta úr kjötinu fyrir grautarefni, kaffi og
sitthvað, sem maður gæti tekið minna af, ef
lialdið væri betur á pví, sem guð gefur okk-
ur sjálfum til framfæris".
Úr brjefi úr Núpasveit u/e p. á.
„Hjeðan allt gott að frjetta; tíð ágæt,
skepnu- og fólkshöld góð. Prísar sömu og
á Akureyri. Nýdáin Margrjet Stefáns-
dóttir (o: sjötug) á Lóni á Langanesi, móð-
ir sira |>órðar i Reykholti. Maður varð
bráðkvaddur á Felli á Ströndum og barn i
Vopnafirði dó af eitri, sem pað gleypti af
rælni“.
Árdegis 29. f. m. kom gufuskipið „Ca-
moens“ frá Skotlandi hingað og með pvi
stórkaupmaður Slímon og nokkrir far-
pegjar, par á meðal frú Hjaltalin, sem varð
hjer eptir og dvelur hjá systur sinni frú
Christianson; hjeðan fór Slimon landveg
til Húsavikur. Skipið dvaldi hjer aðeins
um daginn fram að háttatíma, og fórhjeð-
an með 10 vesturfara og 286 hross, 270 af
peim hafði Koghill keypt í Húnavatns- og
Skagafjarðar-sýslum, en 16 hjer, og borgaði
upp og ofan fyrir hrossin frá 50 til 65 kr.,
pá „Camoens" fór hjeðan hafði hann „Ró-
ten“, eitt af Gránufjelagsskipunum, i taumi
út eptir firði, en er kom út fyrir T'oppeyri
varð skipið ofgrunnt svo pað sat fast og
gekk upp um 4 fet, var pá strax sent
hingað inneptir til frakknesku skipstjóranna
og peir beðnir um hjálp, er pegar ljetu minna
skipið „Activ“ fara ásamt skipverjum pess,
sem gjörðu sitt hið bezta til að fá „Ca-
naoens" lausan, auk pess sem skipverjar hans
munu ekki hafa látið sitt eptir liggja, bar-
lest peirri er var fram í skipinu var iutt
útbyrðis svo pað hafði sig upp að framan
og losnaði alveg með morgunflóðinu kl.
4*/2 1. p. m. og pegar af stað út eptir
firði; skipið ætlaði að koma við á Húsavik,
Vopnafirði og Seyðisíirði, paðan ætlaði pað
að halda rakleiðis heim. Með „Camoens“
höfðu komið brjef til ýmsra manna hjer
frá herra umboðsmanni Eggert Grunnars-
syni, sem pá var staddur á Englandí og
kvað hann ætla að vera kominn híngað í
miðjum pessum mánuði með vöruskip og
timbur og setja verzlun sina niður á Odd-
eyri
Nýlegaer kominn hjer til bæjarins að
sunnan hinn góðkunni dánumaður , herra
barnakennari Sigurður Sigurðsson frá Mýr-
arhúsum á Seltjarnarnesi; hann hafði cinn
næstl. vetur 28 börn til kennslu og er sagt
pau hafi reynzt við prófið ekkert síður ef ekki
betur að sjer en börnin í barnaskólanum i
Rvík. Hann við hefir pá aðferð, að láta pau
börnin, sem bezt eru að sjer, kenna hin-
um, sem skemmra eru komin á leið með
lærdóminn. Barnaskólanefndin á Akra-
nesi heiir viljað fá Sigurð til barnakennara
hjá sjer og um leið boðið honum miklu
hærrí laun en hann befir áður haft, en til
pess að missa ekki af honum hefir barna-
skólanefndin við Mýrarhúsaskólann boðið
honum sömu kjöf, svo hann ætlar sjer að
vera kyrr við pann skóla.
