Norðanfari - 21.12.1882, Blaðsíða 4

— 83 —
góðri tíð að ná því og af því hejlaust er til
að gefa hestum, er ómögulegt að vitja þess
þetta ár, og lítur þó út fyrir að það fáist
ekki geymt nema fyrir mikla húsaleigu. Um
þetta vantarliingað greinilegar sagnir, en landi
vor lierra Eiríkur Magnússon hafði komið með
og jafnvel verið frumkvöðull að þessum gjöfum.
Tálað er að Norðmenn ætli að senda niður-
soðið kjöt á sama stað, en hjeðan er því ekki
hægt að ná. Til gæða hefir ekki borið, nema
ef telja skyldi, að saltskip frá Hamborg, að
nafni Germania, strandaði hjer því nær á
sama stað og Ingólfur tók land við íngólfs-
höfða. Allir (6) menn komust af, en farm-
urinn tapaðist. Skipið var r hættulegum stað,
og var selfc við uppboð með köðlum og segl-
um, annað var ekki teljandi, fyrir ekki 150
kr., enda er en óvíst að skipið náistúr sjó». —
Úr brjefi úr Eskifirði 27/n — 82.
— «Til tíðinda má fátt telja, nema vet-
ur mildann og frostalausann að kalla, vot-
viðrasamur mjög og einatt stórviðri af hafi.
Fiskilítið og íiskilaust má heita í haust og
vetur hjer um Reyðarfjörð og í'áskrúðsfjörð,
síldarlaust algjörlega allstaðar, bregður bænd-
um mjög við aflaleysið, því vanalega hefir
aflast talsvert á liaustum hjer og fram eptir
vetri. Fje var með rýrara móti til frálags í
haust, var miklu slátrað, en meira má ef
duga skal, því nú í tæpa viku hefir snjóað
nótt og dag og relcið niður mikinn snjó.
Allar skepnur á gjöf og titíingur fær varla í
nef sitt, Standa bændur nú með skurðar-
linífa, það eru þó of fáir, er til þess grípa,
því bæði eru hey mjög lítil og að menn
halda mjög dropinn víða. Á bráðafári hefir
enn litið borið, en tími þess byrjar núfyrst;
verði snjómikið og innigjafir, ber líklega eigi
á því ef að vanda lætur. Eríkirkjan stendur
við það sama og skíra bændur börn sín og
halda húskveðjur ef á þarf að halda. Korn-
byrgðir mega heíta lijer sæmilegar, en kaffi
og sykurlaust má beita og brennivín á
förum!! nokkrar tunnur hjá Möller (sem
kemur sjer mikið vel við fólk). Mislinga er
nú ekki getið um, en kvefsótt hefir gengið og
lagst víða þungt á í haust og- vetur».
Úr brjefi af Hólsfjöllum 28/n — 82.
— «Frjettir eru litlar af fjallabyggðinni
okkar. J>að er heilbrigði núna, en langsamir
og leiðinlegir liafa mislingarnir verið hjer,
þeir komu hingað á miðjum slætti, og eru
nú nýskeð afroknir. En ekki dóu nema 2
börn úr þeiin í þessu byggðarlagi. Tíðin
var hjer, eins og víðast um Norðurland mjög
bág í sumar, gras fór ekki að spretta fyr en
um Jónsmessú, svo heyskapur varð ekki
byrjaður fyrri en um mitt sumar, en þá
komu óþurkar og veikindi og opt snjóveður,
s,em tok af heyverk í fleiri daga, svo það
mun hjá sumum búendum hjer, ekki haía
orðið samanlagt meir en mánaðarvinna, sem
unnið var að heyverki næstl. sumar. Haustið
var gott og auð og þíð jörð að kalla, þar til
hálfur mánuður var af vetri, þá fór að snjóa
og fjell hjer nokkur lognsnjór, sem reif og
tók mikið upp aptur snöggvast, síðan gjörði
krap-rigning og gekk úr því i landnorðan
hríðir ineð miklu snjófalli, sem nú hafa stað-
ið í nær hálfan mánuð, svo það var orðið
djúpt á jörð fyrir íjenað í högum, erum við
því hræddir við veturinn, því heyin eru rnjög
lítil; það munu fáir lijer hafa í sumar feng-
ið liey meira en handa kúm og ám ef hart
fellur í vetur.g/ Heimtur á afrjettarfje urðu
í haust með versta mótí, og ætla menn
því valda bæði dýrbít og livað gras sprátt
seint, að fje hafi runnið í sumar meir enn
vanalega áður enn liagar urðu með fullum
gróðri. |>ið puríið blaðamennirnir iðuglega
og alvarlega að brýna fyrir öllum, að gjöra
allt mögulegt til að drepa tóurnar, sem mun
vera helzt með eitri, ef það fengist fullsterkt
og hentugt til þess. Kransaugun sem margir
hafa reynt, eru svo seinvirk og kraptlítil, að
sú tilraun hehr opt misheppnast, þó menn
viti að dýrið hafi jetið þau». —
Úr brjefi úr Skagafirði 29/n — 82.
