Norðanfari - 13.06.1883, Blaðsíða 4

— 60 —

Látuir menn: Um næstl. sumarmál
dó efnamaðurinn Egill Hallgrímson í Minni-
Yogum á Vatnsleysuströnd, albróðir peirra
sjera Sveinbjarnar sál., er seinast var í Glæsi-
bæ, ogLárusar, er fyrstur manna byggði íveru-
bús á Oddeyri. Marteinn Halldórsson bóndi á
Hofstöðum við Mývatn, sem hafði farið vestur
í Skagafjörð að Mælifelli til pess að vera við
jarðarför tengdasonar síns Jóns Jónssonar.
Dannebrogsmaður Ingjaldur Jónsson á Mýri í
Bárðardal, sem kaminn var yfir nírætt.
Eptir «ísafold»:
«Prestsvígður á annan í Hvítasunnu
var kand. Magnús Helgason að Breiðabólstað á
Skógarströnd.
Prestaköll veitt: Hruni í Arnessýslu
24. f. m. (apríl) síra Steindóri Briem, aðstoðar-
presti sama staðar.
Háls S Fnjóskadal 11. p. m. (mai) síra
Pjetri Jónssyni í Fjallapingum.
Skorrastaður s. d. síra Jónasi Hallgríms-
syni fyr aðstoðarpresti á Hólmum».
Hitt og þetta.
Villlidýr á Indlandi.
í ensku blaði hefir nýlega komið út
skýrsla yfir árið 1881, um manntjón pað, er
villidýr hafa ollað á Indlandi, og var pað á
pessu tímabili einungis í eignum Breta
21,427 menn, par á meðal 18,670, sem höfðu
beðið bana af eitruðum hög^ormum; viltir
fílar höfðu drepið 58 menn, tígrisdýr 889,
leopnrdar 239, birnir 75, úlfar 256, býenur 8
og önnur dýr 1232. J>að er mjög sjaldan,
sem hýena ræðst á fullorðna menn, og munu
pað pví flest vera ungbörn, sem bjer eru
•talin. pa5 er sngfc «m hið gráa villidýr, sem
heldur sig í norð-austurhjeruðum Indlands,
að pað taki hinn unga brjóstmylking úr faðmi
Hindúamóðurinnar meðan hún sefur undir
berum bimni. Arið 1881 voru drepnar 1014
hýenur og 4538 úlfar, svo að pessi villidýr
hafa minnkað talsvert. 1880 drápu birnir
á Indlandi 75 menn, en aptur á móti voru
drepnir af peim 991. Verði peim pannig
fækkað árlega, mun ekki liða á löngu áður
peir verða með öllu úti-ýmdir. í hinum
pjettu skógum er enn afarmikill fjöldi af
leopördum og tígrisdýrum. Stjórnin útbýtti
verðlaunum 1881 fyrir 3397 leoparda. Tígris-
dýr og leopardar drápu 1881 43,669 naut-
gripi og auk pess mikinn fjölda af sauðum og
geitum. |>ó er höggormurinn langskæðastur
af villidýrum pessum. Hafi gleraugnahögg-
ormurinn bitið mann í fótinn svo dreyrt hafi
úr sárinu, pá kennir hann pegar til sviða í
kringum pað, sem færist pegar upp eptir.
Tíu mínútum eptir, er maðurinn orðinn afl-
vana, froða kemur á varirnar og andardrátt-
urinn verður erfiðari. Vanalega lifir maður-
inn ekki lengur en klukkutíma eptir að högg-
ormurinn hefir bitið hann. Stjórnin útbýtir
árlega miklum verðlaunum til peirra, sem
drepa pessi eitruðu skriðdýr, en pví miður
er pó hætt við, að Indland losist aldrei algjör-
lega við pessa landplágu.
SkaðabótakrafaD,
andlitið. |>egar hún var gróin sára sinna,
pá krafðist hún, eða rjettara sagt faðir hennar,
að frúin skyldi borga henni vissa upphæð til
læknis og lyfsala, og auk pess 10,000 mörk
fyrir missi á fegurð. Frúin vildi ekki borga
eins mikið og upp var sett, en faðirinn ljet
pegar málið ganga til dóms og laga.
Kviksetningin.