Ú A meðan Frakkar dvöldu bjer á höfn-
inni dó 1 af mönnum peirra, og greptruðu
peir hann hjer í kirkjugarðinum, fylgdu
honum til grafar um 60 yfirmenn og dát-
ar. Kistan var ómáluð og lítilfjörleg að
stærð og gjörð , pá hún var komin ofan í
gröfina, gekk einn af yfirmönnunum að graf-
arbarminum og las par bæn eða ræðu á
bók eða blöð, einni moldarreku kastaði
hann á kistuna, tvisvar eða prisvar var pað
að frakkar signdu sig, ekkert var sungið
en allir stóðu berhöfðaðir til pess peir gengu
frá gröfinni, sem hjer var alsiða áður fyrrum.
Nýlega er og dáinn hjer á sjúkrahús-
inu, maður af öðru síldarveiðaskipinu, er
hjer kom inn á höfnina og áður er getið
hjer að framan.
— Grufuskipið „Ingólfur" kom hingað
í gær morgun, en bæði frakknesku skipin,
sem hjer hafa legið síðan 21. og 22. f. m.
lögðu hjeðan í morgun.
Auglýsing.
Hinn 26. f. mán. póknaðist al-
góðum drottni að gefa oss fagra og vel-
skapaða dóttur, er var skirð i gær og heit-
ir: f úra.
þetta tilkynnist frændum og vinum
fjær og nær.
Presthólum, 14. júni 1880.
Sesselja J>órðardóttir. |>orleifur Jónsson.
Hitt og þetta.
Úr Almanaki íslendinga í Vesturheimi
fyrir árið 1880.
John Mc. Donough milliónari í New
Orleans', ljet grafa eptirfylgjandi lífsreglur,
sem hann taldi að hefðu leitt sig til auðs og
metorða, á legstein sinn:
«Mundu ætíð eptir pví, að erfiði er eitt
af skilyrðum tilveru pinnar. Tíminn er gull,
ónýttu ekki eina mínútu af honum lieldur
færðu sjerhverja peirra til reiknings. Breyttu
við alla menn, eins og pú vilt peir breyti
við pig. Skjóttu pvi aldrei á frest til morg-
uns, sem pú getur gjört í dag. Skipaðu
aldrei öðrum að gjöra pað, sem pú getur
gjört sjálfur. Girnstu aldrei fjármuni ná-
unga píns. Álíttu engan hlut svo lítilfjör-
legan að hann ekki verðskuldi eptirtekt.
Láttu pað aldrei úti sem ekki hefir áður kom-
ið inn. Eyddu aldrei fje í neitt, sem ekki
gefur ávöxt. Hafðu hina nákvæmustu reglu
á öllum hlutum. Settu pjer fyrir mark og
mið, að láta sem mest gott hlotnast af pjer.
Neitaðu pjer ekki um neitt, sem er nauð-
synlegt til pess pjer líði pægilega, en lifðu
í heiðarlegu viðhafnarleysi og sparneytni, og
erfiðaðu til hinnar síðustu stundar tilveru
pinnar».
A ríkisdögum Karls hins annars var
hirðklerkunum lofað fæði ókeypis af kon-
ungsborðinu. En einu sinni, pegar kon-
ungi var heldur fjefátt, bauð hann, að
hætta við pessar matgjafir; til pess að
mýkja samt dálítið úr pessu, gjörði hann
klerkunum boð til virðingar, að vera sjálf-
ur við síðasta dagverðinn, borðbænin var
venjulegasvo hljóðandi: „Guð varðveiti kon-
unginn og blessi matinn!,, En doktor Sáð.
sem í petta skipti sat í forsæti, sneri
pessu við og sagði: „Guð blessi konunginn
og varðveiti matinn!“ „Hann skal líka
verða varðveittur“, tekur konungur und'ir
pví honum pótti svo vænt um fyndib Sáðs
og breytti par boði sinu.
— Fjármark Benjamins Jónssonar á
Hofstöðum við Mývatn: sýlt, biti fr. hægra,
sneitt aptan vinstra. Brennimark : B e n m.
— Ejármark Jónasar Jóhannessonar á
Fellsseli í Ljósavatnshrepp í fingeyjarsýslu
tvístýft framan hægra, stúfrifað biti aptan
vinstra. Brm. J o J h.
Eigandi og ábyrgðarm.: Björn Jónsson.
Brentsmiðja Norðanf. Guðm. Guðmundsson.