— „Ekliert er hjeðan að frjetta nema
hið almenna allt of bága árferði og þær
afieiðingar sem af því fylgja. Næstl. vor
og sumar hið bágasta er elztu menn muna,
vorharðindi og skepnutöpun talsverð, sumar-
kuldi, votviðri og gróðurleysi og málnytu-
skortur; mest fyrir hagskort, kulda og
bleytu, skepnugagn til skurðar í haust óvenju
rírt; heyföng bæði lítil og slæm hjer um J/2 x/3
7/4 á móts við meðal ár undanfarin, skepnu-
fækkun eptir þessu, þó munu flestir setja á
vogun ineir en skyldi, hjer á bæ og fjórum
þeim nærstu hefir verið fargað 8 nautgripum
og svo mun það víðast.
Miklar og mannkærlegar voru gjafir
frá Englendingum og Dönum hingað til lands
í haust og margir hafa liklega mikið gagn
af þeim, bæði með manna og gripa fóður
en hálfhræddur er jeg um að mundang-
urinn hafi verið á reiki þegar skipt var
bæði á milli hreppa af sýslunefnd og heimila
hreppsnefndum. J>að væri fróðlegt ef
Norðanfari vildi hafa skýrslu um grund-
vallar atriði til skiptanna á gjofum þeim í
Eyjafjarðarsýslu, bæði milli hreppa í sýsl-
unni og heimila í hreppunum.
Nú í viku hefir allt af verið bleytu-
hríð og mikill snjór kominn og mjög lítil
jörð og sýnist því vera voði fyrir dyrum.
f>á er hitt, sem itið bætir um, að hjer í
sýslu er mikið málaþras ýmsra manna á
milli, stefnur, forlíkanir, rjettarhöld, próf og
líklega dómar — að kalla hver hönd móti
annari.
A Skógum í Axarfirði er skrifað að
brunnið hafi 180 hesta hey nær því allt til
ösku og garðastokkarnir í fjárhúsinu, sem
heyið var við. Seint í næstl. októberm.,
haíði unglingsmaður frá Harðbak á Sljettu,
sem hjet Stefán Guðjónsson, farist á_
skautum ofan um is á Ásmundarstaðavatni.
A u g 1 ý s i n ga r.
gjlgP' J>eir, sem jeg á skuldir hjá, óska jeg
að vildu sýna mjer þá velvild að greiða mjer
þær, svo fijótt, sem liverjum þeirra er unnt,
og helzt í þessum mánuði. - J>eir, sem hvorki
hafa ráð til að borga með peningum, ávísun-
um eða innskript í reikning minn, þá með
tólg, vel verkuðu smjöri, hörðum íiski eða
vorull.
Akureyri, 7. des. 1882.
Björn Jónsson, ritstj. Nf.
UMBUKÐAEBHJEF
og kort yfir Rauðarárdalinn (á íslenzku og
dönsku) verða send og borgað undir með
póstum til íslands hverjum sem sendir ut-
anáskript til sín eða vina sinna til A. E.
Johnson,
Com. of Emgr., St. P., M & M. R. R.
St. Paul, Minn. America.
Búendur á Skógum, Ljótsstöðum og
Yíðivölbim í Enjóskadal, selja, frá ársbyrjun
1883, öllum gisting og greiða þann, sem
óskað er eptir og þeir geta úti látið. Hey
geta þeir hvorki seit uje gefið.