í Samara á Rússlandi, hafði maður einn
verið kviksettur. Hann var skrifari og hjet
Tichnoff og hafði á afmæli sínu drukkið sig
fullann og sýndist sem liðinn nár, svo að
kona hans og ættingjar álitu hann sannar-
lega dauðann. Af pví sem útlit mansins
ekkert breyttist tímum saman og til pess að
líkið pyrfti ekki að vera í húsinu framyfir
næstu helgi, en hvorki má greptra lík á
laugardögum nje sunnudögum, var pví pegar
gjörð ráðstöfun til að maðurinn yrði greptr-
aður. J>etta tókst, svo að honum varð sama
kvöldið komið í jörðina, Morguninn eptir
gekk einn af grafarmönnum pangað, sem
maðurinn hafði verið jarðaður, heyrði hann
pá hljóð niður í gröfinni, en í staðinn fyrir
að rnoka upp úr gröfinni aptur, hleypur hann
til prestsins og segir honum frá hvað hann
hafi beyrt, en prestur porir ekki með sínu
eindæmi að taka upp gröfina aptur, sendi
pví til yfirboðara sinna, sem heldur ekki
póttust hafa vald til pess, og pá loksins að
leyfið vsr fengið, var pað um seinan, pví pá
er búið var að moka upp úr gröfinni og
kistan opnuð, var maðurinn dáinn og óttalega
útleikinn af umbrotum í kistunni, höndurnar
sundurflakandi af sárum og hann loksins
kafnað. J>essi veslings ekkja ljet pegar höfða
mál gegn prestinum fyrir pað, að liann liefði
ekki pegar brugðið við að láta moka upp
gröfina, opna kistuna og bjarga manninum.
Auglýsingar.
31. júlí f. á. sendi jeg með póstskipinu
Valdemar hjeðan til Húsavíkur 3 sendingar,
er áttu að fara til Jakobs bróður míns á
Narfastöðum. 2 sendingarnar komu til skila
18. sept. er skipið komst loksins á Húsavík,
en priðju sendinsruna vantar enn fiá. bað jeg
veit. það er kofort, lítið, gamallt, ómálað,
með ljelegri læsingu. Auðkennilegast inni-
hald er lestrarbók sjera þórarins Böðvarssonar
með árituðu nafninu: -Tóhannes B. Sigur-
jónsson. |>ar var og Erslevs Atlas, 2 svört
töjsjöl og ýmisl. fl. Jeg bið hvern pann, er
nú geymir kofort petta, að senda pað til
Húsavíkur með fyrstu gufuskipsferð.
Kaupmannhöfn, u/4 — 83.
Iír. Jónasarson.
Lesið þctta!
Hjá undirrituðum getur efnilegur piltur,
sem kominn er yfir fermingu og er trúr og
hlýðinn, fengið að læra skósmíði. |>egar
hlutaðeigandi finnur mig, pá getur hann
fengið að vita liver kjörin verða.
Akureyri, 4. júnl 1883.
Kr. Kristjánsson
(skómiður).
21^“ Ljósmyndir. "Wf
Undirritaður tekur daglega ljósmyndir.
Geta pví peir, er vilja láta taka af sjer
myndir, snúið sjer til mín.
Akureyri, 8. júní 1883.
H. Schiöth.
Tii vcsturfiii’a.
Sökum pess að svo margir menn bafa
innskrifað sig til Vesturheimsferðar, síðan sú
ákvörðun var tekin, að flutningsskipið kæmi
27. júni á Akureyri, pá hefir sú breyting
á orðið, að skipið kemur ekki á Akureyri
fyrr enn 3. júlí og á Húsavík 4. s. m.
Verða pví allir sem flytjast vilja frá pessum
stöðum, að vera ferðbúnir kvöldinu áður.
Akureyri, 11. júní 1883.
Frb. Steinsson.
lijeldi ekki uppi vanalegum kirkjusiðum, pá
kærðu peir hann fyrir biskupi, en hann var
fastur á sinni skoðun og sagði, að brúkun
pessara messuklæða væri vani, sem ekkert
hefði að pýða, svo kæran var send biskupi.
|>að er nú svo sem sjálfsagt, að hvorki
hempan nje messuklæðin lielga verkið, sem
presturinn fremur, en allt að einu væri jeg
einn í peirra tölu, sem ekki kynni við, að
prestar legðu niður pessi einkennisföt, pó
brúkun peirra sje aldrei nema sprottin af
vana, sá vani er ekki siðum spillandi og hefir
engann illgresis vísi í sjer fólginn, sem var-
úðarverður sýnist vera. Presturinn er Guðs
erindisreki og á að vera hirðir hans sauða,
pcss vegna finnst mjer að pessi einkennisföt
eigi vel við stöðu prestsins. Ef prestar ætluðu
sjer að útrýma úr kristilegri kirkju öllum
kreddum, sem ekki eru byggðar á Guðs boðum,
pá ættu peir sannarlega pakkir skilið fyrir
pað, en peir hefðu pá líka að mörgu að
gæta, og mundi pá brátt koma í Ijós, að nauð-
syn bæri til að útrýma einhverju fyrr en
messuklæðununr*.
Frjettir af Suðurnesjum.
A fimmta í páskum í illviðrunum fórst
teinæringur rneð 15 mönnum, formaðurinn
lijet Ólafur Jóhannesson frá Dísastöðum í
Flóa. Annað skip, áttæringur úr þórláks-
höfn, hraktist 6 milur undan landi; varð
peim pað til lífs að frakkneskir fiskimenn
sáu til peirra, björguðu peim og fluttu pá
til Vestmanneyja. Fyrir bjarglaun og fæði
hinna sjóhröktu í 8 dága vildu Frakkar enga
borgun taka. Skipi frá Eyrarbakka, með 10
mönnum, hvolfdi i lendingu, af peim varð
5 bjargað, en 5 drukknuðu. 2 skipshafnir,
er ekki náðu lendingu og urðu pví að liggja
úti í 3 dægur, kól meira og minna. Skip
brotnaði í lendingu í Herdísarvík, sem kvað
vera nokkru utar en jpórlákshöfn, en allir
skipverjar komust af. J>rír menn höfðu eptir
páskana orðið úti í Flóa. Að svo miklu frjetzt
hefir um land allt, eru skepnuhöld sögð víðast
hvar bærileg. Fiskafli góður í öllum útverum
o: á Hvalnesi, Stafnesi, Höfnum, Grindavik,
jpórlákshöfn og Eyrarbakka, 6—800 lilutir.
Coghill var ko?ninn til Reykjavíkur og
bauð 70—80 kr. fyrir skp. af hörðum salt-
fiski, 85 aura til krónu fyrir hvert pund af
hertum sundmögum, 45 kr. fyrir unghryssur,
en 50 fyrir óvanaða fola. Sauði vill hann
fá keypta í næstkomandi ágústmánuði.
Herra Gunnlaugur Briem frá Reynistað,
sem nú er orðinn verzlunarstjóri i Reykjavík,
er, sem heyrzt hefir, orðinn alpingismaður
Skagfirðinga með 121 atkvæði. Allir peir,
er sóttu kjörfund penna kusu hann einan í
stað Jóns sál. landritara. Að kjörfundinum
loknum fór Gunnlaugur aptur suður til Reykja-
víkur og dvaldi pá að eins heima 4 klukku-
stundir, stje síðan á skip, er ætlaði til Eng-
lands, ásarnt frænda sinum herra Eggert
Gunnarssyni.
Úr brjefi af Hólsfjöllum 8/5 — 83.
«í dag er stórhrið með snjófalli og 9°
frosti á C. Hjer var farið að bregða til
gróðurs fyrir næstu helgi, en nú deyr pað
allt út aptur og lítur pví út að bágindunum
muni enn ekki af ljett. Tvö verzlunarskip
eru komin á Vopnafjörð og 2 á Húsavík.»
Úr brjefi úr Reykjavík 2S/5 — 83.
«Fiskafli ágætur, pegar fór að gefa hjer
á Innnesjum. Aflinn alltaf góður sunnan
fjalis og á Suðurnesjum*.
Póstgufuskipið «Tbyra» kom hingað 9.
P- m. sunnan úr Rvík; hafði liitt ís á ieið sinni
fyrir Ströndum; tók hjer um 1200 tunnur
af síld og 84 hross, og fór bjeðan daginn
eptir.
Dómstóllinn í konungsríkinu Luneburg
á Jpýzkalandi skal innan skamms láta 1 ijósi
álit sitt um, hve mikils virði að kvennleg
fegurð er. Málavextir eru pannig: Ung og
einkarfríð stúlka var vön að bera mjólk til
ríkrar hefðarkonu í Luneburg. í sumar sem
leið vildi pað slys til, að hundur, sem frúin
átti, rjeðist á stúlkuna og særði hana mjög í
Leiðrjetting.
Danakonungs, á að vera: Danakonunga.
(Sjá «Norðanfara» f. á. 53.—54. og p. á.
17.—18. tölublöðum, í fyrirsögn greinarinnar:
Nokkur atriði o. s. frv.).
Eigandi og ábyrgðarm.: Björn Júnsson.
Prentað í prentsm. Nf. Gr. Guðmundsson.