Mig undirskrifaðan vantar steingráa
hryssu, 7 vetra gamla, með mark: Biti
aptan hægra, að mig minnir; járnuð á
framfótum og með rifu í hófinn á öðrum
þeirra. J>ann sem kynni að hafa orðið var
við hryssu þessa, bið jeg að gjöra mjer
aðvart hið fyrsta, mót sanngjarnri borgun
fyrir alla fýrirhöfn.
Munkaþverá, 9. des. 1882.
Árni Jóhannesson.
Óskilakindur seldar í Helgastaðahrepp
haustið 1882.
1. Lambgeldingur, mark: Heilrifað hægra,
stúfrifað vinstra.
2. Lambgeldingur, mark: Tvístýft framan
hægra (mjög óglöggt), biti aptan vinstra.
3. Lambgimbur, mark: Stýft, biti framan
hægra, hvatrifað vinstra.
4. 2 lömb, mark: Sýlt, fjöður fr., biti apt.
á báðum eyrum.
5. Veturgömul kind, mark: Tvístýft apt.,
biti fr. hægra, stýft vinstra.
Auðnum, 20. nóv. 1882.
Benedikt Jónsson.
11. þ. m. voru seld á Skjöldólfsstöðum
á Jökuldal þessi óskilalömb:
1. Hvítur geldingur, mark: Sneitt aptan
hægra, stýft, fjöður framan vinstra.
2. Hvít gimbur, mark: Miðhlutað hægra,
gagnbitað vinstra.
3. Hvítur geldingur, mark: Sneitt, biti
apt. hægra, sýlt i stúf vinstra.
4. Hvít girnbur, mark: Miðhlutað, fjöður
apt. hægra.
5. Gráflekkótt gimbur, mark: Sýlt hægra,
biti ír., fjöður apt. vinstra.
6. Hvítur geldingur, markí Sneitt apt.,
hangfjöður fr. hægra.
7. Hvítur geldingur, mark: Stýft, fjöður
fr. hægra, sýlt vinstra.
8. Hvít gimbur, mark: Sneitt, fjöður fr.,
biti apt. hægra, fjöður fr. vinstra.
9. Hvítur lambhrútur, mark: Sneitt fr.
liægra, sneitt apt., gagnbitað vinstra.
10. TJvít.ur lambhrútur. mark: Tvírifað í
stúf hægra, blaðstýfst apt., fj. fr. vinstra.
11. Hvítur geldingur, mark: Tvírifað í
stúf hægra, stýft fjöður fr. vinstra.
12. Hvit gimbur, mark: Sýlhamrað hægra,
stýft vinstra.
Jpeir, sem sannað geta eignarrjett sinn
á ofangreindum lömbum, geta vitjað and-
virðisins, að frádregnum kostnaði, til undir-
skrifað, ef þeir hafa gefið sig í ljós fyrir
fardaga 1883.
Skjöldólfstöðum, 20. nóv. 1882.
Jón Jónsson.
Lýsing af óskilafje. er boðið var upp á
Hólsfjöllum haustið 1882.
1. Hvit lambgimbur, mark: miðhlut. liægra
blaðstýft vinstra.
2. Hvit lambgimbur, mark: stýft, biti apt.
hægra, sýlt vinstra.
3. Hvítur lambgeldingur, m.: hvatt, biti
a. hægra, stýfður helmingur a. vinstra.
4. Hvít lambgimbur, m.: sneitt framan,
gagnbitað hægra, sneitt framan vinstra.
Rjettir eigendur að þessum kindum,
geta vitjað andvirðis fyrir þær til undir-
skrifaðs, að frádregnum kostnaði.
Grímsstöðuin 26. nóvember 1882.
Guðm. Áímason.
Seldar óskilakindur í Ljósavatnshreppi
liaustið 1882.
1. Hvitur hrútur veturgamall, mark: sneið-
sneiðrifað ír., hangfjöður aptan vinstra,
gagnbitað vinstra.
2. Hvitur haustgeldingur veturgamall, m.:
stýft, bragð fr. hægra, hvatrifað vinstra.
3. Hvítur lambhrútur, m.: hvatt hægra,
hvatrifað gagnbitað vinstra.
Ljósavatni í nóvomberm, 1882.
K. E, Eriðriksson,
Eigandi og ábyrgðarm.: Björn Jónsson.
Prentsmiðja Norðanf. B M. Stephánsson.